Projektowanie > Słownik skryptu > Skrypty > Punkty wejścia 

Grupa czynności została zaplanowana w szablonach standardowych, żeby umożliwić wywołanie konkretnego/niestandardowego procesu. Dodatkowo, jeżeli określono taki wymóg, entry points są tworzone w szablonie standardowym, żeby umożliwić wywołanie konkretnego/niestandardowego procesu.

Każdy entry point jest dokumentowany w rekordzie celem zdefiniowania kontekstu dla wywołania konkretnego/niestandardowego procesu.

Ta tabela umożliwia działanie entry points: następuje identyfikacja konkretnego/niestandardowego procesu, w którym zostanie zapisany jeden lub więcej entry points wywoływanych z procesu standardowego.

Tabela entry points dostarczona przez system Adonix jest pusta. Dlatego musi być ładowana w razie potrzeby.   

W przypadku entry point konkretny/niestandardowy proces musi być zgodny z regułami zapisu odpowiadającymi czynności; musi rozpoczynać się od podprogramu $ACTION, który sprawdzi różne wartości prawdopodobne dla zmiennej ACTION. Ta zmienna zawiera nazwy punków wprowadzania.

$ACTION
Case ACTION
Jeżeli „...”
...
Endcase
Zwrot

 

Warunek

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja

Zarządzanie ekranem

 

Karta Ekran wpisów

Prezentacja

Ten ekran umożliwia odniesienie konkretnych procesów, w których przebiegają wywołane czynności procesów standardowych. Te procesy pozwalają na szczegółowe dostosowanie programu standardowego. Konkretny proces musi rozpocząć się od etykiety $ACTION, w której została określona czynność; chroni ona środowisko programu standardowego.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Tabela

  • Typ (pole TYP)

 

  • Standardowy skrypt (pole TRTSTD)

Standardowy proces, dla którego dodawany jest specjalny / niestandardowy proces.

 

  • Opis (pole LIBTRT)

 

  • Właściwy skrypt (pole TRTSPE)

Specjalny / niestandardowy proces, używany do dodawania lub zamiany określonych działań w standardowym procesie. Zauważyć będzie można, że specjalne / niestandardowe rozwiązania, które powiązane są z dwoma miejscami wprowadzania w standardowym procesie, muszą być zapisane w pojedynczym specjalnym / niestandardowym procesie.

  • Moduł (pole MODULE)

Należy wybrać moduł do skonfigurowania.

To pole pozwala na ustalenie, czy ekran ma zostać utworzony w bazie danych folderu. Należy go utworzyć, jeśli moduł, z którym powiązany jest ekran jest aktywny dla folderu.

Kod działania jest używany, aby:

  • Ustawić element jako opcjonalny w słowniku, jeśli wartość powiązana z kodem działania jest zerowa
  • Zidentyfikować spersonalizowane elementy, jeśli są one oznaczone przy użyciu kodu rozpoczynającego się od X, Y lub Z
  • Podać maksymalną liczbę pozycji, jeśli kod działania oznacza elementy w tabeli

Jeśli kod działania jest nieaktywny:

  • Oznaczonego elementu nie można użyć
  • Powiązany kod nie zostanie ani wygenerowany ani aktywowany
  • Zlecenie (pole RNG)

 

  • Parametry (pole TRTPAR)

Pole to służy do określania innych specjalnych / niestandardowych procesów podpiętych do procesu podstawowego. Należy je wprowadzić w postaci PROG1~CODACT1; PROG2~CODACT2;...., gdzie PROGn jest nazwą procesu, a CODACTn kodem aktywności. Specjalny / niestandardowy proces będzie analizować wartości tego pola w ich podstawowych procesach specjalnych. niestandardowych, aby wykonać w razie potrzeby wywołanie innych procesów.

Zamknij

 

Komunikaty o błędzie

Podczas wprowadzania mogą wyświetlić się następujące komunikaty ogólne oraz o błędach :

Kod już istnieje w wierszu. i

Dwukrotnie podjęto próbę uzyskania dostępu do tego samego procesu w tabeli.

Użyte tabele

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja