Aneks : Wykonanie poleceń systemowych

Składnia poleceń systemowych

Polecenia systemowe muszą być zapisywane w postaci właściwej dla używanego typu serwera. Domyślnie zlecenie jest wykonywane na serwerze aplikacji. Uwaga, maksymalna dozwolona długość polecenia systemowego to 40 znaków, co może powodować konieczność stosowania skryptów pośrednich. Na przykład:

• w systemie Unix lub Linux polecenie systemowe zostanie zapisane w następujący sposób: /u/mine/moje_polecenie.sh
• w systemie Windows polecenie systemowe zostanie zapisane następująco: C:\prog\polecenie.bat

Istnieje też możliwość wykonywania poleceń na innym serwerze dostępnym w sieci:

• używając składni serwer@polecenie, serwer będący nazwą sieci danego serwera, a polecenie poleceniem, które ma zostać uruchomione, kiedy numer usługi będzie taki sam.
• w razie potrzeby, przez składnię serwer:usługa@polecenie, usługabędąca numerem usługi.
• w końcu, przez składnię #@polecenie, która służy do uruchamiania polecenia w stacji roboczej klienta (tylko w systemie Windows: przeglądarka nie pozwala na ten typ wykonania zdalnie). Zatem, aby uruchomić Word(TM) w stacji roboczej klienta z menu programu, może zostać utworzony plik polecenia nazwany, na przykład, word.bat ze ścieżką „C:\Program Files\Microsoft Office\Office\Winword.exe” (ostanie polecenie zawiera więcej niż 40 znaków), a następnie w wierszu poleceń należy wpisać następujące polecenie: #@C:\word.bat

Uwaga, uprawnienia systemowe mogą ograniczyć użycie takich poleceń.