W przypadku gdy obsługiwany obiekt jest identyfikowany za pomocą klucza, który składa się z dwóch komponentów (np. tabela dodatkowa, w której pierwszy komponent określa numer tabeli), pierwszy komponent klucza staje się parametrem dla zarządzania danym obiektem. Dlatego należy określić etykietę dla tego parametru (numeru tabeli w podanym powyżej przykładzie).