Pomoc dla pola (APROMODE)

Metoda żądania zablokowania. Kolumna ta powiązana jest z metodą blokowania zapytania i określa uzyskaną metodę, metodę przeliczania lub metodę oczekiwania.

Dopuszczalne wartości to:

0 = NULL. Brak dostępu jest zgodny z danym zasobem. Pełni funkcję zarezerwowanej przestrzeni.
1 = Sch-S (stabilność struktury). Gwarantuje, że elementy struktury, taki jak tabela czy indeks, nie są kasowane, gdy sesja zawiera blokadę stabilności struktury w przypadku danego elementu struktury.
2 = Sch-M (modyfikacja struktury). Musi być uwzględniane przez wszystkie sesje przeznaczone do modyfikacji struktury określonego zasobu. Gwarantuje, że żadna inna sesja nie będzie odwoływać się do wskazanego obiektu.
3 = S (wspólne). Sesja utrzymująca blokadę może posiadać wspólny dostęp do zasobu.
4 = U (aktualizacja). Określa, czy blokada aktualizacji została ustawiona dla zasobów, które mogą ostatecznie być aktualizowane. Używany w celu unikania bieżących postaci blokad, które występują, gdy wiele sesji blokuje zasoby dla potencjalnej aktualizacji.
5 = X (wyłączność). Sesja utrzymująca blokadę może posiadać wyłączny dostęp do danego zasobu.
6 = IS (wspólny cel). Określa zamiar umieszczenia blokady typu S dla pewnych podrzędnych zasobów w hierarchii blokowania.
7 = IU (zamiar aktualizacji). Określa zamiar umieszczenia blokady typu U dla pewnych podrzędnych zasobów w hierarchii blokowania.
8 = IX (zamiar wyłączności). Określa zamiar umieszczenia blokady typu X dla pewnych podrzędnych zasobów w hierarchii blokowania.
9 = SIU (aktualizacja blokad wspólnego celu). Sygnalizuje wspólny dostęp do zasobu z zamiarem ustawienia blokad aktualizacji dla podrzędnych zasobów w hierarchii blokowania.
10 = SIX (zamiar wspólnej wyłączności). Sygnalizuje wspólny dostęp do zasobu z zamiarem ustawienia blokad wyłączności dla podrzędnych zasobów w hierarchii blokowania.
11 = UIX (zamiar wyłącznej aktualizacji). Sygnalizuje blokadę aktualizacji dla zasobu z zamiarem ustawienia blokad wyłączności dla podrzędnych zasobów w hierarchii blokowania.
12 = BU. Używany przez operacje na blokach.
13 = RangeS_S (wspólna blokada kluczy oraz wspólna blokada zasobu). Określa analizę według zakresu.
14 = RangeS_U(wspólna blokada kluczy oraz wspólna blokada aktualizacji). Określa aktualizację według zakresu.
15 = RangeI_N (blokada wstawiania rozszerzonego klucza oraz blokada zasobu NULL). Używany do testowania rozszerzeń przed wstawieniem nowego klucza w indeksie.
16 = RangeI_S. Blokada przeliczania klucza, tworzona przez superpozycję blokad RangeI_N oraz S.
17 = RangeI_U. Blokada przeliczania klucza, tworzona przez superpozycję blokad RangeI_N oraz U.
18 = RangeI_X. Blokada przeliczania klucza, tworzona przez superpozycję blokad RangeI_N oraz X.
18 = RangeX_S. Blokada przeliczania klucza, tworzona przez superpozycję blokad RangeI_N oraz RangeS_S.
20 = RangeX_U. Blokada przeliczania klucza, tworzona przez superpozycję blokad RangeI_N oraz RangeS_U.
21 = RangeX_X (blokada wyłącznego zasobu, wyłączność rozszerzona). Blokada przeliczania, która używana jest, gdy oczekiwana jest aktualizacja klucza.