Gdy tabela jest łączona z elementem docelowym oznacza to, że użytkownik wcześniej upewnił się, iż istnieje indeks pozwalający na wykonanie tego połączenia.
Jeśli indeks jest pojedynczym składnikiem, system automatycznie pobiera sprawdzanie pól „Indeks” i „Składniki klucza”. W praktyce, dostępne są wtedy w systemie wszystkie niezbędne informacje.
Z drugiej strony, jeżeli indeks jest składnikiem złożonym, użytkownik jest proszony do określenia indeksu, który ma być użyty w celu wykonania połączenia. Ostatni przypadek jest wspomagany poprzez użycie listy wyboru zawierającej wszystkie dostępne indeksy w tabeli, która ma być powiązana.
To pole nie posiada obiektu w ramach kryterium grupowania. W rezultacie, jest ono nieaktywne.