Kampanie marketingowe

Zarządzanie ekranem

Funkcja ta składa się z dwóch zakładek.

Nagłówek

Karta Kampania marketingowa

Karta Opis

Przyciski określone

Pasek menu

Funkcje / Asystent ds. reklamy bezpośredniej

Krok 1/8: Komunikat powitalny

Krok 2/8: Wprowadź cechy wysyłki pocztą

W tym kroku otwiera się nowe okno, które służy do wprowadzania różnych informacji, wymaganych w opisie operacji Korespondencja seryjna.

Asystent automatycznie sprawdza pola Lokalizacja i Waluta .

Podczas zatwierdzania wprowadzonych informacji asystent „budzi się” w momencie pojawienia się kodu waluty i opisu.

Jeżeli te warunki są spełnione,przycisk się uaktywnia.

Ogólne uwagi na temat wyboru:

Asystenci marketingowi są wykorzystywani do definiowania dwóch typów wyboru:

• Wyboru kontrahenta
• Wyboru osoby kontaktowej

Wybór kontrahenta służy do otrzymania próbki Kontrahent. Wykorzystane kryteria wyboru to pola tworzące plik Kontrahent albo plik Potencjalni klienci/Klienci.

Opcja Wybór osoby kontaktowej ma dwojakie zastosowanie.

Jeżeli opcji Wybór osoby kontaktowej towarzyszy opcja Wybór kontrahenta, otrzymana próbka Osoba kontaktowa zawiera wszystkie osoby kontaktowe odpowiadające kryteriom wyboru oraz mające przynajmniej jedno powiązanie z rekordami próbki Kontrahent.

Jeżeli opcja Wybór osoby kontaktowej jest wykonywana niezależnie, próbka zawiera wszystkie osoby kontaktowe odpowiadające wprowadzonym kryteriom wyboru.

W każdym przypadku wykorzystane kryteria wyboru to pola tworzące plik Osoby kontaktowe.

Kreator korespondencji seryjnej umożliwia dokonanie wyboru na trzy sposoby:

• Wprowadzenie opcji Wybór kontrahenta wraz z opcją Wybór osób kontaktowych.
• Wprowadzenie tylko opcji Wybór kontrahenta
• Wprowadzenie tylko opcji Wybór osoby kontaktowej

Te warianty przyczyniają się do powstania różnego rodzaju próbek. Niektóre grupy próbek zawierają kontrahentów, a inne osoby kontaktowe.

Próbka otrzymana w wyniku zastosowania pierwszej metody zawiera osoby kontaktowe.
Próbka otrzymana w wyniku zastosowania drugiej metody zawiera kontrahentów.
Próbka otrzymana w wyniku zastosowania trzeciej metody zawiera osoby kontaktowe.

Krok 3/8: Wprowadzenie wyboru rekordów głównych

W tym kroku otwiera się nowe okno, które służy do wprowadzania kryteriów, związanych z uzyskaniem próbki Kontrahent.

Górna część okna zawiera pole Plik wprowadzania kryteriów . To pole jest służy do definiowania pliku zawierającego pola, które zostaną wykorzystane w charakterze kryteriów wyboru.

Uwaga: Jednoczesne połączenie kryteriów pochodzących z pliku Kontrahent i pliku Potencjalni klienci/Klienci jest niemożliwe. Aby tego dokonać należy najpierw opisać oba wybory, a następnie przeprowadzić operację połączenia albo przecięcia.

To okno służy do dokonywania różnych wyborów:

• Wprowadź kryteria wyboru w celu uzyskania próbki Kontrahent o określonych cechach.
• Przywróć poprzedni filtr wyboru.
• Nie wykonuj operacji Wybór kontrahenta.
• Wybierz wszystkich kontrahentów albo wszystkich potencjalnych klientów/klientów.

Dla każdego z tych wyborów dostępny jest przycisk:

Przycisk ten służy do uzyskiwania dostępu do okna wprowadzania kryteriów.

To okno służy do wprowadzania maksymalnie pięciu kryteriów dla pliku.

Kompletne kryterium składa się z nazwy pliku, nazwy pola, użytkownika i warunku. Przykładowo, jeżeli użytkownik chce wybrać wszystkie banki oraz wszystkich producentów z konkretnego sektora przemysłowego w bazie danych, to może wprowadzić następujące kryteria:

Każde z pięciu możliwych kryteriów można powiązać z operatorem AND albo OR.

W przypadku gdy pole zostało powiązane z obiektem, menu lokalnym lub tabelą dodatkową, warunek musi być zgodny z kodem przechowywanym w polu, a nie z jego znaczeniem.

Jednakże, często zapamiętanie kodu odpowiadającego konkretnemu tytułowi, np. w menu lokalnym, jest prawie niemożliwe.

Pole Warunek stanowi rozwiązanie tego problemu. W menu kontekstowym „Wybór” wyświetla się lista wszystkich tytułów z menu lokalnego lub z tabeli dodatkowej, powiązanych z polem wykorzystanym w charakterze kryterium.

W przypadku obiektu proponowana jest lista rekordów.

Jeżeli użytkownik wybierze jeden z tytułów, odpowiedni kod (lub klucz) zostanie przypisany automatycznie w polu Warunek.

Ten przycisk służy do przywracania kompletnego filtra wyboru, który został zdefiniowany wcześniej.

Uwaga: Funkcja ta służy do przywracania opisu filtra wyboru, ale nie z wykorzystaniem zawartości odpowiedniej próbki.

W nowym oknie wyświetla się lista wszystkich wyborów kontrahenta opisanych w aplikacji. Jeżeli użytkownik dokona wyboru jednego z nich z listy, dostępne będą pewne przydatne informacje:

• Data, dla której został zdefiniowany ten wybór
• Wykorzystany plik. Może to być plik Kontrahent albo plik Potencjalny klient/Klient.
• Liczba rekordów tworzących próbkę.
• Pełny opis kryteriów wyboru.

Tabela, która wyświetla się w dolnej połowie ekranu zawiera wybraną próbkę. Lista może zostać wykorzystana do zweryfikowania spójności zawartości próbki.

Kliknięcie przyciskupowoduje zastosowanie wybranego filtra do aktualnie definiowanej opcji Wybór kontrahenta.

Pełny opis filtra wyświetla się w polu Kryteria.

Następnie użytkownik musi kliknąćprzycisk, żeby wyzwolić operację efektywnego generowania żądanej próbki.

Tego przycisku należy użyć w przypadku, gdy użytkownik nie chce przeprowadzić operacji Wybór kontrahenta. Wówczas próbka Kontrahent nie zostanie utworzona.

Przycisk asystenta zostaje aktywowany, aby przejść bezpośrednio do opcji Wybór osób kontaktowych.

Przycisk ten po jego kliknięciu służy do generowania próbki Kontrahent.

Jeżeli pole Plik wprowadzania kryteriów zawiera identyfikator Kontrahent, wygenerowana próbka będzie zawierać listę wszystkich kontrahentów zdefiniowanych w aplikacji.

Jeżeli pole Plik wprowadzania kryteriów zawiera identyfikator Potencjalni klienci/Klienci, wygenerowana próbka będzie zawierać listę wszystkich potencjalnych klientów albo klientów zdefiniowanych w aplikacji.

Przycisk ten umożliwia wyjście z okna definiowania Wyboru kontrahenta poprzez potwierdzenie ważności przeprowadzonych operacji.

Ten przycisk jest aktywny tylko, gdy asystent wykryje obecność prawidłowo zdefiniowanego filtra wyboru.

Kliknięcie tego przycisku powoduje zamknięcie okna i aktywujeprzycisk umożliwiający przejście do opcji Wybór osób kontaktowych, jeżeli jest to wymagane.

Uwaga: Potwierdzenie wprowadzenia kryteriów powoduje ładowanie historii wyborów typu kontrahenta zdefiniowanych w aplikacji (warunkowo, jeżeli asystent wykonał wszystkie operacje). Ten opis kryteriów zostanie następnie wykorzystany ponownie dla późniejszych operacji.

Krok 4/8: Wprowadzenie wyboru adresata

W tym kroku otwiera się nowe okno, które służy do definiowania cech dla opcji Wybór osób kontaktowych.

W tym kroku możliwe są trzy scenariusze:

1/ W poprzednim kroku zdefiniowano Wybór kontrahenta, a użytkownik chce zdefiniować Wybór osób kontaktowych

W przypadku Wyboru kontrahenta użytkownik ma do dyspozycji trzy różne metody definiowania filtra wyboru.

• Wprowadź jedno lub więcej kryteriów wyboru. Przycisk
• Przywróć istniejący filtr wyboru. Przycisk
• Wybierz wszystkie osoby kontaktowe. Przycisk

Można również zdecydować, który adres zostanie użyty w korespondencji seryjnej.

Użytkownik może wybrać jedną z trzech poniższych opcji:

• Zawsze należy domyślnie używać adresu kontrahenta lub adresów kontrahentów powiązanych z osobą kontaktową.
• Zawsze należy używać adresu osoby kontaktowej.
• Zawsze należy używać adresu kontrahenta, jeżeli adres osoby kontaktowej jest pusty.

Różne wybory zostały wyrażone poprzez pola Przypisanie adresu:

Jeżeli użytkownik zaznaczy pole Wg kontrahentów , wykonany zostanie wybór 1. W takim przypadku adres kontrahenta w pustym adresie osoby kontaktowej zostanie zaznaczony na szaro, ponieważ nie ma logicznego zastosowania.

Jeżeli użytkownik zaznaczy pole Wg osób kontaktowych i nie zaznaczy pola adres kontrahenta w pustym adresie osoby kontaktowej , to zostanie wykonany wybór 2.

Jeżeli użytkownik zaznaczy pole Wg osób kontaktowych oraz pole adres kontrahenta w pustym adresie osoby kontaktowej , to zostanie wykonany wybór 2.

2/ W poprzednim kroku zdefiniowano Wybór kontrahenta, a użytkownik nie chce przeprowadzić operacji Wyboru osoby kontaktowej.

Okno zawiera pole Tytuł ogólny . Jeżeli użytkownik wprowadzi tekst typu „Dyrektor ds. zaopatrzenia”,przycisk się uaktywnia. Pola Przypisanie adresu zostają zdezaktywowane.

Jeżeli użytkownik kliknieprzycisk, operacja Wyboru osoby kontaktowej nie zostanie wykonana. Oznacza to, że każdy z adresatów korespondencji masowej kontrahenta będzie zawierał adres ze standardową nazwą osoby kontaktowej „Dyrektor ds. zaopatrzenia”.

Wykorzystany adres będzie zawsze adresem domyślnym dla kontrahenta.

Kliknięcie przyciskupowoduje zamknięcie tego kroku i aktywuje przycisk.

3/ Nie zdefiniowano Wyboru kontrahenta, użytkownik musi zatem zdefiniować Wybór osób kontaktowych.

W ramach tego scenariusza następujące pola są nieaktywne:

Tytuł ogólny

Pole to zostało zaznaczone na szaro i jest niedostępne, ponieważ jest wykorzystywane do zastępowania opisu Wyboru osoby kontaktowej. Przycisk nigdy nie zostanie użyty.

Pola Przypisanie adresu

Pola te są zdezaktywowane, ponieważ żaden wybór nie jest możliwy. Adres wykorzystany w próbce zawsze będzie adresem osoby kontaktowej. W zasadzie, w przypadku braku opcji Wyboru kontrahenta, ustalenie jednego adresu kontrahenta nad innym jest niemożliwe. Pole Przypisanie adresu Wg osób kontaktowych jest w konsekwencji zawsze zaznaczane domyślnie.

Użytkownik może dokonać jednego z następujących trzech wyborów:

Wprowadź jedno lub więcej kryteriów wyboru. (Przycisk „Wprowadź kryteria”)
Przywróć istniejący filtr wyboru. (Przycisk „Przywróć”)
Wybierz wszystkie osoby kontaktowe. (Przycisk „Wszystkie”)

Funkcje różnych przycisków:

Przycisk służy do uzyskiwania dostępu do okna wprowadzania kryteriów dla pliku Osoby kontaktowe.

To okno służy do wprowadzania maksymalnie pięciu kryteriów dla tego pliku.

Kompletne kryterium składa się z nazwy pliku, nazwy pola, użytkownika i warunku. Przykładowo, jeżeli użytkownik chce wybrać wszystkie osoby kontaktowe mówiące po francusku i urodzone po 1. stycznia 1970 roku, to może wykorzystać następujące kryteria:

Każde z pięciu możliwych kryteriów można powiązać z operatorem AND albo OR.

W przypadku gdy pole zostało powiązane z obiektem, menu lokalnym lub tabelą dodatkową, warunek musi być zgodny z kodem przechowywanym w polu, a nie z jego znaczeniem.

W menu kontekstowym „Wybór” wyświetla się lista wszystkich tytułów z menu lokalnego lub z tabeli dodatkowej, powiązanych z polem wykorzystanym w charakterze kryterium.

W przypadku obiektu proponowana jest lista rekordów.

Jeżeli użytkownik wybierze jeden z tytułów, odpowiedni kod (lub klucz) zostanie przypisany automatycznie w polu Warunek .

Ten przycisk służy do przywracania kompletnych kryteriów wyboru typu „Wybór osoby kontaktowej”, które zostały zdefiniowane wcześniej.

Uwaga: Funkcja ta służy do przywracania opisu filtra wyboru, ale nie z wykorzystaniem zawartości odpowiedniej próbki.

W nowym oknie wyświetla się lista wszystkich Wyborów osób kontaktowych opisanych w aplikacji. Jeżeli użytkownik dokona wyboru jednego z nich z listy, dostępne będą pewne przydatne informacje:

Data, dla której został zdefiniowany ten wybór;
Liczba rekordów zawartych w próbce;
Pełny opis kryteriów wyboru.

Tabela, która wyświetla się w dolnej połowie ekranu zawiera wybraną próbkę. Lista może zostać wykorzystana do zweryfikowania spójności zawartości próbki.

Kliknięcie przyciskupowoduje zastosowanie wybranego filtra do przetwarzanej opcji Wybór osoby kontaktowej.

Pełny opis filtra wyświetla się w polu Kryteria .

Następnie użytkownik musi kliknąćprzycisk, żeby wyzwolić operację efektywnego generowania żądanej próbki.

Ten przycisk stosuje się w przypadku, gdy nie należy przeprowadzać operacji Wybór osoby kontaktowej. Dlatego należy wcześniej zdefiniować Wybór kontrahenta. W takim przypadku należy obowiązkowo wprowadzić tytuł ogólny.

Przycisk asystenta zostaje aktywowany, aby przejść bezpośrednio do widoku zawartości uzyskanej próbki.

Przycisk ten po jego kliknięciu służy do generowania próbki Osoby kontaktowe.

Jeżeli w poprzednim kroku zdefiniowano Wybór kontrahenta, to uzyskana próbka będzie zawierać wszystkie osoby kontaktowe powiązane przynajmniej z jednym z wybranych kontrahentów.

Jeżeli nie zdefiniowano opcji Wybór kontrahenta, próbka będzie zawierać wszystkie osoby kontaktowe w bazie danych.

Przycisk ten umożliwia wyjście, w tym przypadku, z okna definiowania Wyboru osoby kontaktowej albo zdefiniowanie opcji Wybór osoby kontaktowej. Prowadzi to do zweryfikowania ważności przeprowadzonych operacji.

Ten przycisk jest aktywny tylko, gdy asystent wykryje obecność prawidłowo zdefiniowanego filtra wyboru.

Kliknięcie tego przycisku powoduje zamknięcie okna i aktywujeprzycisk w celu uzyskania dostępu do zapytania o Wyniki wyboru.

Uwaga: Potwierdzenie wprowadzenia kryteriów powoduje ładowanie historii wyborów typu osoby kontaktowej zdefiniowanych w aplikacji (warunkowo, jeżeli asystent wykonał wszystkie operacje). Ten opis kryteriów zostanie następnie wykorzystany ponownie dla późniejszych operacji.

Krok 5/8: Rezultat wyboru

W tym kroku weryfikowana jest zawartość dokonanych wyborów. Można określić całkowitą liczbę adresatów.

Ekran ten zawiera trzy istotne pola:

Liczba osób kontaktowych bez adresu pocztowego: Pole to określa liczbę adresatów, których adres pocztowy jest niekompletny (na przykład brakuje kodu pocztowego). Menu kontekstowe „Usuń z listy” służy do usuwania wszystkich adresatów tego rodzaju w ramach jednej operacji.

Liczba osób kontaktowych bez adresu e-mail: Pole to określa liczbę adresatów, którzy nie mają adresu e-mail. Menu kontekstowe „Usuń z listy” służy do usuwania wszystkich adresatów tego rodzaju w ramach jednej operacji.

Liczba osób kontaktowych bez numeru faksu: Pole to określa liczbę adresatów, którzy nie mają numeru faksu. Menu kontekstowe „Usuń z listy” służy do usuwania wszystkich adresatów tego rodzaju w ramach jednej operacji.

Menu kontekstowe „Opróżnij wybór” jest dostępne w każdej pozycji w tabeli wyników. Umożliwia usunięcie wszystkich adresatów korespondencji seryjnej w ramach jednej operacji. W ten sposób uzyskuje się nową zupełnie pustą próbkę.

Ta funkcja umożliwia przywrócenie zawartości istniejącej próbki Kontrahent lub Osoba kontaktowa. Po całkowitym opróżnieniu próbki wystarczy przeprowadzić operację połączenia z wcześniejszym wyborem, aby otrzymać nową identyczną próbkę (w przypadku korespondencji seryjnej, gdy użytkownik chce ponownie użyć adresatów poprzedniej wiadomości).

Przyciski u dołu ekranu służą również do zarządzania zawartością otrzymanej próbki:

Przycisk ten służy do dodawania kontrahenta albo osoby kontaktowej do wyświetlonej próbki. Cechy kontrahenta albo osoby kontaktowej mogą być niezgodne z filtrami wyboru zastosowanymi w celu wygenerowania próbki.

Jeżeli uzyskana próbka to próbka typu Kontrahent, kliknięcie tego przycisku powoduje wyświetlenie okna Szukanie kontrahenta.

Jeżeli uzyskana próbka to próbka typu Osoba kontaktowa, kliknięcie tego przycisku powoduje wyświetlenie okna Szukanie osoby kontaktowej.

Kliknięcie tego przycisku powoduje usunięcie rekordu próbki odpowiadającego aktualnie wybranej pozycji w tabeli wyników.

Istnieje możliwość przeprowadzenia operacji przecięcia próbki, czyli kalkulacji przecięcia pomiędzy bieżącymi rekordami próbki a rekordami innej wybranej próbki, z menu Manipulacje umieszczonemu na pasku narzędzi.

Kalkulacja przecięcia powoduje usunięcie wszystkich rekordów, które są obecne tylko w jednej z dwóch próbek.

Operację przecięcia można wykonać jedynie pomiędzy dwiema próbkami tego samego rodzaju. Oznacza to, że jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Kontrahent, operacja przecięcia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki z listy wszystkich Wyborów kontrahenta zdefiniowanych w aplikacji.

Jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Osoby kontaktowe, operacja przecięcia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki z listy wszystkich Wyborów osoby kontaktowej zdefiniowanych w aplikacji.

Okno definiowania wyboru zawiera następujące elementy:

W sekcji z lewej strony wyświetla się lista wszystkich wyborów zdefiniowanych w aplikacji.

Znajdujące się w sekcji z prawej strony pole Użyty plik służy do identyfikowania wybranego typu próbki (Kontrahent lub Osoby kontaktowe).
Pole Data wyboruzawiera informację o okresie istnienia próbki.
Pole Rekordyokreśla liczbę rekordów zawartych w próbce.

Oba filtry wyboru można przeglądać w całości.

Kliknięcie przyciskuwyzwala przeprowadzenie operacji kalkulacji przecięcia. Pod koniec tego procesu okno wyników jest odświeżane w celu wyświetlenia powstałych modyfikacji.

Istnieje możliwość przeprowadzania kolejno kilku operacji kalkulacji przecięcia lub połączenia, aż do momentu uzyskania żądanej próbki.

Kliknięcie przyciskusłuży do anulowania próby przeprowadzenia operacji przecięcia.

Istnieje możliwość przeprowadzenia operacji połączenia próbki, czyli kalkulacji połączenia pomiędzy bieżącymi rekordami próbki a rekordami innej wybranej próbki, z menu Manipulacje umieszczonemu na pasku narzędzi.

Kalkulacja połączenia grupuje wszystkie rekordy w dwóch próbkach celem uniknięcia duplikacji rekordów obecnych w obu próbkach.

Tak, jak w przypadku operacji przecięcia, operację połączenia można wykonać jedynie dla dwóch próbek tego samego rodzaju. Oznacza to, że jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Kontrahent, operacja połączenia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki tylko z listy wszystkich Wyborów kontrahenta zdefiniowanych w aplikacji.

Jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Osoby kontaktowe, operacja połączenia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki z listy wszystkich Wyborów osoby kontaktowej zdefiniowanych w aplikacji.

Okno definiowania wyboru zawiera następujące elementy:

W sekcji z lewej strony wyświetla się lista wszystkich wyborów zdefiniowanych w aplikacji.

Znajdujące się w sekcji z prawej strony pole Użyty plik służy do identyfikowania wybranego typu próbki (Kontrahent lub Osoby kontaktowe).
Pole Data wyboruzawiera informację o okresie istnienia próbki.
Pole Rekordyokreśla liczbę rekordów zawartych w próbce.

Oba filtry wyboru można przeglądać w całości.

Kliknięcie przyciskuwyzwala przeprowadzenie operacji kalkulacji połączenia. Pod koniec tego procesu okno wyników jest odświeżane w celu wyświetlenia powstałych modyfikacji.

Istnieje możliwość przeprowadzania kolejno kilku operacji kalkulacji połączenia lub przecięcia, aż do momentu uzyskania żądanej próbki.

Kliknięcie przyciskusłuży do anulowania próby przeprowadzenia operacji połączenia.

Kliknięcie tego przycisku wyzwala operację ładowania tabeli roboczej potrzebnej do przeprowadzenia procesu połączenia korespondencji seryjnej z operacją jej wysłania.

W przypadku dużej ilości korespondencji seryjnej proces przetwarzania może potrwać przez dłuższy czas.

Pod koniec procesu ładowania to okno się zamyka, aprzycisk zostaje aktywowany, żeby przejść do trybu przesyłania korespondencji seryjnej.

Krok 6/8: Wybór trybu transmisji

W tym kroku dostępne są cztery różne tryby przesyłania korespondencji seryjnej.

• Wysyłanie pocztą
• Wysyłanie pocztą elektroniczną
• Wysyłanie faksem
• Wysyłanie poprzez eksport do XML

1/ Procedura postępowania w przypadku wysyłki pocztą.

Aby wysłać korespondencję seryjną pocztą należy wygenerować symulację korespondencji seryjnej.

Symulacja albo szablon ma zastosowanie, ponieważ wiadomość musi zostać połączona z informacjami wygenerowanymi w X3. Może to być adres, który ma zostać wydrukowany na kopercie, list zawierający dane adresowe adresata lub nawet spersonalizowana broszura reklamowa.

Uwaga: W celu zdefiniowania szablonu korespondencji seryjnej na aktualnie używanej stacji roboczej należy zainstalować pełną licencję narzędzia Crystal Reports.

Kliknięcie przyciskupowoduje uruchomienia procesu definiowania symulacji.

W nowym oknie wyświetla się sugestia nazwy szablonu do odzyskania lub do zastosowania w obecnej postaci. System X3 jest dostarczany wraz ze standardowym rodzajem szablonu, służącym do przywracania cech wykorzystywanych w wielu różnych szablonach. Nazwa tego szablonu to „MAILING.rpt”.

Jest proponowana domyślnie dla każdej nowej kampanii mailingowej.

Przycisk służy do wyświetlania listy wszystkich spersonalizowanych szablonów, które zostały zdefiniowane wcześniej przez użytkownika. Ma to zastosowanie na przykład w przypadku korespondencji seryjnej zawierającej informacje promocyjne, która jest wysyłana regularnie.

Użytkownik może wówczas przywrócić znaczną część wiadomości i zmodyfikować tylko takie informacje jak daty czy kwoty.

Kliknięcie przycisku powoduje otwarcie zapisanego szablonu w nowym oknie narzędzia Crystal Reports.

Szablon jest gotowy do użycia.

Użytkownik ma do dyspozycji specjalny element wspomagający wykorzystanie pól w operacjach łączenia. Z menu „Wstaw - Pola w bazie danych” można uzyskać dostęp do listy pól, które mogą zostać wstawione do szablonu.

Pola te były przedmiotem poprzedniego procesu interpretowania. Niektóre pola wykorzystywane w systemie X3 nie przechowują znaczenia wartości tylko jego kod. Tak jest na przykład w przypadku menu lokalnych, tabel dodatkowych, tytułów możliwych do przetłumaczenia, pól powiązanych z obiektami, itp.

Aby użycie tych pól stało się możliwe należy przeprowadzić operację interpretacji. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu złożonych formuł stworzonych w narzędziu Crystal Reports.

Aby tego uniknąć wszystkie pola proponowane na tej liście mogą zostać zastosowane bezpośrednio. Użytkownik może skupić się wyłącznie na swojej pozycji w szablonie.

Lista pól i ich znaczeń:

W ten sposób po wstawieniu do dokumentu pola REPFNC_0 wynik nie wyświetla się jako 1, 2, 3 lub 4 tylko jako Specjalista ds. sprzedaży, Dyrektor sprzedaży, itp.

Szablon może być przedmiotem dwóch typów operacji tworzenia kopii zapasowych:

• Szablon tymczasowy:

Tymczasową kopię zapasową szablonu można stosować z modelem MAILING.rpt.

Tymczasowy szablon oznacza, że nazwa MAILING jest wykorzystywana jako model. Aby wykonać tą operację należy kliknąćprzycisk w narzędziu Crystal Reports, a następnie z niego wyjść.

Po powrocie do Kreatora kampanii mailingowej należy kliknąćprzycisk w celu zatwierdzenia wszystkich przeprowadzonych operacji. W takim przypadku nazwa szablonu w asystencie jest taka sama jak nazwa dokumentu zapisanego w Crystal Reports.

Przycisk zostaje aktywowany, żeby umożliwić dalsze działanie kreatora kampanii mailingowej.

Uwaga: Tymczasowa kopia zapasowa niewątpliwie przyczynia się do osiągnięcia praktycznych korzyści. Ta metoda wykonania korespondencji seryjnej nie wymaga znajomości mechanizmów tworzenia kopii zapasowych.

Jednak, należy mieć na uwadze, że szablon zapisany w ten sposób musi zostać wykorzystany przed utworzeniem opisu nowego szablonu. W rzeczywistości każdy nowy szablon tymczasowy anuluje i zastępuje poprzedni szablon.

Konsekwencją stosowania tego rodzaju szablonu może być opóźnienie wykonania operacji wysyłania.

• Szablon stały:

Stałe tworzenie kopii zapasowych szablonu służy do ponownego kodowania szablonu w określony sposób, żeby mieć możliwość jego wykorzystania w przyszłości. Szablon stały można zapisać na serwerze.

W Crystal Reports należy wybrać menu „Plik - Zapisz jako” i wprowadzić nową nazwę raportu w formacie „NEWMAILING.rpt” w zaproponowanym katalogu.

Wyjście z Crystal Reports

Po powrocie do Kreatora kampanii mailingowej należy wprowadzić tą samą nazwę szablonu w formacie „NEWMAILING.rpt” w polu Szablon.

Kliknięcie przyciskupowoduje załadowanie nowego szablonu na serwerze X3 i dodanie nowego szablonu do listy dostępnych szablonów, a następnieumożliwia kontynuowanie procesu definiowania operacji tworzenia korespondencji seryjnej.

2/ Procedura postępowania w przypadku wysyłania pocztą elektroniczną.

Procedura projektowania szablonu nie różni się od tej stosowanej w przypadku wysyłki pocztą.

Jednak przed przejściem do następnego kroku w kreatorze należy wykonać dodatkowe zadanie.

Użytkownik musi wprowadzić temat i tekst towarzyszący dla szablonu, który będzie się pojawiał w treści wiadomości elektronicznej.

Do przeprowadzenia tej operacji służy ten przycisk. Przycisk powoduje otwarcie okna, w którym należy wprowadzić:

• Temat wiadomości. Jest to pierwszy tekst, jaki może przeczytać odbiorca w przypadku wszystkich klientów e-mail.
• Treść wiadomości. Ogólnie, ta wiadomość dostarcza odbiorcy informacje na temat zawartości szablonu, który jest zapisany w formie załącznika.

Jeżeli te dwa pola zostaną wypełnione,przycisk się uaktywnia. Kliknięcie umożliwia powrót do menu wyboru szablonów.

Kliknięcie przycisku zatwierdza wszystkie przeprowadzone operacje i umożliwia dalsze działanie kreatora.

3/ Procedura postępowania w przypadku wysyłania faksem.

Procedura jest podobna do procesu definiowania wysyłki pocztą z kilkoma wyjątkami.

Aby zdefiniować nowy szablon w narzędziu Crystal Reports należy wykonać pewne operacje wstępne:

Na stacji roboczej użytkownika należy zainstalować pakiet oprogramowania ActiveFax.
Pakiet ActiveFax musi zostać ustawiony jako drukarka domyślna.

Jeżeli te dwa warunki zostaną spełnione, należy wówczas sprawdzić, czy czcionki formatu ActiveFax są dostępne na liście czcionek w Crystal Reports.

Szablony wykorzystywane do wysyłania faksem muszą posiadać następujące cechy:

Pole FAX_0 musi zostać wstawione do szablonu przy użyciu czcionki formatu ActiveFax.
Pole F501_0 musi zostać wstawione do szablonu przy użyciu czcionki formatu ActiveFax.
Pole F599_0 musi zostać wstawione do szablonu przy użyciu czcionki formatu ActiveFax.

Wszystkie te pola są technicznie niezbędne do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania automatycznego wysyłania faksem.

4/ Procedura postępowania w przypadku wysyłania poprzez XML.

Istnieje możliwość zainstalowania trybu wysyłania poprzez XML dla opcji Eksport do XML.

Krok 7/8: Wykonanie operacji Wysyłanie

Na tym etapie przeprowadzana jest właściwa operacja wysyłania korespondencji seryjnej.

Przed rozpoczęciem procesu wysyłania w nowym oknie wyświetla się metoda wysyłki i wykorzystywany szablon.

Pole Utwórz rekordumożliwia podjęcie decyzji, czy pozycja dotycząca korespondencji seryjnej powinna zostać wstawiona do historii każdego odbiorcy.

U dołu ekranu dostępne są dwa przyciski:

Przycisk ten wyzwala proces przetwarzania generowania korespondencji seryjnej.

• Wysyłanie pocztą

Jeżeli wybrano opcję Wysyłanie pocztą, asystent wyzwala operację generowania unikalnego dokumentu Crystal Reports zawierającego wszystkie wiadomości do wysłania.

Po utworzeniu tego dokumentu wyświetla się okno narzędzia Crystal Reports w celu potwierdzenia wykonania operacji przetwarzania oraz jakości prezentacji szablonu. W takim przypadku możliwe jest zweryfikowanie kolejno każdego listu.

Jeżeli wynik jest satysfakcjonujący, użytkownik może rozpocząć drukowanie wszystkich wiadomości/dokumentów na wybranej przez siebie drukarce.

• Wysyłanie pocztą elektroniczną

Jeżeli wybrano opcję Wysyłanie pocztą elektroniczną, asystent tworzy i wysyła wiadomość dla każdego odbiorcy korespondencji seryjnej.

Każda wiadomość posiada następujące cechy:

Adresat wiadomości jest unikalny i zawiera adres e-mail odbiorcy.
Brak odbiorcy do skopiowania;
W temacie wiadomości ładuje się tekst wprowadzony w polu Obiektw kroku 6;
W tekście wiadomości ładuje się zawartość pola Tekst wprowadzona w kroku 6.
Wiadomość korespondencji seryjnej jest dołączona do wiadomości w formie załącznika w formacie Microsoft Word. W korespondencji seryjnej stosuje się wersję Microsoft Word 2003.

Monit: Liczba generowanych wiadomości jest równa liczbie odbiorców w próbce. W ten sposób żaden z odbiorców nie zna tożsamości innych odbiorców korespondencji seryjnej.

• Wysyłanie faksem

Jeżeli wybrano opcję Wysyłanie faksem, to należy prawidłowo zainstalować i skonfigurować serwer faksów. Do tego serwera musi mieć również dostęp stacja robocza, na której wyzwolono operację wysyłania korespondencji seryjnej.

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących oprogramowania ActiveFax (ceny, dostępność, funkcje, itp.) należy odwiedzić witrynę internetową: www.actfax.com

Po kliknięciu tego przycisku asystent wyzwala operację tworzenia dokumentu dla każdego odbiorcy korespondencji seryjnej. Po wygenerowaniu wszystkich dokumentów są one przenoszone na serwer ActiveFax.

Format ActiveFax przejmuje wtedy kontrolę nad operacją wysyłania każdego dokumentu.

Każdy numer faksu jest wprowadzany automatycznie. W przypadku każdej nieudanej próby wysłania wiadomości automatycznie harmonogramowana jest kolejna próba aż do zakończenia operacji wysyłania wszystkich wiadomości.

Ten przycisk służy do opóźnienia operacji wysyłania korespondencji seryjnej. W ten sposób asystent może zakończyć operację wysyłania korespondencji seryjnej z pozytywnym wynikiem.

Ten przycisk powoduje zamknięcie przycisku Wysyłanie i aktywujeprzycisk umożliwiający uzyskanie dostępu do ostatniego kroku w kreatorze.

Aby wykonać operację wysyłania korespondencji seryjnej w późniejszym czasie, użytkownik musi wejść do rekordu zarządzania korespondencją masową. Operacja ta otrzyma status „Oczekujące na wysłanie”.

Wysyłanie można uruchomić za pomocą menu „Funkcje - Wysyłanie”. Wówczas wyświetla się okno wysyłania, które nie różni się od bieżącego okna.

Kliknięcie przyciskuwyzwala operację wysyłania, która przebiega w sposób zgodny z jedną z metod opisanych powyżej.

Krok 8/8: Zatwierdzenie

Ostatni krok daje możliwość zatwierdzenia zdefiniowanej operacji lub anulowania wszystkich wykonanych czynności.

Kliknięcie przycisku potwierdza ważność wszystkich informacji oraz wszystkich przeprowadzonych procesów. Operacja będzie wtedy widoczna z rekordów kampanii marketingowej i planowania marketingowego.

Kliknięcie przycisku wyzwala operację usuwania informacji utworzonych podczas korzystania z kreatora kampanii mailingowej. Jednakże, jeżeli szablon korespondencji seryjnej został trwale zapisany, nie zostanie usunięty.

Funkcje / Asystent ds. kampanii telef.

Krok 1/8: Komunikat powitalny

Krok 2/8: Wprowadź cechy kampanii telefonicznej

W tym kroku otwiera się nowe okno, które służy do wprowadzania różnych informacji, wymaganych w opisie operacji Kampania telefoniczna.

Asystent automatycznie sprawdza pola Lokalizacja i Waluta .

Pola Początek i Koniec są szczególnie istotne. Wywierają bezpośredni wpływ na macierze rozmów w kroku 6. Przedstawiają one okres, w którym należy zaharmonogramować rozmowy w terminarzach telemarketerów, zgodnie z żądaniem dyrektora marketingu.

Podczas zatwierdzania wprowadzonych informacji asystent „budzi się” w momencie pojawienia się kodu waluty i opisu.

Jeżeli te warunki są spełnione,przycisk się uaktywnia.

Krok 3/8: Wprowadź opcję Wybór kontrahenta

Procedura w tym kroku nie różni się od tej zawartej w kroku 3 w kreatorze kampanii mailingowej.

Krok 4/8: Wprowadź opcję Wybór osoby kontaktowej

Procedura w tym kroku nie różni się od tej zawartej w kroku 4 w kreatorze kampanii mailingowej.

Krok 5/8: Rezultat wyboru

W tym kroku weryfikowana jest zawartość dokonanych wyborów. Można określić całkowitą liczbę rozmów telefonicznych do przeprowadzenia.

Zawsze istnieje możliwość skorzystania z funkcji usuwania rekordów, powiązanych z trzema polami wymienionymi poniżej. Jednak w tym przypadku nie mają one dużego znaczenia:

Liczba osób kontaktowych bez adresu pocztowego: Pole to określa liczbę adresatów, których adres pocztowy jest niekompletny (na przykład brakuje kodu pocztowego). Menu kontekstowe „Usuń z listy” służy do usuwania wszystkich rekordów tego rodzaju w ramach jednej operacji.

Liczba osób kontaktowych bez adresu e-mail: Pole to określa liczbę adresatów, którzy nie mają adresu e-mail. Menu kontekstowe „Usuń z listy” służy do usuwania wszystkich rekordów tego rodzaju w ramach jednej operacji.

Liczba osób kontaktowych bez numeru faksu: Pole to określa liczbę adresatów, którzy nie mają numeru faksu. Menu kontekstowe „Usuń z listy” służy do usuwania wszystkich rekordów tego rodzaju w ramach jednej operacji.

Menu kontekstowe „Opróżnij wybór” jest dostępne w każdej pozycji w tabeli wyników. Umożliwia usunięcie wszystkich rekordów z bieżącego wyboru w ramach jednej operacji. W ten sposób uzyskuje się nową zupełnie pustą próbkę.

Ta funkcja umożliwia przywrócenie zawartości poprzednio wykorzystywanej próbki Kontrahent lub Osoba kontaktowa. Po opróżnieniu próbki wystarczy przeprowadzić operację połączenia z wcześniejszym wyborem, aby otrzymać nową próbkę (w kampaniach telefonicznych w przypadku monitów korespondencji seryjnej).

Przyciski u dołu ekranu służą również do zarządzania zawartością otrzymanej próbki:

Przycisk ten służy do dodawania kontrahenta albo osoby kontaktowej do wyświetlonej próbki. Cechy kontrahenta albo osoby kontaktowej mogą być niezgodne z filtrami wyboru zastosowanymi w celu wygenerowania próbki.

Jeżeli uzyskana próbka to próbka typu Kontrahent, kliknięcie tego przycisku powoduje wyświetlenie okna Szukanie kontrahenta.

Jeżeli uzyskana próbka to próbka typu Osoba kontaktowa, kliknięcie tego przycisku powoduje wyświetlenie okna Szukanie osoby kontaktowej.

Kliknięcie tego przycisku powoduje usunięcie rekordu próbki odpowiadającego aktualnie wybranej pozycji w tabeli wyników.

Istnieje możliwość przeprowadzenia operacji przecięcia próbki, czyli kalkulacji przecięcia pomiędzy bieżącymi rekordami próbki a rekordami innej wybranej próbki, z menu Manipulacje umieszczonemu na pasku narzędzi.

Kalkulacja przecięcia powoduje usunięcie wszystkich rekordów, które są obecne tylko w jednej z dwóch próbek.

Operację przecięcia można wykonać jedynie pomiędzy dwiema próbkami tego samego rodzaju. Oznacza to, że jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Kontrahent, operacja przecięcia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki z listy wszystkich Wyborów kontrahenta zdefiniowanych w aplikacji.

Jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Osoby kontaktowe, operacja przecięcia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki z listy wszystkich Wyborów osoby kontaktowej zdefiniowanych w aplikacji.

Okno definiowania wyboru zawiera następujące elementy:

W sekcji z lewej strony wyświetla się lista wszystkich wyborów zdefiniowanych w aplikacji.

Znajdujące się w sekcji z prawej strony pole Użyty plik służy do identyfikowania wybranego typu próbki (Kontrahent lub Osoby kontaktowe).
Pola Data wyboruzawiera informację o okresie istnienia próbki.
Pola Rekordyokreśla liczbę rekordów zawartych w próbce.

Oba filtry wyboru można przeglądać w całości.

Kliknięcie przycisku wyzwala przeprowadzenie operacji kalkulacji przecięcia. Pod koniec tego procesu okno wyników jest odświeżane w celu wyświetlenia powstałych modyfikacji.

Istnieje możliwość przeprowadzania kolejno kilku operacji kalkulacji przecięcia lub połączenia, aż do momentu uzyskania żądanej próbki.

Kliknięcie przyciskusłuży do anulowania próby przeprowadzenia operacji przecięcia.

Istnieje możliwość przeprowadzenia operacji połączenia próbki, czyli kalkulacji połączenia pomiędzy bieżącymi rekordami próbki a rekordami innej wybranej próbki, z menu Manipulacje umieszczonemu na pasku narzędzi.

Kalkulacja połączenia grupuje wszystkie rekordy w dwóch próbkach celem uniknięcia duplikacji rekordów obecnych w obu próbkach.

Tak, jak w przypadku operacji przecięcia, operację połączenia można wykonać jedynie dla dwóch próbek tego samego rodzaju. Oznacza to, że jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Kontrahent, operacja połączenia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki tylko z listy wszystkich Wyborów kontrahenta zdefiniowanych w aplikacji.

Jeżeli w oknie wyników wyświetli się próbka typu Osoby kontaktowe, operacja połączenia zostanie zastosowana w celu wybrania innej próbki z listy wszystkich Wyborów osoby kontaktowej zdefiniowanych w aplikacji.

Okno definiowania wyboru zawiera następujące elementy:

W sekcji z lewej strony wyświetla się lista wszystkich wyborów zdefiniowanych w aplikacji.

Znajdujące się w sekcji z prawej strony pole Użyty plik służy do identyfikowania wybranego typu próbki (Kontrahent lub Osoby kontaktowe).
Pola Data wyboruzawiera informację o okresie istnienia próbki.
Pola Rekordyokreśla liczbę rekordów zawartych w próbce.

Oba filtry wyboru można przeglądać w całości.

Kliknięcie przyciskuwyzwala przeprowadzenie operacji kalkulacji połączenia. Pod koniec tego procesu okno wyników jest odświeżane w celu wyświetlenia powstałych modyfikacji.

Istnieje możliwość przeprowadzania kolejno kilku operacji kalkulacji połączenia lub przecięcia, aż do momentu uzyskania żądanej próbki.

Kliknięcie przyciskusłuży do anulowania próby przeprowadzenia operacji połączenia.

Kliknięcie tego przycisku służy do potwierdzania zawartości próbki.

Okno zostanie zamknięte, aprzycisk aktywowany w celu umożliwienia przejścia do operacji alokacji kampanii telefonicznej.

Krok 6/8: Alokacja operacji

Celem operacji alokacji kampanii telefonicznej jest rozdzielenie dużej liczby rozmów grupie telemarketerów według różnych dostępnych metod.

Operacja alokacji wyznacza zarówno liczbę rozmów, jaka zostanie przypisana do każdego telemarketera, jak i dzień, na który należy zaplanować każdą rozmowę.

• Operacja alokacji rozmowy przebiega w ramach trzech kroków:
• Wybór telemarketerów do przypisania do kampanii
• Przeprowadzenie symulacji alokacji rozmów
• Generowanie rozmów po potwierdzeniu symulacji.
• Wybór telemarketera

To okno służy do definiowania listy pracowników, którzy wezmą udział w przeprowadzaniu kampanii telefonicznej.

W polu Telemarketerzy dostępnych jest kilka narzędzi wyboru pracowników:

Pierwsze menu kontekstowe o nazwie „Wybór” służy do wybierania pracownika z listy wszystkich przedstawicieli handlowych.

Drugie menu kontekstowe o nazwie „Przedstawiciele” umożliwia uzyskanie bezpośredniego dostępu do obiektu Przedstawiciel, z którego można dokonać wyboru.

Trzecie menu kontekstowe o nazwie „Telemarketerzy” służy do wybierania pracownika z listy telemarketerów.

Dwa przyciski znajdujące się u dołu ekranu oferują dodatkowe funkcje:

Ten przycisk służy do przypisywania wszystkich telemarketerów do kampanii telefonicznej za pomocą pojedynczego kliknięcia.

Ten przycisk służy do przypisywania wszystkich przedstawicieli każdego rodzaju do kampanii telefonicznej.

Kliknięcie przyciskuwyzwala operację wyświetlenia okna alokacji kampanii. W tym oknie ładują się wszyscy wybrani pracownicy.

• Symulacje alokacji

Po otwarciu, w oknie alokacji wyświetla się wiele informacji.

Nagłówek zawiera niektóre cechy kampanii oraz dokonane wybory.

- Nazwa kampanii telefonicznej

Nazwa ta zostanie użyta w narzędziu do wyświetlenia i zidentyfikowania rozmów do przeprowadzenia.

- Łączna liczba rozmów do przypisania

- Temat rozmowy

Pole to służy do definiowania tematu rozmów, który może zostać spersonalizowany. Istnieje możliwość wprowadzenia jednej z wartości z Tabeli dodatkowej nr 456: Temat rozmowy. Jeżeli to pole jest puste, wówczas przywrócona zostanie wartość parametru ogólnego z rozdziału CRM CLLCMGOMP (Obiekt Kampania telefoniczna).

- Liczba telemarketerów, którym należy przypisać rozmowy
- Data rozpoczęcia i zakończenia kampanii

W nagłówku znajduje się pole, które może zostać zmodyfikowane przez użytkownika : Cel rozmowy inny niż telemarketerów. Pole to służy do określania liczby rozmów do przeprowadzenia dziennie przez pracowników, którzy nie pełnią funkcji telemarketera. W zasadzie do kampanii telefonicznej można przypisać wszystkich pracowników każdego rodzaju (Specjalista ds. sprzedaży, Dyrektor sprzedaży, itp.). Nie można wprowadzić liczby rozmów do przeprowadzenia dziennie dla tej populacji. Jest to niezgodne z przypisanymi do nich zakresami obowiązków. W związku z tym, pole to służy do uzupełnienia brakujących informacji. Domyślnie ładuje się w nim zawartość konfiguracji ROBJCLL (Liczba rozmów do przeprowadzenia przez pracownika, który nie jest telemarketerem). Jest ona standardowo ustawiona na wartość 25.

Użytkownik może dowolnie modyfikować zaproponowaną wartość. Generalnie, wartość wprowadzona w tym polu powinna być znacznie niższa od średniej liczby rozmów przypisanej do populacji telemarketerów. Specjalista ds. sprzedaży lub dyrektor sprzedaży wykonują wiele innych zadań, poza przeprowadzaniem kampanii telefonicznych.

Macierz alokacji zawiera wiele kolumn:

Telemarketer

To pole służy do identyfikacji telemarketera, dla którego przeprowadzono obliczenia.

Cel dzienny

To pole określa liczbę rozmów do przeprowadzenia przez telemarketera dziennie. Jeżeli pracownik nie jest telemarketerem, to wartość tego pola jest równa 0. W takim wypadku system zastosuje wartość odpowiadającą pracownikowi, który nie jest telemarketerem.

Spóźnione rozmowy

W tym polu wyświetla się łączna liczba rozmów, które powinny zostać przetworzone przez pracownika.

Liczba rozmów, które można przypisać dziennie

To pole jest niezwykle istotne. Wyświetla średnią dzienną liczbę rozmów, jaką można przypisać pracownikowi w ciągu trwania kampanii, żeby nie przekroczyć dozwolonej liczby rozmów do przeprowadzenia dziennie.

Przykładowo kampania ma trwać dziesięć dni roboczych. Pracownik pracuje przez dziesięć dni roboczych. Liczba rozmów, jakie musi przeprowadzić w ciągu dnia to 50.

W obszarze roboczym pracownika w czasie dziesięciu dni trwania kampanii istnieje już 30 zaharmonogramowanych rozmów. W związku z tym liczba rozmów, jakie można przypisać do tego pracownika w ramach tego programu to 47 rozmów dziennie.

• Alokacja ręczna

Ta kolumna służy do pracy nad funkcjonowaniem różnych symulacji. Jeżeli suma wszystkich pozycji w tej kolumnie wyniesie 100, proces rozdzielania rozmów nie będzie dłużej obliczany automatycznie, tylko zostanie oparty o różne wprowadzone wartości procentowe.

Jeżeli suma wprowadzonych wartości procentowych jest mniejsza od 100, asystent nie uwzględni wprowadzonych wartości i przeprowadzi symulację automatyczną. Ponownie zeruje wartość w kolumnie Alokacja ręczna.

Jeżeli suma wszystkich wprowadzonych wartości procentowych jest większa od 100, ostatnia wprowadzona wartość jest przypisywana automatycznie. Wartość ta stanowi różnicę pomiędzy sumą wszystkich wprowadzonych wcześniej wartości procentowych a liczbą 100. Ta metoda jest użyteczna zwłaszcza ze względu na fakt, że obliczona suma będzie zawsze równa dokładnie 100.

Wszystkie poniższe pola są uzupełniane po wykonaniu symulacji alokacji.

Przypisane rozmowy

To pole zawiera łączną liczbę rozmów przypisanych do pracownika.

Okres wykonywania operacji

To pole określa dzień, na który zaharmonogramowano ostatnią rozmowę dla tego pracownika.

Dzienna średnia alokacji

W tym polu wyświetla się średnia liczba rozmów zaharmonogramowanych na każdy dzień roboczy przepracowany przez pracownika.

Liczba dni przepracowanych

To pole pokazuje liczbę dni przepracowanych przez pracownika w trakcie trwania kampanii telefonicznej.

Liczba przypisanych odbiorców

Wpis w tym polu wykonuje się tylko pod koniec symulacji przeprowadzanej metodą alokacji zgodną z alokacją kont. Określa liczbę odbiorców, którymi zarządza pracownik.

Jeżeli typ próbki to Kontrahent, to w tym polu wyświetla się liczba rekordów zawierających kod pracownika w jednym z dwóch pól przedstawiciel w rekordzie Potencjalny klient/Klient.

Jeżeli typ próbki to Osoby kontaktowe, to w tym polu wyświetla się liczba osób kontaktowych powiązanych z przynajmniej jednym kontrahentem, który posiada kod pracownika w jednym z dwóch pól przedstawiciel w rekordzie Potencjalny klient/Klient.

Operację alokacji kampanii można przeprowadzić za pomocą trzech różnych metod alokacji. Do przeprowadzenia każdej z nich można zastosować podział obliczony automatycznie albo podział zdefiniowany ręcznie.

Metoda ta przypisuje kampanię telefoniczną poczynając od procesu składającego się z dwóch kroków:

W pierwszym kroku określa się liczbę rozmów do przypisania do każdego telemarketera;
W drugim kroku określa się dni, na jakie zostaną zaharmonogramowane poszczególne rozmowy.

Uwaga: Proporcjonalna alokacja ręczna wywiera wpływ jedynie na pierwszy krok procesu.

Automatyczna alokacja rozmów

W celu obliczenia liczby rozmów do przypisania do każdego pracownika system wyznacza współczynnik wagi dla każdego pracownika biorącego udział w kampanii.

Współczynnik wagi otrzymuje się w wyniku mnożenia wartości bezwzględnej dziennej średniej rozmów do przypisania do pracownika i rzeczywistej liczby dni przepracowanych przez pracownika w trakcie trwania kampanii.

Następnie obliczana jest waga łączna dla kampanii celem wyrażenia współczynnika wagi jako wartości procentowej dla każdego pracownika.

Łączna liczba rozmów do przeprowadzenia w kampanii jest wówczas rozdzielana w oparciu o te wartości procentowe.

Pod koniec tej fazy do każdego telemarketera zostaje przypisana liczba rozmów do przeprowadzenia.

Ręczna alokacja rozmów

Jeżeli wartości procentowe wprowadzono ręcznie, zostaną one wykorzystane bezpośrednio do obliczenia współczynnika wagi dla każdego telemarketera.

Te wartości procentowe zostaną użyte zamiast liczby rozmów, jakie można przypisać. Zatem, otrzymany rozkład nie pokrywa się w całości z wprowadzonymi wartościami procentowymi. W rzeczywistości są one ważone liczbą dni przepracowanych.

Pozostała część procesu nie różni się od funkcji automatycznych.

Harmonogramowanie rozmów

Operacja harmonogramowania rozmów odbywa się zgodnie z dostępnością telemarketerów i innych pracowników oraz z uwzględnieniem przypisanej do nich liczby rozmów do przeprowadzenia dziennie. Dzięki zastosowaniu tej metody każdy pracownik otrzymuje tyle rozmów do przeprowadzenia, ile wynosi dozwolona liczba rozmów do przeprowadzenia dziennie.

Metoda ta daje możliwość harmonogramowania rozmów po przekroczeniu normalnego terminu kampanii telefonicznej.

Harmonogramowanie rozmów podlega dwóm różnym regułom logicznym, dzięki którym jest ono efektywne w okresie trwania kampanii, a nawet poza tym okresem.

Dopóki rozmowy są programowane w czasie trwania kampanii, metoda ta pozwala na pozostawienie okresów dostępności w celu umożliwienia pracownikom wykonywania codziennych czynności albo do wykorzystania podczas przyszłych kampanii telefonicznych.

Jeżeli termin zakończenia kampanii telefonicznej został przekroczony, metoda ta umożliwia ładowanie terminarza pracownika do momentu aż wszystkie jego rozmowy zostaną zaharmonogramowane. Ta operacja daje możliwość przestrzegania założenia o liczbie rozmów do przeprowadzenia przez telemarketera dziennie, a jednocześnie minimalizuje długość okresu trwania kampanii po przekroczeniu terminu jej zakończenia.

Po wyjściu z symulacji wypełniane są następujące kolumny:

Przypisane rozmowy

W tej kolumnie wyświetla się łączna liczba rozmów przypisanych do każdego telemarketera. Służy ono do sprawdzania tego, czy przypisane liczby są zgodne z wymaganiami menedżera kampanii telefonicznej.

Okres wykonywania operacji

Ta kolumna określa dzień, na który zaharmonogramowano ostatnią rozmowę do przeprowadzenia przez tego telemarketera.

Dzienna średnia alokacji

W tej kolumnie wyświetla się dzienna średnia liczba rozmów przypisanych do telemarketera w ciągu całego okresu, w którym zaharmonogramowano dla niego rozmowy.

Liczba dni przepracowanych

Ta kolumna określa liczbę dni faktycznie przepracowanych przez pracownika w czasie trwania kampanii telefonicznej.

Tak, jak w przypadku metody dostępności, kampanię telefoniczną przypisuje się w ramach procesu składającego się z dwóch kroków:

W pierwszym kroku określa się liczbę rozmów do przypisania do każdego telemarketera;
W drugim kroku określa się dni, na jakie zostaną zaharmonogramowane poszczególne rozmowy.

Alokacja rozmów

Pierwszy krok tego procesu nie różni się od metody dostępności.

Harmonogramowanie rozmów

W operacji harmonogramowania rozmów zgodnie z kalendarzem uwzględnia się czas trwania kampanii telefonicznej. Zastosowanie tej metody gwarantuje, że wszystkie rozmowy zostaną zaharmonogramowane w okresie trwania kampanii telefonicznej.

Dzięki zastosowaniu tej metody można przekroczyć dozwoloną liczbę rozmów do przeprowadzenia dziennie przypisaną do telemarketerów i innych pracowników.

Liczba rozmów przypisywanych dziennie do każdego pracownika stanowi wynik poniższej formuły obliczeniowej:

Q = T / D

Q: Liczba rozmów przypisywanych dziennie do telemarketera.
T: Łączna liczba rozmów przeprowadzonych przez telemarketera.
J: Liczba dni przepracowanych w czasie trwania kampanii telefonicznej.

Po wyjściu z symulacji wypełniane są następujące kolumny:

Przypisane rozmowy

W tej kolumnie wyświetla się łączna liczba rozmów przypisanych do każdego telemarketera. Służy ono do sprawdzania tego, czy przypisane liczby są zgodne z wymaganiami menedżera kampanii telefonicznej.

Okres wykonywania operacji

Ta kolumna określa dzień, na który zaharmonogramowano ostatnią rozmowę do przeprowadzenia przez tego telemarketera.

Dzienna średnia alokacji

Ta kolumna określa liczbę rozmów przypisywanych dziennie do telemarketera. Ta informacja jest bezpośrednio zależna od liczby dni przepracowanych przez telemarketera.

Liczba dni przepracowanych

Ta kolumna określa liczbę dni faktycznie przepracowanych przez pracownika w czasie trwania kampanii telefonicznej.

Zgodnie z tą metodą przypisanie kampanii telefonicznej przebiega w trzech krokach:

• Przypisanie rozmów poprzez alokację kont
• Przypisanie rozmów nie przypisanych
• Harmonogramowanie rozmów

Ta metoda przynosi lepsze rezultaty jakościowe w przypadku alokacji rozmów. Preferuje ona alokację rozmów pracownikom, którzy zarządzają kontami potencjalnych klientów/klientów, z którymi należy przeprowadzić rozmowę telefoniczną.

Oznacza to, że liczba rozmów zaharmonogramowanych dla każdego pracownika będzie równa liczbie odbiorców w próbce, którymi zarządza.

Przypisanie rozmów poprzez alokację kont

W tej części procesu przetwarzania sprawdzana jest zawartość próbki w odniesieniu do każdego telemarketera. Jeżeli potencjalny klient/klient jest monitorowany przez telemarketera, to zostanie do niego natychmiast przypisana odpowiednia rozmowa.

Rozmowa zostaje uznana za dostępną do przypisania wg konta, jeżeli dotyczy ona kontrahenta typu potencjalny klient/klient, który posiada kod telemarketera w polu nr 1 lub polu nr 2 o nazwie Przedstawiciel .

Przypisanie rozmów nie przypisanych

Niektórzy odbiorcy w próbce nie są monitorowani przez żadnego pracownika przypisanego do kampanii.

Wszystkie te rozmowy stają się przedmiotem procedury alokacji automatycznej, która jest przeprowadzana w drugim kroku. Proces przetwarzania zastosowany w tym przypadku nie różni się od tego, jaki został wykorzystany w metodzie alokacji wg kalendarza lub dostępności.

Do poprzedniej przypisanej wielkości każdemu telemarketerowi dodaje się nową obliczoną wielkość alokacji.

Harmonogramowanie rozmów

Harmonogramowanie rozmów podlega metodzie stosowanej w przypadku alokacji wg kalendarza.

Po wyjściu z symulacji wypełniane są następujące kolumny:

Przypisane rozmowy

W tej kolumnie wyświetla się łączna liczba rozmów przypisanych do każdego telemarketera. Służy ona do sprawdzania tego, czy przypisane liczby są zgodne z wymaganiami menedżera kampanii telefonicznej.

Ta kolumna nie może jednak zostać wykorzystana w celu odróżnienia rozmów przypisanych zgodnie z metodą alokacji od rozmów przypisanych w sposób matematyczny. Dokonanie takiego rozróżnienia jest możliwe w kolumnie Liczba odbiorców, jaką można przypisać .

Okres wykonywania operacji

Ta kolumna określa dzień, na który zaharmonogramowano ostatnią rozmowę do przeprowadzenia przez tego telemarketera.

Dzienna średnia alokacji

Ta kolumna określa liczbę rozmów przypisywanych dziennie do telemarketera. Ta informacja jest bezpośrednio zależna od liczby dni przepracowanych przez telemarketera.

Liczba dni przepracowanych

Ta kolumna określa liczbę dni faktycznie przepracowanych przez pracownika w czasie trwania kampanii telefonicznej.

Liczba przypisanych odbiorców

Ta kolumna określa liczbę rozmów dla każdego telemarketera, będących wynikiem operacji alokacji wg kont.

Potwierdzenie alokacji

Menedżer kampanii telefonicznej może przeprowadzić taką liczbę symulacji, jaka będzie konieczna do osiągnięcia żądanego wyniku.

Jeżeli wynik symulacji będzie satysfakcjonujący, użytkownik może kliknąć przycisk.

Ten przycisk zostaje aktywowany tylko w przypadku, gdy przeprowadzono przynajmniej jedną symulację alokacji.

Przycisk ten wyzwala fizyczny proces harmonogramowania rozmów w obszarach roboczych każdego pracownika przypisanego do kampanii telefonicznej.

Proces harmonogramowania przeprowadza się na podstawie ostatniej wykonanej symulacji.

Ostrzeżenie: Proces ten może potrwać znacznie dłużej niż operacja przeprowadzania symulacji. W tym przypadku operacja fizycznego generowania rozmów w bazie danych prowadzi do wydłużenia czasu wykonania.

Wprowadzenie skryptu rozmowy jest opcjonalne. Po kliknięciu przycisku wyświetla się małe okno. Okno to daje użytkownikowi możliwość określenia operacji dotyczącej skryptów rozmów:

• Nie definiuj żadnego skryptu w kampanii telefonicznej;
• Przywróć i użyj skrypt zdefiniowany w poprzedniej kampanii;
• Definiuj nowy skrypt

Każdej z tych operacji odpowiada przycisk umieszczony u dołu ekranu.

Przycisk ten pozwala wybrać opcję pominięcia zastosowania skryptu w kampanii telefonicznej.

Następnie aktywowany jest przyciskumożliwiający przejście do kolejnego kroku w kreatorze.

Ten przycisk służy do przywrócenia skryptu zdefiniowany w poprzedniej kampanii.

Kliknięcie przycisku powoduje otwarcie okna zawierającego listę wszystkich skryptów zdefiniowanych w aplikacji. Kolumna określa liczbę pytań zawartych w każdym skrypcie.

Przycisksłuży do przywrócenia wybranego skryptu. Jego tytuł wyświetla się następnie w polu określającym powiązaną z nim kampanię telefoniczną.

Kliknięcie przyciskusłuży do zatwierdzenia tego skryptu jako składnika kampanii telefonicznej.

Jeżeli użytkownik chce zdefiniować skrypt dla kampanii telefonicznej, powinien wprowadzić nazwę.

Wprowadzenie nazwy aktywuje poniższy przycisk. Kliknięcie tego przycisku powoduje otwarcie okna definiowania skryptu rozmowy.

Następujące sekcje wyjaśniają działanie różnych funkcji służących do utworzenia skryptu rozmowy.

Generowanie nowego pytania

• Metoda 1: Kliknięcieprzycisku służy do definiowania nowego pytania. W polu Nr pytania automatycznie ładuje się pierwszy dostępny kod pytania. Jeżeli nie zdefiniowano wcześniej żadnego pytania dla skryptu, zaznaczone zostanie pole wyboru Pierwsze pytanie . Wszystkie pozostałe pola zostaną wyczyszczone.
• Metoda 2: Wprowadzenie nieistniejącego numeru pytania prowadzi do utworzenia nowego pytania. W konsekwencji wyświetlą się wszystkie pola (puste) tworzące pytanie. Jeżeli nie zdefiniowano wcześniej żadnego pytania dla skryptu, zaznaczone zostanie pole wyboru Pierwsze pytanie .

Modyfikacja nowego pytania

Wprowadzenie istniejącego numeru pytania powoduje załadowanie cech tego pytania. Można modyfikować wszystkie cechy pytania z wyjątkiem numeru pytania.

W takim przypadkuprzycisk się uaktywnia, żeby zapisać wszystkie przeprowadzone modyfikacje.

Wprowadzenie warunków marszruty

Skrypty rozmów X3 dysponują dużą liczbą różnych warunków marszruty. Poniższa tabela zawiera listę dopuszczalnych warunków marszruty dla odpowiedzi każdego rodzaju.

Ta tabela pokazuje, że istnieją trzy rodzaje warunków marszruty obowiązujące dla wszystkich odpowiedzi.

Dalej: Ten warunek marszruty oznacza, że, niezależnie od treści odpowiedzi, następne pytanie do wykonania zawsze będzie pytaniem zdefiniowanym w tym warunku marszruty.

Zakończ:Ten warunek marszruty oznacza, że jest to ostatnie pytanie w skrypcie. Jedynym wymogiem jest wprowadzenie tego warunku marszruty. Wprowadzenie kodu pytania nie jest wymagane w tym miejscu.

Inne: Ta marszruta służy do ustalania domyślnej kolejności wykonywania skryptu. Jeżeli żaden z warunków marszruty opisanych w pytaniach nie jest zadowalający, wyszukany zostanie rodzaj warunku marszruty Inne . Jeżeli taki warunek marszruty zostanie znaleziony, wykonywane jest określone pytanie.

Te trzy warunki marszruty składają się tylko z jednego lub niekiedy z dwóch rodzajów informacji:

Rodzaje warunków marszruty
Pytanie do wykonania

Inne warunki marszruty mogą składać się z większej liczby elementów:

Alfanumeryczne warunki marszruty

- Rozpoczyna się od: Warunek marszruty składa się zarówno z kodu pytania do wykonania, jak i listy warunków możliwych do zastosowania w przypadku wykonywania określonego pytania.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania warunku. Dla każdego warunku marszruty można wprowadzić maksymalnie dziesięć warunków.

Jeżeli nie zdefiniowano pamięci do przechowywania odpowiedzi, warunki można wprowadzać bezpośrednio w przeznaczonym do tego polu.

Jeżeli w bazie danych została zdefiniowana pamięć do przechowywania odpowiedzi, a wyznaczone pole alfanumeryczne jest powiązane z menu lokalnym lub tabelą dodatkową, warunki należy wprowadzić przy użyciu menu kontekstowego Wybór.

Warunek marszruty Rozpoczyna się od zostanie wykonany, jeżeli tekst wprowadzony w skrypcie odpowiedzi rozpoczyna się od słów wprowadzonych jako warunki.

- Zawiera: Procedura wprowadzania tego warunku marszruty nie różni się od procedury opisanej powyżej.

Warunek marszruty Zawiera zostanie wykonany, jeżeli tekst wprowadzony w skrypcie odpowiedzi zawiera przynajmniej jedno ze słów wprowadzonych jako warunek.

- Kończy się na: Procedura wprowadzania tego warunku marszruty nie różni się od procedury dla warunku marszruty Rozpoczyna się od.

Warunek marszruty Kończy się na zostanie wykonany, jeżeli tekst wprowadzony w skrypcie odpowiedzi kończy się na jednym ze słów wprowadzonych jako warunek.

Numeryczne warunki marszruty

- Większy od: Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz wartości numerycznej do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania wartości numerycznej, która wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty większy od zostanie wykonany, jeżeli wartość wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest większa od wartości wprowadzonej jako warunek.

Większy lub równy: Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz wartości numerycznej do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania wartości numerycznej, która wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty Większy lub równy zostanie wykonany, jeżeli wartość wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest większa od lub równa wartości wprowadzonej jako warunek.

- Mniejszy od: Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz wartości numerycznej do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania wartości numerycznej, która wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty Mniejszy od zostanie wykonany, jeżeli wartość wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest mniejsza od wartości wprowadzonej jako warunek.

- Mniejszy lub równy: Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz wartości numerycznej do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania wartości numerycznej, która wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty Mniejszy lub równy zostanie wykonany, jeżeli wartość wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest mniejsza od lub równa wartości wprowadzonej jako warunek.

- Zawarty pomiędzy: Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz zakresu wartości numerycznych do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania zakresu wartości numerycznych, który wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty Zawarty pomiędzy zostanie wykonany, jeżeli wartość wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest większa od dolnego zakresu i mniejsza od górnego zakresu wartości wprowadzonych jako warunki.

Warunki marszruty typu data

- Zawarty pomiędzy:Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz zakresu dat do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania zakresu dat, który wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty Zawarty pomiędzy zostanie wykonany, jeżeli data wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest większa od dolnego zakresu i mniejsza od górnego zakresu dat wprowadzonych jako warunki.

- Przed: Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz daty do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania daty, która wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty Przed zostanie wykonany, jeżeli data wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest mniejsza od daty wprowadzonej jako warunek.

- Po: Ten warunek marszruty składa się z kodu pytania do wykonania oraz daty do wprowadzenia.

Menu kontekstowe „Warunki” jest dostępne w pozycji warunku marszruty. Kliknięcie tego menu powoduje otwarcie okna wprowadzania daty, która wpływa na wykonanie warunku marszruty.

Warunek marszruty Po zostanie wykonany, jeżeli data wprowadzona w skrypcie odpowiedzi jest większa od daty wprowadzonej jako warunek.

Warunki marszruty typu wartość logiczna

- Prawda: Ten warunek marszruty oznacza, że, jeżeli użytkownik wprowadzi odpowiedź pozytywną, wykonane pytanie zawsze będzie pytaniem zdefiniowanym w tym warunku marszruty.

- Fałsz:Ten warunek marszruty oznacza, że, jeżeli użytkownik wprowadzi odpowiedź negatywną, wykonane pytanie zawsze będzie pytaniem zdefiniowanym w tym warunku marszruty.

Przechowywanie odpowiedzi w bazie danych

Wszystkie odpowiedzi ze skryptu są przechowywane w tabeli Kwestionariusz. Tabela ta zawiera wszystkie odpowiedzi wprowadzone dla wszystkich wykonanych skryptów.

Odpowiedź można również zapisać w polu zawartym w jednej z trzech tabel wymienionych poniżej:

• Kontrahent
• Potencjalni klienci/klienci
• Osoby kontaktowe

Aby możliwe było podwójne zapisywanie odpowiedzi, wystarczy określić tabelę i pole, w którym ma być przechowywana odpowiedź.

Wpisu w tabeli można dokonać przy użyciu powiązanej listy.

Wpis w polu musi zostać wykonany za pomocą menu kontekstowego „Lista pól”. Dzięki temu kontrola spójności tych typów pól jest przeprowadzana automatycznie.
Jest to bardzo istotne, żeby typ pola pamięci był zgodny z typem odpowiedzi.

Przykładowo, jeżeli typ odpowiedzi udzielonej na pytanie to Data, to wszystkie pola wyświetlone przy użyciu menu kontekstowego „Lista pól” będą typu Data.

Użycie menu kontekstowego również służy do sprawdzenia procesu zapisywania kodu menu lokalnego albo tabeli dodatkowej wykorzystywanej w przypadku alfanumerycznego typu odpowiedzi.

Pole Klucz może być używane jedynie w szczególnych przypadkach.

Jeżeli tabela pamięci to tabela Kontrahent lub tabela Potencjalny klient/Klient, pole to określa nazwę pola rekordu rozmowy zawierającego kod kontrahenta.

Jeżeli tabela pamięci to tabela Osoby kontaktowe, pole to określa nazwę pola rekordu rozmowy zawierającego kod osoby kontaktowej.

Jeżeli struktura rekordu rozmowy nie została zmodyfikowana, zaproponowana domyślnie nazwa pola będzie zawsze prawidłowa.

Jednakże, jeżeli Temat rozmowy został skonfigurowany lub zmodyfikowany względem jednego z tych dwóch pól, użytkownik musi wówczas sprawdzić zawartość takiego pola. W takim przypadku użytkownik musi wprowadzić nową nazwę pola, które w rekordzie Rozmowa zawiera kod kontrahenta albo kod osoby kontaktowej.

Monit: Zaleca się, żeby podczas operacji definiowania pytania przestrzegać poniższej kolejności wprowadzania:

• Wprowadź nazwę pytania
• Zdefiniuj typ odpowiedzi
• Zdefiniuj cechy przechowywania dla odpowiedzi spoza kwestionariusza.
• Zdefiniuj różne dopuszczalne warunki marszruty

Ostrzeżenie: Pytanie należy zapisać dopiero po wprowadzeniu różnych warunków marszruty.

Dostęp do następnego pytania

Menu kontekstowe „Następne pytanie” jest dostępne dla każdego warunku marszruty, w wyniku którego powstaje nowe pytanie.

Kliknięcie tego menu ładuje wszystkie cechy pytania powiązane z wybranym warunkiem marszruty.

Dostęp do poprzedniego pytania

Pole Nr pytania zawiera menu kontekstowe „Poprzednie pytanie”. Kliknięcie tego menu służy do przeglądania cech jednego z pytań, które umożliwia uzyskanie dostępu do bieżącego pytania.

Symulacja skryptu

Po zdefiniowaniu skryptuprzycisk ten służy do testowania działania wprowadzonych warunków marszruty.

Skrypt jest wykonywany w taki sam sposób, jak w przypadku wprowadzenia warunków rzeczywistych. Jednakże, w trybie symulacji nie ma możliwości zapisania odpowiedzi. W ten sposób użytkownik może udoskonalać, zwracać, wprowadzać wiele różnych możliwości w celu przetestowania prawidłowego działania wszystkich rozgałęzień skryptu.

Użytkownik może przerwać operację definiowania skryptu klikając przycisk..

Przycisk ten zostaje aktywowany w następujących dwóch przypadkach:

Przywrócono skrypt, wyświetliła się jego nazwa;
Wprowadzono nową nazwę, zdefiniowano nowy skrypt.

Przycisk ten służy do potwierdzania zastosowania określonego skryptu w aktualnie definiowanej kampanii telefonicznej.

Kliknięcie tego przycisku powoduje zamknięcie okna wprowadzania skryptu dla kampanii telefonicznej. Przyciskzostaje aktywowany w celu umożliwienia przejścia do następnego kroku w kreatorze kampanii telefonicznej.

Krok 8/8: Zatwierdzenie

Ostatni krok daje możliwość zatwierdzenia zdefiniowanej operacji lub anulowania wszystkich wykonanych czynności.

Kliknięcie przycisku potwierdza ważność wszystkich informacji oraz wszystkich przeprowadzonych procesów. Operacja będzie wtedy widoczna z rekordów kampanii marketingowej i planowania marketingowego.

Kliknięcie przyciskuwyzwala proces usuwania wszystkich informacji utworzonych w kreatorze kampanii telefonicznej. Wszystkie rozmowy zaharmonogramowane w obszarach roboczych różnych pracowników również zostaną usunięte.

Funkcje / Asystent ds. targów branżowych

Ten kreator obejmuje jeden istotny krok związany z wprowadzaniem różnych cech targów.

Krok 1/3: Komunikat powitalny

Krok 2/3: Wprowadź cechy targów

W tym kroku otwiera się okno, które grupuje wszystkie informacje potrzebne do przeprowadzenia operacji typu Targi branżowe.

Asystent automatycznie sprawdza pola Lokalizacja i Waluta .

Podczas zatwierdzania wprowadzonych informacji asystent „budzi się” w momencie pojawienia się kodu waluty i opisu.

Jeżeli te warunki są spełnione,przycisk się uaktywnia.

Krok 3/3: Zatwierdzenie

Funkcje / Asystent kampanii prasowej

Ten kreator obejmuje jeden istotny krok związany z wprowadzaniem różnych cech kampanii prasowej.

Krok 1/3: Komunikat powitalny

Krok 2/3: Wprowadź cechy kampanii prasowej

W tym kroku otwiera się okno, które grupuje wszystkie informacje potrzebne do przeprowadzenia operacji typu Kampanie prasowa.

Asystent automatycznie sprawdza pola Waluta .

Podczas zatwierdzania wprowadzonych informacji asystent „budzi się” w momencie pojawienia się kodu waluty i opisu.

Jeżeli te warunki są spełnione,przycisk się uaktywnia.

• Krok 3/3: Zatwierdzenie

Komunikaty o błędzie

Podczas wprowadzania mogą wyświetlić się następujące komunikaty ogólne oraz o błędach :

Nie wprowadzono kodu waluty. Odmowa utworzenia.

Komunikat ten wyświetla się, jeżeli użytkownik podejmie próbę potwierdzenia operacji utworzenia kampanii z budżetem, do którego nie została przypisana waluta.

Nie wprowadzono kodu waluty. Odmowa modyfikacji.

Komunikat ten wyświetla się, jeżeli użytkownik podejmie próbę potwierdzenia dokonanej modyfikacji kampanii z budżetem, do którego nie została przypisana waluta.

Użyte tabele

Odniesienie do dokumentacji Implementacja