Grupy docelowe

Lista targetowania długoterminowego może być filtrowana według trzech aspektów:

• Nazwa grupy docelowej
• Kategoria grupy docelowej, z jedną z wartości z tabeli 438: Kategorie grup docelowych. Pole to nie jest wymagane.
• Autor targetowania

Użytkownik dokonujący filtrowania

Pole to służy do filtrowania zawartości sekcji „Lista grup docelowych”. Jeśli pole to jest zaznaczone, wyświetlane są tylko grupy docelowe, stworzone przez bieżącego użytkownika. Jeżeli nie jest zaznaczone, istnieje możliwość przeglądu wszystkich grup docelowych, zdefiniowanych w aplikacji.
Domyślnie, pole to jest zawsze zaznaczone po otwarciu okna.

Grupa docelowa

Pole to służy do filtrowania zawartości sekcji „Lista grup docelowych”. Jeśli pole to jest przypisane, wyświetlane jest tylko targetowanie wykonywane dla wprowadzonych grup docelowych. W przeciwnym wypadku, wyświetlane są wszystkie grupy docelowe należące do użytkownika (w zależności od filtra użytkownika).
Domyślnie, pole to jest zawsze zaznaczone po otwarciu okna.

Lista grup docelowych

Tabela ta wyświetla listę wszystkich długoterminowych g4rup docelowych, w zależności od informacji w nagłówku. Wyświetlane grupy docelowe są klasyfikowane w zależności od daty ich wygenerowania, w porządku malejącym. Dla pojedynczej daty, prowadzona jest druga klasyfikacja, według numerów porządkowych kodów, ponownie w porządku malejącym.

Uwaga: Mała strzałka w lewej tabeli służy do identyfikacji wybranej grupy docelowej przy odczytywaniu cech i opisu tekstowego próbki.

Cechy

Wyświetlanie cech

Kiedy dokonany jest wybór grupy docelowej, to pole do zaznaczania służy do wskazania wymagane jest odczytanie cech grupy docelowej.

Informacja ta jest dynamicznie przerywana przy każdym wyborze nowej grupy docelowej w tabeli po lewej stronie. Kiedy tabela obejmuje dużą ilość zapisów i trzeba zwrócić uwagę na charakterystykę próbki, odczytywanie tych rekordów może mieć negatywny wpływ na poruszanie się w tabeli.

Odznaczenie tego pola powoduje, że nawigacja pomiędzy grupami celowymi staje się natychmiastowa.

To pole do zaznaczania wpływa tylko na zakwalifikowanie czterech pól w sekcji „Cechy”. Obsługa prezentacji i charakterystyka próbki stają się dostępne do przeglądania.

Domyślnie, pole to jest zawsze zaznaczone po otwarciu okna.

Liczba rekordów

Pole to informuje użytkownika o liczbie rekordów tworzących wybraną próbkę.

Wielkość populacji

Pole to informuje użytkownika o wielkości populacji, wymaganej przy tworzeniu uzyskanej próbki.

Łączna liczba kryteriów

Pole to informuje użytkownika o łącznej liczbie kryteriów, koniecznych dla wprowadzenia całej populacji w celu identyfikacji oczekiwanej próbki.

Liczba wartości kryteriów

Pole to informuje użytkownika o łącznej liczbie przypadków wartości kryteriów, wprowadzonych dla wybranej grupy docelowej.

Pomocnicze kryteria prezentacji

Pole to wskazuje pomocnicze kryteria prezentacji, które zostały wprowadzone podczas wstępnej definicji grupy docelowej. Można je wykorzystać ponownie domyślnie podczas późniejszych zapytań o tę samą grupę docelową.

Tym nie mniej użytkownik może dowolnie decydować o wykorzystaniu innej pomocy dla zapytania o zawartość próbki. Użytkownik otrzymuje do pomocy listę opcji do wyboru za pośrednictwem tunelu do obiektu zarządzania obsługą prezentacji.

Pole to posiada również menu kontekstowe, nazwane „Preferencje osobiste”. Korzystając z tego menu, użytkownik ustawia stałe preferencje osobiste w zakresie obsługi prezentacji dla bieżącej grupy docelowej. W ten sposób, taka sama obsługa prezentacji zawsze będzie dostępna domyślnie przy tworzeniu każdej nowej grupy docelowej, definiowanej przez tego użytkownika.

Cecha próbki

W oknie definiowania grup docelowych, zdecydowanie zaleca się aby użytkownik wprowadził krótki opis każdej populacji. Opis jest bardziej potrzebny niż zapytanie o kryteria grupy docelowej aposteriori, ponieważ pomaga zrozumieć cechy próbki w późniejszym okresie.

Tabela odtwarza te różne opisy. Każda linia odpowiada populacji.

W przypadku, kiedy wyświetlanych jest kilka linii, system dodaje operatora, który jest z nimi powiązany, na początku każdej pozycji (jedynie grupy w nawiasach nie pojawiają się w tego typu tekście).

Jeżeli nie wprowadzono opisu populacji, system wyświetli w tym miejscu nazwę kryteriów wyboru.

Istnienie tych linii opisów pozwala na uniknięcie korzystania z kryteriów zapytań w celu sprawdzenia składu grup celowych.

Dodatkowe funkcje zapytania o grupy docelowe:

Okno to posiada, u dołu ekranu, cztery przyciski:

Przycisk ten służy do usuwania wszystkich składników wybranej grupy docelowej, w tym również samą próbkę i wszystkie opisy kryteriów.

Przycisk ten służy do uruchamiania procesu nowego definiowania grupy docelowej.

Przycisk ten służy do bezpośredniego dostępu do zapytania o skład próbki bez przechodzenia przez okno definicji kryteriów lub, co ważniejsze, bez uruchamiania przeliczania próbki.

Przycisk służy do przeglądania definicji kryteriów selekcjii kryteriów grup docelowych a posteriori. Następnie możliwa jest modyfikacja wprowadzonych kryteriów i ewentualne uruchomienie przeliczania próbki.

• Definicja grupy docelowej

Okno definicji grupy docelowej ma następujące cechy:

Informacje w nagłówku

Przetworzona grupa docelowa

To pole jest wymagane przed definicją wszystkich elementów. Określa ona główny cel kampanii skierowanej do grupy docelowej.

Po wprowadzeniu grupy docelowej, nie można jej już więcej modyfikować.

Uwaga: Pole to zaznaczane jest automatycznie i jest zaszarzone, jeśli dostęp do niego następuje z funkcji, dla której grupa docelowa jest znana. Dla przykładu, z zarządzania grupami docelowymi, asystenci marketingu itd.

Prezentacja

To pole wskazuje lokalną preferencje obsługi prezentacji. Domyślnie, obsługa prezentacji sugerowana przez system jest według ważności priorytetu:

• Personalne preferencje użytkownika dotyczące obsługi wprowadzonej grupy docelowej.
• Obsługa prezentacji powiązana z grupą docelową.

Pole to jest również dostępne przez menu kontekstowe „Domyślne wsparcie osobiste”. Korzystając z tego menu, użytkownik ustawia swoje stałe preferencje w zakresie obsługi prezentacji dla bieżącej grupy docelowej. W ten sposób, taka sama obsługa prezentacji zawsze będzie dostępna domyślnie przy tworzeniu każdej nowej grupy docelowej, definiowanej przez tego użytkownika.

• Zakładka populacji

Zakładka służy do definiowania populacji. Populacja to próbka typu grupy docelowej, która spełnia zestaw maksimum dziewięciu kryteriów.

Ostateczna próbka jest wynikiem grupowania kilku populacji, jako funkcja operacji, która łączy te populacje oraz wpływ, jaki mają grupy w nawiasach.

Kiedy zdefiniowana zostaje pojedyncza populacja, ostateczna próbka odpowiada dokładnie tej pojedynczej populacji.

Istnieje możliwość zdefiniowania maksymalnie dziewięciu populacji. Każda z populacji ma przypisany numer, odpowiadający numerowi jej linii w tabeli. Ten numer jest następnie wykorzystywany do przeprowadzania logicznego grupowania populacji.

Definiowanie populacji odbywa się za pomocą następujących pól:

Operator:Nie ma możliwości wprowadzenia operatora jeśli zdefiniowana jest tylko pojedyncza populacja. Pole to jest dostępne tylko przy definicji drugiej populacji.

Dostępne operatory to:

• I
• Lub
• I nie
• Lub nie

Poniżej przedstawiona jest tabela „prawdy” dla każdego operatora:

• Kryteria wyboru

Kryteria wyboru to warunek wstępny dla wprowadzania wszystkich kryteriów. Niektóre jednak nie wymagają wprowadzania kryteriów. Są nimi typy „Wszystkie rekordy” oraz „Przetwarzanie”. Są one wymagane w tym przypadku jedynie do identyfikacji populacji. Jednak, w takiej sytuacji, zakładka „Kryteria” jest niedostępna.

Kilka pozycji menu kontekstowego jest podpowiadanych jako pomoc dla użytkownika w poszukiwaniu najbardziej odpowiednich kryteriów:

• Menu wyboru wyświetla listę wszystkich kryteriów wyboru dostępnych dla wymaganej grupy celowej.
• Pomoce wyboru: Menu to służy do dostępu, poprzez tunel, do obiektu zarządzania kryteriami wyboru. Lista z lewej strony odpowiada jedynie kryteriom wyboru powiązanych z zamierzoną grupą docelową. Jest to bardzo praktyczny sposób na szybki przegląd elementów składowych dla każdego dostępnego kryterium.
• Obsługa standardowa:Menu to wyświetla podgrupę obsługi standardowej. Obsługa standardowa generowana jest poprzez funkcję odnawiania kryteriów grupy docelowej. Dla grupy docelowej innej niż „Kontrahenci” lub „Kontakty”, lista ta jest pusta.
• Obsługa spersonalizowana:Menu to wyświetla podgrupę obsługi standardowej, zdefiniowaną przez użytkownika. Dla grupy docelowej innej niż „Kontrahenci” lub „Kontakty”, lista ta jest, jak lista wyświetlana przez menu 1.
• Obsługa grupy:Menu to wyświetla jedynie listę kryteriów wyboru typu „Grupowanie tabel”, zdefiniowaną dla przetworzonej grupy docelowej, bez względu na to czy standardowej czy spersonalizowanej.
• Obsługa procesu: Menu to wyświetla jedynie listę kryteriów wyboru typu „Przetwarzanie”, zdefiniowaną dla przetworzonej grupy docelowej.
• Pierwszych pięć poziomów obsługi: Menu to wyświetla jedynie listę kryteriów wyboru typu „Powiązanie pierwszego poziomu”, zdefiniowaną dla przetworzonej grupy docelowej, bez względu na to czy standardowej czy spersonalizowanej.

Opis

To pole służy do definiowania cech populacja za pomocą krótkiego opisu pamięciowego. Wprowadzenie takiego opisu jest szczególnie ważne dla długoterminowych grup docelowych. Opis ten jest wykorzystywany do zidentyfikowania, w późniejszym okresie, starej grupy docelowej.

Grupowanie populacji.

W przypadku wprowadzania grupy docelowej, pole to służy zdefiniowaniu wpływu operatorów operatorów wewnątrz populacji poprzez nawiasy.

Od momentu zdefiniowania kilku populacji i po wprowadzeniu operatora innego niż „I”, jako jeden z operatorów, sprawdzenie zawartości tego pola jest istotne.

W rzeczywistości, system definiuje grupowanie domyślnie dla każdej nowej populacji, wprowadzonej do tabeli. Jako funkcja wymagań użytkownika, ta sugestia może bądź to spełniać wymagania bądź też może wymagać modyfikacji.

Uwaga: Wszystkie modyfikacje tabeli populacji prowadzą do ponownej kalkulacji standardowej grupy docelowej. W wyniku tego, nie ma sensu modyfikowanie tego pola w czasie wprowadzania. Z drugiej strony, należy zwrócić uwagę na to drugie tuż przed zatwierdzenia stworzenia lub przed każdą modyfikacją.

Zasady składni dotyczące wprowadzania w pole grupowania populacji:

• Ilość nawiasów otwierających i zamykających musi być uzgodniona;
• Wszystkie wyrażanie grupowania muszą posiadać co najmniej jeden nawias otwierający i jeden zamykający;
• Wszystkie populacje i operatory wprowadzone do tabeli muszą być zdefiniowane w wyrażeniach grupowania;
• Wprowadzanie kilka razy tego samego numeru populacji jest zabronione;
• Numery populacji muszą koniecznie zostać wprowadzone w porządku rosnącym.

• Tabela: Podsumowanie

Tabela wyświetla poszczególne opisy wprowadzone dla każdej populacji. Każda linia odpowiada populacji.

W przypadku, kiedy wyświetlanych jest kilka linii, system dodaje operatora, który jest z nimi powiązany, na początku każdej pozycji (jedynie grupy w nawiasach nie pojawiają się w tego typu tekście).

Jeżeli nie wprowadzono opisu populacji, system wyświetli używaną nazwę kryteriów wyboru.

• Zakładka kryteriów

„Zakładka kryteriów” służy do zakończenia wyboru kryteriów wyboru poprzez wprowadzenie kryteriów grupy docelowej.

Zakładka ta dostępna jest tylko jeżeli kryteria wyboru są typu „powiązania pierwszego poziomu” lub Grupa tabel. nazwa bieżącego wyboru jest wyświetlana w nagłówku zakładki.

Istnieje możliwość zdefiniowania maksymalnie dziewięciu kryteriów dla każdego kryterium wyboru. Każde kryterium posiada przypisany numer, odpowiadający numerowi jej linii w tabeli. Ten numer jest następnie wykorzystywany do przeprowadzania logicznego grupowania kryteriów.

Można również wpisać do dwudziestu pięciu wartości na kryterium.

Poszczególne kryteria odpowiadające pojedynczej tabeli muszą być wprowadzone na przyległych liniach (na przykład, nie jest możliwe, aby wprowadzić kryterium w tabeli BPADDRESS w linii 1 i 3, jeśli kryterium linii 2 dotyczy tabeli BPARTNER).

Wprowadzania kryteriów można dokonywać przez następujące pola:

Operator

Nie ma możliwości wprowadzenia operatora jeśli zdefiniowane jest tylko pojedyncze kryterium. Pole to jest dostępne tylko przy definicji drugiego kryterium.

Dostępne operatory to:

• I
• Lub

Tabela

To pole służy do wskazania tabeli względem której ktyerium będzie kontrolowane. Użytkownik może wybrać pojedynczą tabelę spośród bieżących komponentów kryteriów wyboru. Użytkownik ma do dyspozycji pomoc za pośrednictwem menu kontekstowego „Wybór”, wyświetlającego dostępne tabele. Etykiety tabel są posortowane jako funkcja ich poziomu w odniesieniu do grupy celowej.

Pole

To pole służy do identyfikacji pola w tabeli, która będzie wykorzystywana jako kryterium wyboru. Użytkownik ma do dyspozycji pomoc w postaci listy wyboru ładowanej w następujący sposób:

• Jeżeli wprowadzona tabela była zmieniona w słowniku kryteriów grupy docelowej, tylko aktywne pola będą wyświetlane wraz z ich nową nazwą. Pola te są również sortowane w zależności od ich numeru, w porządku rosnącym.
• Jeżeli wprowadzona tabela nie była zmieniona, wszystkie pola będą wyświetlane z ich standardową nazwą.
• Jeżeli wprowadzona tabela była zmieniona, pole to wyświetla menu kontekstowe o nazwie „Kryteria grupy docelowej”, służy ono do bezpośredniego dostępu do słownika kryteriów grupy docelowej dla przedmiotowej tabeli. Menu to jest szczególnie przydatne do ponownego aktywowania pola, które nie znajduje się na liście wyboru, ponieważ jest nieaktywne.

Uwaga: Określone / spersonalizowane pola dodane do tabeli po zmianie tej drugiej są automatycznie brane pod uwagę na liście wyboru kryteriów. Są one wyświetlane na końcu listy.

Warunek

Dostępne warunki zależą od typu wybranego kryterium. Tabela pokazana poniżej podsumowuje dostępne warunki w zależności od różnych możliwych typów:

Wartość

Tabela ta służy do wprowadzenie maksymalnie dwudziestu pięciu wartości dla każdego kryterium. Każda wartość jest systematycznie sprawdzana jako funkcja przedmiotowego typu kryterium.

Gdzie to możliwe, system próbuje wygenerować powiązaną listę wyboru. Jest to przydatne w szczególności dla pól typu „Menu lokalne”, „Tabela dodatkowa”, „Typ danych obiektu” itd.

jeżeli jako kryterium używany jest kod, system próbuje wygenerować menu kontekstowe, wyświetlające opis kodu.

Uwaga dotycząca wprowadzania pustego ciągu znaków: Dopuszczalnych jest kilka różnych sposobów wpisywania, aby dokonać wyboru, takich jak: „Chce uzyskać wszystkich kontrahentów, których kod SIC nie jest pusty”.

Pierwsza cześć powiązana z kryterium jest zawsze wprowadzana w następujący sposób:

W tabeli wartości, dopuszczalne są następujące wpisy

Bardziej praktyczne jest niewprowadzanie niczego w tabeli wartości.

Kryteria grupowania

Pole to służy do definiowania wpływu operatorów pomiędzy kryteriami wewnątrz nawiasów.

Od chwili zdefiniowania kilku kryteriów i wprowadzenia operatora innego niż „I” jako jednego z operatorów, ważne staje się sprawdzenie zawartości pola.

W rzeczywistości, system definiuje domyślne grupowanie dla każdego kryterium, wprowadzonego do tabeli. Jako funkcja wymagań użytkownika, ta sugestia może bądź to spełniać wymagania bądź też może wymagać modyfikacji.

Zasady składni dla wpisu w polu Kryteria grupowania:

• Ilość nawiasów otwierających i zamykających musi być uzgodniona;
• Wszystkie wyrażania grupowania muszą posiadać co najmniej jeden nawias otwierający i jeden zamykający;
• Wszystkie kryteria i operatory wprowadzone do tabeli muszą być zdefiniowane w wyrażeniach grupowania;
• Ten sam numer kryterium nie może być wprowadzony kilka razy;
• Numery kryteriów muszą koniecznie zostać wprowadzone w porządku rosnącym.

Dodatkowe funkcje definiowania grup docelowych:

Po zdefiniowaniu uzupełnienia grupy docelowej, użytkownik ma do wyboru kilka możliwości:

• Zapisać dokonany wpis, wyjść z okna i uruchomić przeszukiwanie próbki w odpowiednim momencie (ta metoda dobrze się sprawdza przy działaniach na dużych grupach docelowych).
• Rozpocząć przeszukiwanie aby uzyskać pewne informacje od razu a następnie usunąć próbkę.
• Rozpocząć przeszukiwanie z zamiarem posortowania otrzymanej próbki do późniejszego wykorzystania.

Lista te nie jest wyczerpująca. Zestaw czterech przycisków poniżej daje użytkownikowi szeroką możliwość zarządzania.

Przycisk ten służy do zapisania utworzenia lub modyfikacji, przeprowadzonych w oknie grup docelowych.

Użycie tego przycisku jest jedynym sposobem na rozpoczęcie przeszukiwania próbki. Po zakończeniu przeszukiwania (którego długość zależy bezpośrednio od wielkości tabel wykorzystywanych do targetowania), wyświetlane jest okno potwierdzenia z pierwszymi rekordami na liście.

Przycisk ten działa tylko przy pierwszym zapisywaniu grupy docelowej. Identyfikuje krótko- lub długoterminowy charakter grupy docelowej.

Jeżeli na końcu generowania i zapytania o próbkę, użytkownik kliknie na klawisz, grupa docelowa zostanie potraktowana jako długoterminowa. Może ona podlegać późniejszym zmianom.

Jeżeli na końcu generowania i zapytania o próbkę, użytkownik kliknie na klawisz, grupa docelowa zostanie potraktowana jako krótkoterminowa. W takim przypadku, wszystkie wprowadzone informacje i wygenerowana próbka będą usunięte.

Podczas późniejszej modyfikacji długoterminowej grupy docelowej, wybór pomiędzy klawiszemi klawiszemnie spowoduje żadnych skutków. Grupa docelowa będzie zapisana w bazie danych aż do momentu, kiedy użytkownik zleci ich usunięcie.

Potwierdzenie grupy docelowej

Okno potwierdzenia dla próbki ma podwójną rolę. Zapewnia zarówno tworzenie próbki jak i jej prezentację (która można ustawić).

W rzeczywistości, jej struktura, składająca się z tabeli o 15 kolumnach, całkowicie uzależniona jest od obsługi prezentacji, wykorzystywanej w momencie targetowania.

Jej poszczególne cechy wyszczególnione są poniżej.

• Informacje w nagłówku

Grupa docelowa

Pole to przywołuje charakterystykę rekordów wyświetlanych w oknie potwierdzenia.

Suma próbek

Pole to identyfikuje łączną ilość rekordów, które składają się na próbkę.

Zapytanie o wyniki

W oknie potwierdzenia wyświetlane są jednie informacje zdefiniowane w powiązanej obsłudze prezentacji dla grupy docelowej. Informacje te mogą pochodzić z samej tabeli grupy docelowej lub z powiązanych tabel.

Maksymalna wielkość informacji, która może być wyświetlana w tym oknie, jest ograniczona do 15 rekordów.

Jeżeli wszystkie wyświetlane informacje pochodzą z tabeli grupy docelowej, ilość wyświetlanych linii w tym oknie jest zawsze taka sama jak ilość rekordów, które tworzą próbkę.

Ale kiedy pewne informacje pochodzą z tabel powiązanych z tą tabelą, ilość wyświetlanych linii w tym oknie może być inna niż ilość rekordów, które tworzą próbkę.

Zjawisko jest to dokładnie wyjaśnione poniżej.

Na przykładzie próbki, składającej się z 15 kontrahentów. Na początek definiowana jest pierwsza obsługa prezentacji, zawierająca po prostu następujące informacje:

Dla tego przypadku, wszystkie wyświetlane informacje pochodzą z tabeli grupy celowej. Podczas wyświetlania zawartości próbki, pojawi się piętnaście linii piętnaście linii. Każdy rekord odpowiada jednemu kontrahentowi.

Aby dowiedzieć się nieco więcej o kontrahencie, dodawany jest kod pocztowy i miejscowość. Obsługa prezentacji wygląda teraz tak:

Tabela BPADRESS jest połączona jako standard z tabelą kontrahenta za pomocą indeksu BPAD w krotności 1 do 1. Wyświetlana jest teraz nowa próbka ze swoją nową prezentacją. Piętnaście linii wciąż jest dostępnych, odpowiadających piętnastu kontrahentom.

Powiązanie kontrahent / adres jest powiązaniem typu 1 do 1, ponieważ indeks BPAD zawiera domyślny adres kontrahenta. W ten sposób, nawet jeśli kontrahent ma kilka adresów, to co jest wyświetlane zawsze odzwierciedla kod pocztowy i miejscowość domyślnego adresu kontrahenta.

Z drugiej strony, jeśli użytkownik zdefiniuje nowy indeks niestandardowy / specjalny (o nazwie np. BPAA) w tabeli adresów. Indeks ten będzie się składał z unikalnego „Typu podmiotu” i „Kodu podmiotu”. Aby skorzystać z tego nowego indeksu, koniecznie trzeba zaktualizować ustawienie tabeli, powiązanej z grupą docelową.

W poniższym przykładzie, trzynastu kontrahentów ma tylko jeden adres, podczas gdy ostatnich dwóch ma trzy adresy.

Korzystając z tej samej obsługi prezentacji jak wcześniej, próbka jest przeprowadzana ponownie. Trzynaście linii jest uzyskiwanych dla próbki zawierającej piętnastu kontrahentów.

W rzeczywistości, tym razem wykorzystuje powiązanie BP / Adres wielokrotnie. Różnica w porównaniu z pierwszą prezentacją polega na tym, że tym razem nie jest to tylko domyślny adres dla każdego kontrahenta, który został wywołany, ale wiele adresów dla wszystkich kontrahentów

Może to znacznie podnieść proporcję wyświetlanej próbki.

Dla przykładu dla tabel takich jak Kontakty Telefoniczne, Spotkania, Zapytania o usługę... mogą powiększyć próbkę 15 kontrahentów do być może nawet dwustu linii lub więcej.

Podsumowując, charakterystyka lub powiązania wykorzystywane do powiązania tabeli z grupą docelową bezpośrednio wpływają na zawartość okna potwierdzenia. Dlatego, ogólnie jest dużą ostrożnością niestosowanie pól pochodzących z tabeli o wysokiej krotności z grupą docelową do obsługi prezentacji zdefiniowanej jako osobista. Praktyka ta służy do zapisania domyślnej obsługi prezentacji dla grupy docelowej o stabilnym zachowaniu. Stabilne zachowanie oznacza pewność posiadania pewnej ilości linii, zawsze równej populacji próbki.

Uwaga: Jeżeli przetworzona grupa docelowa jest wykorzystywana w X3 za pośrednictwem zarządzania obiektem, menu kontekstowe „Szczegóły” daje dostęp, poprzez tunel, do szczegółów wybranego rekordu.

Widok wydruku

Okno potwierdzenia posiada menu „Funkcje - widok wydruku”, która ma następujące opcje:

• wydruk papierowy próbki
• Zapytanie globalne, z numeracją stron , podziałem stron i sumami.
• Pierwszy poziom analizy próbki na podstawie wymiaru na wydruk.

Widok wydruku generuje raport w aplikacji Crystal Reports, którego struktura różni się jako funkcja kryterium, użytego do sortowania.

Jeżeli pole sortowania jest różne niż pierwsza litera grupy docelowej, raport generuje podział dla wystąpienia sortowania. Suma jest kalkulowana dla każdej grupy wystąpienia.

Na końcu raportu wyświetlana jest graficzna analiza odpowiedniej sekcji dla każdej grupy w populacji.

Uwaga: Jeżeli kryterium sortowania jest typu „Data”, dokonywany jest podział na miesiące.

Jeżeli pole sortowania jest równe pierwszej literze grupy docelowej, generowana jest lista bez podziałów.

Drukowanie do pliku

„Funkcje - Drukowanie do pliku” służy do wyodrębnienia próbki w postaci zewnętrznego pliku. Format pliku może być wybrany z spośród wielu dostępnych formatów, z których najczęściej używane są przedstawione w tabeli poniżej.

Struktura i rodzaj wygenerowanego pliku zależy bezpośrednio od obsługi prezentacji, wykorzystanej do wyświetlenia okna potwierdzenia.

Widok wstępnego pliku wyświetlany jest przed rozpoczęciem eksportu. W ten sposób można szybko zweryfikować pełną zawartość pliku.

• Obsługa prezentacji

Przed wyświetleniem zawartości próbki, czasem konieczne jest przejrzenie cech obsługi dla danej prezentacji. Jest to szczególnie pożyteczne w razie potrzeby przejrzenia charakteru sortowania, przeprowadzanego przez system.
Przycisksłuży do tego celu. Kliknięcie na ten przycisk otwiera obsługę prezentacji powiązaną z grupą docelową.

Przycisk ten jest używany łącznie z funkcją „Widok wydruku”. Istnieje możliwość selektywnej modyfikacji kryteriów sortowania obsługi prezentacji.

Uruchomienie nowego widoku wydruku uwzględnia te modyfikacje. Nowe kryteria sortowania wpływają bezpośrednio na analizę graficzną wymiaru. Dzięki temu z wydruku na wydruk podział próbki staje się bardziej zrozumiały.

Tego typu modyfikacje są zarezerwowane dla osobistej obsługi prezentacji. W rzeczywistości jeśli cechy modyfikacji obsługi prezentacji używane są jednocześnie przez kilku użytkowników, może to powodować problemy.

Uwaga: Modyfikacja obsługi prezentacji za pomocą tego przycisku nie ma jednakże żadnego wpływu na bieżące okno potwierdzenia. Aby zyskać na nowej strukturze okna, biorąc pod uwagę nową obsługę prezentacji, ta druga musi zostać ponownie otwarta.