Grupy docelowe
Tabele (grupy) docelowe są wykorzystywane przez funkcję definiowania tabel docelowych. W rzeczywistości jedynym celem takich tabel jest uzyskanie próbki zawierającej różne rekordy dla danej tabeli docelowej.
Z praktycznego punktu widzenia „tabela docelowa” to tabela słownika programu X3. Aby tabela programu X3 mogła być rozpatrywana jako potencjalna tabela docelowa, musi mieć pewne cechy:
- Tabela musi zawierać klucz podstawowy będący unikalnym składnikiem.
- Klucz podstawowy tabeli musi być alfanumeryczny. Długość unikalnego klucza nie może przekraczać 30 znaków.
Na przykład rolę tabeli docelowej może pełnić tabela kontrahentów (BPARTNER). Zawiera unikalny alfanumeryczny klucz (BPRNUM) składający się z 10 znaków.
Z drugiej strony jako tabeli docelowej nie można używać tabeli adresów (BPADDRESS). Jej klucz podstawowy jest zbudowany z trzech składników.
Generowanie tabeli docelowej rzadko jest odizolowanym działaniem. Często towarzyszy mu tworzenie powiązanych elementów, takich jak:
- Pomocnicze kryteria wyboru: Te kryteria pomocnicze reprezentują różne metody techniczne wybierane automatycznie lub przez użytkownika w celu wygenerowania próbki. Są przydatne do wyszukiwania danych.
- Pomocnicze kryteria prezentacji: Te kryteria pomocnicze określają informacje, które powinny być wyświetlane podczas wykonywania zapytania o próbkę. Są przydatne do prezentowania danych.
W efekcie okno zarządzania tabelami docelowymi to uprzywilejowane miejsce umożliwiające konfigurowanie tych różnych kryteriów pomocniczych.
Warunek
Odniesienie do dokumentacji Implementacja
Zarządzanie ekranem
Nagłówek
Prezentacja
Grupa docelowa
To wymagane pole należy wypełnić na początku, podczas definiowania nowej tabeli (grupy) docelowej. Użytkownik widzi monit o wpisanie kodu pochodzącego z tabeli programu X3 utworzonej w słowniku projektowym. Kod można wybrać z dostępnej listy opcji do wyboru.
Gdy użytkownik poda kod tabeli, system wykonuje szereg różnych czynności kontrolnych.
- Najpierw sprawdza, czy opis klucza podstawowego tabeli pozwala na właściwą analizę składni. Jeśli nie, pojawia się następujący komunikat: „Ta tabela zawiera niewłaściwą strukturę kluczy. Wpis odrzucony.”. W efekcie tabela nie może pełnić roli tabeli docelowej.
- Następnie system sprawdza, czy klucz podstawowy tabeli zawiera tylko jeden składnik. Jeśli nie, pojawia się następujący komunikat: „Ta tabela nie zawiera klucza podstawowego zbudowanego tylko z jednego składnika. Wpis odrzucony.”
- Następnie system sprawdza, czy klucz podstawowy jest typu alfanumerycznego. Jeśli nie, pojawia się następujący komunikat: „Ta tabela nie zawiera alfanumerycznego klucza podstawowego. Wpis odrzucony.”
- Na koniec system sprawdza, czy długość pola używanego jako klucz nie przekracza trzydziestu znaków. Jeśli przekracza, pojawia się następujący komunikat: „Pole klucza podstawowego tabeli docelowej zawiera więcej niż trzydzieści znaków. Wpis odrzucony.”
Gdy tabela o wpisanym kodzie zostanie zaakceptowana jako docelowa, system analizuje różne formy wykorzystania tabeli w programie w celu automatycznego przypisania jak największej ilości informacji.
Na przykład dla tabeli używanej w obiekcie programu X3 zostaną przypisane wszystkie informacje charakteryzujące tabelę docelową, z wyjątkiem opcjonalnych elementów dodatkowych, takich jak opis tekstowy bardziej szczegółowy niż opis tabeli docelowej czy informacje o połączonych tabelach poszerzających zakres informacji dostępnych do wglądu.
Zadaniem każdego z tych pól jest umożliwienie obejrzenia zawartości kolejnych wierszy.
Wymagana nazwa
Jeśli standardowa nazwa tabeli docelowej jest niezadowalająca i mało intuicyjna, w tym polu można wpisać nazwę bardziej odpowiednią dla kontekstu użycia tabeli. W odróżnieniu od tytułu tabeli ta nazwa może zawierać do 50 znaków.
To pole jest wypełniane automatycznie podczas wpisywania kodu nowej tabeli docelowej w polu „Grupa docelowa”. System przypisuje nazwę zdefiniowaną w słowniku kryteriów tabel docelowych. Jeśli w słowniku nie ma tej tabeli, system proponuje standardowy tytuł tabeli.
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
| To wymagane pole należy wypełnić na początku, podczas definiowania nowej tabeli (grupy) docelowej. Użytkownik jest proszony o wprowadzenie w tym ostatnim przypadku kodu tabeli systemu X3, zdefiniowanej w słowniku projektowym. Kod można wybrać z dostępnej listy opcji do wyboru. Wykonując wprowadzenie kodu tabeli, system dokonuje szereg kontroli. Najpierw system sprawdza, czy opis klucza podstawowego dla tabeli jest używany w celu analizowania prawidłowej składni. W innym przypadku, wyświetlany jest następujący komunikat: „Ta tabela zawiera niewłaściwą strukturę klucza. Wpis odrzucony.” W rezultacie tabela nie może być używana jako docelowa. Wtedy system sprawdza, czy klucz podstawowy tabeli zawiera pojedynczy składnik. W innym przypadku, wyświetlany jest następujący komunikat: „Ta tabela nie posiada klucza podstawowego zawierającego pojedynczy składnik. Wpis odrzucony. ». Następnie system sprawdza, czy klucz podstawowy jest typu alfanumerycznego. W innym przypadku, wyświetlany jest następujący komunikat: „Ta tabela nie zawiera alfanumerycznego klucza podstawowego. Wpis odrzucony”. Na koniec system sprawdza, czy długość pola używanego jako klucz nie przekracza 30 znaków. W innym przypadku, wyświetlany jest następujący komunikat: „Pole klucza podstawowego tabeli docelowej zawiera więcej niż trzydzieści znaków. Wpis odrzucony. ». Gdy kod tabeli jest zaakceptowany jako docelowy, system analizuje różne typy użycia tej tabeli w ramach oprogramowania w celu automatycznego wprowadzania maksymalnej informacji. Na przykład, dla tabeli używanej w obiekcie systemu X3 wszystkie informacje opisujące tabelę docelową zostaną wprowadzone, z wyjątkiem informacji dla opcjonalnych elementów dodatkowych, np. bardziej szczegółowego opisu tekstowego tabeli docelowej oraz tabel powiązanych, rozszerzających wartość widocznych danych. |
|
|
Zamknij
Karta Cechy
Prezentacja
Opis
W tym opcjonalnym polu można wpisać krótki tekst informujący użytkownika o charakterze samej tabeli docelowej albo o różnych zaletach korzystania z niej.
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
Opis
| To pole opcjonalne służy do wprowadzania tekstu podsumowującego, który informuje użytkownika o rodzaju elementu docelowego lub o różnych korzyściach wynikających z używania tego elementu docelowego. Tekst wprowadzony w tym miejscu nie może być dłuższy niż 230 znaków. W przypadku, gdy opis, który jest bardzo dokładny i wysoce kompleksowy, musi być wprowadzony, zalecane jest używanie menu „Plik-komentarze”. |
Zamknij
Karta Zapytanie
Prezentacja
Domyślne pomocnicze kryterium prezentacji
Po utworzeniu próbki rekordów trzeba umieć zrozumieć jej zawartość. Do tego jest potrzebny pewien minimalny zakres informacji opisujących charakter każdego elementu. Pomocnicze kryterium prezentacji służy do określenia listy cech tabeli docelowej, które mają być wyświetlane użytkownikowi. Listę można następnie sortować.
Każda tabela docelowa ma swoje domyślne pomocnicze kryterium prezentacji. Jest ono stosowane w przypadku, gdy użytkownik nie zdefiniował domyślnego osobistego kryterium pomocniczego dla bieżącej tabeli docelowej albo jeśli nie wnioskował o użycie innego pomocniczego kryterium prezentacji.
Uwaga: Podczas tworzenia tabeli docelowej system automatycznie tworzy kryterium o nazwie „DEF+kod_tabeli_docelowej” i przypisuje je tabeli docelowej. W ten sposób dla każdej tabeli docelowej zawsze jest dostępne użyteczne kryterium pomocnicze.
W tym polu należy zaznaczyć pomocnicze kryterium prezentacji, które będzie używane domyślnie do każdej nowej tabeli docelowej. Kryterium można wybrać z listy albo za pośrednictwem tunelu do obiektu zarządzania pomocniczymi kryteriami prezentacji.
Za pomocą opcji na zakładce „Zapytanie” można zmienić cechy wybranego kryterium pomocniczego bezpośrednio w obiekcie „Grupa docelowa”. Właściwie pomocnicze kryteria prezentacji można w programie X3 zmieniać za pomocą dwóch różnych funkcji administracyjnych. Obiekt „Obsługa prezentacji” służy do tworzenia i modyfikowania wszystkich wybranych kryteriów pomocniczych, natomiast obiekt „Grupa docelowa” umożliwia zmodyfikowanie cech jednego domyślnego kryterium pomocniczego tabeli docelowej.
Na zakładce znajdują się następujące opcje:
Tabela wyświetlanych pól
W tym polu należy określić informacje, które mają być wyświetlane w pomocniczym kryterium prezentacji. Wybraną tabelą może być tabela docelowa lub jedna z tabel połączonych umieszczonych na liście opcji do wyboru. Po wybraniu tabeli można już wskazać informacje do wyświetlania. Następnie każdemu polu można przypisać numer kolejny.
Uwaga: Mimo iż do tabeli można dodać dużą liczbę pól, podczas wyświetlania próbki kryterium pomocnicze bierze pod uwagę tylko pierwszych piętnaście.
Pole sortowania
Wśród wyświetlanych pól można wybrać te, które posłużą do sortowania zawartości próbki. Pole wpisane w tym polu MUSI istnieć w jednej z pierwszych piętnastu kolumn pomocniczego kryterium wyświetlania. To samo pole będzie również używane jako kryterium analizowania próbki podczas jej graficznej prezentacji.
Tabela sortowania
To pole jest dostępne w sytuacji, gdy nazwa pola sortowania występuje kilkukrotnie w pierwszych piętnastu kolumnach tworzących prezentację. Służy do wskazania tabeli zawierającej żądane pole sortowania.
Na przykład jest bardzo przydatne, jeśli sortowanie odbywa się według pola Kraj . Użytkownik może utworzyć pomocnicze kryterium wyboru zawierające zarówno pole Kraj z tabeli kontrahentów oraz pole Kraj z tabeli adresów. Oba pola mają ten sam kod. Jeśli użytkownik chce posortować dane według kraju, musi wskazać, który kraj ma zostać wzięty pod uwagę: z tabeli kontrahentów czy tabeli adresów.
Kierunek sortowania
To pole służy do określenia kierunku sortowania — rosnąco lub malejąco.
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
Blok numer 1
| W przypadku wygenerowania próbki rekordów konieczne jest, wcześniej czy później, przejrzenie zawartości. W tym celu informacja o minimalnej wartości musi być widoczna, aby zrozumieć rodzaj każdego elementu. Do tego przydatne będzie kryterium prezentacji. Jest ono używane do określania listy cech docelowych, które mają być przedstawiane użytkownikowi, a także do ich sortowania. Każdy element docelowy zawiera domyślne kryterium prezentacji. Jest ono używane, gdy użytkownik nie określił własnego kryterium domyślnego dla aktualnego elementu docelowego, bądź gdy użytkownik ten nie zażądał wybiórczo użycia innego kryterium prezentacji dla elementu docelowego. Uwaga: Kryterium prezentacji o nazwie „DEF+ Kod elementu docelowego” jest automatycznie tworzone i powiązane z elementem docelowym podczas jego tworzenia. Zapewnia to, że dla każdego elementu docelowego zawsze dostępne jest przydatne kryterium. To pole służy do dokonywania wyboru kryterium prezentacji, używanego domyślnie dla każdego nowego elementu docelowego. To kryterium może być wybierane za pomocą listy albo poprzez tunel do zarządzania kryteriami prezentacji „Obiekt”. |
Tabela Pola wyświetlania
| To pole służy do wskazania tabeli, w której użytkownik zamierza uzyskiwać informacje do wyświetlenia. Lista zawiera zawsze co najmniej tabelę docelową oraz wszelkie tabele połączone z nią za pomocą ustawień w zarządzaniu tabelami docelowymi. |
| Kolumna ta służy do określania informacji, które mają być wyświetlane w polach poprzednio wybranej tabeli. |
|
|
| To pole określa kolejność wyświetlania informacji. Dwa pola mogą mieć ten sam numer porządkowy. W takim przypadku, w celu ustalenia kolejności wyświetlania system dodatkowo sortuje kody alfabetycznie. Uwaga: O ile w pomocniczym kryterium wyboru można zdefiniować wiele informacji, do wyświetlania jest branych pod uwagę tylko pierwszych 15 wierszy. Ponadto, pola służące jako kryteria sortowania muszą się znaleźć wśród tych 15 wierszy. |
Sortowanie
| Wśród wyświetlanych pól można wybrać te, które posłużą do sortowania zawartości próbki. Pole określane w tym miejscu musi występować w ramach tych pierwszych piętnastu kolumn kryterium prezentacji. To samo pole będzie również używane jako kryterium analizowania próbki podczas jej graficznej prezentacji. |
| To pole jest dostępne w sytuacji, gdy nazwa pola sortowania występuje wielokrotnie w pierwszych piętnastu kolumnach tworzących prezentację. W tym przypadku jest ono używane do określenia tabeli zawierającej pole sortowania. Na przykład pole to jest przydatne w przypadku pola „Kraj”. Użytkownik może określić kryterium wyboru wyświetlające jednocześnie pole „Kraj” kontrahenta i pole „Kraj” adresu. Oba pola współdzielą ten sam kod. Jeżeli użytkownik zamierza sortować według kraju konieczne jest określenie, który z dwóch krajów powinien być używany. Czy powinien to być kraj z tabeli „Kontrahent”, czy kraj z tabeli „Adres”? |
| To pole służy do określenia kierunku sortowania, albo rosnąco albo malejąco. |
Zamknij
Ikona "Operacje"
Karta Tabele powiązane
Prezentacja
Unikalny klucz główny grupy docelowej
Zazwyczaj to pole jest wypełniane automatycznie przez system. Jeśli tabela została zaakceptowana jako docelowa, zawartość pola wskazuje, że system był w stanie ustalić klucz podstawowy tabeli. W szczególności pole jest używane w kontekstowym menu „Szczegóły” w oknie wykonywania zapytań na próbce, umożliwiając przejście do wyświetlanego rekordu za pośrednictwem tunelu.
Odnośny obiekt zarządzania
Niektórych tabel docelowych można używać w kilku obiektach zarządzania. Podczas tworzenia tabeli docelowej przy stosowaniu do niej tunelu system używa swoich wewnętrznych preferencji określających obiekty, do których jest uzyskiwany dostęp. W tym polu można zmienić wybór domyślny, zaznaczając na liście inny obiekt powiązany z tabelą docelową.
Połączona tabela
Domyślnie pola wyświetlane w pomocniczym kryterium prezentacji pochodzą z tabeli docelowej. Często jednak informacje charakteryzujące element są fizycznie rozproszone między kilka tabel. Za pomocą tej tabeli można z tabelą docelową powiązać dodatkowe tabele i w ten sposób sprecyzować zakres wyświetlanych informacji.
Aby na przykład zidentyfikować różne funkcje realizowane przez każdą osobę kontaktową wymienioną w próbce w sytuacji, gdy pole Funkcja nie jest dostępne w tabeli Osoba kontaktowa , jest jednak dostępne w tabeli Relacje jednostki/Osoby kontaktowe : należy dodać tabelę Osoby kontaktowe do listy połączonych tabel. Jeśli dla tabeli już zdefiniowano łącze przechodzące przez pomocnicze kryterium wyboru, pola Klucz połączenia i Wyraż. powiązane są wypełniane automatycznie.
Uwaga: Z połączoną tabelą jest związane kontekstowe menu o nazwie „Tabele połączone przez kryterium pomocnicze”. Są w nim wymienione tabele już połączone z tabelą docelową za pośrednictwem różnych pomocniczych kryteriów wyboru pierwszego poziomu. Posłużenie się listą znacznie upraszcza tworzenie tabeli połączonej. Warto podkreślić, że pola klucza połączenia i wyrażenia połączenia są wypełniane automatycznie.
Klucz połączenia
Sprzężenie między tabelą docelową a tabelami połączonymi jest realizowane przy użyciu zaindeksowanych pól. W konsekwencji pole Klucz połączenia określa indeks, który ma zostać użyty do ustanowienia relacji między każdym rekordem tabeli docelowej a każdym rekordem tabeli połączonej.
Nawiązując do przykładu z tabelą osób kontaktowych: każdy rekord w tabeli CONTACT odwołuje się do jednego rekordu w tabeli CONTACTCRM na podstawie zawartości pola CCNCRM . Jeśli jest wyświetlana lista wyboru przypisana polu, można sprawdzić, że pole CCNCRM stanowi unikalny składnik indeksu „CNT2”. Oznacza to, że bez problemów może posłużyć do powiązania tych dwóch tabel.
Wyraż. powiązane
W tym polu należy podać wartości, które zostaną przypisane wszystkim składnikom klucza połączenia wybranego powyżej. Liczba składników w wyrażeniu połączenia musi być taka sama, jak liczba składników w kluczu. Nie można użyć tylko pierwszej lub drugiej części klucza. Wszystkie składniki wybranego klucza muszą mieć odpowiadające im wartości w wyrażeniu połączenia.
W omawianym przykładzie wartość wyszukiwana w polu CCNCRM w celu ustanowienia łącza z tabelą docelową będzie wartością klucza podstawowego tabeli CONTACTCRM: [F:CCN]CNTNUM.
Zasady składni:
- Każdy składnik klucza musi być oddzielony średnikiem.
- Każda wartość alfanumeryczna musi być ujęta w cudzysłowy.
- O ile nie jest to wymagane, w celu uniknięcia konfliktów nazw zmiennych zdecydowane zaleca się, aby każda nazwa pola była poprzedzona standardowym skrótem nazwy właściwej klasy. W przypadku pól tabel obowiązują następujące skróty:
[F: + 3-literowy kod skrótu nazwy tabeli ze słownika programu X3].
Na przykład dla tabeli BPADDRESS jest to [F :BPA].
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
Blok numer 1
| Pole to jest zazwyczaj przypisywane przez system automatycznie. Faktycznie, jeśli tabela została zaakceptowana jako docelowa, oznacza to, że ma możliwość wyznaczania pola klucza podstawowego tabeli. Pole określone tutaj jest w szczególności używane przez menu kontekstowe „Szczegóły” w oknie zapytań o próbki, aby uzyskać dostęp poprzez tunel do wyświetlanego rekordu. |
| Określone tabele docelowe mogą być używane przez wiele zarządzanych obiektów. Podczas tworzenia tabeli docelowej, system wykonuje swoje własne preferencje powiązane z dostępem do obiektu w przypadku tunelu do tabeli docelowej. Pole to służy do modyfikowania tego wyboru arbitrażowego z listy różnych obiektów, powiązanych z tą tabelą docelową. |
| Domyślnie, pola, które są wyświetlane w kategorii prezentacji pochodzą wyjątkowo z tabeli docelowej. Często jednak informacje charakteryzujące element są fizycznie rozproszone między kilka tabel. Za pomocą tej tabeli można z tabelą docelową powiązać dodatkowe tabele i w ten sposób sprecyzować zakres wyświetlanych informacji. Przykładowo, wyobraźmy sobie, że użytkownik zamierza poznać różne funkcje wykonywane przez każdego pracownika dla próbki. Pole „Funkcja” nie jest częścią tabeli „Pracownicy”, ale jest dostępne w tabeli „Jednostka/ Relacje pracowników”. W ten sposób, aby wyświetlić te informacje, wystarczające jest dodanie tabeli „CONTACT” do listy powiązanych tabel. Jeżeli powiązanie poprzez kryterium wyboru jest już zdefiniowane dla tej tabeli, wtedy pola „Klucz powiązania” oraz „Wyrażenie powiązania” są automatycznie wprowadzane. Uwaga: Pole „Tabela powiązana” zawiera powiązane menu kontekstowe o nazwie „Tabele powiązane przez kryterium”. To menu wyświetla listę tabel, które są już powiązane z elementem docelowym poprzez różne kryteria wyboru pierwszego poziomu. Posłużenie się listą znacznie upraszcza tworzenie tabeli połączonej. Warto podkreślić, że pola klucza połączenia i wyrażenia połączenia są wypełniane automatycznie. |
| Sprzężenie między tabelą docelową a tabelami połączonymi jest realizowane przy użyciu zindeksowanych pól. Pole „Klucz powiązania” jest używane w rezultacie do określania indeksu, który ma zostać użyty do ustanowienia relacji między każdym rekordem tabeli docelowej a każdym rekordem tabeli połączonej. |
| Pole to, podobnie jak „Obiekt”, dostarcza wartości, które mają być przypisane do każdego składnika do klucza na potrzeby powiązania wybranego powyżej. Liczba składników w wyrażeniu powiązania musi odpowiadać liczbie składników w kluczu. Nie jest możliwe używanie tylko pierwszej lub drugiej części klucza. Wszystkie wyszczególnione składniki klucza muszą posiadać odpowiednią wartość w wyrażeniu powiązania. Zasady składni: 1/ Każdy składnik klucza musi być rozdzielony średnikiem. 2/ Każda wartość alfanumeryczna musi być ujęta w cudzysłowy. 3/ O ile nie jest to wymagane, w celu uniknięcia konfliktów nazw zmiennych zdecydowanie zaleca się, aby każda nazwa pola była wprowadzana poprzez umieszczenie standardowego skrótu klasy przed nazwą właściwą. |
Zamknij
Ikona "Operacje"
Szczegóły
To menu umożliwia przejście kolejno do słownika tabel i słownika tabel docelowych w celu odnalezienia żądanej tabeli oraz zawartych w niej pól.
Zamknij
Przyciski określone
Pasek menu
Funkcje / Kryteria wyboru
System przejmuje kontrolę nad redagowaniem minimalnych wymagań tworzenia tabel docelowych. Zaleca się używanie z tych kryteriów, ponieważ pozwalają one na dostęp do różnych funkcji dotyczących tabel docelowych.
System korzysta z pomocniczych kryteriów wyszukiwania podczas tworzenia próbek. Kryteria konfiguruje się w odnośnych funkcjach administracyjnych. Otwarcie obiektu z poziomu tabeli docelowej powoduje wyświetlenie na liście z lewej strony tylko kryteriów związanych z tą tabelą. Dlatego obecność lub brak odpowiedniego kryterium pomocniczego łatwiej stwierdzić na etapie konfigurowania wymagań.
Ponadto jeśli należy utworzyć nowe kryterium pomocnicze, powiązanie tabeli docelowej z tym kryterium następuje automatycznie.
Funkcje / Obsługa prezentacji
Te same zalety ergonomiczne oferuje obiekt zarządzania pomocniczymi kryteriami prezentacji, jeśli zostanie otwarty z poziomu tabeli docelowej.
Na liście z lewej strony są wyświetlane tylko kryteria mające zastosowanie do bieżącej tabeli.
Skojarzenie między tabelą docelową i pomocniczym kryterium prezentacji jest tworzone automatycznie.
Komunikaty o błędzie
Podczas wprowadzania mogą wyświetlić się następujące komunikaty ogólne oraz o błędach :
Błąd podczas tworzenia domyślnego pomocniczego kryterium prezentacji związanego z tabelą docelową.
Ten komunikat jest wyświetlany w przypadku, gdy system nie może automatycznie utworzyć podstawowego pomocniczego kryterium prezentacji podczas definiowania nowej tabeli docelowej.
Błąd podczas generowania pomocniczego kryterium wyboru o typie: Wszystkie rekordy.
Ten komunikat jest wyświetlany w przypadku, gdy system nie może automatycznie utworzyć pomocniczego kryterium wyboru skojarzonego z tabelą docelową, które umożliwiłoby wygenerowanie kompletnej próbki. Tworzenie odbywa się podczas definiowania nowej tabeli docelowej.
Błąd podczas generowania pomocniczego kryterium wyboru o typie: Łącze pierwszego poziomu.
Ten komunikat jest wyświetlany w przypadku, gdy system nie może automatycznie utworzyć pomocniczego kryterium wyboru pierwszego poziomu skojarzonego z tabelą docelową. Tworzenie odbywa się podczas definiowania nowej tabeli docelowej.
Błąd podczas ładowania informacji o sortowaniu.
Ten komunikat jest wyświetlany w przypadku, gdy system nie może wczytać informacji o sortowaniu zdefiniowanych w pomocniczym kryterium wyboru powiązanym z tabelą docelową.
Ta tabela zawiera niewłaściwą strukturę kluczy. Wpis odrzucony.
Ten komunikat jest wyświetlany w sytuacji, gdy definicja klucza podstawowego tabeli nie pozwala systemowi na ustalenie, czy tabela spełniała wymogi pozwalające nadać jej status tabeli docelowej.
Pole sortowania nie jest zawarte w jednej z pierwszych piętnastu pozycji listy powyżej.
Ten komunikat jest wyświetlany w przypadku, gdy użytkownik potwierdzi zamiar utworzenia lub zmodyfikowania prezentacji tabeli docelowej, natomiast pomocnicze kryterium prezentacji nie zawiera pola użytego do posortowania próbki.