Odniesienie do dokumentacji Implementacja
Każdy rekord odpowiada akapitowi dokumentacji. Klucz rekordu składa się z kodu języka, typu i kodu dokumentacji, a także z poziomu i podpoziomu, co umożliwia, że w dokumentacji mogą znajdować się pośrednie tabele z treścią.
Lewa lista zawiera 4 dodatkowe podokna:
Prezentacja
Każdy wpisany akapit dokumentacji jest jedyną zakładką funkcji. Są to kluczowe informacje (język, typ, kod i nakładanie się akapitów) określające styl i sposób, w jaki akapit, jak również tekst akapitu, są tworzony.
Wprowadzenie akapitu jest wykonywane za pomocą edytora HTML, którego stosowanie jest szczegółowo opisane w załączniku dokumentacji.
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
Blok numer 1
| Pole to stanowi odnośnik do tabeli języków i określa język, w jakim napisany jest dany dokument. |
| Pole to określa typ dokumentacji. Każdy typ jest powiązany z typem udokumentowanego elementu (dokumentacją funkcjonalną opisującą rekord w słowniku, wartościami konfiguracji opisującymi strukturę słownika lub pozostałymi elementami). Gdy typ dokumentu odpowiada kodowi obiektu, tworzony jest automatycznie wpis dokumentu na paskach menu dla przedmiotowego obiektu. Możliwe jest dokumentowanie wprowadzanych rekordów w przedmiotowym obiekcie. Z tego powodu pomoc funkcjonalna oznaczona jest kodem AFC (kod dla obiektu „Funkcje”), a pomoc dla parametrów ogólnych oznaczona jest kodem ADP (kod dla obiektu „Parametry”). Zasady nazewnictwa dokumentacji zostały określone w załączniku do dokumentacji. |
| Pole to określa kod dla dokumentacji. Głównie odpowiada on kodowi dla rekordu (funkcji, parametru itd.), który jest dokumentowany. Zasady nazewnictwa dokumentacji są określone w załączniku do dokumentacji. |
| Poziom ten tworzy hierarchię w akapitach. Każdy pierwszy akapit dla poziomu występuje w podstawowej tabeli materiałów (z wyjątkiem sytuacji, gdy jest on typu MIN). |
| Podpoziom ten tworzy w akapitach podhierarchię. Jeżeli dla danego dokumentu występuje więcej podpoziomów niż jeden, tworzona jest pomocnicza tabela materiałów w pierwszym podakapicie, w którym wyświetlane są łącza do kolejnych podpoziomów (z wyjątkiem sytuacji, gdy podakapit jest typu MIN). |
Cechy
| Kod akapitu określa sposób, w jaki generowany będzie akapit w ostatecznym dokumencie. Może to być ponowne skopiowanie tekstu lub bardziej zaawansowane generowanie zależnie od słownika. W załączniku do dokumentacji wyszczególnione są kody akapitu, które używane są jako funkcja typu dokumentu. |
| Jeżeli w tym polu wprowadzony jest kod ekranu, piktogram, który występuje w tytule akapitu wygenerowanego dokumentu, służy do otwarcia sekcji zawierającej listę pól na ekranie oraz pola powiązanego z plikami pomocy. Zaleca się używanie stylu akapitu o numerze 4 (najbardziej czytelnego rozmiaru w przypadku rozwiniętego piktogramu). |
| Pole to jest tytułem dla akapitu. Jeżeli jest ono puste, przypisywany jest domyślny tytuł jako funkcja typu akapitu (czy to w trybie tworzenia, czy w trybie modyfikacji). W przypadku pozostałych akapitów, które nie są wyświetlane w tabelach materiałów (typu MIN), wprowadzenie tytułu ze znakiem „ !” prowadzi do dezaktywacji wstawiania tytułu. |
| Ten kod czynności, dziedziczony ze słownika podczas odtwarzania, jest w znacznej mierze używany do rozgraniczania rekordów standardowych od rekordów niestandardowych/ szczególnych a także do tworzenia dostosowanej dokumentacji w określonych folderach, tylko poprzez generowanie akapitów i dokumentacji odpowiednich dla kodów czynności, które są aktywne w danym folderze. Należy zauważyć, że kod aktywacji FAL (zawsze fałsz) uwzględniany jest w sposób szczególny. Akapit oznaczony tym kodem nie jest brany pod uwagę podczas procesu generowania, jeżeli wymagane jest kompletne odtwarzanie. Służy to do dezaktywacji wygenerowanych akapitów, które nie są wymagane w dokumentacji. |
| Moduł, którego dotyczą parametry dokumentacji. |
| Styl ten stanowi odniesienie do wartości numerycznej odpowiadającej znacznikom „H1, H2, H3” itd., stosownie do wybranego numeru. Jeżeli pole to jest puste, domyślna wartością jest 3. W przypadku podakapitów zalecane jest używanie wartości 4, 5 lub 6 stosownie do poziomu. Tytuł 4 mieści się w zakresie: piktogram zapewnia dostęp do plików pomocy dla pola w przypadku widocznego pola, jeśli ekran jest powiązany z danym akapitem. |
|   |
|
| Określa dzień, w którym sprawdzono poprawność rekordu. |
| Ten wskaźnik informuje o uznaniu rekordu za prawidłowy. |
Tekst
| Pole to służy do wprowadzania tekstu dla akapitu, aby pojawił się on w ostatecznym dokumencie. Następujące szczególne przypadki wymagają wzmianki:
|
Zamknij
W oknie otwartym przez ten przycisk występują następujące pola : Wybór
Generuj ADOCUMENT
Generuj dokument końcowy
Zamknij Umożliwia tworzenie dokumentacji końcowej (plik z rozszerzeniem htm w katalogu określonym przez ustawienia DIRDOC) , a także tworzenie bieżącego słownika akapitu dokumentacji. |
W oknie otwartym przez ten przycisk występują następujące pola : Blok numer 1
Blok numer 2
Zamknij Umożliwia dostęp do funkcji kopiowania wszystkich akapitów bieżącej dokumentacji do innego folderu. |
Służy do ponownego numerowania akapitów dokumentacji, określając zakres numeracji, poziom docelowy i sposób zwiększania numerów. Wcześniej może być przeprowadzona symulacja.
Służy do usuwania wszystkich akapitów dokumentacji. Otwiera okno z prośbą o zatwierdzenie usunięcia. Wyświetlana jest liczba akapitów do usunięcia. Po udzieleniu odpowiedzi Tak, operacja nie może być przerwana.
Służy do otwarcia okna do wprowadzania powiązanych dokumentów (w szczególności zdjęć), które są ekstraktowane podczas tworzenia, w tym samym czasie, co główna dokumentacja.
Służy do przejścia do funkcji określającej powiązania dokumentacji dla bieżącej dokumentacji.
Służy do zbiorczego kopiowania dokumentacji. Patrz załącznik techniczny , aby dowiedzieć się więcej na temat możliwych składni dotyczących folderów.
Służy do ekstrakcji bieżącej dokumentacji jako całości (lub zbioru bieżącej dokumentacji) w formie standardowego pliku XML do podkatalogu XML. Plik XML zawiera strukturę i treść dokumentacji. Może być używany przez narzędzia do tłumaczenia.
Służy do sprawdzania spójności pomiędzy dokumentacją i słownikiem (moduły sprawdzające wystąpienia)/ Log błędów wyświetlany jest po zakończeniu działania tej funkcji.
Służy do aktualizacji wskaźnika Zatwierdzenie (i daty zatwierdzenia, jeżeli to pole jest zaznaczone) dla wszystkich dokumentów z bazy.