Projektowanie > Słownik danych > Dokumentacja > Dokumentacja 

Funkcja ta służy do aktualizacji dokumentacji użytkownika przechowywanej w bazie danych bieżącego folderu w postaci standaryzowanych akapitów, do których można podłączyć dodatkowe pliki takie, jak obrazy lub schematy.

Każda dokumentacja jest zdefiniowana przez typ i kod łączący je z udokumentowanym oprogramowaniem. Kod różni się w zależności od dokumentacji. An Załącznik szczegółowo opisuje możliwe typy dokumentacji i sposób, w jaki kod jest definiowany.

Warunek

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja

Zarządzanie ekranem

Każdy rekord odpowiada akapitowi dokumentacji. Klucz rekordu składa się z kodu języka, typu i kodu dokumentacji, a także z poziomu i podpoziomu, co umożliwia, że w dokumentacji mogą znajdować się pośrednie tabele z treścią.

Lewa lista zawiera 4 dodatkowe podokna:

  • Lista standardowa i lista ostatnio używanych są typowymi listami.
  • Lista uszeregowana pod względem ważności pozwala przeglądać dokumentacje związane z typem aktualnej dokumentacji i języka. Rozwinięta lista danej dokumentacji wyświetla najpierw poziomy dokumentacji (które odpowiadają spisowi treści znajdującemu się w nagłówku dokumentu), a następnie podpoziomy dołączone do każdej dokumentacji (podrzędne spisy treści).
  • Lista o nazwie Dokumentacja bieżąca służy do wyświetlania wszystkich dokumentacji, które dotyczą bieżącego rekordu.

Karta Ekran wpisów

Prezentacja

Każdy wpisany akapit dokumentacji jest jedyną zakładką funkcji. Są to kluczowe informacje (język, typ, kod i nakładanie się akapitów) określające styl i sposób, w jaki akapit, jak również tekst akapitu, są tworzony.

Wprowadzenie akapitu jest wykonywane za pomocą edytora HTML, którego stosowanie jest szczegółowo opisane w załączniku dokumentacji.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Blok numer 1

Pole to stanowi odnośnik do tabeli języków i określa język, w jakim napisany jest dany dokument.

Pole to określa typ dokumentacji. Każdy typ jest powiązany z typem udokumentowanego elementu (dokumentacją funkcjonalną opisującą rekord w słowniku, wartościami konfiguracji opisującymi strukturę słownika lub pozostałymi elementami).

Gdy typ dokumentu odpowiada kodowi obiektu, tworzony jest automatycznie wpis dokumentu na paskach menu dla przedmiotowego obiektu. Możliwe jest dokumentowanie wprowadzanych rekordów w przedmiotowym obiekcie. Z tego powodu pomoc funkcjonalna oznaczona jest kodem AFC (kod dla obiektu „Funkcje”), a pomoc dla parametrów ogólnych oznaczona jest kodem ADP (kod dla obiektu „Parametry”).

Zasady nazewnictwa dokumentacji zostały określone w załączniku do dokumentacji.

  • Kod (pole COD)

Pole to określa kod dla dokumentacji. Głównie odpowiada on kodowi dla rekordu (funkcji, parametru itd.), który jest dokumentowany. Zasady nazewnictwa dokumentacji są określone w załączniku do dokumentacji.

  • Poziom (pole LEV)

Poziom ten tworzy hierarchię w akapitach. Każdy pierwszy akapit dla poziomu występuje w podstawowej tabeli materiałów (z wyjątkiem sytuacji, gdy jest on typu MIN).

  • Podpoziom (pole SUBLEV)

Podpoziom ten tworzy w akapitach podhierarchię. Jeżeli dla danego dokumentu występuje więcej podpoziomów niż jeden, tworzona jest pomocnicza tabela materiałów w pierwszym podakapicie, w którym wyświetlane są łącza do kolejnych podpoziomów (z wyjątkiem sytuacji, gdy podakapit jest typu MIN).

Cechy

Kod akapitu określa sposób, w jaki generowany będzie akapit w ostatecznym dokumencie. Może to być ponowne skopiowanie tekstu lub bardziej zaawansowane generowanie zależnie od słownika. W załączniku do dokumentacji wyszczególnione są kody akapitu, które używane są jako funkcja typu dokumentu.

Jeżeli w tym polu wprowadzony jest kod ekranu, piktogram, który występuje w tytule akapitu wygenerowanego dokumentu, służy do otwarcia sekcji zawierającej listę pól na ekranie oraz pola powiązanego z plikami pomocy. Zaleca się używanie stylu akapitu o numerze 4 (najbardziej czytelnego rozmiaru w przypadku rozwiniętego piktogramu).

  • Opis (pole TIT)

Pole to jest tytułem dla akapitu. Jeżeli jest ono puste, przypisywany jest domyślny tytuł jako funkcja typu akapitu (czy to w trybie tworzenia, czy w trybie modyfikacji).

W przypadku pozostałych akapitów, które nie są wyświetlane w tabelach materiałów (typu MIN), wprowadzenie tytułu ze znakiem „ !” prowadzi do dezaktywacji wstawiania tytułu.

Ten kod czynności, dziedziczony ze słownika podczas odtwarzania, jest w znacznej mierze używany do rozgraniczania rekordów standardowych od rekordów niestandardowych/ szczególnych a także do tworzenia dostosowanej dokumentacji w określonych folderach, tylko poprzez generowanie akapitów i dokumentacji odpowiednich dla kodów czynności, które są aktywne w danym folderze. Należy zauważyć, że kod aktywacji FAL (zawsze fałsz) uwzględniany jest w sposób szczególny. Akapit oznaczony tym kodem nie jest brany pod uwagę podczas procesu generowania, jeżeli wymagane jest kompletne odtwarzanie. Służy to do dezaktywacji wygenerowanych akapitów, które nie są wymagane w dokumentacji.

  • Moduł (pole MODULE)

Moduł, którego dotyczą parametry dokumentacji.

  • Styl (pole STY)

Styl ten stanowi odniesienie do wartości numerycznej odpowiadającej znacznikom „H1, H2, H3” itd., stosownie do wybranego numeru. Jeżeli pole to jest puste, domyślna wartością jest 3. W przypadku podakapitów zalecane jest używanie wartości 4, 5 lub 6 stosownie do poziomu. Tytuł 4 mieści się w zakresie: piktogram zapewnia dostęp do plików pomocy dla pola w przypadku widocznego pola, jeśli ekran jest powiązany z danym akapitem.

  • Priorytet tłumaczenia (pole PRIO)

 

  • Grupa nadrzędna (pole CREGRP)
  • Weryfikacja (pole VLDDAT)

Określa dzień, w którym sprawdzono poprawność rekordu.

  • pole VLDFLG

Ten wskaźnik informuje o uznaniu rekordu za prawidłowy.

Tekst

  • pole TEXTE

Pole to służy do wprowadzania tekstu dla akapitu, aby pojawił się on w ostatecznym dokumencie. Następujące szczególne przypadki wymagają wzmianki:

  • określone akapity nie są wstawiane w postaci, w jakiej występują. Przypadek ten odnosi się w szczególności do akapitów tytułu, które zawierają listę słów kluczowych wstawionych do kodu HTML dokumentu (sekcja „Słowa kluczowe”).
  • Określone akapity są generowane ze słownika. Tekst wprowadzony w tym miejscu stanowi uzupełnienie (przed lub po tekście generowanym zgodnie z tym przypadkiem) i generalnie nie jest obowiązkowy.
  • W dokumentacji typu APM (streszczeniach dokumentacji odpowiadających poziomom menu) wprowadzony tekst jest interpretowany jako lista dodatkowych łączy do odpowiedniej dokumentacji (generowane są automatyczne łącza).

Zamknij

 

Przyciski określone

W oknie otwartym przez ten przycisk występują następujące pola :

Wybór

  • Wszystkie istniejące języki (pole ALLLAN)

Jeżeli pole to zostało zaznaczone, to wszystkie języki są brane pod uwagę przez operację.

Jeśli to pole nie jest zaznaczone, w zależności od przypadku:

  • jeśli kod języka nie jest wprowadzony odręcznie, zostanie użyty język domyślny,
  • w przeciwnym wypadku stosowany jest język wprowadzony.

Służy do definiowania języka generowania (jeżeli nie zaznaczono opcji generowania wszystkich języków).

  • Wszystkie typy (pole ALLTYP)

Jeżeli pole to jest zaznaczone, wszystkie typy są brane pod uwagę przy generowaniu. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w tym wypadku obowiązuje limit podczas generowania standardowej dokumentacji (uwzględniana jest tylko dokumentacja, która oznaczona jest kodem większym niż X).

Stosowany do definiowania typu dokumentacji, która zostanie uwzględniona w procesie (pole nie zaznaczone uwzględnia wszystko).

  • Kody dokumentacji od (pole FUNDEB)

Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji.

  • Kody dokumentacji do (pole FUNFIN)

 

Generuj ADOCUMENT

  • pole GENDOC

Radioprzycisk jest stosowany do tworzenia/aktualizacji ram dokumentacji (struktury hierarchicznej akapitów) na podstawie elementów technicznych, znalezionych w słowniku danych. Istnieje możliwość albo ograniczenia się wyłącznie do aktualizacji istniejących dokumentacji lub - w razie potrzeby - tworzenia nowych.

Powiązania dokumentacji są również brane pod uwagę. Akapity co do których istnieje prawdopodobieństwo utworzenia są definiowane w odpowiednim załączniku technicznym.

  • Do wszystkich grup (pole ALLCREGRP)

Pole to umożliwia wybór między:

  • Przetworzeniem wszystkich dokumentacji lub pomocy dla pól, niezależnie od grupy przynależności użytkownika.
  • Przetworzeniem wyłącznie dokumentacji lub pomocy dla pól, których grupa użytkownika odpowiada grupie autora dokumentacji, która znajduje się w tabeli AOBJGRPDEV.

Generuj dokument końcowy

  • pole GENFIN

Radioprzycisk jest stosowany do generowania ostatecznej dokumentacji na podstawie akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta jest tworzona w różnych pod-katalogach katalogu zdefiniowanego przez parametr użytkownika DIRDOC .

Generowanie 'według kodu działania' należy stosować w celu uzyskania generacji dokumentacji tych funkcji o kodach działania >= 'X'
Generowanie 'kompletne' dotyczy wyłącznie standardowych kodów działania.

  • Tylko zweryfikowane dokumentacje (pole HLPVLD)

Stosowany do generowania ostatecznego dokumentu jedynie dla zwalidowanych dokumentacji.

  • Pomoc dla pól połączona z dokumentacją (pole HLPLNKFLD)

Jeśli to pole zostało zaznaczone przetwarzane są tylko pomoce dla pól dotyczące dokumentacji dla funkcji lub przetwarzanych obiektów. Aby dowiedzieć się, które pomoce dla pola powinny zostać przetworzone, należy przejrzeć ekrany powiązane z odpowiadającymi paragrafami dokumentacji.

  • Pomoc dla innych pół (pole HLPFLD)

Jeżeli okno to zostało zaznaczone, to utworzona zostanie ostateczna dokumentacja na podstawie zawartości akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta zostanie utworzona w podkatalogu FLD katalogu zdefiniowanego parametrem użytkownika. REPDOC.

  • Kody dokumentacji od (pole HLPDEB)

Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji.

  • Kody pomocy do pola do (pole HLPFIN)

 

  • Katalog generowania (pole REPERT)

 

Zamknij

Umożliwia tworzenie dokumentacji końcowej (plik z rozszerzeniem htm w katalogu określonym przez ustawienia DIRDOC) , a także tworzenie bieżącego słownika akapitu dokumentacji.

W oknie otwartym przez ten przycisk występują następujące pola :

Blok numer 1

  • pole OBJET

 

  • pole CLES

 

Blok numer 2

  • Z folderu (pole DOSORG)

Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować folder, z którego zostanie skopiowany rekord. Możliwa składnia jest opisana w dedykowanym załączniku.

  • Wszystkie foldery (pole TOUDOS)

Z tej opcji należy skorzystać, aby skopiować rekord do wszystkich folderów zdefiniowanych w słowniku (tabela ADOSSIER w bieżącym rozwiązaniu).

  • Do folderu (pole DOSDES)

Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować folder, do którego zostanie skopiowany rekord. Możliwa składnia jest opisana w dedykowanym załączniku.

Zamknij

Umożliwia dostęp do funkcji kopiowania wszystkich akapitów bieżącej dokumentacji do innego folderu.

Pasek menu

Opcja / Akapity / Zmiana numeracji akapitów

Służy do ponownego numerowania akapitów dokumentacji, określając zakres numeracji, poziom docelowy i sposób zwiększania numerów. Wcześniej może być przeprowadzona symulacja.

Opcja / Akapity / Likwidacja akapitów

Służy do usuwania wszystkich akapitów dokumentacji. Otwiera okno z prośbą o zatwierdzenie usunięcia. Wyświetlana jest liczba akapitów do usunięcia. Po udzieleniu odpowiedzi Tak, operacja nie może być przerwana.

Opcja / Połączenia / Dokumentacja plików połączonych

Opcja / Połączenia / Dokumentacja plików połączonych

Służy do otwarcia okna do wprowadzania powiązanych dokumentów (w szczególności zdjęć), które są ekstraktowane podczas tworzenia, w tym samym czasie, co główna dokumentacja.

Opcja / Połączenia / Powiązania dokumentacji

Służy do przejścia do funkcji określającej powiązania dokumentacji dla bieżącej dokumentacji.

Opcja / Czynności / Kopiuj dokumentację

Służy do zbiorczego kopiowania dokumentacji. Patrz załącznik techniczny , aby dowiedzieć się więcej na temat możliwych składni dotyczących folderów.

Opcja / Czynności / Ekstrakcja dokumentacji

Służy do ekstrakcji bieżącej dokumentacji jako całości (lub zbioru bieżącej dokumentacji) w formie standardowego pliku XML do podkatalogu XML. Plik XML zawiera strukturę i treść dokumentacji. Może być używany przez narzędzia do tłumaczenia.

Opcja / Czynności / Priorytet tłumaczenia

Opcja / Kontrole / Sprawdzanie dokumentacji

Służy do sprawdzania spójności pomiędzy dokumentacją i słownikiem (moduły sprawdzające wystąpienia)/ Log błędów wyświetlany jest po zakończeniu działania tej funkcji.

Opcja / Kontrole / Usuwanie dokumentacji

Opcja / Zatwierdzenie

Służy do aktualizacji wskaźnika Zatwierdzenie (i daty zatwierdzenia, jeżeli to pole jest zaznaczone) dla wszystkich dokumentów z bazy.

Komunikaty o błędzie

Jedynymi komunikatami o błędach są komunikaty ogólne.

Użyte tabele

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja