Odniesienie do dokumentacji Implementacja
Prezentacja
Wprowadzenie kodów języków odbywa się w tabeli, w której oprócz kodów języków i powiązanych opisów (krótkich lub długich) definiuje się:
Ustawienia konkretnego języka są wyszczególnione w dokumentacji Dodawanie języka niestandardowego.
Tabela ta może oczywiście zostać uzupełniona poprzez dodanie do niej języków (należy wskazać, że są to specyficzne języki). Natomiast zabronione jest zmienianie języków już istniejących, a zwłaszcza języków standardowych (ENG, FRA, ITA, POR, SPA itp.).
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
| Kod kontrolowany w tabeli języków i umożliwiający zdefiniowanie języka kontrahenta. |
| Opis |
| Krótki opis liczący 10 znaków alfanumerycznych. |
| Kod konwersji związany z danym językiem, umożliwiający zamianę kwot na postać słowną. |
| Musi przyjmować wartość „Tak” , jeżeli język dostarczany jest z oprogramowaniem w standardzie. |
| Odpowiada kodowi ISO danego języka (używanemu zwłaszcza w sieci). |
| Wskaźnik określa, czy ustawienie języka wymaga zastosowania zestawu znaków unicode (tj. czy zapis znaku w danym języku w 1 bajcie wystarczy do zakodowania wszystkich niezbędnych znaków). |
| Jeśli wartość pola to Tak, kod języka może zostać użyty jako język roboczy w folderze. Oznacza to także, że istnieją tłumaczenia, a język został zdefiniowany jako używany w ustawieniach folderu. |
| Pole to służy do definiowania języka alternatywnego dla języka danego połączenia, na przykład w celu uruchamiania rekordów. |
|   |
Zamknij