Ekrany,

• Kod ekranu (pole CODMSK)

Kod ekranu może składać się z 1–10 znaków alfanumerycznych. Pierwszy znak musi być literą. Nie może to być słowo zastrzeżone Adonix.

• pole ABRMSK

Skrót ekranowy tworzą 1–4 znaki alfanumeryczne, z których pierwszy musi być literą. Nie może to być słowo zastrzeżone Adonix.

Przyjęta zasada ogólna mówi, że standard musi posiadać niepowtarzalny skrót na ekranie, za wyjątkiem przypadków szczególnych. Jest to identyfikator służący do otwierania ekranu, jeżeli nie określono skrótu w trakcie przetwarzania. Skrót określa klasę zmiennych na tym ekranie.

• Opis (pole ZINTMSK)

• Szablon ekranu (pole MDL)

To pole wyboru informuje, że dany ekran nigdy nie jest wykorzystywany w takiej postaci (ani w formie interaktywnej, ani na potrzeby importu), a jedynie służy jako szablon do tworzenia innych ekranów. Może być również wykorzystany to tworzenia klasy na potrzeby pracy z przetwarzaniami. Ekrany te nigdy nie podlegają zatwierdzeniu. Mogą zawierać 500 pól, podczas gdy ekran poddawany zatwierdzaniu może zawierać 250 pól.

• Kod działań (pole CODACT)

Jeżeli pole to nie jest przypisane, ekran zawsze będzie generowany. Jeżeli pole odpowiada nieaktywnemu kodowi czynności, ekran nie będzie generowany.

• Moduł (pole MODULE)

Należy wybrać moduł do skonfigurowania.

To pole pozwala na ustalenie, czy ekran ma zostać utworzony w bazie danych folderu. Należy go utworzyć, jeśli moduł, z którym powiązany jest ekran jest aktywny dla folderu.

• Wielkość (pole TYPMSK)

Ekran jest w pierwszej kolejności definiowany pod względem jego typu, mianowicie:

• Nagłówek i zakładka są w szczególności stosowane przy zarządzaniu obiektami i zapytaniami oraz w szablonie „wprowadzanie danych w oknie”.
• Okno dialogowe jest używane w szablonie wprowadzanie danych w oknie.
• Pełny ekran jest stosowany w przypadku obiektu tabeli oraz w szablonie „wprowadzanie danych w oknie”.
• Pełny ekran z lewą listą jest stosowany w prostych obiektach z pojedynczym ekranem oraz w szablonie „wprowadzanie danych w oknie”.

Pierwsze trzy typy (nagłówek, zakładka, okno dialogowe) wymagają dodatkowo wprowadzenia liczby wierszy i kolumn, z uwzględnieniem faktu, że zakładki mieszczą się w 1 wierszu, struktura sekcji zajmuje 1/2 wiersza na pozycję oraz że maksymalna liczba to: 28 wierszy, 112 kolumn (88 kolumn, w przypadku listy szybkiego wyboru).

Te dwa pola (wiersze, kolumny) są uważane za część konfiguracji. Wartości tych pól nie są zmniejszane wraz z integracją poprawki, za wyjątkiem liczby wierszy, jeżeli odnaleziono kod czynności (w blokach lub polach).

• pole NBRLIG

• pole NBRCOL

• Stos (pole STACKED)

• Standardowy skrypt (pole TRTSTD)

Proces w którym wyszukiwane będą czynności „standardowe” (kod STD) dołączone do pola ekranu. Dla obiektu XXXnazwa procesu standardowego to SUBXXX : ten standard jest zlecany, ale nie jest obowiązkowy. Przy zatwierdzaniu ekranu proces podlega aktualizacji (lub jest tworzony, jeżeli jeszcze nie istnieje), gdy do pola dodawana jest wartość „standardowe”. W rzeczywistości etykieta podprogramu zostaje wygenerowana z transferem do parametru z wartością pola. Napisanie tego podprogramu należy do zadań programisty.

• Skrypt pionowy (pole TRTSPV)

Proces w którym wyszukiwane będą czynności „pionowe” (kod SPV) dołączone do pola ekranu. Dla obiektu XXX, nazwa procesu niestandardowego/specjalnego to SPVXXX : standard ten jest zalecany ale nie jest obowiązkowy. Przy zatwierdzeniu ekranu proces podlega aktualizacji (lub jest tworzony, jeżeli jeszcze nie istnieje), gdy do pola dodawana jest wartość „pionowy”. W rzeczywistości etykieta podprogramu zostaje wygenerowana z transferem do parametru z wartością pola. Napisanie tego podprogramu należy do zadań programisty. Aktualizacja tego pola nie wymaga ochrony kodem czynności.

• Właściwy skrypt (pole TRTSPE)

Proces, w którym wyszukiwane będą czynności „specjalne / niestandardowe” (kod SPE) dołączone do pola ekranu. Dla obiektu XXXnazwa procesu specjalnego / niestandardowego to SPEXXX : standard ten jest zalecany, ale nie jest obowiązkowy. Przy zatwierdzeniu ekranu proces podlega aktualizacji (lub jest tworzony, jeżeli jeszcze nie istnieje), gdy do pola dodawana jest wartość „specjalny / niestandardowy”. W rzeczywistości etykieta podprogramu zostaje wygenerowana z transferem do parametru z wartością pola. Napisanie tego podprogramu należy do zadań programisty. Aktualizacja tego pola nie wymaga ochrony kodem czynności.

• Nr (pole NOBLOC)

• Tytuł bloku (pole ZTITBLOC)

• Typ bloku (pole TYPBLOC)

Ten typ bloku definiuje przedstawienie pól dla wnętrza bloku.

• Tabela – Pola są zorganizowane w formie możliwych do przewijania wierszy w tabeli (w pionie i poziomie, jeśli jest to konieczne).
• Lista – Lista pól niezależnych od siebie.
• Tekst – Wyświetla tekst na stałym tle, bez wprowadzania.
• Ukryte – Deklaracja niewidocznej sekcji listy. Jest ona używana dla technicznych pól na ekranie, które nie są wyświetlane, ale są używane przez procesy powiązane z ekranem.
• Przeglądarka – Dla strony internetowej.
• Edytor HTML – Zarezerwowany do wprowadzania dokumentacji.
• Business Intelligence – W celu wygenerowania raportu BO (zarezerwowane dla administratora).

Jedna zmienna parametru jest wymagana dla bloków typu przeglądarka i edytor HTML.

Ze względów bezpieczeństwa inne typy bloków używane w wersji 6 w trybie serwera sieciowego nie są już używane.

• Położenie (pole POSBLOC)

pozycja, wiersze i kolumny wykorzystane do rozmieszczenia sekcji względem siebie. Więcej informacji znajduje się w dokumencie związanym z funkcją.

• Pozycja (pole LINBLOC)

• Kolumna (pole COLBLOC)

• Wysokie (pole HTBLOC)

Jeżeli zachodzi taka konieczność, pola te służą do określania liczby kolumn oraz minimalnej liczby wierszy dla sekcji tabeli.

• Szerokość (pole LGBLOC)

• Sekwencja (pole RANG)

Należy określić zakres tworzenia. Bloki będą wprowadzane w rosnącym porządku zakresów.

Służy do określania porządku wprowadzania danych w sekcjach — w porządku rosnącym według klasyfikacji, przechodząc klawiszem Tab z pola do pola. Ponadto w programowaniu służy do identyfikacji sekcji. Na przykład aby wyświetlić wszystkie pola w sekcji 10, należy wpisać: Affzo 10         
Zdecydowanie zaleca się więc modyfikację klasyfikacji sekcji w konfiguracji ekranu.

• Długość (pole LNGLIB)

W przypadku sekcji typu „lista” pole to określa liczbę znaków tytułów każdego z pól. W zależności od dostępnego miejsca może przybierać wartość 20, 15 lub 12 znaków.

• Działanie (pole ACTBLOC)

Jeżeli kod czynności nie został przypisany, blok będzie zawsze generowany.
Jeżeli pole to odpowiada nieaktywnemu kodowi czynności, pola dla tego bloku nie będą generowane.

• Pozycja (pole NBLIGT)

W przypadku sekcji typu „tabela” pole to określa maksymalną liczbę jej wierszy.

• Opcje (pole OPTION)

W przypadku sekcji typu „tabela” pole to zawiera listę znaków, z których każdy odpowiada dostępnej funkcji podstawowej (jeżeli istnieje) w tabeli. Wyboru znaków można dokonać w oknie wyboru. Następujące funkcje są dostępne:

• K : Poprzedni i następny wiersz w trybie wprowadzania
• A: Anulowanie pozycji
• D: Anulowanie grupy pozycji
• R : Dodanie pozycji na końcu tabeli
• I : Dodanie pozycji
• S : Wytnij
• B : Kopiuj
• C : Wklej
• T : Ładowanie wszystkich pozycji tabeli
• ? : Wyszukiwanie
• + : Justyfikacja kolumn
• = : Automatyczny tryb rekordu
• 1-9 : Liczba stałych kolumn (od^pierwszej kolumny)

• Stos (pole BLOCSTACKE)

• Nr kolumny (pole BLOCCOLNUM)

• Parametr (pole BASPAG)

W przypadku sekcji typu „tabela” pole to określa nazwę zmiennej w dolnej części tabeli. Jest to zmienna techniczna przechowująca liczbę faktycznie wprowadzonych pozycji. Musi zostać zdefiniowana jako możliwa do wprowadzenia w zakładce pól, z typem danych ABS. Jeżeli sekcja tabeli ma zostać ukryta, zmienna będzie określona w trybie niewidocznym.

• Prezentacja (pole BLOCTYPT)

Wygląd sekcji tabeli na ekranie:

• Znak : brak wykresu powiązanego z tabelą
• Tabela lub wykres : na żądanie użytkownika wyświetlana może być tabela lub wykres
• Tabela lub wykres : wykres i tabela widoczne na ekranie
• Wykres: na ekranie widoczny jest wyłącznie wykres, brak dostępu do tabeli

Dla ostatnich 3 wartości dostępny jest w menu kontekstowym ekran „Parametry graficzne”.

• Komórka tabeli (pole DETBLC)

Pole to od tej pory przeznaczone jest dla usług sieciowych. Służy do wprowadzania zakładek zawierających własną lewą listę. Przykład: ekran BPABPR.

Numer powiązanej sekcji tabeli widnieje na liście sekcji.

• Widok pulpitu (pole BLOCVIEW)

Pole to służy do wyboru widoku portaluw sekcjach w technologii Flash.

• Nr (pole NOFIC)

• Tabele referencji (pole FICREF)

W tabeli wbudowano podpowiedzi dotyczące wprowadzania pól na kolejnej zakładce. System wyświetla opisy pól w wymienionych tabelach.

• Nr (pole NUMLIG)

• Pole (pole CODZON)

W kolumnie określono nazwę pola ekranu. Kod może składać się z 1–10 znaków alfanumerycznych, a pierwszy znak musi być literą. Używanie słów zastrzeżonych dla systemu Adonix jest niedozwolone. W celu wykorzystania trans-klasy należy, o ile jest to możliwe, nadać taką samą nazwę jak nazwa pola w tabeli, do której zawiera ono odniesienie. Pole o nazwie FIELDNAME zdefiniowanej na ekranie ze skrótem ABV1 jest dostępne poprzez składnię [M:ABV1]FIELDNAME.

Nazwa pola ma z reguły długość 3 znaków. Grupy zaczynają się wielką literą w funkcji Kodowania sekcji . Zaleca się zachowanie tego standardu.

W wypadku pól niestandardowych/specjalnych nazwa pola musi zaczynać się od X_, Y_ lub Z_.

• Blok (pole NUMBLOC)

Należy wskazać numer bloku, w którym pole powinno zostać umieszczone.

• Położenie (pole NOZONE)

Wprowadź numer pola.
W przypadku bloku typu „tabela” pola rozmieszczane są od lewej do prawej w porządku rosnącym ich numerów.
W przypadku bloku typu „lista” numer oznacza numer wiersza w bloku (1 = pierwszy wiersz). W celu umieszczenia wielu pól w jednym wierszu należy określić ich porządek przy pomocy części dziesiętnych. Na przykład 1.2 oznacza drugą pozycję w pierwszym wierszu.

• Opis (pole ZINTIT)

• Kolumna (pole PDSZON)

Brak pomocy dla tego pola.

• Nr kolumny (pole COLNUM)

• Typ (pole CODTYP)

Określ typy danych pola. W zależności od wybranego typu danych wymagane może być wprowadzenie dodatkowych informacji.

• Menu (pole NOLIB)

Określa numer menu lokalnego, powiązany ze wskazanym w wierszu polem.

Jeżeli pole jest typu „menu lokalne” (wartości od 1 do 255), odpowiada klasyfikacji tytułu w tabeli o nazwie menu lokalne, zapisanej w tabeli komunikatów APLSTD.

Przy wprowadzaniu lub wyświetlaniu prezentowane są następujące elementy zgodnie z wyborami dokonanymi z poziomu interfejsu użytkownika:

• można dokonać wyboru tytułu z listy przewijanej, zwanej polem kombi,
• lub wybrać listę przycisków.

Ciekawą właściwością tego typu elementu jest to, że lista wyborów wyświetlana jest w języku logowania.

Każde menu lokalne opisuje listę dostępnych tytułów. Na przykład menu lokalne 1 odpowiada wyborowi Nie / Tak , w takiej kolejności. W tym przypadku wykorzystane może być również pole wyboru.

• Długość (pole LONG)

Służy do określania liczby znaków pola, w przypadku ogólnego typu danych pola o nieustalonej długości. Odnosi się w szczególności do typów A oraz DCB.

Podobnie jak w wypadku CLOB, dla BLOB konieczne jest wprowadzenie wartości określającej maksymalną przechowywaną liczbę znaków. Kodowanie jest następujące:

• Dane wejściowe (pole SAIAFF)

Informacja ta pokazuje, czy dane pole musi zostać wprowadzone. 3 dopuszczalne wartości:

• Wprowadzane : Standardowo
• Wyświetlone : To pole nigdy nie jest wprowadzane ale jest zawsze widoczne.
• Ukryte : Pole jest funkcjonuje na ekranie wyłącznie jako zmienna, nie jest wprowadzane, ani wyświetlane.

• Pobierz (pole TRANSM)

Należy wskazać w przypadku pola ukrytego, jeżeli jego opis musi zostać uwzględniony w opisie XML okna. Dopuszczalne wartości to:

• Nieprzenoszone: pomijane (odpowiada polu technicznemu V140).
• Wszyscy klienci : uwzględniane przez klienta oraz usługi sieciowe.
• Usługi sieciowe : uwzględniane wyłącznie przez usługi sieciowe (odpowiada ukrytemu polu V140).

W przypadku plików ukrytych w sekcji technicznej pole musi przyjmować wartość „Wszyscy klienci”, ponieważ technologia ta jest wykorzystywana do wyświetlania wykresów XSL. W przypadku wszystkich pozostałych ukrytych pól zaleca się wybór „Nieprzenoszone”, za wyjątkiem pojedynczych przypadków.

Należy zauważyć, że w przypadku ukrytych pól sekcji dopuszczane są dwie wartości: „Nieprzenoszone” oraz „Usługi sieciowe”.

• Metoda (pole MODE)

Pole to umożliwia zarządzanie obecnością pola w trybie wprowadzania tabeli.

- Tryb rekordu (dostępny pod prawym przyciskiem myszy na zmiennej u podstawy tabeli) umożliwia wyświetlenie/wprowadzenie wiersza tabeli w oknie. Wszystkie pola wiersza oznaczane są jako „Tryb rekordu” lub „Tryb rekordu-tabeli” i są dostępne na stronie lub w wielu zakładkach, w zależności od liczby pól.

- W trybie tabeli wyłącznie pola oznaczone jako „Tryb tabeli” lub „Tryb rekordu-tabeli” są dostępne.

Czynności zdefiniowane dla pól dostępne są w obu trybach.

• Działanie (pole CODACT)

Jeżeli pole to nie jest przypisane, zawsze będzie wyświetlane. Jeżeli pole odpowiada nieaktywnemu kodowi czynności, pole nie zostanie wygenerowane. Kody czynności zaczynające się od X, Y oraz Z odpowiadają polom niestandardowym / specjalnym, które nie są objęte aktualizacją folderu.

• Wymiar (pole DIME)

Należy wprowadzić rozmiar pola.
W przypadku tabeli rozwijanej rozmiar jest przypisywany automatycznie.
Rozmiar może być również przypisywany automatycznie, jeżeli jest on przypisany do kodu czynności.

• Obowiązkowe (pole OBLIG)

Informacja ta pokazuje, czy dane pole jest obowiązkowe.
W przypadku pola alfanumerycznego „obowiązkowe” oznacza, że strefa nie może pozostać pusta.
W przypadku pola numerycznego lub zawierającego datę „obowiązkowe” oznacza, że nie można wprowadzić wartości zerowej.

• Koniec linii (pole BREAKAFTER)

• Ukrywalne (pole ISMASKABLE)

• Tunel (pole TUNNEL)

Gdy typ danych zostanie powiązany z obiektem, informacja ta posłuży do automatycznego utworzenia tunelu dostępnego z menu kontekstowego pola, dzięki czemu możliwe jest bezpośrednie zarządzanie tym obiektem.
Jest jeden wyjątek: tunel nie jest podpowiadany, jeżeli tabelą którą zarządza obiekt danego typu danych jest tabela przedstawiona w pierwszej pozycji na zakładce ogólnej.

• Powiązanie (pole LIEN)

Jeżeli odpowiedź na pytanie jest twierdząca, dodatkowe pole zostanie dodane na prawo od pola, aby wyświetlić tytuł zaznaczonego pola. Pole to należy zdefiniować w polu „Tytuł” lub „Krótki tytuł” na zakładce ogólnej powiązanej tabeli.

• Opcje (pole OPTSAI)

Dostępne opcje zależą od typu danych (użyj okna wyszukiwania). Kolumna ta definiuje opcje stosowane podczas wczytywania pola. Opcje te są realizowane przy użyciu znaków, które mogą być konkatenowane w sytuacji, gdy wymaganych jest kilka opcji. Okno wyboru umożliwia wybór odpowiednich opcji. Dostępne opcje zależą od typu pola. Dostępny jest szczegółowy opis wszystkich możliwych opcji . Kombinacja tych opcji umożliwia administratorowi zastosowanie określonego formatu wprowadzania danych do pola. Przy pomocy menu kontekstowego można również określić konkretny format pola, wykorzystując składnię Adonix. Obecność tych informacji sygnalizowana jest znakiem „$” w tym polu. Pole to służy zatem do wprowadzania wartości LUB formatu wprowadzania danych.

• Obcięcie (pole OPTLNG)

Pole to służy do określania długości wyświetlanej treści, w przypadku gdy długości muszą być zróżnicowane. Wpis w tym polu określi, jaka ilość treści będzie „przewijana”. Domyślnie, dla pól alfanumerycznych o długości powyżej 30 znaków, administrator zakłada 30 wyświetlanych znaków. Ten format wprowadzania danych jest uwzględniany, jeżeli żaden format nie został określony w typie danych związanych z polem oraz w samym polu.

• Wartość domyślna (pole VALDEF)

W tym miejscu określane jest wyrażenie służące do inicjalizacji pola. Jeżeli wyrażenie poprzedzono znakiem „*”, domyślna wartość zawsze będzie przypisywana, nawet jeżeli pole zostało już zainicjowane.

W przypadku pola typu „ikona” wartość tu wprowadzona określa ikonę do wyświetlenia.
Na przykład: 0 = ”nowy”, 1 = ”otwórz”, 2 = ”zapisz”, 3 = ”wytnij”, 4 = ”kopiuj”, 5 = ”wklej” itd.
Aby ikona nie została wyświetlona, pole powinno pozostać puste.

• Kod dostępu (pole CODACC)

Jeżeli pole to nie zostało przypisane, użytkownik będzie w dalszym ciągu miał do niego dostęp. Jeżeli wprowadzono pole, użytkownik nie będzie mieć dostępu do pola, związanego z odpowiednim kodem dostępu. Odpowiedni zakres autoryzacji umożliwia przeglądanie wartości pola i/lub dokonywanie jej modyfikacji.

Możliwość ograniczenia dostępu do pola jest zastrzeżona dla konkretnych/niestandardowych przypadków i nie wymaga stosowania ochrony kodem czynności.

• Warunek wprowadzenia (pole CONSAI)

Pole to może zostać wprowadzone, jednak możliwe jest, że w niektórych przypadkach tak nie będzie. Warunkiem wprowadzenia jest wyrażenie logiczne zapisane w składni X3. Jeżeli w trakcie wprowadzania wartość wyrażenia to „prawda”, pole zostanie wprowadzone. Jeżeli „fałsz”, pole zostanie wyłączone, a jego wartość zostanie zapisana. Przykład: Wprowadzenie pola, jeżeli poprzedzające pole przybiera wartość „tak”: [M]ZONEPREC=2

• Obiekt graficzny (pole TYPGRAPH)

Z tego pola należy skorzystać, aby wskazać, który typ obiektu graficznego zostanie użyty:

• Pole wyboru – dla pola z opcjami Tak/Nie (menu lokalne nr 1)
• Przyciski opcji – dla pola zawierającego menu lokalne z kilkoma opcjami
• Pasek postępu – dla pola numerycznego
• Ikona – dla pola alfanumerycznego
• Zdjęcie – pole typu blob
• Tekst wieloliniowy – dla pola alfanumerycznego, clob lub blob
• Względny RTF (format KR) – dla pola alfanumerycznego. Zawiera ono nazwę pliku bez rozszerzenia.
• Bezwzględny RTF (format KH) – dla pola alfanumerycznego. Zawiera ono ścieżkę, nazwę pliku oraz jego rozszerzenie. 

W polu blok tabeli dozwolone obiekty to pole wyboru i ikona.

• Styl (pole STYZON)

Można nadać styl konkretnemu polu na podstawie parametryzacji. To jest zarezerwowane dla personalizacji. Aktualizacja tego pola nie wymaga ochrony przy użyciu kodu czynności.

• Tabela kontrolna (pole CODCTL)

Pole to służy do definiowania tabeli kontroli w celu weryfikacji wprowadzonych wartości, a w niektórych przypadkach umożliwienia dokonania wyboru pomiędzy dopuszczanymi wartościami. Funkcja służy do przeprowadzania konfiguracji niestandardowej. Aktualizacja tego pola nie wymaga ochrony przy użyciu kodu czynności.

• Parametry (pole ACHPARG)

Wszystkie dostępne parametry do załadowania wykresu na podstawie pól tabeli. Te parametry zostały opisane w tabeli dodatkowej 915.

• Prezentacja (pole CHREPR)

Służy do określania reprezentacji graficznej kolumn tabeli.

Informacje te są wymagane na potrzeby tworzenia wykresów:

• Domyślne : wykorzystywana jest reprezentacja zdefiniowana dla wszystkich wykresów
• Słupkowy
• Liniowy

• Nr (pole NOAC)

• Typ (pole TYPACT)

W tej tabeli można zdefiniować konkretne czynności powiązane z polem. Dostępne czynności:

• Before-field: Czynność wykonywana przed wyświetleniem pola lub wprowadzeniem w nim danych. Może na przykład służyć do definiowania formatu pola.
• Init_button: Umożliwia definiowanie tytułów przycisków menu kontekstowego.
• Inicjalizacja: Służy do inicjowania pola.
• Before_entry: Czynność wykonywana przed każdą operacją wprowadzenia danych. Może na przykład służyć do wstawienia zmiennej mkstat, która będzie wypełniana automatycznie.
• Kontrola: Umożliwia sprawdzenie poprawności zawartości pola.
• After-field: Czynność wykonywana w razie negatywnego wyniku kontroli. Umożliwia na przykład przypisanie lub wyświetlenie innych pól.
• After-modif: Jak wyżej, z tym że czynność jest inicjowania dopiero po modyfikacji pola.
• Wybór: Czynność inicjowana klawiszem F12.
• Przycisk 1: Czynność inicjowana klawiszem F9 (zarezerwowana dla tuneli).
• Przyciski od 1 do 20: Naciśnięcie klawisza F4 powoduje wyświetlenie listy menu kontekstowych.
• Before_line: Służy wyłącznie do przewijania tabel. Umożliwia wykonanie różnych operacji po każdym włączeniu trybu modyfikacji wiersza.
• After_line: Służy wyłącznie do przewijania tabel. Umożliwia wykonanie różnych operacji po każdej operacji wprowadzenia danych do wiersza.
• Kliknięcie: Czynność przeznaczona tylko dla pól ikon. Kliknięcie ikony powoduje zainicjowanie czynności.

• Czynność (pole ACTION)

Kod czynności przesłany do tabeli czynności, określający podprogram do wywołania. Istnieją 3 szczególne kody: „STD”, „SPE” oraz „SPV”, które informują, że czynność nie jest skatalogowana, ale odwołuje się do etykiety, która jest odpowiednio zdefiniowana w procesie „standardowym” w przypadku „STD”, „specjalnym/niestandardowym” w przypadku „SPE” lub „pionowym” w przypadku „SPV”. 

• Opis (pole ZINTITACT)

• Wykonanie (pole EXEACT)

To pole umożliwia zdefiniowanie kontekstu wykonania operacji:

• Interaktywne: wpis online.
• Import/usługa sieciowa: ładowanie usługi sieciowej lub szablonu importu. Operacje są wykonywane w polach po uzupełnieniu ich wszystkich.
• Zawsze: we wszystkich kontekstach.

• Dezaktywacja (pole DISACT)

To pole jest dostępne dla pionowych i specjalnych prac programistycznych. Istnieje możliwość określenia:

• Dla czynności SPV: ewentualnej dezaktywacji czynności STD tego samego typu
• Dla czynności SPE: ewentualnej dezaktywacji czynności SPV i/lub czynności STD tego samego typu

• Nr (pole NOPA)

Ta część ekranu umożliwia zdefiniowanie wartości niektórych parametrów.
Te parametry odpowiadają czynnościom określonym dla danego pola (na przykład w przypadku kontroli kodu pocztowego należy określić pole kodu kraju oraz pole miasta). Uwaga: należy stosować się do typu parametru określonego w pomocy.

• Opis (pole CODPAR)

• Wartość (pole VALPAR)