Parametry > Przepływ > Powiadomienia 

Funkcja ta służy do definiowania powiadomień, np. ostrzeżeń poprzez wysyłanie komunikatu lub poprzez tworzenie pozycji, do której dostęp możliwy jest poprzez monitor Workflow.

Tworzenie powiadomień w sposób automatyczny generuje zdarzenie Workflow.

Tworzenie powiadomień zamiast tworzenia zdarzenia Workflow jest proste: należy wprowadzić jedną etykietę. Wprowadzanie kryteriów odbywa się poprzez przeglądanie ich tytułów. Bardzie złożone warunki są wstępnie zdefiniowane (np. modyfikowane pole).

Jednak należy zauważyć, że powiadomienie jest ograniczone, ponieważ:

  • tylko jedna część tych przypadków wywoływania, która może być przetwarzana poprzez silnik Workflow, może być wyrażana.
  • ekran wprowadzania kryteriów jest uproszczony i tylko jedna część pól kontekstu może być wyświetlana.
  • funkcja wysyłania jest ograniczona do dwóch odbiorców.
  • Brak jest jakichkolwiek powiązanych procesów zatwierdzania.

Jednakże, tworzenie powiadomienia może stanowić pierwszy etap podczas definiowania procesu Workflow. Faktycznie, tworzenie powiadomienia wyzwala generowanie odpowiedniego zdarzenia Workflow. Po wykonaniu tego tworzenia, możliwe jest modyfikowanie zdarzenia Workflow, aby je ukończyć w celu przetwarzania funkcji, które brane są pod uwagę przez powiadomienia.

Należy jednak zauważyć, że w momencie, gdy wynikowe zdarzenie Workflow jest modyfikowane, usunięciu ulega pierwotne powiadomienie.

Warunek

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja

Zarządzanie ekranem

Tylko pojedyncza etykieta może definiować powiadomienia.

Karta Ekran wpisów

Prezentacja

Tutaj wyświetlane jest oryginalne zdarzenie, dodatkowe warunki, lista odbiorców oraz powiązany z tymi elementami tekst.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Blok numer 1

To pole identyfikuje regułę przepływu danych.

  • Opis (pole INTIT)

Umożliwia zdefiniowanie opisu powiązanego z każdym rekordem.

  • Aktywny (pole ENAFLG)

Tak długo, jak to pole wyboru pozostanie niezaznaczone, reguła przepływu danych prawdopodobnie nie będzie inicjowana.

Wyzwalanie

  • Typ operacji (pole TYPEVT)

Typ zdarzenia przepływu danych może przyjmować następujące wartości:

  • Obiekt : funkcja dotyczy obiektu (rekordu zarządzanego w trybie tworzenia, modyfikowania, duplikowania lub usuwania). Kod zdarzenia odpowiada kodowi obiektu.
  • Wprowadzenie funkcji : reguła jest inicjowana podczas wpisywania funkcji programu. Kod zdarzenia odpowiada kodowi funkcji (np. kod obiektu XXX odpowiada funkcji GESXXX ; w efekcie tego typu zdarzenia można używać również dla obiektów).
  • Drukuj : następuje zainicjowanie raportu, którego kod można wpisać w polu kodu zdarzenia.
  • Koniec zadania: na zakończenie zadania przetwarzania w tle jest inicjowany przepływ danych, którego kod odpowiada kodowi zdarzenia. W ustawieniach zadania musi być zaznaczone pole wyboru Komunikat użytkownika . W przeciwnym razie funkcja nie zadziała. Brak zaznaczenia pola jest sygnalizowany komunikatem ostrzegawczym, jednak pole można wypełnić mimo to.
  • Przerwanie zadania : ta reguła przepływu danych jest inicjowana w momencie, gdy użytkownik w oknie monitorowania zadania przerwie zadanie przetwarzania w tle o kodzie odpowiadającym kodowi zdarzenia. Użytkownik wysyła żądanie przerwania do serwera przetwarzania wsadowego, a serwer zatrzymuje zadanie. Biorąc pod uwagę kontekst wykonywania tego zadania możliwości inicjowania są ograniczone. Dokładniej rzecz biorąc,
    • typowe zmienne środowiskowe (np. GUSER) są niedostępne. Można skorzystać tylko z bieżącego rekordu w tabeli skrótów [ABR] ABATRQT .
    • Komunikat można wysłać tylko pocztą e-mail (tabela raportowania nie będzie aktualizowana).
  • Import/Eksport : ten typ zdarzenia jest inicjowany na początku (i/lub końcu) importu (i/lub eksportu). Kod zdarzenia pozwala wskazać szablon, który zostanie użyty.
  • Podpis : ta reguła jest inicjowana podczas podpisywania poprzedniej reguły, której kod może być podany w kodzie zdarzenia.
  • Ręczne : reguła jest inicjowana wskutek przejścia przez zestaw tabel opisanych w szablonie danych. Odczyt uruchamia się ręcznie . Można to oczywiście zrobić w trybie przetwarzania w tle. Opcja przydaje się szczególnie do inicjowania reguł przepływu danych powiązanych z modyfikacjami pól w bazie danych (powoduje przejście przez kolejne tabele audytu).
  • Inne : ta reguła jest inicjowana dla konkretnych zdarzeń wskazanych na skończonej liście kodów zdarzeń. Zdarzenia te mogą być standardowe dla wszystkich programów napisanych w technologii Adonix (np. do obsługi łączenia i rozłączania) albo uzależnione od funkcji specyficznych dla używanego programu. Lista zdarzeń standardowych jest zamieszczona w pierwszym załączniku do dokumentacji, natomiast lista zdarzeń unikatowych dla poszczególnych programów w drugim załączniku do dokumentacji.
  • Kod (pole CODEVT)

To pole określa inicjowany kontekst na podstawie zdefiniowanego wcześniej typu:

  • dla typu Obiekt jest podawany kod odnośnego obiektu.
  • dla typu Wprowadzenie funkcji jest podawany kod odnośnej funkcji.
  • dla typu Drukuj jest podawany kod odnośnego raportu.
  • dla typu Koniec zadania lub Przerwanie zadania jest podawany kod zadania przetwarzania w tle.
  • dla typu Import/Eksport jest podawana nazwa używanego szablonu importu/eksportu.
  • dla typu Podpis jest podawany kod reguły w lokalizacji źródłowej żądania podpisu.
  • dla typu Ręczne nie jest wprowadzany żaden kod.
  • dla typu Inne jest podawany kod identyfikujący zdarzenie dodatkowe w lokalizacji źródłowej inicjowania reguły.

Pole jest wymagane tylko dla zdarzeń typu Inne. Jeśli nie zostanie wypełnione, zdarzenie będzie inicjowane w standardowy sposób. Należy pamiętać, że zawsze istnieje możliwość dokładniejszego przetestowania kontekstu, z którego mają być wybierane opcje (umożliwiają to zmienne GFONCTION, GOLDETAT itd.).

  • Opis (pole LIBEVT)

Nazwa powiązana z kodem wprowadzonym w poprzedniej sekcji

Blok numer 3

  • Tworzenie (pole ACREA)

To pole służy do inicjowania przepływu danych w przypadku tworzenia rekordu, jeśli zdarzenie jest typu „Obiekt”.

  • Modyfikacja (pole AMODI)

To pole służy do inicjowania przepływu danych w przypadku modyfikacji rekordu, jeśli typem zdarzenia jest „Obiekt”.

  • Usuwanie (pole ASUPP)

To pole służy do inicjowania przepływu danych w przypadku usunięcia rekordu, jeśli typem zdarzenia jest „Obiekt”.

  • Zwrot (pole RETOUR)

Po zaznaczeniu tego pola wyboru można w wysyłanym komunikacie umieścić ikonę z kontekstem przypominania o rekordzie (przez dwukrotne kliknięcie ikony). Funkcja działa tylko w połączeniach między stacją roboczą a serwerem.

  • Log (pole TRACE)

To pole wyboru można zaznaczyć tylko w przypadku, gdy zainicjowane zdarzenie odpowiada zakończeniu zadania przetwarzania w tle.

W takiej sytuacji do wysyłanego komunikatu jest dołączany plik raportowania skojarzony z zadaniem przetwarzania w tle.

Tabela Warunki

  • Warunek (pole ANDOR)

 

  • Pole (pole FLD)

 

  • Opis operacji (pole OPE)

 

  • Wartość (pole VALEUR)

 

Blok numer 5

  • Wyrażenie (pole EXP1)

Należy wskazać wyrażenie, aby ewentualnie uzupełnić wyszukiwanie.
Kryterium to jest dodawane do poprzednich kryteriów za poprzez połączenie ORAZ.
Wyrażenie nie może zawierać innych pól tabeli niż główna tabela obiektu. Mogą one być zaindeksowane.

Adresaci

  • Typ (pole TYPDES1)

W aplikacji Sage X3 odbiorca może zostać powiązany z:

  • kodem użytkownika (adres i numer telefonu znajdują się w rekordzie użytkownika),
  • kontrahentem (w tabeli należy określić umiejscowienie kontrahenta, które będzie go identyfikowało w rekordzie kontrahenta).

W aplikacji Sage HRM odbiorca może zostać powiązany z:

  • kontrahentem,
  • użytkownikiem,
  • pracownikiem,
  • kierownikiem,
  • hierarchicznym obiegiem.

W aplikacji Sage Warehousing odbiorca może zostać powiązany z:

  • użytkownikiem,
  • lokalizacją,
  • depozytariuszem,
  • przewoźnikiem,
  • dostawcą,
  • klientem firmy.

  • pole DESTIN1

To pole identyfikuje odbiorców. Jest zapisane w postaci wyrażeń logicznych (formuł obliczeń) zawierających zmienne inicjowane w momencie wykonywania.

W aplikacji Sage HRM w przypadku użycia typu „Obieg zatwierdzania” należy wskazać punkt początkowy tego obiegu.
Jeśli użytkownik chce rozpocząć obieg na poziomie „Kontrakt”, wyrażenie logiczne będzie się składało z bloku znaków CTR oraz numeru kontraktu: 'CTR~'+[F:CTR]CTRNUM.
Analogicznie w celu rozpoczęcia obiegu na poziomie „Pracownik” należy wpisać wyrażenie logiczne składającej się z bloku „MAT” oraz numer identyfikacyjnego pracownika: 'MAT~'+[F:DPI]REFNUM.

  • Funkcja (pole FNCDES1)

Tę informację należy podać tylko w przypadku, gdy typem odbiorcy jest kontrahent. Odnosi się ona do lokalnego menu zawierającego funkcje dotyczące osób kontaktowych zdefiniowanych w rekordzie kontrahenta.

  • Wyślij wiadomość (pole ENVOI1)

W tym polu można wpisać jedną z trzech wartości dotyczących odbiorców podanych w wierszu:

  • Nie: nie będą do nich wysyłane żadne komunikaty.
  • Tak  : otrzymają komunikaty jako główni odbiorcy.
  • Kopiuj : otrzymają komunikaty jako osoby załączone w kopii.
  • Ostrzeżenie (pole SUIVI1)

Ta flaga informuje, czy odbiorcy wymienieni w wierszu otrzymają powiadomienia w swoich pulpitach planowania.

  • Nie: w tym przypadku w pulpicie planowania nie będzie wyświetlane żadne powiadomienie.
  • Tak  : powiadomienie będzie wysyłane; flaga może być inicjowana tylko w celu zasygnalizowania przeczytania powiadomienia.
  • Z podpisem : powiadomienie musi zostać podpisane przez jednego z odbiorców wymienionych w wierszu.

Dla powiadomień wysyłanych do odbiorców na zakładce Żądanie zatwierdzenia jest zdefiniowany tekst, jaki znajdzie się w żądaniu, oraz odpowiedzi, których można udzielić w reakcji na żądanie.

Blok numer 7

  • Typ (pole TYPDES2)

W aplikacji Sage X3 odbiorca może zostać powiązany z:

  • kodem użytkownika (adres i numer telefonu znajdują się w rekordzie użytkownika),
  • kontrahentem (w tabeli należy określić umiejscowienie kontrahenta, które będzie go identyfikowało w rekordzie kontrahenta).

W aplikacji Sage HRM odbiorca może zostać powiązany z:

  • kontrahentem,
  • użytkownikiem,
  • pracownikiem,
  • kierownikiem,
  • hierarchicznym obiegiem.

W aplikacji Sage Warehousing odbiorca może zostać powiązany z:

  • użytkownikiem,
  • lokalizacją,
  • depozytariuszem,
  • przewoźnikiem,
  • dostawcą,
  • klientem firmy.

  • pole DESTIN2

To pole identyfikuje odbiorców. Jest zapisane w postaci wyrażeń logicznych (formuł obliczeń) zawierających zmienne inicjowane w momencie wykonywania.

W aplikacji Sage HRM w przypadku użycia typu „Obieg zatwierdzania” należy wskazać punkt początkowy tego obiegu.
Jeśli użytkownik chce rozpocząć obieg na poziomie „Kontrakt”, wyrażenie logiczne będzie się składało z bloku znaków CTR oraz numeru kontraktu: 'CTR~'+[F:CTR]CTRNUM.
Analogicznie w celu rozpoczęcia obiegu na poziomie „Pracownik” należy wpisać wyrażenie logiczne składającej się z bloku „MAT” oraz numer identyfikacyjnego pracownika: 'MAT~'+[F:DPI]REFNUM.

  • Funkcja (pole FNCDES2)

Tę informację należy podać tylko w przypadku, gdy typem odbiorcy jest kontrahent. Odnosi się ona do lokalnego menu zawierającego funkcje dotyczące osób kontaktowych zdefiniowanych w rekordzie kontrahenta.

  • Wyślij wiadomość (pole ENVOI2)

W tym polu można wpisać jedną z trzech wartości dotyczących odbiorców podanych w wierszu:

  • Nie: nie będą do nich wysyłane żadne komunikaty.
  • Tak  : otrzymają komunikaty jako główni odbiorcy.
  • Kopiuj : otrzymają komunikaty jako osoby załączone w kopii.
  • Ostrzeżenie (pole SUIVI2)

Ta flaga informuje, czy odbiorcy wymienieni w wierszu otrzymają powiadomienia w swoich pulpitach planowania.

  • Nie: w tym przypadku w pulpicie planowania nie będzie wyświetlane żadne powiadomienie.
  • Tak  : powiadomienie będzie wysyłane; flaga może być inicjowana tylko w celu zasygnalizowania przeczytania powiadomienia.
  • Z podpisem : powiadomienie musi zostać podpisane przez jednego z odbiorców wymienionych w wierszu.

Dla powiadomień wysyłanych do odbiorców na zakładce Żądanie zatwierdzenia jest zdefiniowany tekst, jaki znajdzie się w żądaniu, oraz odpowiedzi, których można udzielić w reakcji na żądanie.

Komunikat

  • Obiekt (pole OBJET)

To pole służy do konfigurowania zawartości pola Temat w wysyłanym komunikacie, w postaci obliczanego wyrażenia , które będzie obliczane po zainicjowaniu zdarzenia.

  • Tekst (pole TEXTE)

To pole służy do definiowania głównej treści komunikatu. Ma format tekstowy. Zawiera wyrażenia logiczne (formuły obliczeniowe) ujęte w dwa wiersze pionowe pełniące rolę separatorów. Oto przykład zapisu w polu:

Zdarzenie zaistniałe w dniu | num$(date$) | wygenerowało ten komunikat wysłany przez użytkownika | GUSER |.

Znaczniki specjalne:

|LIG| służy do wstawiania wyrażenia zdefiniowanego w polu „Wiersz” reguły przepływu danych.
„Zmienna lub wyrażenie CLB/clob” służy do wstawiania zawartości pola clob do tekstu. Można wpisać maksymalnie 5 takich znaczników.
„Wyrażenie tekstu/odpowiedzi SIG/kodu” umożliwia wyświetlenie łącze HTTP w tekście. Kliknięcie łącza powoduje zainicjowanie odpowiedzi ze strony reguły przepływu danych. Parametr działa tylko pod warunkiem poprawnego wprowadzenia ogólnych parametrów administracyjnych grupy „WRK”.

Zamknij

 

Przyciski określone

Generuje odpowiednie zdarzenie Workflow oraz zatwierdza je.

W oknie otwartym przez ten przycisk występują następujące pola :

Blok numer 1

  • pole OBJET

 

  • pole CLES

 

Blok numer 2

  • Z folderu (pole DOSORG)

Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować folder, z którego zostanie skopiowany rekord. Możliwa składnia jest opisana w dedykowanym załączniku.

  • Wszystkie foldery (pole TOUDOS)

Z tej opcji należy skorzystać, aby skopiować rekord do wszystkich folderów zdefiniowanych w słowniku (tabela ADOSSIER w bieżącym rozwiązaniu).

  • Do folderu (pole DOSDES)

Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować folder, do którego zostanie skopiowany rekord. Możliwa składnia jest opisana w dedykowanym załączniku.

Zamknij

Przycisk ten służy do kopiowania definicji rekordu z/do innego folderu.

Komunikaty o błędzie

Jedynymi komunikatami o błędach są komunikaty ogólne.

Użyte tabele

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja