Reguły workflow

• Kod (pole CODE)

To pole identyfikuje regułę przepływu danych.

• Opis (pole INTIT)

Umożliwia zdefiniowanie opisu powiązanego z każdym rekordem.

• Kategoria (pole CATEG)

To pole służy do grupowania reguł przepływu danych według kryterium typologicznego.

• Aktywny (pole ENAFLG)

Tak długo, jak to pole wyboru pozostanie niezaznaczone, reguła przepływu danych prawdopodobnie nie będzie inicjowana.

• Typ operacji (pole TYPEVT)

Typ zdarzenia przepływu danych może przyjmować następujące wartości:

• Obiekt : funkcja dotyczy obiektu (rekordu zarządzanego w trybie tworzenia, modyfikowania, duplikowania lub usuwania). Kod zdarzenia odpowiada kodowi obiektu.
• Wprowadzenie funkcji : reguła jest inicjowana podczas wpisywania funkcji programu. Kod zdarzenia odpowiada kodowi funkcji (np. kod obiektu XXX odpowiada funkcji GESXXX ; w efekcie tego typu zdarzenia można używać również dla obiektów).
• Drukuj : następuje zainicjowanie raportu, którego kod można wpisać w polu kodu zdarzenia.
• Koniec zadania: na zakończenie zadania przetwarzania w tle jest inicjowany przepływ danych, którego kod odpowiada kodowi zdarzenia. W ustawieniach zadania musi być zaznaczone pole wyboru Komunikat użytkownika . W przeciwnym razie funkcja nie zadziała. Brak zaznaczenia pola jest sygnalizowany komunikatem ostrzegawczym, jednak pole można wypełnić mimo to.
• Przerwanie zadania : ta reguła przepływu danych jest inicjowana w momencie, gdy użytkownik w oknie monitorowania zadania przerwie zadanie przetwarzania w tle o kodzie odpowiadającym kodowi zdarzenia. Użytkownik wysyła żądanie przerwania do serwera przetwarzania wsadowego, a serwer zatrzymuje zadanie. Biorąc pod uwagę kontekst wykonywania tego zadania możliwości inicjowania są ograniczone. Dokładniej rzecz biorąc,
• typowe zmienne środowiskowe (np. GUSER) są niedostępne. Można skorzystać tylko z bieżącego rekordu w tabeli skrótów [ABR] ABATRQT .
• Komunikat można wysłać tylko pocztą e-mail (tabela raportowania nie będzie aktualizowana).
• Import/Eksport : ten typ zdarzenia jest inicjowany na początku (i/lub końcu) importu (i/lub eksportu). Kod zdarzenia pozwala wskazać szablon, który zostanie użyty.
• Podpis : ta reguła jest inicjowana podczas podpisywania poprzedniej reguły, której kod może być podany w kodzie zdarzenia.
• Ręczne : reguła jest inicjowana wskutek przejścia przez zestaw tabel opisanych w szablonie danych. Odczyt uruchamia się ręcznie . Można to oczywiście zrobić w trybie przetwarzania w tle. Opcja przydaje się szczególnie do inicjowania reguł przepływu danych powiązanych z modyfikacjami pól w bazie danych (powoduje przejście przez kolejne tabele audytu).
• Inne : ta reguła jest inicjowana dla konkretnych zdarzeń wskazanych na skończonej liście kodów zdarzeń. Zdarzenia te mogą być standardowe dla wszystkich programów napisanych w technologii Adonix (np. do obsługi łączenia i rozłączania) albo uzależnione od funkcji specyficznych dla używanego programu. Lista zdarzeń standardowych jest zamieszczona w pierwszym załączniku do dokumentacji, natomiast lista zdarzeń unikatowych dla poszczególnych programów w drugim załączniku do dokumentacji.

• Kod zdarzenia (pole CODEVT)

To pole określa inicjowany kontekst na podstawie zdefiniowanego wcześniej typu:

• dla typu Obiekt jest podawany kod odnośnego obiektu.
• dla typu Wprowadzenie funkcji jest podawany kod odnośnej funkcji.
• dla typu Drukuj jest podawany kod odnośnego raportu.
• dla typu Koniec zadania lub Przerwanie zadania jest podawany kod zadania przetwarzania w tle.
• dla typu Import/Eksport jest podawana nazwa używanego szablonu importu/eksportu.
• dla typu Podpis jest podawany kod reguły w lokalizacji źródłowej żądania podpisu.
• dla typu Ręczne nie jest wprowadzany żaden kod.
• dla typu Inne jest podawany kod identyfikujący zdarzenie dodatkowe w lokalizacji źródłowej inicjowania reguły.

Pole jest wymagane tylko dla zdarzeń typu Inne. Jeśli nie zostanie wypełnione, zdarzenie będzie inicjowane w standardowy sposób. Należy pamiętać, że zawsze istnieje możliwość dokładniejszego przetestowania kontekstu, z którego mają być wybierane opcje (umożliwiają to zmienne GFONCTION, GOLDETAT itd.).

• pole LIBEVT

Nazwa powiązana z kodem wprowadzonym w poprzedniej sekcji

• Operacje (pole OPERATION)

W tym polu można dokładniej sprecyzować kontekst wykonywania reguły przepływu danych. Wprowadzane informacje zależą od typu przepływu danych:

• Dla przepływu typu Obiekt jest wpisywany szereg kodów w celu zdefiniowania operacji standardowych (M dla modyfikacji, C dla tworzenia itd.) oraz operacji specyficznych dla obiektu (jeśli są one zdefiniowane w postaci przycisków i poleceń menu), które będą powodowały inicjowanie zdarzenia. Odtąd trzeba będzie podawać co najmniej kod operacji.
• W przypadku przepływu typu Drukuj należy wpisać kod C (albo pozostawić pole puste), jeśli ma być inicjowane drukowanie, lub kod P, jeśli wydruk ma być wysyłany w postaci załącznika.
• Dla przepływu typu Zatwierdzenie należy wpisać kod operacji przypisany odpowiedzi podanej w procesie zatwierdzania.
• Dla przepływu typu Import/Eksport lista maksymalnie 4 kodów określa, czy reguła będzie inicjowana na początku i/czy na końcu czynności oraz czy dotyczy ona operacji importu oraz/lub eksportu.
• W pozostałych przypadkach pola nie należy wypełniać.

• Koniec transakcji (pole TYPDEC)

Podczas modyfikowania rekordu prostego obiektu przepływ danych może być inicjowany przed aktualizacją tabel (można wtedy zdefiniować kryteria w klasach [F] i [M]) albo po zakończeniu transakcji aktualizowania (tzn. po zaktualizowaniu tabel).

• Model danych (pole MODELE)

W tym polu można wskazać szablon danych określający zbiór połączonych tabel, które muszą być dostępne w kontekście przepływu danych. W przypadku zdarzenia o typie Ręczne kod jest niezbędny do zdefiniowania kontekstu wykonywania. W pozostałych sytuacjach służy jedynie do egzekwowania kontekstu.

• Reguła przypisania (pole REGLE)

To pole służy do konfigurowania reguł przypisywania odbiorców przepływów danych niezależnych od bieżącej reguły. Odwołuje się ono do tabeli reguł określającej listę pól, do których mają zastosowanie kryteria przypisywania odbiorców.

Reguła jest obliczana na podstawie kontekstu po zainicjowaniu przepływu danych. Zwraca dane jednego lub więcej użytkowników zdefiniowanych w tabeli zmiennych lokalnych [L]USER. Dzięki temu można zdefiniować listę odbiorców dla danego przepływu danych albo (w przypadku reguł łańcuchowych) sekwencję odbiorców.

Należy zauważyć, że:

• Po zdefiniowaniu reguły przypisywania w regule przepływu danych wszyscy odbiorcy będą weryfikowani na podstawie kryteriów skonfigurowanych i zapisanych w tabeli [L]USER.
• Jeśli nie utworzono reguły przypisywania, ale reguła przepływu danych jest typu Podpis, wartości tabeli [L]USER obliczane w ramach zdarzenia w lokalizacji źródłowej podpisu (przechowywane w historii) są dziedziczone. Jeśli wystąpi konieczność ponownej weryfikacji reguły przypisywania w lokalizacji źródłowej (na przykład wskutek zmiany wartości kryteriów), zmienioną wersję należy od nowa wpisać do reguły przepływu danych.

• Typ przepływu (pole TYPWRK)

Określa, czy przepływ danych będzie inicjowany dla każdego wiersza szczegółów czy tylko dla nagłówka.

W polu nie wprowadza się danych — jest ono tylko wyświetlane, i jedynie w przypadku,

• jeśli nie określono reguły przypisywania ani szablonu danych. Typ ma wartość Wiersz , jeśli przepływ danych ma charakter ręczny. W pozostałych sytuacjach ma wartość Nagłówek .
• Po zdefiniowaniu reguły przypisywania opartej na tabeli wierszy przepływ danych przyjmuje typ Wiersz .

Jeśli reguła przypisywania nie zostanie zdefiniowana, ale istnieje powiązany model integrowania łączy (1,N), pole jest wypełniane. Można wtedy określić, czy przepływ danych ma być inicjowany na poziomie wiersza czy nagłówka. Należy przy tym pamiętać, że wiersze można grupować w celu wysyłania powiadomień do całych grup.

• Pozycja tabeli (pole TABLIG)

To pole określa pole wiersza dla reguły, w której kontekst łączy tabele nagłówków i wierszy.

• pole ABRLIG

• Przegrup. pozycji (pole GROUPE)

To pole służy do skonfigurowania kryteriów grupowania przez wpisanie listy wyrażeń (lub pól), rozdzielając poszczególne wartości średnikami. Funkcja pozwala na grupowanie wierszy szczegółów, a w efekcie inicjowanie tylko jednego przepływu danych dla każdego przedziału wartości zdefiniowanego przez te wyrażenia.

Jest to możliwe w dwóch przypadkach:

• Gdy zdarzenie przepływu danych korzysta z szablonu danych pokazującego łącza (1,N), a przepływ danych bazuje na wierszach (przebiega przez wszystkie wiersze wybranej tabeli).
• Jeśli przepływ danych jest typu Ręczne (wszystkie odczytywane wiersze mogą być grupowane w ten sam sposób).

• Typ (pole TYPCND)

Dla przepływu danych typu Wiersz warunki mogą dotyczyć nagłówka lub wiersza, zależnie od wartości wybranej w tym polu.

• Warunki (pole CONDITION)

Te pola umożliwiają wprowadzenie warunków dodatkowych w postaci wyrażeń logicznych (formuł obliczeń), w tym zmiennych inicjowanych w momencie wykonywania reguły (zawierających maski ekranów lub tabele online bazujące na opisie kontekstu). Jeśli obliczenia wszystkich warunków dają wynik pozytywny, nastąpi wysłanie komunikatu i/lub zapisanie śladu w logu.

Należy zwrócić uwagę, iż w przypadku, gdy kontekst bazuje na nagłówku i wierszach, istnieje możliwość wyfiltrowania części wierszy powiązanych z nagłówkiem przez zdefiniowanie dla wierszy warunków powodujących pomijanie wierszy niespełniających warunku. Jeśli pozostanie co najmniej jeden wiersz, a warunki określone dla nagłówka są spełnione, czynności zostaną zainicjowane.

• Wiad. wyzwalająca (pole ENAMES)

Ten wskaźnik służy do włączania lub wyłączania funkcji wysyłania komunikatów wymienionych w odnośnej zakładce.

• Czynność wyzwalająca (pole ENAACT)

Ten wskaźnik służy do włączania funkcji inicjowania czynności wymienionych w odnośnej zakładce.

• Monit wyzwalający (pole ENASUI)

To pole służy do konfigurowania reguł przypisywania odbiorców przepływów danych niezależnych od bieżącej reguły. Odwołuje się ono do tabeli reguł określającej listę pól, do których mają zastosowanie kryteria przypisywania odbiorców.

Reguła jest obliczana na podstawie kontekstu po zainicjowaniu przepływu danych. Zwraca dane jednego lub więcej użytkowników zdefiniowanych w tabeli zmiennych lokalnych [L]USER. Dzięki temu można zdefiniować listę odbiorców dla danego przepływu danych albo (w przypadku reguł łańcuchowych) sekwencję odbiorców.

Należy zauważyć, że:

• Po zdefiniowaniu reguły przypisywania w regule przepływu danych wszyscy odbiorcy będą weryfikowani na podstawie kryteriów skonfigurowanych i zapisanych w tabeli [L]USER.
• Jeśli nie utworzono reguły przypisywania, ale reguła przepływu danych jest typu Podpis, wartości tabeli [L]USER obliczane w ramach zdarzenia w lokalizacji źródłowej podpisu (przechowywane w historii) są dziedziczone. Jeśli wystąpi konieczność ponownej weryfikacji reguły przypisywania w lokalizacji źródłowej (na przykład wskutek zmiany wartości kryteriów), zmienioną wersję należy od nowa wpisać do reguły przepływu danych.

• Tryb debugowania (pole DEBUG)

Ten wskaźnik umożliwia aktywację pomocy do funkcji korekty. Jeśli opcja jest zaznaczona, podczas wykonywania reguły aparat obsługi przepływów danych wysyła na ekran wszystkie komunikaty o błędach obliczania warunków, dziennik i sam komunikat.

• Użyj motywu (pole USETHEMEFL)

• Warunek (pole CNDDES)

W tym polu można zdefiniować warunek logiczny. Jeśli wynikiem obliczenia warunku będzie niewłaściwa wartość (tzn. null), zdarzenie nie dotyczy wiersza odbiorców.

Należy zwrócić uwagę, że oprócz zmiennych związanych z kontekstem zdarzenia dostępna jest również tabela [L]COND. Dzięki temu dla każdego wiersza można odwoływać się do jego warunku określonego numerem wiersza N (gdzie N jest wartością indeksu).

Na przykład: Jeśli warunek jest zdefiniowany w pierwszym wierszu tabeli, a w drugim wierszu wpisano warunek not [L]COND(1) , w przypadku negatywnego wyniku obliczenia warunku z pierwszego wiersza będą brani pod uwagę odbiorcy wynikający z warunku podanego w drugim wierszu.

• Typ (pole TYPDES)

W aplikacji Sage X3 odbiorca może zostać powiązany z:

• kodem użytkownika (adres i numer telefonu znajdują się w rekordzie użytkownika),
• kontrahentem (w tabeli należy określić umiejscowienie kontrahenta, które będzie go identyfikowało w rekordzie kontrahenta).

W aplikacji Sage HRM odbiorca może zostać powiązany z:

• kontrahentem,
• użytkownikiem,
• pracownikiem,
• kierownikiem,
• hierarchicznym obiegiem.

W aplikacji Sage Warehousing odbiorca może zostać powiązany z:

• użytkownikiem,
• lokalizacją,
• depozytariuszem,
• przewoźnikiem,
• dostawcą,
• klientem firmy.

• Odbiorca (pole DESTIN)

• Funkcja (pole FNCDES)

Tę informację należy podać tylko w przypadku, gdy typem odbiorcy jest kontrahent. Odnosi się ona do lokalnego menu zawierającego funkcje dotyczące osób kontaktowych zdefiniowanych w rekordzie kontrahenta.

• Wyślij wiadomość (pole ENVOI)

W tym polu można wpisać jedną z trzech wartości dotyczących odbiorców podanych w wierszu:

• Nie: nie będą do nich wysyłane żadne komunikaty.
• Tak  : otrzymają komunikaty jako główni odbiorcy.
• Kopiuj : otrzymają komunikaty jako osoby załączone w kopii.

• Kamień milowy (pole SUIVI)

Ta flaga informuje, czy odbiorcy wymienieni w wierszu otrzymają powiadomienia w swoich pulpitach planowania.

• Nie: w tym przypadku w pulpicie planowania nie będzie wyświetlane żadne powiadomienie.
• Tak  : powiadomienie będzie wysyłane; flaga może być inicjowana tylko w celu zasygnalizowania przeczytania powiadomienia.
• Z podpisem : powiadomienie musi zostać podpisane przez jednego z odbiorców wymienionych w wierszu.

Dla powiadomień wysyłanych do odbiorców na zakładce Żądanie zatwierdzenia jest zdefiniowany tekst, jaki znajdzie się w żądaniu, oraz odpowiedzi, których można udzielić w reakcji na żądanie.

• Rodzaj (pole NATURE)

To pole może służyć do klasyfikowania wierszy żądań zatwierdzenia w zależności od ich kategorii. Zawiera kryterium, które można uwzględnić w pulpicie planowania albo użyć jako filtra na jednej z jego zakładek.

• Opcja delegacji (pole OPTDEL)

Za pomocą tego pola można określić sposób postępowania w razie braku odbiorcy wskazanego w wierszu (innymi słowy sposób zarządzania uprawnionym użytkownikiem zdefiniowanym na okres obejmujący moment, w którym zainicjowano regułę). Jeśli odbiorca wskazał uprawnionych użytkowników mających przywilej Z autoryzacją, wartość tego pola określa odbiorcę powiadomienia lub komunikatu.

• Jeżeli w polu ustawiono wartość Nie, powiadomienie/komunikat jest wysyłane tylko pierwotnemu odbiorcy.
• Jeżeli w polu ustawiono wartość Wszystkie, powiadomienie/komunikat jest wysyłane do wszystkich użytkowników wskazanych przez odbiorcę jako uprawnieni użytkownicy.
• Jeżeli w polu ustawiono wartość Kaskada, powiadomienie/komunikat jest wysyłane do odbiorcy, jego uprawnionych użytkowników, ich uprawnionych użytkowników itd.
• Jeżeli w polu ustawiono wartość Pierwszy wolny, powiadomienie/komunikat trafia do pierwszego odbiorcy niemającego uprawnionych użytkowników.

• e-mailaada (pole SENDMAIL)

• Obiekt (pole OBJET)

To pole służy do konfigurowania zawartości pola Temat w wysyłanym komunikacie, w postaci obliczanego wyrażenia , które będzie obliczane po zainicjowaniu zdarzenia.

• Tekst (pole TEXTE)

To pole służy do definiowania głównej treści komunikatu. Ma format tekstowy. Zawiera wyrażenia logiczne (formuły obliczeniowe) ujęte w dwa wiersze pionowe pełniące rolę separatorów. Oto przykład zapisu w polu:

Zdarzenie zaistniałe w dniu | num$(date$) | wygenerowało ten komunikat wysłany przez użytkownika | GUSER |.

Znaczniki specjalne:

|LIG| służy do wstawiania wyrażenia zdefiniowanego w polu „Wiersz” reguły przepływu danych.
„Zmienna lub wyrażenie CLB/clob” służy do wstawiania zawartości pola clob do tekstu. Można wpisać maksymalnie 5 takich znaczników.
„Wyrażenie tekstu/odpowiedzi SIG/kodu” umożliwia wyświetlenie łącze HTTP w tekście. Kliknięcie łącza powoduje zainicjowanie odpowiedzi ze strony reguły przepływu danych. Parametr działa tylko pod warunkiem poprawnego wprowadzenia ogólnych parametrów administracyjnych grupy „WRK”.

• Pozycja (pole TEXLIG)

Obliczane wyrażenie wpisane w tym polu jest obliczane po zainicjowaniu zdarzenia dla każdego wiersza szczegółów (w przypadku przepływów danych dotyczących wierszy z grupowaniem danych). Każdy obliczony w ten sposób wiersz jest umieszczany w treści komunikatu w lokalizacji formuły |LIG|.

Zależnie od długości wiersza czasami do formuły należy dodać wyrażenie 'chr$(13)+chr$(10)' w celu wymuszenia podziału wiersza.

• Wysyłanie (pole TYPMES)

W tym polu należy określić, czy komunikat ma być wysyłany lokalnie przez stację roboczą (za pośrednictwem interfejsu MAPI), z serwera (przy użyciu protokołu SMTP) czy z dowolnej z tych lokalizacji (w takim przypadku należy odpowiednio skonfigurować ogólny parametr o nazwie TYPMES ).

• Ikona powrotu (pole RETOUR)

Po zaznaczeniu tego pola wyboru można w wysyłanym komunikacie umieścić ikonę z kontekstem przypominania o rekordzie (przez dwukrotne kliknięcie ikony). Funkcja działa tylko w połączeniach między stacją roboczą a serwerem.

• Funkcja zwrotów (pole BAKFCT)

Jeśli w treści komunikatu zostanie umieszczona ikona umożliwiająca powrót do programu Adonix X3, w polu można określić funkcję powrotu inną niż funkcja inicjująca przepływ danych.

Dzięki temu w przepływie danych obiektu podczas tworzenia lub modyfikowania rekordu można zamiast rekordu domyślnego użyć połączonego rekordu (np. rekordu użytkownika, który utworzył lub zmodyfikował informacje inicjujące przepływ danych).

• Klucz połączenia (pole BAKLNK)

Jeśli zaznaczono pole wyboru Ikona powrotu , w tym polu można wskazać funkcję, z którą użytkownik zostanie połączony po dwukrotnym kliknięciu ikony umieszczonej w komunikacie.

Jeśli funkcją powrotu jest obiekt, należy ją podać tylko w sytuacji, gdy różni się od obiektu źródłowego.

W wypadku ręcznego przepływu danych kod funkcji jest wymagany, jeśli funkcja powrotu jest zawarta w komunikacie (nie może istnieć żadna wartość domyślna).

• Pulpit (pole BAKSYRA)

• Klucz połączenia (pole BAKLNKSYRA)

• Telefon komórkowy (pole BAKMOBILE)

• Klucz połączenia (pole BAKLNKMOBI)

• Edycja maila (pole INTERV)

Ten wskaźnik umożliwia zmodyfikowanie komunikatu przed jego wysłaniem. Pojawia się okno umożliwiające wprowadzenie zmian. Funkcji można użyć tylko w przypadku zainicjowania przepływu danych w trybie interaktywnym. W przeciwnym razie okno nie jest otwierane.

• Grupuj wg odbiorcy (pole GRPENV)

Jeśli zdarzenie przepływu danych generuje różne powiadomienia, w tym polu można zgrupować te komunikaty.

Dla przepływów danych o typie „Wiersz” oraz dla zdarzenia specjalnego „ANU” (inicjowanego podczas anulowania operacji podpisu) istnieje kilka różnych powiadomień.

Powiadomienia są grupowane, jeśli mają następujące wspólne cechy:

• nadawca
• typ serwera
• kontekst powrotu
• temat komunikatu
• potwierdzenie odbioru
• adresaci
• flaga osoby podpisującej

• Potwierdzenie odczytu (pole REQREC)

W przypadku zaznaczenia tego pola wyboru można wysłać komunikat i poprosić o potwierdzenie jego otrzymania. Należy pamiętać, że funkcja prośby o potwierdzenie odbioru działa tylko w przypadku komunikatów wysyłanych ze stacji roboczej, a nie z serwera.

• Załączony plik log (pole TRACE)

To pole wyboru można zaznaczyć tylko w przypadku, gdy zainicjowane zdarzenie odpowiada zakończeniu zadania przetwarzania w tle.

W takiej sytuacji do wysyłanego komunikatu jest dołączany plik raportowania skojarzony z zadaniem przetwarzania w tle.

• Dołączony wydruk (pole JOINT)

Za pomocą tego pola można dodać załącznik do komunikatu przez podanie sieciowej ścieżki dostępu w postaci obliczanego wyrażenia , które będzie obliczane po zainicjowaniu zdarzenia.

• Załącznik (pole JOIOBJ)

Gdy to pole wyboru zostanie zaznaczone, dla przepływów danych dotyczących wierszy załączniki do rekordów będzie można wysyłać jako załączniki do komunikatów.

• Wszystkie typy (pole ALLTYPJOI)

To pole jest używane w razie niezaznaczenia pola wyboru Wszystkie typy . Określa ono filtr typu załączników do rekordu (tabela dodatkowa 902), które muszą być wysyłane razem z komunikatem.

• Typ załącznika (pole TYPJOI)

• Wszystkie kategorie (pole ALLCATJOI)

To pole należy wypełniać wyłącznie:

• dla obiektów typu „przepływ danych”,
• dla których zaznaczono pole wyboru Załączniki . Załączniki rekordu są wysyłane w postaci dokumentów powiązanych z komunikatem.

W przypadku zaznaczenia tego pola wyboru wszystkie kategorie załączników rekordu inicjujące przepływ danych będą wysyłane w formie dokumentów związanych z komunikatem. W przeciwnym razie w polu należy wpisać odnośną kategorię.

• Kategoria (pole CATJOI)

Jeśli dokumenty dołączone do rekordu muszą być wysyłane jako załączniki komunikatu, to pole służy do filtrowania połączonych dokumentów według ich kategorii (lokalne menu96 ).

• Tekst w monitorze (pole TEXSUI)

To pole zawiera wyrażenie obliczane podczas inicjowania przepływu danych. Wynikiem obliczenia jest łańcuch znaków alfanumerycznych przechowywany w zmiennej [AWS]TEXSUI. Ta wartość jest zazwyczaj prezentowana w monitorze przepływu danych do określenia zdarzenia, które ma zostać podpisane.

• Podpis (pole FLGSIG)

W przypadku zaznaczenia tego pola wyboru żądanie zatwierdzenia powoduje zainicjowanie procesu składania podpisów: tabela umieszczona u dołu okna zawiera zbiór podpisów do wyboru.

• Termin płatności (pole DELSIG)

Jeśli tylko zaznaczono pole wyboru Podpis , można zdefiniować wyrażenie typu danych określające dzień, po którym złożenie podpisu jest traktowane jako opóźnienie.

Wartość tego dnia jest przechowywana w polu DATREL tabeli żądań zatwierdzenia AWRKHISSUI . Zawartość pola może być przetwarzana w monitorze przepływu danych w celu zdefiniowania kolejności w klasyfikacji przy użyciu podkreślenia o określonym stylu (np. warunek z typem date$>=[AWS]DATREL+1). Może ona być jednak także wykorzystywana do zarządzania zdarzeniami oczekującymi na podpis. Należy przy tym pamiętać, że tworzone monity są zliczane w polu [AWS]NBREL.

• Kontekst (pole VARCTX)

Ta tabela zawiera wyrażenia obliczane po zainicjowaniu przepływu danych. Zawarte w niej zmienne:

• są przechowywane w historii przepływów danych (zmienne od VALCTX1 do VALCTX15),
• mogą być wykorzystywane w kontekście podpisu (tabela zmiennych od CTX(1) do CTX(15)) powiązanej ze zdarzeniem źródłowym albo ze zdarzeniem przepływu danych zainicjowanym po złożeniu podpisu.

Zmienne te są przydatne, ponieważ umożliwiają przesyłanie informacji znajdujących się poza tabelami źródłowymi kontekstu inicjowania, a więc informacji, które nie są automatycznie wysyłane ze zdarzenia po złożeniu podpisu czy zaistnieniu następnego zdarzenia. Dokładniej rzecz biorąc, automatyczne wysyłanie obejmuje tabele obiektów i reguł przypisywania, natomiast pomija następujące elementy:

• Zmienne globalne (np. zmienne GUSER, GFONCTION, GABREV i CLEOBJ, które podczas inicjowania przepływu danych dotyczącego obiektu definiują odpowiednio bieżącego użytkownika, bieżącą funkcję, kod obiektu i bieżący klucz).
• Zmienne powiązane z oknami wyświetlanymi na bieżąco.
• Wyrażenia takie jak date$, time$ itd., które definiują kontekst inicjowania.

Wymienione typy danych powinny być przesyłane w ramach kontekstu. Warto jednak również zdefiniować w kontekście zmienne, które są razem z nim przesyłane w inny sposób. Pozwoli to oglądać je w monitorze przepływu danych.

• Odpowiedź (pole ACTSIG)

To pole odwołuje się do tabeli dodatkowej nr 54, która określa opcje dostępne podczas podpisywania (np. Zatwierdzenie, Odmowa). W pulpicie planowania podpisów po kliknięciu prawym przyciskiem pozycji, która ma zostać podpisana, wśród opcji pochodzących z tej listy mogą się znaleźć opcje, dla których warunek został spełniony.

• Czynność na (pole OPESIG)

Ten kod, definiowany w tabeli dodatkowej nr 55, jest kodem operacji przypisania wprowadzonego podpisu. Odpowiada kodowi operacji używanemu w zdarzeniu typu Podpis w dalszej części procesu przetwarzania podpisanego zdarzenia. Warto zwrócić uwagę, że ten sam kod operacji może mieć kilka wierszy.

Kod nie jest przechowywany w historii przepływu danych w dalszej części procesu przetwarzania podpisu. System przechowuje tylko wartość pola Odpowiedź , która nie zezwala na istnienie homonimów między różnymi wierszami.

• Warunek (pole CNDSIG)

Ta kolumna zawiera wyrażenie logiczne obliczane w momencie składania podpisu. Jeśli warunek jest spełniony, odpowiedź zdefiniowana w wierszu jest sugerowana wśród innych dostępnych opcji. Dzięki temu można na przykład skonfigurować kilka poziomów podpisywania przez kolejne osoby (tzn. końcową aktualizację będzie inicjowała ostatnia osoba składająca podpis). Analogicznie istnieje możliwość zdefiniowania opcji, która nigdy nie zadziała (przez wprowadzenie warunku 1=0, który zawsze daje wynik negatywny). Opcja może być wymuszana przez czynność dotyczącą podpisu inicjowaną przez inne zdarzenie przepływu danych. Eskalacje w przetwarzaniu podpisów należy konfigurować w ustawieniach standardowych.

• Przyczyna (pole REANUM)

W tej kolumnie jest wyświetlany numer tabeli dodatkowej zawierającej przyczyny odpowiedzi.
Jeśli kolumna zostanie wypełniona, podczas podpisywania zdarzenia będzie wyświetlane pytanie o przyczynę odpowiedzi.

• Aktualizuj pole (pole FLDMAJ)

Ta kolumna zawiera nazwę pola pochodzącego z jednej z tabel kontekstu inicjowania. Pole będzie aktualizowane o wartość obliczoną przez następne wyrażenie w procesie składania podpisów. Na przykład w trakcie wprowadzania podpisów może być aktualizowane pole ENAFLG (flagaAktywny ) bieżącego obiektu.

• Wartość (pole EXPVAL)

W tej kolumnie należy zdefiniować wyrażenie wartości obliczanej w chwili składania podpisu. Wartość odpowiadająca wybranemu wierszowi odpowiedzi będzie używana:

• w celu zaktualizowania pola zdefiniowanego w poprzedniej kolumnie, lub
• podczas inicjowania czynności zdefiniowanych na następnej zakładce. W takim przypadku odpowiednia wartość jest pobierana z alfanumerycznej zmiennej [L]RESULT.

• Modyfikowalny (pole MODSIG)

Jeżeli w polu ustawiono wartość Tak, po wybraniu podpisu jest sugerowana wartość obliczona w odnośnej kolumnie w celu umożliwienia wprowadzenia zmian. Pozwala to na przykład wprowadzić szczegółowe modyfikacje. Wartość będąca skutkiem wpisania modyfikacji zostanie użyta do przeprowadzenia aktualizacji, a następnie przesłana do zmiennej [L]RESULT i tam przetworzona przez kolejną czynność.

• Kod czynności (pole ACTION)

To pole zawiera kod czynności , która może być wykonywana po spełnieniu warunków. Należy zwrócić uwagę, że w ustawieniach czynności musi być zaznaczone pole wyboru Przepływ danych . W związku z tym czynność nie wchodzi w interakcje z interfejsem użytkownika (nie ma swojego okna w interfejsie).

• Wyzwalanie (pole DECACT)

To pole, którego wartości są definiowane przez lokalne menu 2923 , określa warunki inicjowania przepływu danych. Można użyć następujących wartości:

• Rozpoczęcie workflow : czynność jest inicjowana na początku konstruowania tekstu komunikatu. W wypadku przepływu danych typu Pozycja czynność jest wykonywana tylko raz dla nagłówka, przed rozpoczęciem konstruowania jego tekstu. Zmienne zwracane przez czynność można wykorzystywać w tekstach wiadomości pocztowych. Głównie jednak są one przeznaczone do określania adresatów lub warunków wysyłania, które są obliczane już na tym etapie.
• Koniec workflow : czynność jest inicjowania po wysłaniu komunikatu. W wypadku przepływu danych typu Pozycja czynność jest wykonywana tylko raz dla grupy wierszy.
• Przed pozycją : jeśli przepływ danych dotyczy nagłówka i wierszy, czynność jest inicjowana przed odczytaniem pierwszego wiersza. Czynność służy na przykład do inicjowania zmiennych sumujących w celu obliczenia wartości łącznych dla wierszy, gdzie za sumowanie odpowiada czynność Pozycja .
• Pozycja : jeśli przepływ danych dotyczy wierszy, czynność jest inicjowana tuż przed utworzeniem każdego wiersza komunikatu. W efekcie w tekstach wierszy można używać zmiennych zwracanych przez czynność.
• Podpis : czynność jest inicjowana po wprowadzeniu podpisu (w związku z czym zmienna [L]RESULT będąca skutkiem wprowadzenia podpisu jest znana), ale przed aktualizacją (wartość można modyfikować w trakcie wykonywania czynności). W przypadku podpisu wszystkie aktualizacje są wykonywane w jednej transakcji. W efekcie wykonanie operacji wycofania dla jednej z czynności zainicjowanych przez zdarzenie powoduje przywrócenie stanu sprzed wykonania wszystkich aktualizacji.

Właściwie można powiedzieć, że z punktu widzenia transakcji czynność należy do transakcji przepływu danych (wykonanie transakcji wycofania podczas konstruowania komunikatu wpływa na wszystkie aktualizacje dokonane wskutek tej czynności). Osobna transakcja jest wykonywana dla żądania zatwierdzenia. Ponieważ jednak ma ona miejsce po zakończeniu czynności, można użyć wartości zwróconych przez czynność.

W szczególnym przypadku przepływu danych obiektu wszystkie aktualizacje są wykonywane w jednej transakcji. Innymi słowy w razie niepowodzenia utworzenia lub zmodyfikowania rekordu operacja wycofania jest wykonywana dla wszystkich aktualizacji wprowadzonych wskutek czynności.

Ta sama zasada obowiązuje dla żądania zatwierdzenia: transakcja następująca po wprowadzeniu żądania obejmuje zainicjowanie czynności.

• Warunek wykonania (pole CONACT)

W tym polu należy wpisać wyrażenie logiczne, które będzie obliczane w kontekście inicjującym czynność. Jeśli wynik obliczenia będzie pozytywny (tzn. inny niż null), czynność zostanie zainicjowana. W przypadku negatywnego wyniku czynność nie będzie inicjowana. W razie niewpisania żadnego wyrażenia czynność będzie zawsze inicjowana.

• Parametr (pole PARAM)

• Typ (pole TYPPAR)

• Zwrot (pole ADRVAL)

• Wartość parametru (pole PARVAL)

W tym polu należy wpisać obliczane wyrażenie, którego wynik jest przesyłany jako argument do czynności, albo kod zmiennej, która będzie zawierała wartość powrotu (jeśli argument jest typu Wskaźnik ). W polu można używać wszystkich zmiennych dopuszczalnych w kontekście przepływu danych.

• Wszystkie istniejące języki (pole ALLLAN)

Jeżeli pole to zostało zaznaczone, to wszystkie języki są brane pod uwagę przez operację.

Jeśli to pole nie jest zaznaczone, w zależności od przypadku:

• jeśli kod języka nie jest wprowadzony odręcznie, zostanie użyty język domyślny,
• w przeciwnym wypadku stosowany jest język wprowadzony.

• Język (pole LAN)

Służy do definiowania języka generowania (jeżeli nie zaznaczono opcji generowania wszystkich języków).

• Wszystkie typy (pole ALLTYP)

Jeżeli pole to jest zaznaczone, wszystkie typy są brane pod uwagę przy generowaniu. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w tym wypadku obowiązuje limit podczas generowania standardowej dokumentacji (uwzględniana jest tylko dokumentacja, która oznaczona jest kodem większym niż X).

• Typ (pole TYPEDOC)

Stosowany do definiowania typu dokumentacji, która zostanie uwzględniona w procesie (pole nie zaznaczone uwzględnia wszystko).

• Kody dokumentacji od (pole FUNDEB)

Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji.

• Kody dokumentacji do (pole FUNFIN)

• pole GENDOC

Radioprzycisk jest stosowany do tworzenia/aktualizacji ram dokumentacji (struktury hierarchicznej akapitów) na podstawie elementów technicznych, znalezionych w słowniku danych. Istnieje możliwość albo ograniczenia się wyłącznie do aktualizacji istniejących dokumentacji lub - w razie potrzeby - tworzenia nowych.

Powiązania dokumentacji są również brane pod uwagę. Akapity co do których istnieje prawdopodobieństwo utworzenia są definiowane w odpowiednim załączniku technicznym.

• Do wszystkich grup (pole ALLCREGRP)

Pole to umożliwia wybór między:

• Przetworzeniem wszystkich dokumentacji lub pomocy dla pól, niezależnie od grupy przynależności użytkownika.
• Przetworzeniem wyłącznie dokumentacji lub pomocy dla pól, których grupa użytkownika odpowiada grupie autora dokumentacji, która znajduje się w tabeli AOBJGRPDEV.

• pole GENFIN

Radioprzycisk jest stosowany do generowania ostatecznej dokumentacji na podstawie akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta jest tworzona w różnych pod-katalogach katalogu zdefiniowanego przez parametr użytkownika DIRDOC .

Generowanie 'według kodu działania' należy stosować w celu uzyskania generacji dokumentacji tych funkcji o kodach działania >= 'X'
Generowanie 'kompletne' dotyczy wyłącznie standardowych kodów działania.

• Tylko zweryfikowane dokumentacje (pole HLPVLD)

Stosowany do generowania ostatecznego dokumentu jedynie dla zwalidowanych dokumentacji.

• Pomoc dla pól połączona z dokumentacją (pole HLPLNKFLD)

Jeśli to pole zostało zaznaczone przetwarzane są tylko pomoce dla pól dotyczące dokumentacji dla funkcji lub przetwarzanych obiektów. Aby dowiedzieć się, które pomoce dla pola powinny zostać przetworzone, należy przejrzeć ekrany powiązane z odpowiadającymi paragrafami dokumentacji.

• Pomoc dla innych pół (pole HLPFLD)

Jeżeli okno to zostało zaznaczone, to utworzona zostanie ostateczna dokumentacja na podstawie zawartości akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta zostanie utworzona w podkatalogu FLD katalogu zdefiniowanego parametrem użytkownika. REPDOC.

• Kody dokumentacji od (pole HLPDEB)

Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji.

• Kody pomocy do pola do (pole HLPFIN)

• Katalog generowania (pole REPERT)