Każda struktura raportu opiera się o widok finansowy aktywowany w celu śledzenia danych w tabeli dodatkowej 388 – Widok finansowy takich, jak koszty czy przychody.
Tabela dodatkowa 388 – Widoki finansowe kontroluje, które dane sprawozdania finansowego mogą zostać wyświetlone.
Zarządzanie projektami zawiera standardowe lub wzorcowe struktury zarówno dla sprawozdań finansowych kosztów, jak i przychodów. Domyślnie z rozwiązaniem dostarczane są wzorcowe struktury raportów dla widoków finansowych „10” (koszty) i „20” (przychody). Te wzorcowe struktury raportu można zmodyfikować, bądź można utworzyć nowe struktury raportów od początku tak, aby odpowiadały one potrzebom organizacji, procesom lub użytkownikom. Jednakże zalecane jest posiadanie podstawowej wiedzy na temat funkcjonowania systemu przed dokonaniem zmian wzorcowego formatu.
Sage zaleca zapisanie kopii wzorcowej struktury raportu przez wprowadzeniem do niej zmian.
Odniesienie do dokumentacji Implementacja
Funkcja Struktura sprawozdania finansowego składa się z pojedynczego ekranu, na którym opisuje się kolumny do wyświetlenia w widoku finansowym.
Prezentacja
Z tego ekranu należy skorzystać, aby zdefiniować informacje do wyświetlenia w kolumnie w widoku finansowym. Numer widoku przestawia widok, który został aktywowany w tabeli dodatkowej 388 – Widok finansowy. Na przykład „10” oznacza widok kosztów, a „20” widok przychodów.
Wstępnie zdefiniowane wartości dla obydwu widoków „10” i „20” są domyślnie dostarczane z rozwiązaniem.
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
Struktura
| Z tego pola należy skorzystać, aby zidentyfikować dany widok finansowy. Należy wybrać kod widoku spośród kodów aktywowanych w tabeli dodatkowej 388 – Widok finansowy. Na przykład dla widoku kosztów należy wybrać widok „10”, a dla przychodów widok „20”. To pole jest wymagane. Domyślnie tabela dodatkowa 388 umożliwia śledzenie danych dla wybranych widoków finansowych takich, jak koszty czy przychody. Tak więc tabela 388 kontroluje, które dane sprawozdania finansowego mogą zostać wyświetlone.
|
| Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować numer sekwencji kolumny. Numer ten odpowiada porządkowi, w jakim zostaną wyświetlone dane w raporcie. To pole jest wymagane.
|
|
Blok numer 2
| Raport może wyświetlać dane w parach (lub zestawach) w przylegających kolumnach. Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować nagłówek dla pierwszej podkolumny pola Zawartość kolumny (CODDES). Nagłówek powinien odzwierciedlać typ danych finansowych zdefiniowany dla pola Zawartość kolumny. Aby ułatwić analizę często ta podkolumna (Tytuł podkolumny 1) reprezentuje ilość, a powiązana z nią podkolumna (Tytuł podkolumny 2 (pole SCOL2)) reprezentuje wartość. Na przykład, jeśli kolumna zawiera budżety (zdefiniowane w polu Zawartość kolumny) to nagłówek podkolumny (Tytuł podkolumny 1) może brzmieć „Ilość budżetu” i być połączona lub powiązana z podkolumną (Tytuł podkolumny 2) „Kwota budżetu”. Jeśli kolumna zawiera rzeczywiste (rzeczywiste kwoty) można zdefiniować sparowane nagłówki jako „Rzeczywista ilość” (Tytuł podkolumny 1) i „Rzeczywista kwota” (Tytuł podkolumny 2). Ta podkolumna i nagłówek mogą być wyświetlane na raporcie, jeśli zaznaczono pole Wyświetl (pole DSPLY).
|
| Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować, czy typ danych przedstawiony w pierwszej podkolumnie (Tytuł podkolumny 1 (pole SCOL1)) to liczba wyrażająca ilość czy kwota. |
Blok numer 3
| To pole jest zazwyczaj powiązane z polem Tytuł podkolumny 1 (pole SCOL1). Można je wyświetlić na raporcie, jeśli zaznaczono pole Wyświetl (pole DSPLY). Należy uzupełnić nagłówek, który odzwierciedla typ danych finansowych zdefiniowany dla pola Zawartość kolumny (pole CODDES). Ponieważ jest ono zazwyczaj powiązane z polem Tytuł podkolumny 1, często zdarza się, że to pole (Tytuł podkolumny 2 (SCOL2)) reprezentuje wartość, a pole Tytuł podkolumny 1 reprezentuje ilość. Na przykład, jeśli kolumna zawiera budżety (zdefiniowane w polu Zawartość kolumny) to nagłówek podkolumny (Tytuł podkolumny 2) może brzmieć „Kwota budżetu” i być połączona lub powiązana z podkolumną (Tytuł podkolumny 1) „Ilość budżetu”. Jeśli kolumna zawiera rzeczywiste (rzeczywiste kwoty) można zdefiniować sparowane nagłówki jako „Rzeczywista ilość” (Tytuł podkolumny 1) i „Rzeczywista kwota” (Tytuł podkolumny 2).
|
| Z tego pola należy skorzystać, aby zdefiniować, czy typ danych przedstawiony w drugiej podkolumnie (Tytuł podkolumny 2 (pole SCOL2) to liczba wyrażająca ilość czy kwota. |
Blok numer 4
| To pole wyboru należy zaznaczyć, jeśli numer sekwencji kolumny (podkolumny 1 i 2) może być wyświetlany w raporcie. |
Zamknij
Kolumny dodatkowe odpowiadają kolumnom 3-7, kolumnie 13 i kolumnom 16-19.
Każda kolumna dodatkowa jest podzielona na dwie podkolumny. Można zdefiniować typ danych przedstawionych w każdej podkolumnie jako ilość lub kwota.
„Kolumna dodatkowa 6” umożliwia porównanie „budżetu” z „tymczasowym kosztem produkcji”. Wynik tych obliczeń uzupełnia odpowiednio kolumny „Porównaj kolumnę 6 z budżetem” i „Porównaj kolumnę 6 z sumą”.
Wzorcowy widok finansowy 20 – ten widok finansowy dostarcza przykład użycia kolumn dodatkowych w kontekście śledzenia przychodu.
Podczas wprowadzania mogą wyświetlić się następujące komunikaty ogólne oraz o błędach :
Ta funkcja jest używana w połączeniu z tabelą dodatkową 388 – Widok finansowy. Wprowadzono kod widoku finansowego, który nie został aktywowany w celu śledzenia danych w tabeli 388. Należy wybrać prawidłowy kod widoku finansowego lub najpierw dodać wymagany kod w tabeli dodatkowej 388.