Parametry > Parametry ogólne > Foldery 

Funkcja ta umożliwia utworzenie i aktualizację folderu. Folder jest pełną bazą, identyfikowalną za pomocą kodu, w której znajdują się wszystkie ustawienia, reguły zarządzania i wszystkie wykorzystywane dane. Folder charakteryzuje się:

  • katalogiem podstawowym i wszystkimi podkatalogami na serwerze aplikacji. Znajdują się w nim obiekty SAFE X3 pochodzące z ustawień.
  • użytkownikiem Oracle (bądź kombinacją użytkownika z loginem do SQL Servera) zdefiniowanym dla serwera danych. Powiązane są z nim wszystkie tabele bazy danych.
Tworzenie/duplikowanie folderu

Tworzenie folderu jest konieczne przed rozpoczęciem dokonywania ustawień lub wprowadzania danych. Jest to stosunkowo długa operacja. O ile częstym jest ponowne zatwierdzanie folderu w trakcie zmiany ustawień, jeśli dostosowywane są parametry konfiguracji, o tyle zalecane jest bezpośrednie utworzenie prawidłowych ustawień folderu lub folderów, które będą używane. Faza ta będzie warunkowała prawidłowe wymiarowanie wyjściowe bazy i ograniczy późniejsze odwołanie do narzędzi używanych przez bazę w celu zmiany wymiaru. Dodatkowo, dla folderu w trakcie użycia, ponowne zatwierdzenie może być stosunkowo długą operacją i wymagać, aby nikt nie był połączony z przetwarzanym folderem.

Punktem wyjścia do utworzenia folderu jest zawsze folder referencyjny. Celem użycia folderu referencyjnego jest możliwość rozpoczęcia z ustawieniami podstawowymi. Folder administratora, który może służyć za folder referencyjny, a który zawiera wszystkie ustawienia dotyczące bieżącej lokalizacji, dostarczany jest z aplikacją, ale jako folder referencyjny może służyć również dowolny, inny folder.

Tworzenie/duplikowanie folderu zależy od opcji wybranych na poziomie licencji.
Kliknięcie na przycisk Utwórz umożliwia domyślnie odziedziczenie wszystkich ustawionych opcji (moduły, kody działania, języki itp.).
Wybrać można wyłącznie opcje nabyte podczas zakupu licencji. ”
Rekord X3, w którym znajdują się wszystkie opcje, nie może zostać zduplikowany.

Warunek

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja

Zarządzanie ekranem

Ustawienia folderu są zdefiniowane w tabeli folderów. Tak długo, jak folder nie jest utworzony (tzn. zatwierdzony przez odpowiadający przycisk), ustawienia te można zmieniać bez ograniczeń.

Po ukończeniu tworzenia, wyłącznie niektóre parametry można modyfikować.

Aby zmiana została uwzględniona, wymagane jest ponowne zatwierdzenie folderu, co może być długą operacją, ponieważ zmiana ta może powodować zmianę struktury dużych tabel oraz ponowne generowanie ekranów i okien aplikacji.

Jednakże kilka parametrów może zostać zmienionych bez konieczności ponownego zatwierdzenia folderu w celu ich uwzględnienia. Jest to przypadek informacji o Folderze specyficznym i Folderze testowym. Podstawową zasadą jest jednak ponowne zatwierdzanie w celu uwzględnienia wszystkich ustawień.

Nagłówek

Prezentacja

Folder jest definiowany przed kod alfanumeryczny liczący ponad 10 znaków, który jest powiązany ze wszystkimi ustawieniami zgrupowanymi wg kart.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Nazwa katalogu może zawierać najwyżej 10 znaków alfanumerycznych. Pierwsza litera musi być znakiem alfanumerycznym.

  • Nazwa (pole NOMDOS)

Należy wprowadzić opis rekordu.

Długi tytuł używany jest w tytułach ekranów i raportów.

Zamknij

 

Karta Ogólne

Prezentacja

Na tej karcie definiowane są główne informacje strukturyzujące definicję folderu.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Baza danych

  • Typ bazy dan. (pole TYPDBA)

Zdefiniuj bazę danych, użytą do utworzenia foldera. Baza ta może być bazą SQL Server lub ORACLE. Może istnieć możliwość lub obowiązek wyboru jako funkcja użytej licencji.

  • Wolumen (pole VOLUME)

Numer wolumenu 'SAFE X3' odpowiada kartotece, z której pochodzą fizyczne pliki (nie w bazie danych) opisujące obiekty katalogu, umieszczane na serwerze procesowym. Wolumeny SAFE X3 są definiowane w pliku 'adxvolumes' w kartotece instalacyjnej (zawartej w zmiennej środowiska ADXDIR). Wolumen domyślny to A, ale mogą też zostać zdefiniowane inne wolumeny podczas instalacji oprogramowania.

Istnieje możliwość wyboru wolumenu poprzez .

Patrz aneks techniczny na temat wolumenów na końcu katalogu dokumentacji zarządczej.

Serwer SQL

  • Typ zamknięcia (pole TYPCNM)

 

  • Grupa plików (pole GRPFIL)

Pytanie to zostaje zadane w wypadku, gdy serwer bazy danych SQL służy do definiowania, czy oddzielne pliki są tworzone, czy nie w celu przechowywania indeksów oraz danych (w wypadku ważnych baz danych jest to standard).

Podstawowe wymiary

  • Rozmiar bazy dan. (pole SIZDAT)

Wartości te są stosowane w celu określenia wielkości plików danych oraz indeksu w bazie danych Wielkości te są wyrażone w megabitach.

Wartości te są interesujące jedynie z punktu widzenia tworzenia katalogów i są one przeważnie wczytywane na zakończenie definiowania parametrów katalogu, tuż przed faktycznym utworzeniem katalogu. W rzeczywistości prawidłowe oszacowanie tej wartości wymaga uprzedniego określenia wielkości tabel bazy danych przy użyciu wartości określających wielkość ( Tabele tab), oraz - co ważniejsze - zdefiniowania struktury tabel w bazie danych przy użyciu kodów czynności (OPcje, Ekrany, Specyfika).

  • Wielkość indeksu (pole SIZIDX)

 

  • Format (pole CODDBA)

Definiuje zbiór cech, stosowanych do przechowywania pól znaków w bazie danych. Może przybierać wartości ASCIIlub UNICODE.

  • FormatASCII odpowiada zarządzaniu językami europejskimi: każdy znak jest przechowywany powyżej jednego bajta, znaki akcentowane są przechowywane o wartościach wyższych niż 128.

  • Format UNICODE jest użyteczny wyłącznie przy zarządzaniu językami posiadającymi zbiory znaków wymagające ponad 256 kombinacji. Tak się dzieje np. w wypadku języka chińskiego.
    Klient SAFE X3 posługuje się językiem rodzimym UNICODE. W konsekwencji posiada wiedzę o tym, jak zarządzać tekstami tego rodzaju. Może podjąć decyzję użycia jednego z następujących dwóch formatów na poziomie bazy danych: UCS2 lub UTF8.

    Format UCS2 jest formatem opracowanym przez Microsoft™, w którym wszystkie znaki są przechowywane w 2 bajtach; normalne znaki ASCII posiadają ten sam kod (ale jeden z dwóch bajtów w których są zakodowane to zero). Jest to jedyny typ formatu UNICODE obsługiwany przez Serwer SQL. Z drugiej strony Oracle przyjmuje inne formaty, a w szczególności format UTF8 który jest najbardziej powszechny. Zawiera on format, w którym znaki są przechowywane w zmiennej liczbie bajtów (od 1 do 5 zależnie od potrzeb, standardowe znaki ASCII są przechowywane powyżej jednego bajta, akcentowane znaki wykorzystują dwa, a języki azjatyckie zaczynają się powyżej tej wartości). Należy pamiętać, że Oracle obsługuje inne standardy kodowania (UCS3, UCS4, UTF16...) oraz że te standardy mogą być stosowane (pod warunkiem, że zostaną one utworzone ręcznie w bazie danych).

Wewnętrznie i niezależnie od formatu bazy danych (dla jej tymczasowych zmiennych), oprogramowanie SAFE X3 wykorzystuje format UTF8 (źródła procesowe są kodowane w UTF8), a klient Windows stosuje standard UCS2 .

Typ folderu

  • Folder referencyjny (pole DOSREF)

Folder referencyjny musi być folderem istniejącym, w którym słownik danych będzie używany podczas inicjalizacji foldera. Utworzono powiązanie pomiędzy folderem a folderem referencyjnym. Stąd domyślnie, jeżeli nie zostanie znalezione źródło (proces, tabela, raport) w bieżącym folderze, to podjęte zostanie przeszukanie foldera referencyjnego przy użyciu mechanizmu dziedziczenia.

Wartość ta jest przyjmowana domyślnie w folderze kopii, folderze z którego podczas tworzenia folderu możliwe jest skopiowanie określonych danych (parametrów, planu rachunkowości...) a także zgodnie ze wskazaniem w zakładce Init.

  • Kopia folderu (pole DOSCOP)

Folder kopii, który musiał zostać utworzony wcześniej, to folder z którego będą kopiowane dane zdefiniowane przez Init. Folder ten może być folderem referencyjnym, ale inny folder o identycznej strukturze (np. folder parametryzacji, w którym uszczegółowiono parametryzację w fazie analitycznej, do którego określone dane mogą być wczytywane lub pozyskiwane z niego przez import). Istotne znaczenie ma zachowanie identycznej struktury foldera kopii (w przeciwnym wypadku, nawet jeżeli nie można przeprowadzić kontroli, to błędy mogą być generowane podczas kopiowania).

  • Folder archiwum (pole DOSHIS)

Folder ten jest niedostępny bezpośrednio przez zarządzanie folderem. Folder jest dostępny po utworzeniu archiwizacji foldera po utworzeniu aktywnego foldera poprzez odpowiednią funkcję.

Folder archiwizacji służy do przechowywania danych uznanych za niezmienne, by mogły one być konsultowane off-line.

  • Data rozpocz. (pole STRDAT)

Data niniejsza jest stosowana do definiowania daty pierwszego roku obrachunkowego dla nowo utworzonego foldera.

Data ta ma fundamentalne znaczenie, ponieważ w późniejszej dacie nie mogą wystąpić żadne zmiany. Odpowiada dacie rozpoczęcia pierwszego roku obrachunkowego, od którego dane przedsiębiorstwa będą zarządzane przez oprogramowanie. Uwaga, zaleca się (dla bilansów) rozpocząć od poprzedniego roku obrachunkowego w stosunku do roku w którym faktycznie rozpocznie się instalacja.

Domyślnie wartość dwóch parametrów prowadzącego STRDAT i ENDDAT, definiujących możliwy okres połączenia, zostanie zdefiniowana przez :

  • STRDAT = Data wpisu
  • ENDDAT = max(STRDAT+ 12 miesięcy, Bieżąca data)

Parametry te, które mogą zostać zmodyfikowane w późniejszym terminie, są stosowane przy połączeniu z folderem. Jest to czynność kontrolowana, by data wpisu przypadała pomiędzy datami, określonymi przez te 2 parametry.

Umożliwia aktualizację parametru SYSCUR w folderze. Parametr ten nie może być dalej modyfikowany przez zarządzanie folderem po wygenerowaniu foldera.

  • Folder testowy (pole TSTFLG)

Folder testowy oznacza folder którego zadaniem jest przyjęcie kopii standardowych procesów obecnych w poprawce, jeżeli muszą one zostać zainstalowane w folderze. Jeżeli flaga nie zostanie ustawiona, to procesy poprawki zostaną zintegrowane jedynie na poziomie foldera prowadzącego. Fakt ustawienia tej flagi umożliwia przeprowadzenie testów integracji dla poprawek w folderze. Po pełnej integracji danych poprawek w tym środowisku zaleca się jego 'oczyszczenie' przez usunięcie poprzednio zainstalowanych procesów (jeżeli nie, to następna poprawka lub wersja instalacyjna nie zostanie uwzględniona przez te procesy, co wywołuje ryzyko wadliwego działania). W folderze produkcyjnym nie wolno ustawiać tej flagi.

  • Folder specyficzny (pole SPEFLG)

Pole wyboru oznaczające specjalne/niestandardowe procesy, obecne w poprawce, które zostaną zainstalowane w folderze nawet jeżeli przedtem nie istniały. Poszczególne procesy są identyfikowane przez ich nazwy : Rozpoczynają się one od X, Y lub Z, albo od SPE, albo od CNS i kończą się SPE. Jeżeli flaga nie zostanie ustawiona, to jedynie uprzednio istniejące procesy specjalne/niestandardowe zostaną zastąpione w folderze nowymi wersjami, obecnymi w poprawce.

Tabela Zainstalowane moduły

  • Opis (pole LIBMOD)

 

  • Aktywny (pole MODULE)

Tabela zawiera moduły zachowane dla generowanego katalogu. Jedynie funkcje i tabele związane z aktywowanymi modułami będą mogły zostać użyte w katalogu po jego utworzeniu.

Zaleca się wprowadzanie tylko tych modułów, które są faktycznie użyteczne. W konsekwencji umożliwia to utworzenie jedynie tych tabel i obiektów, które są faktycznie stosowane oraz ograniczenie do minimum czasu tworzenia i zajętej pojemności dysku. Zawsze można dodać moduły w późniejszym terminie. Lista modułów oraz wszelkie inne ograniczenia zostały przedstawione w załączniku do dokumentacji opisującej zarządzania katalogiem.

Rozmiary

  • Wielkość obrazu (pole BLBLNG)

Pole określające maksymalny rozmiar przyjmowany domyślnie w plikach blob (duże obiekty binarne) przechowywane w bazie danych. Pola te odpowiadają w szczególności obrazom przechowywanym w bazie danych.

Pole to jest definiowane jako posiadające potęgę 2 : 1 równoważnik 2 Kb, 2 odpowiada 4 Kb, 3 odpowiada 8 Kb i tak dalej (odpowiednia wartość zostanie wyświetlona do 20, co odpowiada 1 Gb).

Należy zauważyć, że każde pole typu blob może być wymiarowane w inny sposób w bazie danych (jeżeli typ bazy danych przewiduje wyraźnie określoną długość, to długość domyślna nie jest stosowana).

  • pole BLBTXT

 

  • Wielkość tekstu (pole CLBLNG)

Niniejsze pole określa maksymalną wielkość domyślną pól clob (Character Large Objects) przechowywanych w bazie danych. Pola te odpowiadają przede wszystkim tekstom przechowywanym w bazie danych.

Pole to jest definiowane przez potęgę 2 : 1 równoważnik 2 Kb, 2 odpowiada 4 Kb, 3 odpowiada 8 Kb i tak dalej (odpowiednia wartość zostanie wyświetlona do 20, co odpowiada 1 Gb).

Należy zauważyć, że każde pole typu clob może być wymiarowane w inny sposób w bazie danych (jeżeli typ bazy danych przewiduje wyraźnie określoną długość, to długość domyślna nie jest stosowana).

  • pole CLBTXT

 

Zamknij

 

Karta Opcje

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Tabela Ustawienia zestawów

Należy wprowadzić zestaw startowy.
Zestaw może zostać usunięty, jeśli nie jest aktywny. Po zatwierdzeniu folderu lub po uruchomieniu funkcji Kopiuj legislację, zestaw jest instalowany i nie można już go usunąć.

  • Aktywny (pole ENAFLG)

Zestaw startowy może zostać ustawiony jako Aktywny bądź Nieaktywny. Ustawienie zestawu jako Nieaktywny nie powoduje usunięcia jego zawartości.

  • Zlecenie (pole ROWKIT)

Jeśli dla danego folderu aktywnych jest więcej niż jeden zestaw startowy, należy wprowadzić porządek zgodnie z którym zastosowane zostaną zestawy startowe w momencie zatwierdzenia folderu.

Zamknij

 

Ikona "Operacje"

Pomoc

 

Zamknij

 

Karta Ekrany

Prezentacja

Karta ta wyświetla dwie tabele zawierające kody działań dotyczące struktury danych, które mają się wyświetlić na ekranach. Kody te mogą przyjąć wartość Tak lub Nie:

  • pierwsza tabela, nazwana Opcje zawiera kody działań o charakterze ogólnym.
  • Druga zawiera kody działań Lokalizacji. Kody rozpoczynające się od K definiują przydatne opcje zarządzania w celu uwzględnienia lokalnych legislacji.

Począwszy od wersji 6, w związku z ewolucją aplikacji w stronę rozwiązania wielolegislacyjnego, kody działań powiązane z legislacją uległy zmianie. Oznacza to, że przypisuje się tylko jeden kod działania na kraj w celu oznaczenia legislacji. Jest to 3-literowy kod rozpoczynający się literą K. Aktywacja kodu takiego typu oznacza, że struktury tabel folderu, jak również odpowiadające mu parametry umożliwiają zarządzanie danymi oraz przetworzeniami używanymi w standardzie w odpowiadającym kraju. Następnie legislacja używana przez każdą firmę musi zostać zdefiniowana za pomocą ustawień na poziomie firmy.

Poniżej znajduje się część kodów działań tego typu:

Kod działania

Legislacja

KFR

Francuska

KUK

Angielska

KIT

Włoska

KPO

Portugalska

KSP

Hiszpańska

KUs

Amerykańska

KCh

Chińska

KAG

Argentyńska

KRU

Rosyjska

KPL

Polska

KSW

Szwajcaria

Uwaga: istnienie kodu działania nie gwarantuje, że legislacja obejmuje wszystkie wymagania prawne danego kraju. Oznacza to raczej, że konkretne zasady, powiązane z legislacją danego kraju, zostały utworzone bądź zaplanowane na przyszłość i są one kontrolowane przez dany kod.

Należy zauważyć, że istniejące kody działania nie istnieją obowiązkowo w tej tabeli; przedstawiono wyłącznie aktywne kody uwzględniające przechowane moduły.

Należy również podkreślić, że podczas tworzenia folderu na podstawie folderu referencyjnego, który nie jest folderem administracyjnym, wyłącznie kody działań, które ustawiono jako Tak w folderze referencyjnym mogą być ustawione jako Tak w następnie utworzonym folderze. Jeśli więc następnie istnieje potrzeba utworzenia innego folderu na podstawie folderu, którego opcje są zdefiniowane, wymagane jest, aby wszystkie żądane opcje w folderze finalnym, były w folderze referencyjnym w momencie tworzenia.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Tabela Opcje

Kod działania jest używany, aby:

  • Ustawić element jako opcjonalny w słowniku, jeśli wartość powiązana z kodem działania jest zerowa
  • Zidentyfikować spersonalizowane elementy, jeśli są one oznaczone przy użyciu kodu rozpoczynającego się od X, Y lub Z
  • Podać maksymalną liczbę pozycji, jeśli kod działania oznacza elementy w tabeli

Jeśli kod działania jest nieaktywny:

  • Oznaczonego elementu nie można użyć
  • Powiązany kod nie zostanie ani wygenerowany ani aktywowany
  • Opis (pole LIBACT1)

Opis powiązany z poprzednim kodem.

  • Moduł (pole MODULE1)

Moduł z którym związany jest dany kod czynności. Jeżeli moduł nie jest aktywny, kod czynności nie pojawi się w danej tabeli.

  • Aktywny (pole FLACT1)

Jeśli to pole wyboru jest zaznaczone, tabele i ekrany lub pola tabel i ekranów, które zależą od kodu działania są dostępne.

Jeśli to pole wyboru nie jest zaznaczone, ekrany i tabele, bądź pola, które od nich zależą nie są dostępne i nie wyświetlają się.

Uwaga: Podczas używania dla każdej zmiany pozycji kodu działania konieczne jest:

  • Dokonanie zmiany kodu działania w rekordzie folderu, na podstawie folderu nadrzędnego
  • Zatwierdzenie folderu podrzędnego.

Tabela Lokalizacje

Kod działania jest używany, aby:

  • Ustawić element jako opcjonalny w słowniku, jeśli wartość powiązana z kodem działania jest zerowa
  • Zidentyfikować spersonalizowane elementy, jeśli są one oznaczone przy użyciu kodu rozpoczynającego się od X, Y lub Z
  • Podać maksymalną liczbę pozycji, jeśli kod działania oznacza elementy w tabeli

Jeśli kod działania jest nieaktywny:

  • Oznaczonego elementu nie można użyć
  • Powiązany kod nie zostanie ani wygenerowany ani aktywowany
  • Opis (pole LIBACT2)

Opis powiązany z poprzednim kodem.

  • Moduł (pole MODULE2)

Moduł z którym związany jest dany kod czynności. Jeżeli moduł nie jest aktywny, kod czynności nie pojawi się w danej tabeli.

  • Aktywny (pole FLACT2)

Jeśli to pole wyboru jest zaznaczone, tabele i ekrany lub pola tabel i ekranów, które zależą od kodu działania są dostępne.

Jeśli to pole wyboru nie jest zaznaczone, ekrany i tabele, bądź pola, które od nich zależą nie są dostępne i nie wyświetlają się.

Uwaga: Podczas używania dla każdej zmiany pozycji kodu działania konieczne jest:

  • Dokonanie zmiany kodu działania w rekordzie folderu, na podstawie folderu nadrzędnego
  • Zatwierdzenie folderu podrzędnego.

Zamknij

 

Ikona "Operacje"

Pomoc
Pomoc

Umożliwia dostęp do pomocy definiującej ukończenie kodu działania, wartości, które może przyjąć oraz funkcji, na które ma wpływ. Funkcja ta jest dostępna we wszystkich tabelach, w których wprowadzono wartości powiązane z kodami działań (kody działań: standardowe, lokalizacje, specyficzne, wymiarowanie ekranów).

 

Zamknij

 

Karta Tabele

Prezentacja

Na tej karcie wyświetla się tylko jedna tabela. Zawiera kody działań dwóch typów dotyczące:

  • wymiarowania tabel na ekranach aplikacji (ekrany umożliwiające wprowadzanie dokumentów wielopozycyjnych są wymiarowane statycznie w momencie wejścia do funkcji).
  • wymiarowania niektórych wartości przechowywanych w sposób nieznormalizowany w bazie danych. W takim przypadku liczba wartości jest mała (zazwyczaj niższa niż sto).

Należy więc wprowadzić wartość dodatnią dotyczącą kodów działań.

Kody działań pierwszego typu służą wyłącznie do zdefiniowania ilości pamięci używanej przez ekran – ich zmiana oznacza wyłącznie ponowne zatwierdzenie odnośnych ekranów i okien. Należy jednakże zauważyć, że znaczące zwiększenie rozmiaru niektórych wartości tabeli oznacza, że należy dysponować dodatkową pamięcią przyznaną dla stacji. Jeśli wymiarowanie pamięci nie jest wystarczające, w momencie użycia aplikacji na ekranie może wyświetlić się komunikat Brak wolnej pamięci, a odpowiadająca funkcja może zostać zatrzymana. Należy podkreślić, że można zdefiniować kwoty pamięci dodatkowej dla danych profili menu (jeśli niektóre funkcje zużywające dużo pamięci są zarezerwowane wyłącznie dla niektórych użytkowników, może to zostać odpowiednio ustawione).

W kwestii każdego kodu działania drugiego typu, wprowadza się wymiar, który umożliwi jednocześnie zdefiniowanie liczby wartości do wprowadzenia w powiązanych ekranach, ale także strukturę tabel odpowiadających bazie danych. Modyfikacja tych wartości spowoduje więc podczas ponownego zatwierdzenia folderu zmianę struktury odnośnych tabel.

Wartość maksymalna dla bazy danych wyświetla się dla tego typu kodów działań.  Wartość ta nie może zostać przekroczona, ponieważ spowoduje to, że tabela, której liczba kolumn lub rozmiar pozycji przekroczą dopuszczalne wartości.

W niektórych przypadkach wyświetlona może zostać wartość minimalna dla bazy danych. Jeśli wprowadzona wartość jest niższa niż ta wartość, można wprowadzić mniej wystąpień na ekranach, niż to, co może być przechowywane w bazie. Jeśli wprowadzona wartość jest wyższa, obydwa wymiarowania będą identyczne. Powód, dla którego liczba minimalna może istnieć powiązany jest z tym, że standardowe raporty Crystal Reports mogłyby nie działać, jeśli niektóre pola nie byłyby obecne w bazie.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Tabela Wymiary funkcyjne

Kod działania jest używany, aby:

  • Ustawić element jako opcjonalny w słowniku, jeśli wartość powiązana z kodem działania jest zerowa
  • Zidentyfikować spersonalizowane elementy, jeśli są one oznaczone przy użyciu kodu rozpoczynającego się od X, Y lub Z
  • Podać maksymalną liczbę pozycji, jeśli kod działania oznacza elementy w tabeli

Jeśli kod działania jest nieaktywny:

  • Oznaczonego elementu nie można użyć
  • Powiązany kod nie zostanie ani wygenerowany ani aktywowany
  • Opis (pole LIBACT3)

Opis powiązany z poprzednim kodem.

  • Moduł (pole MODULE3)

Moduł z którym związany jest dany kod czynności. Jeżeli moduł nie jest aktywny, kod czynności nie pojawi się w danej tabeli.

  • Wielkość ekranu (pole DIME3)

Z tego pola należy korzystać w celu zdefiniowania liczby wymiarów użytych na powiązanych ekranach i w tabelach.

Tabela może być ograniczona przez minimalny i maksymalny rozmiar. Należy użyć następującej formuły w celu zdefiniowania wymiarów tabeli:

min(max(MIN,SCREEN),MAX).

Pole to jest dostępne wyłącznie dla kodów działania typu Wymiarowanie.

  • Minimalne rozszerzenie (pole DIMIN3)

Zdefiniuj minimalną liczbę kolumn, przechowywanych w bazie danych (niezależnie od liczby wyświetlonej na ekranie, która może być niższa). Celem jest uniknięcie odniesienia standardowych raportów do kolumn, których istnienie jest mało prawdopodobne zgodnie z parametryzacją.

  • Maksymalne rozszerzenie? (pole DIMAX3)

Definiuje maksymalny możliwy wymiar, brany pod uwagę w strukturze tabel w bazie danych.

Zamknij

 

Ikona "Operacje"

Pomoc

Umożliwia dostęp do pomocy definiującej ukończenie zmiennej wymiarowania, wartości, które może przyjąć i funkcji, na które ma to wpływ.

 

Zamknij

 

Karta Inicjalizacja

Prezentacja

Karta ta umożliwia podanie pewnej liczby wartości, które następnie umożliwiają algorytmowi wymiarowania obliczenie:

 dla każdej tabeli bazy fizycznego rozmiaru szacowanego miejsca przechowywania. Ten fizyczny rozmiar jest używany podczas definiowania cech tabeli (np. przewidywany rozmiar, zarządzanie dodatkami Oracle).

 poprzez zsumowanie rozmiaru ogólnego bazy.

Konieczne jest uzupełnienie tych parametrów uwzględniając historię (jeśli np. posiadana baza liczy 500 000 dowodów rocznie, a chce się przechowywać 5-letnią historię, odpowiadający parametr VOUCHER powinien zostać uzupełniony liczbą 2 500 000). Jeśli nie jest to zrobione poprawnie, konieczna będzie późniejsza reorganizacja bazy i jej parametrów w celu uniknięcia fragmentowania danych oraz w celu otrzymania optymalnego czasu odpowiedzi.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Tabela Wymiary tabelaryczne

Elementy wymiarowania są używane w obliczeniach formuł wymiarowania w celu oszacowania liczby zaplanowanych wierszy dla każdej tabeli, skąd są one używane do obliczania zaplanowanego wymiaru tabel.

  • Opis (pole ZDIMCOD)

 

  • Moduł (pole MODULE5)

Należy wybrać moduł do skonfigurowania.

To pole pozwala na ustalenie, czy ekran ma zostać utworzony w bazie danych folderu. Należy go utworzyć, jeśli moduł, z którym powiązany jest ekran jest aktywny dla folderu.

  • Wartość (pole NBR)

Liczba ta odpowiada wartości powiązanej z elementem wymiarowania pozycji.

Zamknij

 

Ikona "Operacje"

Pomoc

 

Zamknij

 

Karta Modyfikacje

Prezentacja

Na tej karcie definiuje się wartości domyślne używane podczas rzeczywistego tworzenia folderu, jak również parametry mające wpływ na sposób, w jaki dokonywane będzie ponowne zatwierdzenie folderu:

  • Opcje kopiowania umożliwiają uzupełnienie danych pewnych tabel na podstawie zawartości tabel innego folderu (kopia folderu zadeklarowana na pierwszej karcie, domyślny folder referencyjny). Operacja ta odbywa się podczas tworzenia folderu lub podczas ponownego zatwierdzania, jeśli dodanie modułów aktywuje tabele, które nie były jeszcze używane. Filtr zmiany nazwy umożliwia zmianę nazw kodów utworzonych przez opcje kopiowania.
  • Tabela Zatwierdzanie transakcji umożliwia uniknięcie ponownego zatwierdzania wszystkich ekranów ustawionych na podstawie ekranów podstawowych (w menu ustawień dla każdego modułu) podczas ponownego zatwierdzania folderu. W związku z tym, że ponowne zatwierdzenie może długo trwać, a nie jest konieczne, jeśli struktura ekranów podstawowych nie została zmieniona, można jej uniknąć poprzez odpowiedź Nie na pytanie. Jeśli odpowiedziano Nie przez przypadek lub jeśli chciano celowo skrócić czas ponownego zatwierdzania folderu, zawsze można ponownie rozpocząć to zatwierdzanie osobno za pomocą dedykowanej funkcji.
  • Grupa pól wyboru Aktualizacja pomaga uniknąć ponownego wygenerowania kodu powiązanego z ponownym zatwierdzeniem pewnej liczby elementów słownika podczas ponownego zatwierdzania folderu. Tutaj ponownie służy to optymalizacji czasu ponownego zatwierdzania. Ze względów bezpieczeństwa, niektóre z tych pól mogą zostać odznaczone wyłącznie w folderze projektowania, a ich odznaczanie musi odbywać się z uwagą. Fazę tę można również później powtórzyć za pomocą dedykowanej funkcji.
  • Tabela języków pozwala na zdefiniowanie listy języków używanych przez użytkowników podczas połączenia z folderem. Zalecane jest wybieranie tylko języków rzeczywiście używanych, ponieważ w innym przypadku może to wydłużyć tworzenie folderu (cześć plików powiązanych z oknami generowana jest dla każdego zachowanego języka).

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Tabela Zatwierdzanie ekranów wprowadz

  • Moduł (pole MODTR)

Należy wybrać moduł do skonfigurowania.

To pole pozwala na ustalenie, czy ekran ma zostać utworzony w bazie danych folderu. Należy go utworzyć, jeśli moduł, z którym powiązany jest ekran jest aktywny dla folderu.

  • T/N (pole TRVAL)

Pozytywna odpowiedź na pytanie prowadzi do zatwierdzenia transakcji związanych z modułem.

Tabela Języki

Tabela stosowana do wprowadzania języków, które mogą być stosowane w połączeniu z folderem. Zatwierdzenie katalogu powoduje wygenerowanie ekranu do wczytywania danych we wszystkich tych językach : operacja ta wykorzystuje sporo zasobów systemu.

  • Powiązane tłumaczenie (pole LANREF)

Pole wyboru może zostać zaznaczone w sytuacji, gdy spełnione są następujące dwa warunki :

  • język jest językiem nie uznanym przez edytora za standardowy.
  • język ten nie został zaznaczony wcześniej w innym folderze w bieżącym środowisku (znanym także jako rozwiązanie).

Pole to służy do określenia, czy bieżący folder jest folderem referencyjnym dla tłumaczenia danego języka, tzn. czy folder ten zawiera najnowsze tłumaczenia dla danego języka.

Domyślnie dla języków określonych jako standardowe jest to oczywiście katalog główny, czyli pole nie może już zostać zaznaczone w folderze standardowym; ale w przypadku języków 'niestandardowych' użytkownik dysponuje swobodą definiowania foldera referencyjnego tłumaczeń.

Kontrola weryfikuje unikatowy charakter foldera referencyjnego tłumaczeń dla danego języka; w celu jego zmiany należy najpierw odznaczyć folder poprzednio ustawiony jako referencyjny.

Jeżeli dla danego języka nie zaznaczono foldera referencyjnego, to zostanie on wybrany w następującej kolejności :

  • folder główny (jeżeli dany język jest w nim zdefiniowany)
  • pierwszy folder (w porządku alfabetycznym), który zawiera ten język.

Tabela Legislacja

 

Tabela Kopiuj dane

  • Opcje kopiowania (pole LIBCOP)

Każda grupa odpowiada spójnej grupie tabel w folderze kopii, tabele których treść może być kopiowana w folderze aktualnie poddawanym parametryzacji podczas jego tworzenia.

Kliknięcie prawym przyciskiem myszy daje dostęp do listy tabel, której treść może zostać skopiowana, jeżeli odpowiedź brzmi Tak.

  • T/N (pole OPTINI)

Dane są kopiowane lub nie z foldera kopii jako funkcja odpowiedzi. Kopia ta może zostać zrealizowana wyłącznie podczas tworzenia foldera lub w wypadku tworzenia tabel po aktywacji nowego modułu.

Wartości domyślne

Umożliwia aktualizację parametru LANGUAGE (główny język) w folderze. Parametr ten służy do definiowania języka połączenia w sytuacji, gdy nie został on określony, na przykład dla procesów wsadowych.

Służy do aktualizacji parametru CRYDEF podczas tworzenia foldera. Parametr ten odpowiada krajowi, proponowanemu domyślnie przy wprowadzaniu adresów.

  • Lista zmian kodów (pole CHGCOD)

Pole to służy do uzyskania ekranu który definiuje listę kodów rekodyfikacji. Po wprowadzeniu tego ekranu pod koniec procesu tworzenia, nazwy konfiguracji skopiowanych z foldera referencyjnego zostają zmienione zgodnie z zasadami zmiany nazw, zdefiniowanymi przez odpowiednie kody (według kolejności).

Jest to szczególnie użyteczne w sytuacji, gdy np. użytkownik życzy sobie utworzyć folder dla jednego ustawodawstwa: niektóre kody konfiguracji z przedrostkiem nadanym według kodu ustawodawstwa są szczególnie trudne w użyciu w takim przypadku, a rekodyfikacja upraszcza późniejsze stosowanie konfiguracji.

Aktualizacja

  • Aktualizacja ekranu (pole CREMSK)

Pola te są zawsze zaznaczone w przypadku normalnej dostawy. Służą redaktorowi w kontekście projektowania do ponownego zatwierdzenia folderu do testów unikając wygenerowania kodu odpowiadającego przedstawionym opcjom (ekrany, obiekty, okna, zapytania).

  • Okna (pole CREWIN)

 

  • Aktualizacja obiektu (pole CREOBJ)

 

  • Zapytania (pole CRECNS)

 

Zamknij

 

Ikona "Operacje"

Pomoc

 

Zamknij

 

Karta Inne

Prezentacja

Na tej karcie znajduje się tabela definiująca wartości i cechy powiązane z kodami działania zaczynającymi się od X, Y lub Z, które umożliwiają oznaczenie konkretnego projektowania.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Tabela

  • Kod (pole CODACT4)

Definiuje niestandardowe/specjalistyczne kody czynności (np. rozpoczynające się od X, Y, Z), które mogą być aktywowane w folderze.

  • Opis (pole LIBACT4)

Opis powiązany z poprzednim kodem.

  • Moduł (pole MODULE4)

Należy wybrać moduł do skonfigurowania.

To pole pozwala na ustalenie, czy ekran ma zostać utworzony w bazie danych folderu. Należy go utworzyć, jeśli moduł, z którym powiązany jest ekran jest aktywny dla folderu.

  • Aktywny (pole FLACT4)

Jeżeli w polu ustawiono wartość Tak, to pola oznaczone w słowniku kodem czynności zostaną uaktywnione.

  • Wymiar (pole DIME4)

Wymiar ten jest związany ze specjalnym/niestandardowym kodem czynności i służy do wymiarowania tabel oraz pól wielokrotnego występowania, oznakowanych danym kodem czynności.

  • Pionowo (pole COP)

Wskaźnik ten należy ustawić na Tak w wypadku, gdy :

  • stosowana jest architektura trzypoziomowych katalogów (katalog referencyjny, katalog programowania, katalog aktywny).
  • związane z nimi specyfiki będą definiowane na poziomie pośrednim i automatycznie przekazywane do katalogu na najniższym poziomie w wypadku ponownego zatwierdzania lub patchu, w tym w wypadku aktualizacji.

Jeżeli wskaźnik zostanie ustawiony na Nie, to specyfiki/rozwiązania niestandardowe nie będą aktualizowane w wypadku ponownego zatwierdzania jeżeli już istnieją.

Flaga ta służy do odróżnienia programowania pionowego, które może być instalowane w grupie katalogów i aktualizowane przez ponowne zatwierdzenie na trzech poziomach od programowania realizowanego na najniższym poziomie (programowanie realizowane np. przez klienta).

Więcej informacji można znaleźć w odpowiednim załączniku technicznym.

Zamknij

 

Karta Odsyłacze

Prezentacja

Karta ta umożliwia zdefiniowanie elementów wymiarowania przydatnych w środowisku wykonawczym procesów serwera powiązanych z każdą, otwartą sesją aplikacji. Wprowadzone dane są przechowywane w pliku konfiguracyjnym o nazwie APL.ini, umiejscowionym na serwerze w katalogu podstawowym folderu po tym, jak został on utworzony. Ustawienia te mają wartość minimalną, która zostanie użyta, jeśli wartości ustawione na tym ekranie nie są wystarczające.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

System

  • Pamięć mechanizmu przetwarzania (MB) (pole MEM)

Parametr ten odpowiada wielkości pamięci, użytej dla danych lokalnych podczas realizacji procesu na serwerze. Domyślnie proponuje się 16 Mb, ponieważ jest to wartość uzasadniona nawet jeżeli możliwe jest użycie minimalnej wartości 4 Mb. Istnieje możliwość jej zwiększenia w funkcji maksymalnej liczby wierszy, użytych w dużych tabelach w pamięci (zamówienia, faktury, księgowania). Im wyższe są dane wartości w zakładce Ekrany , tym większa jest potrzeba powiększenia koniecznej pamięci. Zmienna systemowa maxmem służy do identyfikacji bieżącej wartości podczas sesji.

  • pole MEM1

 

  • Pamięć przetwarzania bazy danych (MB) (pole MSA)

Pole to służy do definiowania wielkości pamięci, alokowanej do procesu oceny bazy danych (o nazwie sadoralub sadosszgodnej z bazą danych).

Wartość domyślna została ustawiona na 20Mb i będzie wymagać zmiany w bardzo rzadkich wypadkach. Zmienna systemowa sadmem służy do identyfikacji wartości bieżącej w sesji w toku.

  • pole MSA1

 

  • Programy (pole MPR)

Parametr ten jest stosowany do definiowania maksymalnej liczby procesów otwartych jednocześnie w sesji oprogramowania. Wartość domyślna wynosi 200, wartość minimalna wynosi 100. Wyższa liczba poprawi wyniki przez ograniczenie procesów powtórnego ładowania. Zmienna systemowa adxmpr służy do identyfikacji bieżącej wartości w czasie sesji.

  • pole MPR1

 

  • Otwarte tabele (pole MTO)

Parametry te służą do definiowania maksymalnej liczby tabel w bazie danych jednocześnie z sesją oprogramowania. Wartość domyślna wynosi 150 i w większości wypadków jest właściwa. Zmienna systemowa adxmto jest stosowana w celu poznania wartości bieżącej podczas sesji.

  • pole MTO1

 

  • Kolejne pliki (pole MSO)

Pole to służy do definiowania maksymalnej liczby kolejnych plików, otwartych jednocześnie w toku sesji oprogramowania (na mocy instrukcji Openi, Openo, Openio). Wartość domyślna wynosi 10, wartość minimalna wynosi 10. Z wyjątkiem szczególnych przypadków, związanych z tymi instrukcjami, nie ma powodów do zmiany tej wartości. Zmienna systemowa adxmso służy do identyfikacji bieżącej wartości w toku sesji.

  • pole MSO1

 

  • Pamięć klasa (pole MST)
  • pole MST1

 

Zamknij

 

Ikona "Operacje"

Aktywacja połączeń
Test łącza

 

Zamknij

 

Karta Połączenia

Prezentacja

Karta ta definiuje cechy połączenia folderu, zwłaszcza informacje znajdujące się w skrzynce przyłączeniowej stacji klienta, jeśli ustanawiane jest połączenie folderu. Podanie ich tutaj umożliwia aktualizację pliku konfiguracyjnego umieszczonego na serwerze, w katalogu podstawowym folderu administratora o nazwie X3APPLI.ini.  Plik ten może zostać pobrany na stacje klienta przy pomocy odpowiedniego przycisku za pomocą skrzynki definiującej ustawienia połączenia.

Karta ta umożliwia także zdefiniowanie powiązań folderu z folderami umieszczonymi w innych rozwiązaniach (np. z innym serwerem lub inną usługą połączenia, bądź z obydwoma).

Celem jest ułatwienie użycia połączeń między aplikacjami w technologii SAFE X3, jeśli muszą być one współdzielone lub aktualizowane dla danych wspólnych. Klasycznym przykładem takiego typu współpracy jest aplikacja, która musi zaktualizować księgowość umieszczoną w zdalnym folderze.

Ze strony technicznej, program umieszczony w folderze FOLDER1 może otworzyć tabele w zdalnym folderze o nazwie FOLDER2 za pośrednictwem następującego wyrażenia:

Plik ="serveur:service@FOLDER2.TABLE"

Jeśli ma to miejsce, proces dostępu do danych otwiera się na zdalnym serwerze (nazywa się sadora lub sadoss w zależności od bazy danych) oraz próbuje się połączyć z bazą danych przy pomocy domyślnej nazwy użytkownika (w rozumieniu bazy danych) odpowiadającemu kodowi FOLDER1 folderu, dla którego rozpoczęto zapytanie.

Jeśli istnieje, nie stanowi to problemu, ale konieczne będzie ustawienie odpowiednich uprawnień dostępu do tabeli folderu FOLDER2.

Jeśli folder o nazwie FOLDER1 nie istnieje na zdalnym serwerze, nie ma możliwości dostępu oprócz sytuacji, gdy zdefiniowano na zdalnym serwerze katalog FOLDER1 zawierający minimalną liczbę plików strategicznych używanych podczas uruchamiania procesu tego typu (pliki .users, .password, APL.ini, adxora).

Plik adxora przechowuje zwłaszcza, w zakodowanej formie, kod użytkownika, pod którym połączy się proces dostępu do danych oraz odpowiadające hasło.

Dlatego na tej karcie należy wprowadzić tabelę powiązań z wystarczającymi parametrami, umożliwiającymi utworzenie plików autoryzujących połączenie na odległość. Tworzenie to nie będzie miało miejsca podczas wprowadzania pozycji, ale zostanie uruchomione po aktywacji łącza (funkcja dostępna za pomocą prawego przycisku myszy w pozycji).

Należy zauważyć, że łącza mogą być nacechowane funkcjonalnie, np. Łącze księgowe odpowiada łączu umożliwiającemu aplikacji dostęp do zdalnej księgowości. Możliwe jest tylko jedno łącze każdego typu w folderze, a w takim przypadku należy uściślić pełne cechy folderu zdalnego, z którym następuje połączenie. Celem tych łącz jest zarządzanie nimi przez aplikacje, które je wspierają (operacja księgowania w aplikacji bez księgowości wyszuka łącze księgowe w celu ustalenia czy połączenie z księgowością na odległość jest wymagane).

Istnieją również łącza typu Inne – może być ich wiele w danym folderze (biorąc pod uwagę, że suma wszystkich typów łącz ograniczona jest do 5). Zarządzanie nimi odbywa się w procesie dodatkowym. Łącze tego typu nie odnosi się obowiązkowo do konkretnego folderu, ale może po prostu odpowiadać danemu środowisku. W takim przypadku, połączenia będą miały miejsce przy pomocy kodu użytkownika bazy danych do podania.

Podczas wprowadzania pozycji łącz, przetwarzanie wyszukuje, która wersja aplikacji SAFE X3 jest zainstalowana w środowisku docelowym. Wykrywana jest zwłaszcza obecność pliku solution.xml, co umożliwia wywnioskowanie pewnej liczy wartości domyślnych podczas wprowadzania pozycji. W przypadku braku takiego pliku, przetwarzanie przyjmuje, że oddalony folder jest w wersji 13X.

Zamknij

 

Pola

Na tej karcie występują następujące pola :

Logowanie

Pole to, które jest jedynie wyświetlane, odnosi się do kodu dla folderu objętego wykonaniem zadania.

  • Serwer aplikacji (pole CSERVEUR)

Odpowiada nazwie lub adresowi sieciowemu serwera aplikacji, tzn. serwera, na którym przechowywane są odniesienia do katalogu (w szczególności kartoteki dla różnych katalogów w rozwiązaniu).

  • Port (pole CPORT)

Definiuje port TCP/IP w którym serwer połączenia oczekuje zapytań o połączenia z katalogu.

  • Ścieżka dostępu (pole CPATH)

Wyłącznie do wyświetlenia, pole to odpowiada katalogowi głównemu foldera zgodnie z jego definicją na serwerze aplikacji. Jest on zdefiniowany jako funkcja wolumenu wprowadzonego w pierwszej zakładce foldera rekordu.

Po podłączenia do samego foldera informacje te można znaleźć po wprowadzeniu następującej instrukcji:

filpath('','','')

  • Serwer przetwarzania (pole CSERVTRT)

Odpowiada nazwie lub adresowi sieciowemu procesu proponowanego domyślnie (może istnień więcej niż jeden i domyślnie może to być serwer aplikacji). Serwer procesowy jest serwerem, na którym wykonany zostaje kod aplikacji przekazany przez serwer aplikacji.

  • Katalog publikacji (pole CPUB)

Odpowiada kartotece serwera aplikacji, z której tworzone są elementy XML definiujące użytkownika. Pole to nie zostaje wyświetlone, a jego wartość zostaje określona jako funkcja instalacji.

Tabela Prawa dostępu do folderu

 

  • Udzielono autoryzacji do bieżącego folderu (pole SOLAUZ)

 

Tabela Łącza folderu poza rozwiązaniem

  • Typ powiązania (pole LTYPLIEN)

Definiuje typ powiązania:

  • powiązanie typu Inne, które musi być zarządzane szczegółowo w przetwarzaniach.
  • powiązanie charakterystyczne (Do księgowania, Do środków trwałych, Do listy płac, Do logistyki...). Ten typ powiązania zarządzany jest przez aplikację, jeśli ma to zastosowanie. Dla danego folderu może istnieć tylko jedno powiązanie każdego typu.
  • Aktywne łącze (pole LLIENACT)

Pole wyświetlane wyłącznie wtedy, gdy powiązanie jest określone jako aktywne. Pole to jest przechowywane w tabeli katalogów, ale kontrola egzystencji zdalnej kartoteki jest prowadzona w stanie aktywnym, gdy zakładka jest wyświetlona.

  • Maszyna (pole LMAC)

Ścieżka sieci definiująca zdalny serwer do podłączenia.

  • Usługa (pole LSERV)

Numer zdalnego serwera z którym nawiązywane jest połączenie.

  • Katalog (pole LREP)

Adres dysku instalacyjnego dla rozwiązania zdalnego. Jest to lokalizacja, w której kartoteka stosowana w zdalnym połączeniu zostanie utworzona, jeżeli nie istnieje katalog o tym samym kodzie, co katalog bieżący.

Adres ten odpowiada kartotece bazy danych (pojemność 0 adxvolumes) na serwerze aplikacji.

  • Typ systemu operacyjnego (pole LTYPOS)

Definiuje system operacyjny serwera, do którego następuje powiązanie.

  • Powiązany folder (pole LDOSTARG)

Zdefiniuj powiązany katalog do podłączenia. Informacja ta jest wymagana, gdy powiązanie jest charakteryzowane, ale nie w wypadku powiązania dodatkowego.

  • Rozwiązanie (pole LSOL)

Pole to, bez możliwości edycji, podaje nazwę rozwiązania (w znaczeniu terminu SAFE X3), jeśli można ją znaleźć w pliku konfiguracyjnym xml (tzn. jeśli występuje łączenie ze środowiskiem wersji 140 lub wyższej).

  • Typ bazy dan. (pole LTYPDBA)

Zdefiniuj typ bazy danych, do której użytkownik zostanie podłączony.

  • Nazwa bazy danych (pole LDBA)

Odpowiada nazwie zdalnej bazy danych. Informacje te zostają odzyskane w pliku solutions.xml, jeżeli powiązanie wskazuje na środowisko dla wersji większej lub równej 140.

  • Źródło danych (pole LSRC)

Pole to (tylko na ekranie) nadaje nazwę źródła danych ODBC, jeżeli znajduje się ono w pliku configuration.xml (tzn. jeżeli nastąpi połączenie ze środowiskiem, w którym wersja jest wyższa lub równa 140).

  • Użytkownik DBMS (pole LUSR)

Definiuje kod użytkownika (pod względem bazy danych) stosowany w połączeniu.

  • Hasło (pole LPWD1)

Definiuje hasło (pod względem bazy danych) do zastosowania przez użytkownika w celu połączenia ze zdalną bazą danych.

  • Użytkownik systemu (pole LUSRJAV)

Platforma stosowana przez Bridge Java do otwierania zdalnych sesji.

  • Hasło (pole LPWDJAV)

Jest to hasło platformy Użytkownika, stosowane przez Bridge Java do otwierania zdalnych sesji.

Zamknij

 

Ikona "Operacje"

Aktywacja połączeń

Wywołuje aktualizację łącza, tzn. tworzenie katalogu odpowiadającego kodowi folderu w trakcie ustawiania na zdalnym serwerze, z koniecznymi plikami konfiguracyjnymi.

Jeśli katalog już istnieje oraz odpowiada katalogowi „prawdziwego” folderu zdalnego (sprawdzana jest obecność podkatalogu TRT), nic nie jest zmieniane w celu uniknięcia zaburzenia połączenia z folderem na serwerze źródłowym. Jednak w takim przypadku, nie ma potrzeby żadnego działania, ponieważ połączenie zdalne jest możliwe (z uprawnieniami użytkownika bazy danych odpowiadającymi kodowi folderu).

Test łącza

Umożliwia po aktywacji łącza sprawdzenie, czy połączenie jest możliwe (próba otwarcie tabel administratora).

SEEWARNING Funkcja ta nie jest możliwa, jeśli kod folderu, w którym ustawiane są łącza jest bieżącym folderem.

Dezaktywacja łącza

Funkcja ta dezaktywuje łącze, tzn.:

  • aktualizuje flagę Aktywny w ustawieniach folderu.
  • proponuje usunięcie katalogu oraz plików utworzonych podczas aktywacji łącza, jeśli łącze to nie odpowiada „prawdziwemu” folderowi zdalnemu. Uwaga! Usunięcie tego katalogu spowoduje dezaktywację możliwych połączeń dla folderów o tej samej nazwie umieszczonych na innych serwerach. Odpowiedź Tak na pytanie nie jest więc oczywista.

 

Zamknij

 

Raporty

Z funkcją domyślnie powiązane są następujące raporty :

 ADOSSIER : Parametry folderu

Można to zmienić w ustawieniach.

Przyciski określone

Przycisk ten uruchamia funkcję zatwierdzania folderu.

Szczegóły operacji realizowanych podczas zatwierdzania folderu znajdują się w aneksie technicznym.

Pasek menu

Opcje / Import

Funkcja ta jest szczególne przydatna podczas przekazania pełnego folderu z jednego serwera do drugiego. Koniecznym jest więc z jednej strony przekazanie struktury drzewiastej plików folderu, a z drugiej przekazanie danych (można to zrobić za pomocą narzędzi bazy danych lub poprzez import/eksport tabel SAFE X3, jeśli folder docelowy już istnieje). Koniecznym jest jednak także pobranie informacji struktury zawartych w rekordzie Folder (informacje z tego rekordu są przechowywane w tabelach ADOSPAR, ADOSDIM, ADOSACT, które są tabelami administratora, powiązanymi z folderem administratora, a więc nieprzekazywanymi automatycznie). Opcja Import pozwala szczegółowo utworzyć prawidłowy rekord Folder poprzez odczyt pliku konfiguracyjnego o nazwie PARAM.int umieszczony w przekazanym katalogu podstawowym folderu. Plik PARAM.ini utworzony podczas tworzenia folderu aktualizowany jest podczas każdego ponownego zatwierdzania.

Opcje / Log

Funkcja ta umożliwia wyświetlenie loga dotyczącego ostatniego zatwierdzenia danego folderu. Należy zapoznać się z logiem po zakończeniu zatwierdzania w celu upewnienia się, że nie wystąpiły błędy. Błędy w logu sygnalizowane są kolorem czerwonym.

Opcje / Wielkość

Funkcja ta rozpoczyna obliczanie rozmiaru uwzględniając ustawienia wymiarowania zdefiniowane na odpowiadającej karcie. Po wykonaniu funkcji, okno umożliwia wyświetlenie w tabeli, dla każdej tabeli, liczby obliczonych pozycji oraz rozmiaru w megabajtach potrzebnego dla danych oraz indeksów. Na dole okna przedstawione są zsumowany rozmiar danych oraz indeksu, jak również całkowity potrzebny rozmiar. Rozmiar ten może zostać przeniesiony (z ewentualnym zaokrągleniem do góry w celu zachowania marginesu) na pierwszą kartę zarządzania folderem.

Format podstawowy jest oczywiście uwzględniany w celu określenia proponowanego rozmiaru rzeczywistego w megabajtach. Algorytm jest następujący:

  • w bazie typu ASCII, jeden znak odpowiada jednemu bajtowi,

  • w bazie typu UNICODE (UTF8 lub UCS2) uznaje się, że jeden znak odpowiada 2 bajtom, oprócz sytuacji, w której istnieje zmienna środowiskowa o nazwie STUSIZE (może ona być odczytywana przez funkcję SAFE X3 getenv$) w celu podania innego mnożnika. W przypadku bazy zarządzanej np. w znakach chińskich, zalecana wartość to raczej 3 niż 2, ponieważ może to być wartość pośrednia taka, jak 2,5.

Wsad / Import

Wsad / Eksport

Funkcja ta umożliwia import pliku „BATCH.tmp” obecnego w katalogu podstawowym folderu GDOSX3.

Import ten nadpisuje rekordy obecne w pliku. Dla zadań okresowych nie odzyskuje się parametrów, a podczas importu dezaktywowane są wszystkie zadania okresowe.

Po zakończeniu importu plik „BATCH.tmp” jest usuwany.

Funkcja ta dostępna jest wyłącznie z folderu głównego GDOSX3.

Wsad / Eksport

Funkcja ta umożliwia utworzenie pliku ustawień dla serwera WSADOWEGO w celu umożliwienia odzyskania ich w innym folderze i innej wersji:

Eksportowane są następujące elementy:

  • Zadania wsadowe (tabela ABATTAC)
  • Grupa zadania (tabela ABATGRP)
  • Zadania okresowe (tabela ABATABT) bez ustawień zadań okresowych
  • Terminarze (tabela ABATCAL)
  • Ograniczenia czasu pracy (tabela ABATHOR)

Funkcja ta tworzy plik o nazwie „BATCH.tmp” w katalogu podstawowym folderu GDOSX3. Pobierane są także wszystkie rekordy wyższe niż „X”.

Funkcja ta dostępna jest wyłącznie z folderu głównego GDOSX3.

Komunikaty o błędzie

Podczas wprowadzania mogą wyświetlić się następujące komunikaty ogólne oraz o błędach :

Wolumin nie istnieje

Nazwa woluminu (domyślnie A) jest nieznana.

Kod już istnieje w pozycji

W tabeli języków, wprowadzono kod języka już istniejący w poprzedniej pozycji.

N użytkowników w tym folderze

Próba uruchomienia ponownego zatwierdzenia folderu, ale nadal są do niego połączeniu inni użytkownicy.

Komunikaty o błędzie podczas zatwierdzania folderu

Podczas uruchamiania zatwierdzania folderu tworzony jest log. Wystąpić może wiele błędów. Przedstawione są one w postaci pozycji błędu (na czerwono) w logu, z ewentualnymi informacjami dodatkowymi. Niektóre błędy są ogólne, ale większość z nich jest powiązana ze złożoną fazą ponownego zatwierdzania ekranów. Poniżej podano dwie serie błędów.

Uwaga:

Log zatwierdzania folderu dostępny jest przy pomocy przycisku Log z poziomu zarządzania folderem. Jeśli zatwierdzanie folderu zostało uruchomione przez serwer wsadowy, log zapytania poda wyłącznie godzinę rozpoczęcia zatwierdzania. Aby wyświetlić szczegółowy log operacji, należy przejść przez zarządzanie folderem.

Wystąpić mogą także inne błędy nieopisane tutaj, w szczególności zmiana wersji. Błędy te są zdefiniowane w informacjach o wersji towarzyszących aktualizacjom wersji.

Błędy ogólne

Folder jest używany
Trwa generowanie folderu
N użytkowników w tym folderze

Błędy te mogą wystąpić we wstępnej fazie blokowania folderu w trakcie ponownego zatwierdzania, jeśli zablokowanie nie jest możliwe.

Błąd odczytu / Błąd zapisu / Błąd usuwania

Problem uprawnień zapisu istnieje w tabeli, której nazwa jest podana w dalszej części komunikatu. Błąd ten może wystąpić w trakcie dowolnej fazy generowania (tworzenie ekranów, menu itp.), jeśli problem uprawnień dostępu istnieje dla jednej z tabeli odpowiadającego słownika.

Błędy powiązane z ponownym zatwierdzaniem ekranów

Zbyt mało przestrzeni w kierunku X (szerokość konieczna / szerokość maksymalna)
Zbyt mało przestrzeni w kierunku Y (wysokość konieczna / wysokość maksymalna)

Podczas zatwierdzania ekranu nie ma wystarczającego miejsca w celu umieszczenia wszystkich pól na ekranie (nie uniemożliwia to zatwierdzenia ekranu, ale konieczne będzie jego ręczne sprawdzenie).

Typ danych nie istnieje
Operacja nie istnieje
Obiekt nie istnieje
Tabela nie istnieje
Nie wprowadzono parametru

Te nieblokujące błędy mogą wystąpić podczas zatwierdzania ekranu. Nie mogą one wystąpić na ekranach wprowadzania, ale mogą zdarzyć się po przekazaniu za pomocą kopii między folderami elementów, a następnie podczas ponownego zatwierdzania folderu. W takim przypadku ekran należy sprawdzić ręcznie.

Zbyt wiele pozycji w bloku (maks. 30)
Zbyt wiele kolumn w bloku (maks. 15)
Zbyt wiele pól w bloku (maks. 150)
Zbyt wiele parametrów w polu (maks. 20)
Zbyt wiele operacji na ekranie (maks. 500)

Te blokujące błędy mogą wystąpić podczas zatwierdzania ekranu. Nie mogą one wystąpić na ekranach wprowadzania, ale mogą zdarzyć się po przekazaniu za pomocą kopii między folderami elementów, a następnie podczas ponownego zatwierdzania folderu. W takim przypadku ekran należy sprawdzić ręcznie.

Zmienna nie została zdefiniowana w tym bloku

Zmienna końca tabeli bloku nie jest prawidłowo zadeklarowana w strukturze karty

Aneks: dodatkowe informacje techniczne

Definicja volumenu

Woluminy pozwalają na zdefiniowanie katalogów, na których są zainstalowane pliki instalacyjne aplikacji oraz pliki dotyczące utworzonych folderów (za wyjątkiem bazy danych).

Katalogi te są zdefiniowane w pliku konfiguracyjnym o nazwie adxvolumes zainstalowanym w katalogu podstawowym instalacji silnika (katalog ten jest ze swojej strony identyfikowany przez wolumin 0 (zero), który jest zarezerwowany dla instalacji wykonania silnika).

Ścieżka podstawowa woluminu może zostać odnaleziona przy użyciu następującej funkcji w kalkulatorze SAFE X3:

filpath("!","","","","x")

Gdzie x jest kodem woluminu (0,A,B,C...)

Poprzez uzupełnienie drugiego parametru funkcji filepath, można znaleźć dokładną ścieżkę dostępu do pliku adxvolumes:

filpath("!","adxvolumes","","","0")

W standardowej instalacji plik adxvolumes zawiera przynajmniej dwie pozycje (jedna pozycja dla woluminu 0, druga dla woluminu A, ewentualnie inne dla woluminów B, C, D itp.) w następującej formie (tutaj dla serwera NT na serwerze UNIX, znajdują się ścieżki w formie np. /home/SAFEX3/runtime):

0 :D:\SAFEX3\Runtime
A :D\SAFEX3\Foldery
B :E:\VolumenB

Należy podkreślić, wartość użycia innych woluminów, ponieważ dwa pierwsze przedstawiają same z siebie mało interesujące aspekty w wersji 140, ponieważ struktury drzewiaste folderu, jeśli zawierają wiele plików, przyjmują zazwyczaj formę, która niezbyt się zmienia. W takim przypadku kwestia optymalizacji wpisów sortowanych wg podziału na różne dyski nie jest zbyt użyteczna, a dane są przechowywane w bazie. Jedyny przypadek, w którym może to być interesujące to stacja, w której w katalogu TXT przechowywane są pliki tekstowe i graficzne, tak, jak było to robione w wersji 130 (od wersji 140 istnieje dużo przydatniejsza możliwość przechowywania ich w bazie). Dodatkowo, jeśli używany jest interfejs sieciowy, pliki XML wygenerowane i używane przez serwer HTTP są zawsze przechowywane w katalogu zdefiniowanym na podstawie woluminu, w którym zainstalowany został folder administratora (zazwyczaj A).

Moduły używane do definiowania folderów

Używane moduły mogą być zdefiniowane dla wielu typów:

  • Moduły funkcjonalne opisane w aneksie.
  • Moduły techniczne (Administrator, Dane podstawowe, Projektowanie, Wewnętrznie w X3). Moduł Wewnętrznie w X3 nie może być aktywny (zarezerwowany jest dla zespołów rozwoju SAFE X3). Zalecane jest aktywowanie modułu Projektowanie nawet jeśli nie przewidywany jest żaden konkretny rozwój tak, aby mieć dostęp do pewnych funkcjonalności utrzymania bezpośrednio z folderu.
  • Moduły dodatkowe (Moduły spec. 1 do 4) otwarte dla rozwoju przez partnerów.

Między modułami istnieją ograniczenia współzależności. Te współzależności są testowane bezpośrednio podczas wprowadzania modułów aktywnych, udokumentowanych w aneksie. Dla modułów technicznych, wymagane jest ustawienie modułów Administrator i Dane podstawowe jako Tak.

Użyte tabele

SEEREFERTTO Odniesienie do dokumentacji Implementacja