Zarządzanie tekstami możliwymi do przetłumaczenia 

Wprowadzenie

W pakietach programu Sage w technologii X3 teksty możliwe do przetłumaczenia zarządzane są na różnych poziomach, dostępne są też narzędzia tłumaczenia, zarówno dla dostarczonych języków i języków niedostarczonych w standardzie.

Trzy różne tabele w bazie danych są wykorzystywane do zarządzania tymi tekstami. Są to następujące tabele:

  • Tabela APLSTD odpowiada tabeli testów zorganizowanych w rozdziale. Tekst tej tabeli jest zdefiniowany przez 3 numery: numer rozdziału, numer komunikatu w rozdziale oraz dodatkowy typ komunikatu. Aby mieć dostęp do tego typu komunikatu w bieżącym języku połączenia, można użyć kalkulatora w funkcji masowej z następującą składnią:
    mess(message_number,chapter_number,message_type)
    Ta tabela jest zarządzana przez administratora i można otrzymać do niej dostęp przez administratora i mechanizm.
  • Tabela ATEXTE określa większość komunikatów połączonych ze słownikiem (na przykład tytuły pól pojawiają się na ekranie). Komunikat tego typu jest określony numerem. Uzyskanie dostępu do komunikatu tego typu w bieżącym języku połączenia jest możliwe przy użyciu kalkulatora, stosując funkcję AFNC.TEXTE ze składnią:
    Func AFNC.TEXTE(message_number)
    Ta tabela jest zarządzana przez administratora.
  • tabela ATEXTRA określa dane z tabeli, które są możliwe do przetłumaczenia. Taki tekst określany jest kluczem zawierającym tabelę, w której zarządzane są dane związane z tekstem, kod dla odpowiedniego tekstu oraz klucz dla odpowiedniego rekordu.
    Uzyskanie dostępu do komunikatu tego typu w języku bieżącego połączenia jest możliwe przy użyciu kalkulatora, stosując funkcję AFNC.TEXTE ze składnią:
    Func AFNC.TEXTRA(table_code, field_code, key_value_1, key_value_2)
    Ta tabela jest zarządzana głównie przez programistów aplikacji, ale niektóre tabele są dostępna dla administratora (na przykład tabele dodatkowe).

Tabela APLSTD.

APLSTD służy do zapisywania:

  • komunikatu użytego przez urządzenie dla różnych funkcji. Wtedy typ komunikatu jest równy 0. Znajdują się tu słowa kluczowe języka, tekstu przydatne w niektórych funkcjach (na przykład nazwy dni tygodnia oraz miesięcy zwracane przez funkcję dzień$ oraz miesiąc$), podobnie jak komunikaty błędów zwracane przez mechanizm lub niektóre teksty interfejsów.
  • komunikaty używane przez administratora oraz funkcjonalnościami aplikacji. Wtedy typ komunikatu jest równy 1. W takim wypadku występuje rozróżnienie między rozdziałami komunikatów oraz lokalnymi menu:
    • Rozdziały komunikatów zawierające komunikaty usług są połączone z funkcjonalnościami aplikacji
    • Menu lokalne służą do zarządzania wpisami w formie pól kombi lub przycisków opcji, wyświetlane wybory odpowiadają różnym komunikatom rozdziału, a wprowadzona wartość pola odpowiada klasyfikacji komunikatu w rozdziale.

Zarządzanie komunikatami oraz menu lokalnymi odbywa się w dedykowanej funkcji. Pole wyboru określa, czy rozdział jest menu lokalnym.

Aby udostępnić programistom i osobom odpowiadającym za daną lokalizację dedykowane rozdziały, określono zakresy numerów. Szczegóły zakresów znajdują się w odpowiednim aneksie.

Lokalne menu może być dodatkowo skonfigurowane przez użytkownika (parametry wyboru w polu kombi). Jest to określone wyborem w parametrachrozdziału komunikatów.

Jeśli menu tego typu może zostać skonfigurowane, nie zostanie zaktualizowane podczas ponownego zatwierdzenia folderu, instalacji nowej wersji ani podczas instalacji poprawki.

Wszystkie menu lokalne i komunikaty w zakresach zarezerwowanych dla elementów specjalnych/niestandardowych i chronione wymaganymi kodami czynności mogą być aktualizowane specjalnymi/niestandardowymi poprawkami i są zabezpieczona na wypadek aktualizacji.

Tabela ATEXTE

Tabela ATEXTE służy do przechowywania tekstów słownika. Te pola są numerowana z zachowaniem następującej zasady:

  • Wszystkie standardowe teksty są zdefiniowane numerem mniejszym niż 100 000. Dla danego pakietu programu, przypisany numer nie ulega zmianie i jest zabezpieczony na wypadek aktualizacji.
  • Wszystkie teksty specjalne/niestandardowe są zdefiniowane numerem większym niż 100 000. Numerów są przypisywane automatycznie w razie potrzeby, kiedy wykonywane są specjalne/niestandardowe prace programistyczne. Te numery nie mogą pozostać niezmienne, ponieważ dany numer może istnieć w innym folderze. Kiedy specjalne/niestandardowe prace programistyczne zostają dodane przez poprawkę, teksty i numery są obecne w tej poprawce. W czasie integracji, numer tekstu pozostaje niezmienny, jeśli to możliwe, jeśli nie, automatyczne ponowne numerowanie jest przeprowadzane. Podobnie w przypadku ponownego zatwierdzenia specjalnego/niestandardowego folderu w kontekście o 3 poziomach folderów może zostać rozpoczęta procedura automatycznego ponownego numerowania (zobacz załącznikopisujący tę funkcjonalność).

Tabela ATEXTA

Tabela ATEXTRA służy do przechowywania tekstów możliwych do przetłumaczenia związanych z rekordami, których tytuły będące funkcją języka muszą być różne. W słowniku danych, pola używające tego typu tekstu korzystają z typu danych, których kod zaczyna się od AX.

Pole określone tym typem nie jest przechowywane w tabeli, ale znajduje się w tabeli ATEXTRA, wierszach określonych kodem dla tabeli, polu oraz kluczu rekordu (oraz języka), które zawierają rzeczony tekst.

Na przykład, w wypadku tabeli dodatkowej (określonej numerem, na przykład numerem 23 i zawierającej kod, na przykład kod COD), klucz określający odpowiedni tytuł (poleLNGDES ) dla języka FRA będzie składała się z następujących elementów:

ATABDIV,LNGDES,FRA,23,COD

Wszystkie klucze tego typu mogą zostać wprowadzone w ekranach i przetłumaczone on-line dzięki dedykowanej funkcji.