Reprezentacje

• Kod reprezentacji (pole CODREP)

Unikalny identyfikator reprezentacji. Ten identyfikator jest używany w celu automatycznego zarządzania nazwami skryptów warstwie administratora podczas weryfikacji.

• Opis (pole AZINTREP)

Opis reprezentacji.

• Kod klasy (pole CODCLA)

Należy wybrać kod klasy. Definiuje on klasę powiązaną z reprezentacją. Jest on wymagany.

• Wystąpienie (pole ABRCLA)

Należy wprowadzić nazwę właściwości, która identyfikuje instancję klasy w reprezentacji.

• Używane dla rezultatów wyszukiwania (pole DEFREP)

Jeśli to pole jest zaznaczone to reprezentacja jest wybierana domyślnie w celu wyświetlenia szczegółów danych przy użyciu odnośnika na stronie wyników wyszukiwania. Dla danej klasy i danego typu wybrać można tylko jedną reprezentację.

• Autoryzacja (pole AFCRIGHT)

Należy wybrać kod funkcji. Ten kod umożliwia administratorowi na weryfikację, czy użytkownik ma dostęp do tej funkcji. Profil użytkownika definiuje dla każdego użytkownika, do których funkcji ma on dostęp i ewentualnie definiuje filtry według firmy i według lokalizacji.

 Pole Uprawnienia nie jest wymagane, ale jeśli nie uzupełniono żadnej funkcji to reprezentacja jest dostępna bez ograniczeń dla wszystkich użytkowników, którzy mają dostęp do punktu końcowego.

• Zbieżność (pole FONCTION)

Należy uzupełnić funkcję Sage X3, wskazaną w trybie edycji (na stronach klasycznych), jeśli użytkownik modyfikuje rekord w trybie Detail, chociaż faseta Edit nie została wskazana dla reprezentacji.

To pole nie jest wymagane.

• Kod działań (pole CODACT)

Należy uzupełnić kod działania. Ten kod działania jest używany w celu ochrony reprezentacji podczas standardowego procesu wgrywania poprawek, jeśli kod rozpoczyna się od litery X, Y lub Z w celu ustawienia reprezentacji jako opcjonalnych. Zachowuje się on tak, jak wszystkie kody działania zdefiniowane w słownikach.

• Moduł (pole MODULE)

Należy wybrać moduł techniczny, z którym powiązana jest reprezentacja.

• pole TYPMSKREP

Typ ekranu, dla którego utworzona została reprezentacja.

• System (pole FLGSYSTEM)

To pole jest zarezerwowane dla administratora. Nie należy go zaznaczać dla standardowej reprezentacji.

• Kod (pole CODFAC)

Lista faset powiązanych z reprezentacją.

• Aktywny (pole ENAFAC)

Pole Aktywny jest zaznaczane automatycznie w zależności od zarządzanych zachowań zaznaczonych w tabeli Zarządzanie zachowaniami.

• Kod (pole CODCOM)

Nazwa zarządzanych zachowań.

• Aktywny (pole ENACOM)

Pole Aktywny należy zaznaczyć, aby aktywować odpowiadające zachowania.

• Kod (pole CODCOL)

Należy podać kod kolekcji.

• Jeśli kolekcja jest zdefiniowana na poziomie reprezentacji to kod jest unikalny i zawiera maksymalnie 12 znaków.
  
• Jeśli kolekcja jest zdefiniowana na poziomie klasy lub klasy podrzędnej to należy wskazać ścieżkę klasy. Na przykład, jeśli dokument ma poziom pozycji, w którym zdefiniowano kolekcję to składnia to DOC.LINE.COLLECTION, gdzie DOC i LINE to instancje zagnieżdżonych klas.

 Deklarowanie kolekcji obecnych na poziomie klasy ma sens tylko, jeśli dodane mają zostać wyłącznie pola obecne w reprezentacji.

• Alias (pole ALIASCOL)

Alias to unikalna nazwa identyfikująca kolekcję. Musi być on zdefiniowany, jeśli podano ścieżkę klasy i musi być on unikalny dla reprezentacji.

• Opis (pole INTITCOL)

Należy wprowadzić etykietę kolekcji.

• Il. min. (pole MINCOL)

To pole definiuje, w jaki sposób wszystkie właściwości są przechowywane w pamięci. Możliwa wartość to 0, 1 lub Maksimum.

• Działanie (pole ACTCOL)

Należy wprowadzić kod działania dla wymiarowania. Pozwala on na zdefiniowanie maksymalnego rozmiaru zbioru w bazie wartości kodu działania. Ten kod nie jest wymagany.

• Maksymalna liczba (pole MAXCOL)

Należy wprowadzić maksymalny rozmiar kolekcji. To pole można uzupełnić tylko, jeśli w kolekcji nie ma kodu działania.

 To pole nie jest wymagane. Jeśli to pole pozostawiono puste to rozmiar kolekcji wzrasta automatycznie bez limitu podczas tworzenia nowych pozycji.

• Licznik (pole PROCOL)

Właściwość reprezentacji, która zawiera liczbę pozycji utworzonych w kolekcji. Właściwość należy wybrać, jeśli liczba pozycji dokumentu została wskazana w nagłówku.

• Wstawianie (pole FLGINSCOL)

Jeśli pola kolumn Wprowadzanie, Usuwanie, Sortowanie i Dodawanie są zaznaczone (mają wartość „Tak”) to operacje wprowadzania, usuwania, sortowania i dodawania pozycji są możliwe w kolekcji. Jeśli kolekcja została zdefiniowana w klasie to te wartości są takie same, jak w reprezentacji.

 Te pola można odznaczyć na poziomie reprezentacji, ale nie można ich zaznaczyć, jeśli operacja nie jest uwzględniana na poziomie klasy.

Wywoływane są odpowiadające metody ADDLINE, ADELLINE, ASORT i AINSERT.

• Usuwanie (pole FLGSUPCOL)

Jeśli pola kolumn Wprowadzanie, Usuwanie, Sortowanie i Dodawanie są zaznaczone (mają wartość „Tak”) to operacje wprowadzania, usuwania, sortowania i dodawania pozycji są możliwe w kolekcji. Jeśli kolekcja została zdefiniowana w klasie to te wartości są takie same, jak w reprezentacji.

 Te pola można odznaczyć na poziomie reprezentacji, ale nie można ich zaznaczyć, jeśli operacja nie jest uwzględniana na poziomie klasy.

Wywoływane są odpowiadające metody ADDLINE, ADELLINE, ASORT i AINSERT.

• Sortowanie (pole FLGTRICOL)

Jeśli pola kolumn Wprowadzanie, Usuwanie, Sortowanie i Dodawanie są zaznaczone (mają wartość „Tak”) to operacje wprowadzania, usuwania, sortowania i dodawania pozycji są możliwe w kolekcji. Jeśli kolekcja została zdefiniowana w klasie to te wartości są takie same, jak w reprezentacji.

 Te pola można odznaczyć na poziomie reprezentacji, ale nie można ich zaznaczyć, jeśli operacja nie jest uwzględniana na poziomie klasy.

Wywoływane są odpowiadające metody ADDLINE, ADELLINE, ASORT i AINSERT.

• Dodanie (pole FLGAPDCOL)

Jeśli pola kolumn Wprowadzanie, Usuwanie, Sortowanie i Dodawanie są zaznaczone (mają wartość „Tak”) to operacje wprowadzania, usuwania, sortowania i dodawania pozycji są możliwe w kolekcji. Jeśli kolekcja została zdefiniowana w klasie to te wartości są takie same, jak w reprezentacji.

 Te pola można odznaczyć na poziomie reprezentacji, ale nie można ich zaznaczyć, jeśli operacja nie jest uwzględniana na poziomie klasy.

Wywoływane są odpowiadające metody ADDLINE, ADELLINE, ASORT i AINSERT.

• Typ (pole TYPTRT)

Należy wybrać typ kodu.

Standardowy

Kod dostarczony przez dostawcę oprogramowania.

Wertykalny

Kod dostarczony przez dostawcę oprogramowania lub przez partnera w celu pokrycia zapotrzebowania danego sektora działalności.

Specyficzny

Kod dostarczony przez partnera dla klienta lub wprowadzony przez zespół programistów klienta w celu pokrycia jego konkretnych potrzeb.

• Plik (pole CODTRT)

Należy wybrać nazwę skryptu. Konwencja nazewnictwa wskazuje użycie nazwy: repr_Ryyyy, gdzie:

• repr to kod klasy,
• yyyy to STD dla skryptów dostarczanych w „standardzie”
• yyyy to VER dla skryptów dostarczanych „wertykalnie”,
• yyyy to SPE dla skryptów dostarczanych jako „specyficzne”

 Konwencja nazewnictwa nie jest wymagana, ponieważ skrypt może być współdzielony przez różne klasy.

• Zlecenie (pole RANTRT)

Należy wprowadzić porządek, w którym etykiety $METHODS i $PROPERTIES są wywoływane w zdarzeniu.

• Kod działań (pole ACTTRT)

Kod używany w celu ochrony skryptu podczas standardowego procesu wgrywania poprawek, jeśli kod rozpoczyna się od litery X, Y lub Z w celu aktywacji lub dezaktywacji wywoływania skryptu.

• Własność (pole CODFLD)

Należy wprowadzić nazwę właściwości zgodną z nazwą używaną w skrypcie Sage X3.

• Zlecenie (pole NUMFLD)

Należy wprowadzić porządek klasyfikowania właściwości.

• Opis (pole AZINTFLD)

Należy wprowadzić etykietę właściwości wyświetlaną na interfejsie użytkownika.

• Krótki opis (pole AZINTSHTFL)

Należy wprowadzić krótką etykietę właściwości. Może być ona używana podczas personalizacji interfejsu użytkownika.

• Typ (pole CODTYP)

Należy uzupełnić typ danych powiązany z właściwością. Odnosi się on do słownika typów danych. To pole jest wymagane.

• Menu (pole NOLIB)

Należy wprowadzić numer menu lokalnego, jeśli typ danych w poprzednim polu to „M” (menu lokalne).

Numery definiują wszystkie wartości dostępne dla właściwości (np. numer 1 odpowiada menu lokalnemu Tak/Nie).

• Długość (pole LONG)

Należy wprowadzić długość pola, jeśli typ danych nie określa długości.

Długość pola może być wyrażona w liczbie znaków (dla wartości typu ciąg znaków) lub w cyfrach w zależności od formatu: N,M, gdzie N to liczba znaków przed przecinkiem, a M to liczba miejsc po przecinku.

• Działanie (pole ACTFLD)

Kod używany w celu ochrony konkretnych właściwości w klasach standardowych podczas standardowego procesu wgrywania poprawek, jeśli kod rozpoczyna się od litery X, Y lub Z i w celu ustawienia ich jako opcjonalnych, w zależności od kodu działania podanego podczas konfiguracji folderu Sage X3. Zachowuje się on tak, jak wszystkie kody działania zdefiniowane w słownikach.

• Inkaso (pole FLDGRP)

Należy uzupełnić kod kolekcji, jeśli właściwość nie jest unikalna. Ten kod odnosi się do kolekcji zdefiniowanych w pierwszej sekcji słownika klas. Może to być albo podrzędna tabela referencyjna (tabela główna/struktura pozycji), albo nieznormalizowana tabela przechowywana w wielu kolumnach bazy danych.

• Tabela Lob (pole LOBTAB)

Jeśli typ danych to CLOB lub BLOB i jest on zarządzany przez administratora to pola Tabela Lob i Pole Lob opisują, w której tabeli i w której kolumnie wspierany element jest przechowywany.

W zależności od używanej tabeli, tabela Klucze jest uzupełniana, aby powiązanie zostało utworzone poprzez podanie wartości klucza.

Jeśli typ danych nie jest zarządzany przez administratora to powiązanie jest dokonywane przez program i nie można wprowadzić wartości w tych dwóch polach.

• Pole Lob (pole LOBFLD)

• Typ zawartości (pole LOBCNT)

Jeśli typ danych to CLOB lub BLOB i jest on zarządzany przez administratora to należy wybrać typ zawartości powiązany z typem danych.

• Obowiązkowe (pole OBLIG)

Jeśli wartość tego pola to „Tak” to właściwość jest prawidłowa, ale tylko, jeśli zawiera wartość.

• Tabela kontrolna (pole CODCTL)

Należy uzupełnić tabelę kontrolną, która umożliwia dokonanie dodatkowej kontroli spójności, zdefiniowanej przez prostą konfigurację.

• Zależność (pole TABCONT)

Należy wprowadzić właściwość używaną, jeśli tabela kontrola jest zależna od innej tabeli.

• Kod dostępu (pole ACS)

Należy uzupełnić kod dostępu, wdrożony przez konfigurację, który umożliwia kontrolę dostępu do właściwości dla użytkownika.

• Akcesor GET (pole FLGACCGET)

Jeśli to pole jest zaznaczone to dla właściwości generowany jest kod „Akcesor GET”.

Wartość tego pola można zmienić w słowniku nawet dla konkretnych rozwiązań na konkretnych klasach standardowych. Jeśli to pole jest zaznaczone to nie zostanie ono odznaczone w momencie wgrywania poprawki.

 To pole należy zaznaczyć tylko, jeśli jest to konieczne. Wywoływanie akcesora GET na wszystkich właściwościach może prowadzić do pogorszenia wydajności rozwiązania.

• Kod (pole CODCLE)

Nazwa kolumny każdego segmentu kluczowego. Nie można jej zmienić.

• Opis (pole INTCLE)

Etykieta każdego segmentu kluczowego. Nie można jej zmodyfikować.

• Typ (pole TYPCLE)

Typ danych segmentu kluczowego. Nie można go zmienić.

• Wartość (pole VALCLE)

Formuła wartości segmentu kluczowego.

W celu dostarczenia wartości kluczowych lub parametrów użyć można tylko podzbioru języka skryptu Sage X3, ponieważ te wartości muszą zostać ocenione przez klienta.
Parametr lub klucz mogą mieć jedną z poniższych wartości:

• Nazwa właściwości instancji lub jedna z instancji podrzędnych. Ścieżka nie zawiera nigdy This. Na przykład: PRICE, ADDLINE.TEXT
• Właściwości kontekstu takie, jak ACTX.USER
• Właściwość instancji w toku tylko, jeśli właściwość znajduje się w tej samej kolekcji lub w tym samym indeksie. Na przykład COLLECTION.PROPERTY – używany jest ten sam indeks.
• Stała (numeryczna lub alfanumeryczna). Na przykład: „VEN”, „SUP”, „00123”, 3.14 lub 67800. Jest to możliwe tylko, jeśli parametr jest przekazywany przy pomocy wartości.
• Właściwość klasy, jeśli parametr musi zostać przekazany jako wskaźnik, a nie jako wartość, pod warunkiem, że ten parametr nie ma sensu w kontekście użycia i nie zostanie użyty. Instancja przeznaczona dla AVOID.
• This jest akceptowane wyłącznie, jeśli parametr jest instancją. Musi być on jedyny.
• =num$(P), gdzie P to właściwość klasy. Ta wartość jest dozwolona tylko, jeśli spełnione zostały następujące warunki:
• Parametr jest typu alfanumerycznego i jest deklarowany według wartości.
• Typ właściwości P to TinyInt, Integer, Decimal, Clob, Char, Date, Uuident lub Datetime.
• =val(P), gdzie P to właściwość klasy. Ta wartość jest dozwolona tylko, jeśli spełnione zostały następujące warunki:
• Parametr jest typu TinyInt, Integer lub Decimal i jest deklarowany według wartości.
• Typ właściwości P to Clob, Char lub Date.

• Kod (pole CODPAR)

Kod każdego parametru, wyświetlany automatycznie. Nie można go zmienić.

• Opis (pole INTITPAR)

Opis każdego parametru, wyświetlany automatycznie. Nie można go zmodyfikować.

• Metoda (pole ADRVAL)

Tryb definiujący, w jaki sposób parametr jest przekazywany w wywoływaniu. Nie można go zmienić.

Według adresu

Odniesienie jest przekazywane do wywołania i wszelkie zmiany naniesione na zmienną podczas wywołania automatycznie zmieniają wartość parametru.

Według wartości 

Parametr jest kopiowany, a przekazywana wartość może zostać zmodyfikowana podczas wywoływania bez wpływu na wartość parametru.

Stała

Odniesienie jest przekazywane podczas wywoływania, ale parametr jest w trybie do odczytu. Modyfikacja podczas wywoływania generuje błąd.

• Typ (pole TYPINTPAR)

Typ danych każdego segmentu kluczowego, wyświetlany automatycznie. Nie można go zmienić.

• Wartość (pole VALEUR)

Należy wskazać formułę, która dostarcza wartość parametru. Tylko podzbiór języka skryptu Sage X3 jest używany dla formuły wprowadzonej w tym polu.

• Kod (pole CODMET)

Należy wprowadzić kod, który identyfikuje nazwę metody, która może zostać wywołana dla reprezentacji. W momencie wykonania zmienna ACTION zawiera ten kod, jeśli odpowiadające zdarzenie jest wykonywane w tagu $METHODS z CURPTH = " " (w plikach źródłowych powiązanej reprezentacji).

• Opis (pole INTITMET)

Należy wprowadzić etykietę metody.

• Zwrot (pole DONMET)

Należy wybrać typ danych wartości przesłanej przez metodę, jeśli jest ona wywoływana przez Fmet. Jest to typ zmiennej ARET_VALUE dostępny w zdarzeniu powiązanym z metodą.

• Kod działań (pole ACTMET)

Należy uzupełnić kod działania, który umożliwia dezaktywację metody. W momencie wykonania, jeśli kod działania nie jest aktywny to metoda nie będzie dostępna.

• Kod (pole CODPARMET)

Należy wybrać nazwę zmiennej zawierającej wartość parametru tak, jak w kodzie wywoływanym przez zdarzenie $METHODS.

• Typ (pole TYPPARMET)

Typ danych parametru wysyłany do metody. Odnosi się on do słowa-klucza używanego do zadeklarowania zmiennej.

• Opis (pole INTITPARME)

Należy wprowadzić etykietę zmiennej .

• Metoda (pole MODPARMET)

Należy wybrać tryb definiujący, w jaki sposób parametr jest przekazywany w wywoływaniu.

Według adresu

Odniesienie jest przekazywane do wywołania i wszelkie zmiany naniesione na zmienną podczas wywołania automatycznie zmieniają wartość parametru.

Według wartości

Parametr jest kopiowany, a przekazywana wartość może zostać zmodyfikowana podczas wywoływania bez wpływu na wartość parametru.

Stała

Odniesienie jest przekazywane podczas wywoływania, ale parametr jest w trybie do odczytu. Modyfikacja podczas wywoływania generuje błąd.

• Wymiar (pole DIMPARMET)

Definiuje, czy wysłany parametr jest tabelą i jaka jest pierwsza wartość indeksu.

Nie

Brak tabeli.

Od 1

Tabela z indeksem zaczynającym się od 1.

Od 0

Tabela z indeksem zaczynającym się od 0.

• Klasa (pole CLAPARMET)

Należy uzupełnić klasę parametru, jeśli wartość pola Typ to „Instancja”.

• Kod (pole CODSEC)

Należy wprowadzić unikalny kod dla reprezentacji składający się z maksymalnie 12 liter lub cyfr.

• Opis (pole AZINTSEC)

Należy wprowadzić etykietę, tzn. nazwę sekcji wyświetlaną na stronie. Ta nazwa jest wymagana.

• Zatwierdzanie zlecenia (pole NIVSEC)

Należy wprowadzić porządek wyświetlania domyślnych sekcji. Porządek może być nie w kolejności i może składać się z do czterech cyfr.

• Stos (pole STACKED)

• Kod działań (pole ACTSEC)

Należy uzupełnić kod działania. Ten kod jest używany w celu ochrony konkretnych sekcji podczas standardowego procesu wgrywania poprawek, jeśli kod rozpoczyna się od litery X, Y lub Z w celu ustawienia sekcji jako opcjonalnych. Zachowuje się on tak, jak wszystkie kody działania zdefiniowane w słownikach.

• Kod (pole CODBLC)

Należy wprowadzić unikalny kod dla reprezentacji składający się z maksymalnie 12 liter lub cyfr.

• Opis (pole AZINTBLC)

Należy wprowadzić netykietę, tzn. nazwę bloku wyświetlanego na stronie. Ta nazwa jest wymagana.

• Sekcja (pole SECBLC)

Należy uzupełnić kod sekcji, w której znajduje się blok.

• Zatwierdzanie zlecenia (pole NIVBLC)

Należy wprowadzić domyślny porządek wyświetlania bloków w sekcjach. Porządek może być nie w kolejności i może składać się z do czterech cyfr.

• Stos (pole BLOCSTACKE)

• Nr kolumny (pole BLOCCOLNUM)

• Kod działań (pole ACTBLC)

Kod używany w celu ochrony konkretnych bloków podczas standardowego procesu wgrywania poprawek, jeśli kod rozpoczyna się od litery X, Y lub Z w celu ustawienia bloków jako opcjonalnych. Zachowuje się on tak, jak wszystkie kody działania zdefiniowane w słownikach.

• Kod (pole OPTCOD)

Należy wprowadzić unikalny kod filtra lub wybrać filtr zdefiniowany na poziomie klasy.

• Klasa (pole OPTFLGCLA)

To pole jest zaznaczane automatycznie, jeśli filtr został zdefiniowany na poziomie klasy.

• Opis (pole AZOPTLIB)

Ta etykieta (tekst słownika, możliwy do przetłumaczenia) odpowiada etykiecie odnośnika filtra widocznego na stronie.

• Kod działań (pole OPTACT)

Jeśli kod działania został uzupełniony to powiązanie jest opcjonalne. Jeśli kod rozpoczyna się od litery X, Y lub Z to powiązanie nie jest standardowe.

• Obowiązkowe (pole OPTOBY)

Tylko jeden filtr może zostać zdefiniowany jako wymagany. Ten filtr będzie używany zawsze i może zostać powiązany z innymi filtrami wymienionymi w tabeli.

• Domyśln. (pole OPTDEF)

Jako domyślny można zdefiniować tylko jeden filtr. Ten filtr ma domyślnie zastosowanie w reprezentacjach, w których jest on obecny.  Użytkownik może jednak wybrać inny filtr jako domyślny.

• Warunek opcji (pole OPTCND)

Definiuje warunek stosowany, jeśli filtr jest aktywny. Jest to wyrażenie logiczne, które może zawierać operatory, właściwości klasy i stałe.

• Komunikat błędu (pole AZOPTERR)

Komunikat wyświetlany, jeśli został zdefiniowany filtr i jeśli wystąpiła próba dostępu do zapisu, który nie spełnia warunków filtra.

• Indeks (pole CODIND)

Domyślny indeks używany dla zapytania. Ten indeks może być tylko jednym z indeksów obecnych w głównej tabeli powiązanej z klasą.

• pole ADESIND

• Opis indeksu (pole DESCRIPT)

Należy opisać indeks, jeśli żaden indeks nie został zdefiniowany jako domyślny w polu Indeks. Opis sortowania może zostać tutaj zdefiniowany na polach obecnych w fasecie Query ze zwykłą składnią kluczy. Na przykład: -FIELD1+FIELD2 -FIELD3+FIELD4.

Jeśli taka składnia jest używana to porządek sortowania jest następujący: według FIELD1 malejąco, następnie FIELD2 rosnąco, dalej FIELD3 malejąco i w końcu FIELD4 rosnąco.

Odpowiada to dodatkowej zmiennej w adresie URL: &OrderBy=FIELD1 Desc;FIELD2;FIELD3 Desc;FIELD4.

• Alias (pole ALIAS)

Unikalny alias w reprezentacji. Jest on używany do opisu właściwości w przepływie danych wymienianych z klientem.

Może on liczyć do 30 znaków. Dozwolone znaki do wielkie litery, cyfry i podkreślniki. Małe litery nie są dozwolone w aliasie.

• Własność (pole CODPRO)

To pole definiuje ścieżkę właściwości.

• Pole dostępne w reprezentacji jest uzupełniane przy pomocy swojej nazwy z następującą składnią: RUNNING_TOTAL.
• Pole dostępne w klasie głównej jest definiowane przy pomocy następującej składni: SORDER.CUSTOMER.
• Pole dostępne w klasie podrzędnej jest definiowane przy pomocy następującej składni: SORDER.LINE.ITEMCODE.

Segmenty w ścieżce to kody instancji podrzędnych zdefiniowane w reprezentacji lub w opisie klasy.

• Inkaso (pole FLDGRPPRO)

Jeśli to pole zostało uzupełnione to właściwość jest członkiem kolekcji, która może być jedną z kolekcji obecnych albo w reprezentacji, albo w klasie, albo w podrzędnej klasie. 

W składni ścieżki kolekcji używana jest kropka. Na przykład: SORDER.LINE.QTY to ścieżka dla kolekcji w klasie podrzędnej ORDERLINE (instancja LINE) klasy SALESORDER (instancja SORDER) powiązanej z reprezentacją.

Jeśli kolekcja jest obecna w reprezentacji to właściwości w ramach tej kolekcji są pokazywane na interfejsie użytkownika w formie tabeli. Jeśli w kolekcji znajduje się tylko jeden element to wyświetla się on na liście.

Właściwości obecne w kolekcji powinny być uporządkowane i znajdować się w tym samym bloku. Oznacza to, że właściwość może zintegrować blok tylko, jeśli przynależy on do odpowiadającej kolekcji. Właściwość zewnętrzna, niezależnie od tego, czy jest ona niezależna czy obecna w innej kolekcji, nie jest akceptowana we właściwościach danej kolekcji.

• Blok (pole BLCPRO)

Domyślny kod bloku, w którym znajduje się właściwość na interfejsie użytkownika.

• Zlecenie (pole ORDPRO)

Należy wprowadzić porządek wprowadzania właściwości w blokach. Porządek może być nie w kolejności i może składać się z do czterech cyfr.

• Opis (pole AZINTPRO)

Należy wprowadzić etykietę i krótką etykietę wyświetlane na interfejsie użytkownika. Użytkownik może zmodyfikować umiejscowienie etykiet lub je ukryć w funkcji personalizacji.

• Krótki opis (pole AZINTSHTPR)

Należy wprowadzić etykietę i krótką etykietę wyświetlane na interfejsie użytkownika. Użytkownik może zmodyfikować umiejscowienie etykiet lub je ukryć w funkcji personalizacji.

• Nr kolumny (pole COLNUM)

• Kod działań (pole ACTPRO)

Kod działania może być używany w celu oznaczenia właściwości jako opcjonalna (jeśli kod działania nie jest aktywny to właściwość automatycznie nie wyświetla się w prototypie) i w celu ochrony cech właściwości, jeśli wskazano kod działania.

• JM (pole UOMPRO)

Jeśli właściwość do wartość numeryczna powiązana z jednostką (np. ilość lub kwota w walucie) to należy wprowadzić właściwość, która definiuje używaną jednostkę. Właściwość musi być jedną z właściwości reprezentacji. Wybrać można tylko właściwość mająca typ danych powiązany z tabelą zarządzającą jednostkami.

• Filtr P (pole PARFILPRO)

Jeśli to pole jest zaznaczone to odpowiadająca wartość stanowi filtr podczas wywoływania zapytania Query. Na przykład:

• SORDER to reprezentacja dla zamówień sprzedaży. Jest ona powiązana z klasą SORDER. Kod instancji to SORD.
• COUNTRY to właściwość klasy SORDER.
• Dla właściwości SORD.COUNTRY, której alias to COUNTRY_ORDER, pole P.Filtr jest zaznaczone.

W celu odfiltrowania zamówień sprzedaży w Stanach Zjednoczonych użytkownik wybiera następującą opcję w adresie URL, która wywołuje reprezentację SORDER w trybie Query:

...?url=http://myserver:8124/x3/erp/DEMO/SORDER?representation=SORDER.$query&where=COUNTRY_ORDER eq 'US'

 Nie ma konieczności zaznaczania tego pola dla wszystkich właściwości fasety Query, ponieważ możliwość odfiltrowania wartości kolumny jest implicytna (pozycja filtra umożliwia bezpośrednie wprowadzenie wartości).

• Zapis P (pole PARENTPRO)

Jeśli to pole jest zaznaczone to odpowiadająca wartość może być filtrem, jeśli fasety Edytuj lub Szczegóły są wywoływane, co jest szczególnie ważne, jeśli jeden z parametrów nie jest obecny w kluczu.

• Kwerenda (pole QRYPRO)

Kolumny Query, Detail, Edit, Look up i Summary reprezentują różne fasety, w których właściwość jest używana. Jeśli pola w tych kolumnach są zaznaczone to właściwość jest obecna w odpowiadającej fasecie.

Po każdej kolumnie faseta znajduje się w kolumnie Stan pocz. Stan początkowy może być widoczny lub ukryty w zależności od fasety. Ten stan początkowy może być następnie modyfikowany dynamicznie przez programistę przy pomocy skryptu używającego metody ASETATTRIBUTE.

Oprócz kolumny Stan pocz., kolumna Edit jest powiązana z kolumną Wprowadzalne. Jeśli pole w tej kolumnie jest zaznaczone to odpowiadające pole jest ustawiane jako możliwe do edycji. Jeśli to pole nie jest zaznaczone to pole wyświetla się wyłącznie w trybie do odczytu. Możliwe jest wdrożenie filtra na właściwościach obecnych w fasecie Query, jeśli te właściwości zostały uzupełnione.

• Stan pocz. (pole STAQRYPRO)

• Szczegół (pole DETPRO)

• Stan pocz. (pole STADETPRO)

• Edycja (pole EDIPRO)

• Stan pocz. (pole STAEDIPRO)

• Wprowadzalne (pole TYPAFFPRO)

• Ukrywalne (pole ISMASKABLE)

• Koniec linii (pole BREAKAFTER)

• Wyszukać (pole LOKPRO)

Kolumny Query, Detail, Edit, Look up i Summary reprezentują różne fasety, w których właściwość jest używana. Jeśli pola w tych kolumnach są zaznaczone to właściwość jest obecna w odpowiadającej fasecie.

Po każdej kolumnie faseta znajduje się w kolumnie Stan pocz. Stan początkowy może być widoczny lub ukryty w zależności od fasety. Ten stan początkowy może być następnie modyfikowany dynamicznie przez programistę przy pomocy skryptu używającego metody ASETATTRIBUTE.

Oprócz kolumny Stan pocz., kolumna Edit jest powiązana z kolumną Wprowadzalne. Jeśli pole w tej kolumnie jest zaznaczone to odpowiadające pole jest ustawiane jako możliwe do edycji. Jeśli to pole nie jest zaznaczone to pole wyświetla się wyłącznie w trybie do odczytu. Możliwe jest wdrożenie filtra na właściwościach obecnych w fasecie Query, jeśli te właściwości zostały uzupełnione.

• Stan pocz. (pole STALOKPRO)

• Podsumowanie (pole SUMPRO)

• Stan pocz. (pole STASUMPRO)

• Typ znacznika (pole TYPANCLNK)

Odnośnik powiązany z elementem interfejsu, tzn. z właściwością, pozycją kolekcji, kolekcją, stroną lub rekordem.

Właściwości

Typ kotwicy Właściwość pozwala:

• wyzwolić operację,
• wyświetlić więcej informacji o właściwości,
• uzupełnić prawidłowe wartości.

Ikona  dająca dostęp do różnych odnośników znajduje się obok wartości pola.

Jeśli wybrano ten typ kotwicy to w polu Kotwica należy wprowadzić alias właściwości.

Pozycja kolekcji

Ikona  dająca dostęp do różnych odnośników znajduje się na początku pozycji tabeli. Ogólnie rzecz ujmując, kotwica typu Pozycja kolekcji wyzwala operację, która ma zastosowanie do całej pozycji.

Jeśli wybrano ten typ kotwicy to w polu Kotwica należy wprowadzić nazwę kolekcji.

Kolekcja

Ikona  dająca dostęp do różnych odnośników jest obecna w nagłówku kolekcji, albo tuż powyżej tabeli. Kotwica typu Kolekcja ma zastosowanie do całej kolekcji.

Jeśli wybrano ten typ kotwicy to w polu Kotwica należy wprowadzić nazwę kolekcji.

Strona

Odnośniki typu Strona to odnośniki w panelu po prawej, mające zastosowanie do całej strony.

Jeśli wybrano kotwicę tego typu to nie należy wprowadzać nazwy w polu Kotwica.

Rekord

Odnośniki typu Rekord również wyświetlają się w panelu po prawej, ale wyłącznie, jeśli na stronie istnieje rekord.

Jeśli wybrano kotwicę tego typu to nie należy wprowadzać nazwy w polu Kotwica.

• Wyświetl utworzone linki (pole OPTSTDLNK)

Opcje Wyświetl utworzone linki lub Tylko nieprawidłowe linki należy zaznaczyć, aby wybrać wyłącznie odpowiadające odnośniki.

Wygenerowane odnośniki wynikają z typów danych. Odnośniki, które nie powinny być obecne można dezaktywować lub zastąpić je innymi odnośniki, np. jeśli użytkownik chce zastąpić domyślne odnośniki innymi odnośnikami (np. wyborem lub przybliżeniem).

Jeśli poprawka modyfikuje strukturę reprezentacji to np. usunięcie niektórych z jej właściwości sprawi, że niektóre odnośniki nie będą działać. Aby reprezentacja działała odnośniki są wtedy oznaczane jako nieprawidłowe – w takim przypadku należy je ponownie zatwierdzić.

• Tylko nieprawidłowe linki (pole OPTINVLNK)

• Znacznik (pole CODANCLNK)

Należy wprowadzić nazwę kotwicy w zależności od typu odnośnika.

• Znacznik (pole WANCLNK)

• Kod (pole WCODLNK)

Kod odnośnika. Dla danej kotwicy istnieć może tylko jeden odnośnik z daną nazwą. Niektóre kody są przeznaczone dla odnośników standardowych. Na przykład:

• ADETAILS, ALOOKUP i AQUERY dla odnośników powiązanych z polami.
• ADETAILS, AEDIT i ADELETE dla odnośników powiązanych z rekordami.
• ASAVE, AABORT, ACREATE i AQUERY dla odnośników powiązanych ze stronami.

• Wygenerowano (pole WFLGSTDLNK)

To pole jest domyślnie zaznaczone, jeśli odnośnik dziedziczy typ danych. Użytkownik nie może modyfikować cech odnośnika, ale może go dezaktywować lub zamienić na inny odnośnik.

• Aktywne łącze (pole WENALNK)

Należy wybrać Tak, aby aktywować odnośnik i Nie, aby go dezaktywować.

• Nieważne (pole WINVLNK)

To pole jest domyślnie zaznaczone, jeśli odnośnik nie może być użyty z powodu nieobecności niektórych parametrów w odpowiadającej fasecie, np. w następstwie wgrania poprawki. Próba zatwierdzenia powoduje wygenerowanie loga wyszczególniającego błędy. Pole Tylko nieprawidłowe linki należy zaznaczyć, aby wyświetlić tylko te odnośniki, których dotyczy błąd.

Błąd musi zostać rozwiązany w celu ustanowienia odnośnika, w przeciwnym razie odnośnik nie będzie dostępny.

• Opis (pole WINTITLNK)

Należy wprowadzić etykietę odnośnika. Ta etykieta może zostać przetłumaczona.

• Typ (pole WTYPLNK)

Należy wskazać, co jest wyzwalane w momencie kliknięcia odnośnika: reprezentacja, metoda, klasyczna strona Sage X3 czy adres URL.

Reprezentacja

Jeśli kliknięto ten typ odnośnika to wywoływana jest reprezentacja. Ten typ odnośnika nie może zostać wywołany w fasecie Edit.

W kolumnie Reprezentacja należy wybrać kod reprezentacji.

W kolumnie Operacja należy wybrać operację.

Operacja może być tylko jedną z operacji uwzględnianych przez reprezentację. Jeśli operacja jest wykonywana na konkretnym rekordzie, to klucz musi być obecny w tabeli Klucze. Jest to na przykład przypadek operacji Wyświetl szczegóły lub Wyświetl podsumowanie. Klucz nie jest potrzebny dla operacji Utwórz rekord.

Metoda

Wyzwalana jest metoda. Ponieważ jest ona powiązana z danym kontekstem nie może być wywoływana w fasecie Edit.

W kolumnie Ścieżka instancji należy wybrać instancję, na której ma działać metoda.

W kolumnie Metoda/operacja należy wskazać nazwę metody.

 Wybrać można tylko instancje dostępne w pozycji. Jeśli ścieżka instancji nie została uzupełniona to używana metoda to metoda reprezentacji.

Operacja

Wyzwalana jest operacja.

W kolumnie Ścieżka instancji należy wybrać instancję.

W kolumnie Metoda/operacja należy wybrane nazwę operacji.

Klasyczny Sage X3

Jeśli wybrano ten typ odnośnika to strona funkcji otwiera się w trybie klasycznym (w trybie edycji).

W kolumnie Funkcja należy wybrać nazwę funkcji.

URL

Jeśli kliknięto ten typ odnośnika to otwiera się strona dla adresu URL.

W kolumnie URL należy podać adres URL.

• Prezentacja (pole WREPLNK)

Należy wybrać reprezentację, jeśli typ odnośnika to reprezentacja.

• Czynność (pole WCMPLNK)

Należy wybrać operację, jeśli typ odnośnika to reprezentacja.

• Grupa docelowa (pole WTARLNK)

• Ścieżka instancji (pole WCLAPTRLNK)

Należy wybrać instancję, jeśli typ powiązania to metoda lub operacja.

• Kod klasy (pole WCLALNK)

• Metoda/operacja (pole WMETLNK)

Należy wybrać nazwę metody lub operacji, jeśli typ odnośnika to metoda lub operacja.

• Asynchroniczny (pole WFLGASYLNK)

• Funkcja (pole WCODFNCLNK)

Należy wybrać funkcję, jeśli typ odnośnika to klasyczna aplikacja Sage X3.

• Adres URL (pole WFREELNK)

Należy wskazać adres URL, jeśli typ odnośnika to URL.

• Raport (pole WRPTCOD)

• Menu (pole WMENLNK)

Dla odnośników typu Strona lub Rekord można utworzyć strukturę menu na karcie Menu.

W takim przypadku w polu Menu należy wskazać menu, z którym powiązany jest odnośnik. Jeśli nie wskazano menu to operacja jest powiązywana z menu pierwszego poziomu.

• Zlecenie (pole WORDLNK)

Należy wprowadzić informację, w jakiej kolejności mają być uporządkowane odnośniki w strukturze menu.

• Atrybut (pole WATTLNK)

Opis wyglądu odnośnika na interfejsie użytkownika. Dokładna interakcja zależy od typu urządzenia (telefon, tablet, komputer).

Prosty link

Hiperlink wyświetla się na liście rozwijanej powiązanej z elementem.

Szczegóły

Hiperlink jest powiązywany z wartością samego pola. Aby przejść do linku należy kliknąć pole.

Wyszukiwanie

Hiperlink jest powiązany z operacją Wybór. Obok pola wyświetla się ikona lupy.

Podsumowanie

Hiperlink jest powiązany z operacją Wyświetl podsumowanie. Ikona Wyświetl podsumowanie wyświetla się koło pola.

• Zastępowanie (pole WREMSTDLNK)

W tej kolumnie można zastąpić domyślny odnośnik (wygenerowany ręcznie) przy pomocy odnośnika wygenerowanego automatycznie.
W polu Kod działania należy wskazać kod odnośnika utworzonego ręcznie (nazywany odnośnikiem niewygenerowanym) oraz kod, który ma go zastąpić. Obydwa odnośniki (odnośnik wygenerowany i niewygenerowany) używane w operacji zamiany muszą posiadać kotwicę tego samego typu i o tej samej nazwie.

Jeśli wygenerowany odnośnik nie ma być widoczny można go dezaktywować.

• Kod działań (pole WACVLNK)

Należy wskazać kod odnośnika utworzony ręcznie (nazywany niewygenerowanym odnośnikiem), który ma zostać zastąpiony.

• Szczegół (pole WDETLNK)

Kolumny Detail, Query, Edit, Lookup i Summary definiują fasety, w których dostępne są odnośniki. To pole należy zaznaczyć, aby odnośnik był dostępny.

• Kwerenda (pole WQRYLNK)

• Edycja (pole WEDILNK)

• Wyszukać (pole WLOKLNK)

• Podsumowanie (pole WSUMLNK)

• Kod (pole CODCLELNK)

• Opis (pole INTCLELNK)

• Typ (pole TYPCLELNK)

• Metoda (pole MODCLELNK)

• Wartość (pole VALCLELNK)

Formuła wartości segmentu kluczowego.

W celu dostarczenia wartości kluczowych lub parametrów użyć można tylko podzbioru języka skryptu Sage X3, ponieważ te wartości muszą zostać ocenione przez klienta.
Parametr lub klucz mogą mieć jedną z poniższych wartości:

• Nazwa właściwości instancji lub jedna z instancji podrzędnych. Ścieżka nie zawiera nigdy This. Na przykład: PRICE, ADDLINE.TEXT
• Właściwości kontekstu takie, jak ACTX.USER
• Właściwość instancji w toku tylko, jeśli właściwość znajduje się w tej samej kolekcji lub w tym samym indeksie. Na przykład COLLECTION.PROPERTY – używany jest ten sam indeks.
• Stała (numeryczna lub alfanumeryczna). Na przykład: „VEN”, „SUP”, „00123”, 3.14 lub 67800. Jest to możliwe tylko, jeśli parametr jest przekazywany przy pomocy wartości.
• Właściwość klasy, jeśli parametr musi zostać przekazany jako wskaźnik, a nie jako wartość, pod warunkiem, że ten parametr nie ma sensu w kontekście użycia i nie zostanie użyty. Instancja przeznaczona dla AVOID.
• This jest akceptowane wyłącznie, jeśli parametr jest instancją. Musi być on jedyny.
• =num$(P), gdzie P to właściwość klasy. Ta wartość jest dozwolona tylko, jeśli spełnione zostały następujące warunki:
• Parametr jest typu alfanumerycznego i jest deklarowany według wartości.
• Typ właściwości P to TinyInt, Integer, Decimal, Clob, Char, Date, Uuident lub Datetime.
• =val(P), gdzie P to właściwość klasy. Ta wartość jest dozwolona tylko, jeśli spełnione zostały następujące warunki:
• Parametr jest typu TinyInt, Integer lub Decimal i jest deklarowany według wartości.
• Typ właściwości P to Clob, Char lub Date.

• Kod (pole CODPARLNK)

• Opis (pole DESPARLNK)

• Typ (pole TYPPARLNK)

• Filtr P (pole PARFILLNK)

• Zapis P (pole PARENTLNK)

• Metoda (pole MODPARLNK)

• Dane wejściowe (pole AFFPARLNK)

• Numer (pole MNLPARLNK)

• Długość (pole LNGPARLNK)

• Wartość (pole VALPARLNK)

Należy wskazać formułę parametru.

W celu dostarczenia wartości kluczowych lub parametrów użyć można tylko podzbioru języka skryptu Sage X3, ponieważ te wartości muszą zostać ocenione przez klienta.
Parametr lub klucz mogą mieć jedną z poniższych wartości:

• Nazwa właściwości instancji lub jedna z instancji podrzędnych. Ścieżka nie zawiera nigdy This. Na przykład: PRICE, ADDLINE.TEXT
• Właściwości kontekstu takie, jak ACTX.USER
• Właściwość instancji w toku tylko, jeśli właściwość znajduje się w tej samej kolekcji lub w tym samym indeksie. Na przykład COLLECTION.PROPERTY – używany jest ten sam indeks.
• Stała (numeryczna lub alfanumeryczna). Na przykład: „VEN”, „SUP”, „00123”, 3.14 lub 67800. Jest to możliwe tylko, jeśli parametr jest przekazywany przy pomocy wartości.
• Właściwość klasy, jeśli parametr musi zostać przekazany jako wskaźnik, a nie jako wartość, pod warunkiem, że ten parametr nie ma sensu w kontekście użycia i nie zostanie użyty. Instancja przeznaczona dla AVOID.
• This jest akceptowane wyłącznie, jeśli parametr jest instancją. Musi być on jedyny.
• =num$(P), gdzie P to właściwość klasy. Ta wartość jest dozwolona tylko, jeśli spełnione zostały następujące warunki:
• Parametr jest typu alfanumerycznego i jest deklarowany według wartości.
• Typ właściwości P to TinyInt, Integer, Decimal, Clob, Char, Date, Uuident lub Datetime.
• =val(P), gdzie P to właściwość klasy. Ta wartość jest dozwolona tylko, jeśli spełnione zostały następujące warunki:
• Parametr jest typu TinyInt, Integer lub Decimal i jest deklarowany według wartości.
• Typ właściwości P to Clob, Char lub Date.

• Wartość początkowa (pole VALPARDEBL)

• Wartość końcowa (pole VALPARFINL)

• Kod (pole CODMENU)

Należy wprowadzić unikalny kod dla reprezentacji (bez konfliktu z kodem powiązania).

• Opis (pole ZLIBMENU)

Należy wprowadzić etykietę wyświetlaną w strukturze menu. Ta etykieta może zostać przetłumaczona.

• Element nadrzędny (pole PARMENU)

Należy uzupełnić kod menu nadrzędnego, jeśli istnieje.

• Zlecenie (pole ORDMENU)

Należy wprowadzić numer odpowiadający żądanemu porządkowi wyświetlania pozycji. Wyświetlanie pozycji dokonywane jest według wartości rosnących.

• Kod działań (pole ACTMENU)

Należy uzupełnić kod działania w celu ochrony wpisu menu.

• Aspekt (pole FACCETTE)

• Domyśln. (pole DEFLNKFAC)

• Link/Menu (pole LNKMENFAC)

Należy uzupełnić menu lub kod odnośnika.

• Typ znacznika (pole LIBAFFLNK)

• Opis (pole LIBLNKMEN)

• Kod działań (pole ACTLNKFAC)

Należy uzupełnić kod działania.