Raporty

• Kod wydruku (pole RPTCOD)

Kod identyfikujący bieżący rekord.

• Opis (pole ZRPTDES)

• Aktywny (pole ENAFLG)

To pole wyboru należy zaznaczyć, aby aktywować bieżący rekord.

Nieaktywne rekordy zachowują swoją zawartość, a ustawienia nie mogą być używane poprzez wywołanie ich kodu:

• W innych rekordach takich, jak dokumenty czy ustawienia
• W procesach zbiorczych

Uprawnienia do danej funkcji mogą zabraniać tworzenia aktywnego rekordu. W takim przypadku pole jest domyślnie dezaktywowane. Modyfikować je może tylko uprawniony użytkownik, za pomocą przepływu podpisów.

• Kod działań (pole CODACT)

Kod działania jest używany, aby:

• Ustawić element jako opcjonalny w słowniku, jeśli wartość powiązana z kodem działania jest zerowa
• Zidentyfikować spersonalizowane elementy, jeśli są one oznaczone przy użyciu kodu rozpoczynającego się od X, Y lub Z
• Podać maksymalną liczbę pozycji, jeśli kod działania oznacza elementy w tabeli

Jeśli kod działania jest nieaktywny:

• Oznaczonego elementu nie można użyć
• Powiązany kod nie zostanie ani wygenerowany ani aktywowany

• Krótki tytuł (pole ZRPTSHO)

Ten opis, umożliwiający podanie opisu w rekordzie, jest używany na niektórych ekranach lub w raportach, jeśli nie ma wystarczająco miejsca do wyświetlenia długiego opisu.

• Moduł (pole MODULE)

Moduł korzystający z tego raportu.

• Grupa (pole GRP)

To jest grupa drukowania powiązana z raportem. Dzięki tej informacji drukowanie raportu można inicjować z menu drukowania z podmenu RPTxx, gdzie „xx” to numer elementu w lokalnym menu 97 odnoszącego się do pola „GRUPA”. Możliwość aktualizowania tych informacji nie powinna być uzależniona od podania kodu czynności.

Prawa dostępu należy przypisać grupie w oknie ustawień zarządzania użytkownikami.

• Wielojęzyczne (pole MULLAN)

Zaznaczenie tego pola wyboru wskazuje, że raport został wygenerowany we wszystkich językach zdefiniowanych w folderze. Jeśli pole nie jest zaznaczone, raport powstaje tylko w języku, w którym został zaprojektowany.

• Język oryginalny (pole LAN)

To pole służy do wyznaczania języka raportu, tzn. raport zostanie zaprojektowany w tym języku.

• Typ (pole PRTNAT)

W przypadku uruchomienia drukowania, wyznaczane jest miejsce docelowe:

• poprzez dodatkową formułę, bez względu czy istnieje
• czy nie, przez miejsce docelowe,
• bądź ostatecznie, jeśli pierwsze dwa elementy nie są wprowadzone, przez typ.

Typ ten służy do wyznaczania miejsca docelowego, w przypadku gdy dodatkowa formuła oraz miejsce docelowe nie są wprowadzone. W przypadku uruchomienia drukowania administrator wyznacza miejsce docelowe poprzez jeden z czterech parametrów powiązanych z tym typem. Każdy typ wartości odnosi się do parametru, w którym wprowadzone jest miejsce docelowe:

• Typowe: parametr PRT1
• Faks: parametr PRT2
• Drukarka laserowa: parametr PRT3
• Drukarka kolorowa: parametr PRT4

Uwaga: Wartości w menu lokalnym nr 22 są modyfikowalne.

• Drukarka ZPL (pole GESZPL)

Określa, że raport może zostać wydrukowany przy użyciu języka ZPL.

• Kod parametru (pole CODZPL)

Ten kod identyfikuje konfigurację drukowania w języku ZPL. Jest niezbędny, aby raport można było wygenerować przy użyciu tej metody.

• Miejsce docelowe (pole PRTDEF)

Oznacza rekord miejsca przeznaczenia . Rekord zawiera opis cech drukowania.

• Obowiązkowy (pole PRTOBL)

W przypadku zaznaczenia tego pola wyboru nie można zmieniać miejsca docelowego, z którego będzie inicjowane drukowanie raportu.

• Połączone wydruki (pole IMPLIE)

Serwer drukowania jest serwerem 'wieloprocesowym' i może przetwarzać jednocześnie N żądań. Jednakże drukarka może drukować tylko jeden rekord na raz.

Oznacza to, że w wypadku przekazania dwóch rekordów do tej samej drukarki w tym samym czasie i na tym samym serwerze drukowania, cała faza procesu Crystal Reports dla tych rekordów (żądania SQL, formatowanie, itp...) odbywa się jednocześnie, pozostawiając jedynie fazę produkcji 'papierowej' podzieloną na serie.

Opcja ta jest stosowana w odniesieniu do definiowania kolejności rekordów w rekordzie słownika i/lub podczas stosowania parametru segmentacji.

• Formuła uzupełn. (pole PRTFRM)

Bez względu na fakt, czy pole zostanie wypełnione, jest używane przy wyszukiwaniu miejsca przeznaczenia przez użytkownika oraz przez raport. Jeśli funkcja wyszukiwania znajdzie to miejsce, ma ono pierwszeństwo względem miejsca podanego wyżej.

Zawartość pola zostanie porównana w trakcie drukowania z dodatkiem zdefiniowanym przez użytkownika w algorytmie rezerwacji w funkcji rezerwowania drukarki. Przykład: Jeśli w raporcie X utworzono dodatek o wartości „PAR” odpowiadający drukarce Y, a formuła w raporcie X zawiera wyrażenie „PARAM(lokalizacja)”, podczas drukowania raportu o parametrze „lokalizacja” wynoszącym „PAR” będzie inicjowana drukarka Y.

• Standardowy skrypt (pole TRTINI)

Procesy, w których można napisać dodatkowe podprogramy służące do drukowania raportu. Są wykonywane przez procedurę drukowania tuż przed rozpoczęciem generowania raportu w programie Crystal Reports. Mogą służyć do inicjowania zmiennych określonych w ustawieniach raportu, przygotowania plików przed wydrukiem albo zaktualizowania pól w bazie danych (np. flagi drukowania). System uruchamia je dla każdego raportu.

Jeden proces jest zarezerwowany dla standardowych projektów oprogramowania Sage, a drugi dla indywidualnych projektów użytkowników. Możliwość aktualizowania procesów nie powinna być uzależniona od podania kodu czynności. Pomoc projektowa

• Właściwy skrypt (pole TRTSPE)

• Niewykonywalny (pole EXEFLG)

To pole wskazuje, że raport nie jest inicjowany bezpośrednio z menu drukowania. Taka sytuacja ma miejsce w przypadku raportów bezpośrednio powiązanych z funkcjami, gdzie wartości parametrów drukowania pochodzą z tych funkcji.

• Tylko wsad (pole EXEBAT)

Możliwość aktualizowania tych informacji nie powinna być uzależniona od podania kodu czynności.

• Ograniczenia czasu pracy (pole HOR)

• Nazwa raportu (pole CRYCOD)

Zainicjowanie drukowania spowoduje wygenerowanie od jednego do pięciu raportów. Wprowadzanie parametrów wszystkich raportów odbywa się przy inicjowaniu. Każdy raport jest generowany w osobnym pliku. Mają one następujące nazwy: file.ext, file_1.ext, file_2.ext, … file_n.ext. Dla każdego raportu należy podać orientację (poziomą lub pionową). Po skonfigurowaniu tego ustawienia raport zostanie zainicjowany.

• Orientacja (pole ORIENT)

Orientacja pozioma lub pionowa. Informacja ta musi być spójna z podaną w raporcie programu Crystal Reports. Istnieje możliwość generowania raportów o różnych orientacjach. Możliwość aktualizowania tego pola nie powinna być uzależniona od podania kodu czynności.

• Rozmiar papieru (pole FORETA)

• Status (pole DEVSTA)

• Użytkownik (pole DEVUSR)

• Data (pole DEVDAT)

• Autoryz./Lokaliz. (pole AUZFCY)

Pozwala określić, czy dostęp do raportu będzie kontrolowany osobno dla każdej lokalizacji. Jeśli tak, należy podać funkcję służącą do sprawowania takiej kontroli. Istnieje możliwość wskazania standardowej funkcji RPTxx, gdzie „xx” oznacza numer grupy drukowania.

• Funkcja (pole FNC)

• Kod dostępu (pole ACS)

Za pomocą kodu dostępu można pozwolić lub zabronić użytkownikowi generowania raportu.

• Parametr (pole PARCOD)

Ten kod jest przeznaczony dla programu Crystal Reports.

W oknie wyboru będzie sugerowana grupa parametrów już istniejących w raportach. Z tego względu zaleca się używanie tych samych nazw parametrów.

Automatyzacja i standaryzacja dla parametrów określonych początkową i końcową wartością zakresu: wystarczy podać wartość początkową. Kod musi się kończyć sufiksem „deb” lub „str”. Parametr końca zakresu jest generowany przy użyciu tego samego jądra jak parametr końca zakresu, jednak jego sufiks to „end” lub „fin”. Mimo iż nie pojawia się w tabeli, trafia do programu Crytal Reports.

• Tytuł parametru (pole ZPARNAM)

• Typ (pole PARTYP)

W tym miejscu określa się typ pola. Najważniejsze typy to:

A : Alfanumeryczny
C : Liczba całkowita krótka
L : Liczba całkowita długa
DCB : Dziesiętny
D : Data
M Menu lokalne

Inne zdefiniowane wcześniej typy. Zazwyczaj odwołują się one do tabeli w załączniku (walut, wymiarów itd.). W celu wyświetlenia listy należy nacisnąć klawisz F12.

• Długość (pole PARLNG)

Służy do określania liczby znaków pola, w przypadku ogólnego typu danych pola o nieustalonej długości. Odnosi się w szczególności do typów A oraz DCB.

Podobnie jak w wypadku CLOB, dla BLOB konieczne jest wprowadzenie wartości określającej maksymalną przechowywaną liczbę znaków. Kodowanie jest następujące:

• Menu (pole PARNOLIB)

Określa numer menu lokalnego, powiązany ze wskazanym w wierszu polem.

Jeżeli pole jest typu „menu lokalne” (wartości od 1 do 255), odpowiada klasyfikacji tytułu w tabeli o nazwie menu lokalne, zapisanej w tabeli komunikatów APLSTD.

Przy wprowadzaniu lub wyświetlaniu prezentowane są następujące elementy zgodnie z wyborami dokonanymi z poziomu interfejsu użytkownika:

• można dokonać wyboru tytułu z listy przewijanej, zwanej polem kombi,
• lub wybrać listę przycisków.

Ciekawą właściwością tego typu elementu jest to, że lista wyborów wyświetlana jest w języku logowania.

Każde menu lokalne opisuje listę dostępnych tytułów. Na przykład menu lokalne 1 odpowiada wyborowi Nie / Tak , w takiej kolejności. W tym przypadku wykorzystane może być również pole wyboru.

• Typ wartości (pole PARSTREND)

Wskazuje, czy należy podać wartość odstępu czasu.

• Wprowadzany (pole PARSAI)

Wskazuje, czy podczas inicjowania raportu wartość można samodzielnie wpisać czy nie.

• Pierwsza wartość domyślna (pole PARDEF1)

Istnieje możliwość wpisania wyrażenia, które będzie obliczane w trakcie wprowadzania danych w celu zainicjowania parametru.

• Ostatnia wartość domyślna (pole PARDEF2)

• Kontrola (pole PARCTL)

Istnieje możliwość wprowadzenia wzoru kontrolującego wprowadzanie wartości parametru. Sama wartość jest określona zmienną VALUE.

• Tabela kontrolna (pole PARCTLTAB)

W tym polu można podać kod tabeli kontrolnej używanej do weryfikowania wartości wpisywanych parametrów.

• Parametr obiektu/zależności (pole PARPAR)

W tym polu należy wprowadzić pierwszy element klucza obiektu, jeśli obiekt ma klucz składający się z dwóch elementów. Przykład: numer tabeli dodatkowej.

Specyficzna cecha zależnej tabeli dodatkowej: To pole służy do podania elementu nadrzędnego „nadrzędnej” tabeli dodatkowej. We wspomnianym przykładzie numer tabeli dodatkowej należy wpisać w kolumnie „menu”.

• Opcje (pole PAROPT)

Można wypełnić, jeśli typ danych jest powiązany z obiektem. Pole służy do konfigurowania opcji filtra ustawionego dla obiektu. Administrator kontroluje, czy wpisana wartość parametru jest zgodna z opcjami filtrowania. Zdefiniowanie filtra jest również uwzględniane w oknie wyboru.

• Kod dostępu (pole PARACS)

Ten kod dostępu blokuje możliwość wprowadzania i wyświetlania parametru.

Po wypełnieniu pola tylko użytkownicy posiadający ten kod dostępu oraz uprawnienie modyfikacji będą mogli zmieniać wartość parametru.

• Parametr segmentacji (pole PARSEG)

Służy do dzielenia zadania drukowania na kilka części, co pozwala usprawnić drukowanie szczególnie dużych raportów. Pole pełni rolę parametru, w którym wprowadza się zakresy stron podziału raportu.

Podczas inicjowania druku należy kliknąć parametr segmentacji prawym przyciskiem myszy i podać żądane zakresy.

• Opis (pole ZSRC)

• Domyślny folder (pole DOSSIER)

Jeżeli raport wykorzystuje co najmniej jedną tabelę z innego katalogu, to istnieje obowiązek wskazania źródła danych powiązanych z każdym dodatkowym folderem w postaci „rozwiązanie;katalog”. Konieczne jest, by folder taki był powiązany w oknie ustawień zarządzania folderami. Liczba źródeł danych jest ograniczona do 5. Wprowadzony folder jest w rzeczywistości jedynie wartością domyślną, bowiem źródło może być modyfikowane przy uruchomieniu drukowania. Jeżeli rozwiązanie nie zostanie wskazane, to osoba nadzorująca przyjmie bieżące rozwiązanie; jest ono takie samo, jak dla folderu. Dla tabel nadrzędnych folderów można użyć zmiennej GDOSX3 dostępnej dla wszystkich artykułów. Dla tabel foldera aktywnego programu X3 otwieranych z innego artykułu (Warehousing GX, Abel X3, Paie), zmienne GSOLCPT i GDOSCPT zawierają odpowiednio rozwiązanie oraz folder programu.

• Tabela (pole TBL)

Tabele skojarzone z jednym ze źródeł danych wymienionych powyżej umożliwiające dostęp do innego folderu. Dla jednego źródła danych może istnieć maksymalnie 10 źródeł danych. Liczba znaków w nazwie tabeli jest ograniczona do 200.

• Opis (pole LIBTBL)

• Numer (pole NUM)

Numer identyfikujący jedno ze źródeł danych wymienionych w tabeli powyżej.

• Źródło danych (pole LIBNUM)

Należy wprowadzić opis rekordu.

Długi tytuł używany jest w tytułach ekranów i raportów.

• Wszystkie istniejące języki (pole ALLLAN)

Jeżeli pole to zostało zaznaczone, to wszystkie języki są brane pod uwagę przez operację.

Jeśli to pole nie jest zaznaczone, w zależności od przypadku:

• jeśli kod języka nie jest wprowadzony odręcznie, zostanie użyty język domyślny,
• w przeciwnym wypadku stosowany jest język wprowadzony.

• Język (pole LAN)

Służy do definiowania języka generowania (jeżeli nie zaznaczono opcji generowania wszystkich języków).

• Wszystkie typy (pole ALLTYP)

Jeżeli pole to jest zaznaczone, wszystkie typy są brane pod uwagę przy generowaniu. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w tym wypadku obowiązuje limit podczas generowania standardowej dokumentacji (uwzględniana jest tylko dokumentacja, która oznaczona jest kodem większym niż X).

• Typ (pole TYPEDOC)

Stosowany do definiowania typu dokumentacji, która zostanie uwzględniona w procesie (pole nie zaznaczone uwzględnia wszystko).

• Kody dokumentacji od (pole FUNDEB)

Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji.

• Kody dokumentacji do (pole FUNFIN)

• pole GENDOC

Radioprzycisk jest stosowany do tworzenia/aktualizacji ram dokumentacji (struktury hierarchicznej akapitów) na podstawie elementów technicznych, znalezionych w słowniku danych. Istnieje możliwość albo ograniczenia się wyłącznie do aktualizacji istniejących dokumentacji lub - w razie potrzeby - tworzenia nowych.

Powiązania dokumentacji są również brane pod uwagę. Akapity co do których istnieje prawdopodobieństwo utworzenia są definiowane w odpowiednim załączniku technicznym.

• Do wszystkich grup (pole ALLCREGRP)

Pole to umożliwia wybór między:

• Przetworzeniem wszystkich dokumentacji lub pomocy dla pól, niezależnie od grupy przynależności użytkownika.
• Przetworzeniem wyłącznie dokumentacji lub pomocy dla pól, których grupa użytkownika odpowiada grupie autora dokumentacji, która znajduje się w tabeli AOBJGRPDEV.

• pole GENFIN

Radioprzycisk jest stosowany do generowania ostatecznej dokumentacji na podstawie akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta jest tworzona w różnych pod-katalogach katalogu zdefiniowanego przez parametr użytkownika DIRDOC .

Generowanie 'według kodu działania' należy stosować w celu uzyskania generacji dokumentacji tych funkcji o kodach działania >= 'X'
Generowanie 'kompletne' dotyczy wyłącznie standardowych kodów działania.

• Tylko zweryfikowane dokumentacje (pole HLPVLD)

Stosowany do generowania ostatecznego dokumentu jedynie dla zwalidowanych dokumentacji.

• Pomoc dla pól połączona z dokumentacją (pole HLPLNKFLD)

Jeśli to pole zostało zaznaczone przetwarzane są tylko pomoce dla pól dotyczące dokumentacji dla funkcji lub przetwarzanych obiektów. Aby dowiedzieć się, które pomoce dla pola powinny zostać przetworzone, należy przejrzeć ekrany powiązane z odpowiadającymi paragrafami dokumentacji.

• Pomoc dla innych pół (pole HLPFLD)

Jeżeli okno to zostało zaznaczone, to utworzona zostanie ostateczna dokumentacja na podstawie zawartości akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta zostanie utworzona w podkatalogu FLD katalogu zdefiniowanego parametrem użytkownika. REPDOC.

• Kody dokumentacji od (pole HLPDEB)

Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji.

• Kody pomocy do pola do (pole HLPFIN)

• Katalog generowania (pole REPERT)