Atrybuty płatności / wpłat

• Kod (pole COD)

Kod identyfikujący właściwości płatności, wprowadzony jako 1 do 5 znaków i określany dla każdej pozycji płatności.

• Legislacja (pole LEG)

Opcjonalne pole zawierające kod legislacji (tabela dodatkowa 909).

Wprowadzona wartość jest używana podczas tworzenia i zatwierdzania folderu oraz dodawania danych w przypadku kopii legislacji.

Podczas tworzenia folderu, wyodrębniane są dane dotyczące wybranych legislacji oraz dane podstawowe (pusty kod legislacji).

Podczas zatwierdzania folderu, pobierane są wyłącznie rekordy powiązane z legislacjami folderu.

Pole Legislacja służy również do odfiltrowywania oraz kontrolowania podczas wyboru i wprowadzania przesunięć (wprowadzanie faktur, rozliczeń, dokumentów itp.).

Jeśli pole jest puste, bieżący rekord może zostać użyty niezależnie od tego, jaka jest legislacja firmy, której dotyczy przesunięcie.

• Opis (pole DESTRA)

Klasyczny opis bieżącego rekordu.

• Krótki tytuł (pole SHOTRA)

Krótki opis zastępuje klasyczny opis w sytuacji, gdy wymagają tego ograniczenia wyświetlania lub edycji.

• Grupa (pole GFY)

Pole „Grupa” jest używane do utrzymywania właściwości płatności dla określonej firmy, grupy firm lub grupy lokalizacji.
Podczas wyboru i wprowadzania przeniesień, program sprawdza spójność lokalizacji/ firmy.

• Aktywny (pole ENAFLG)

Jeśli to pole jest zaznaczone, dane będą mogły być użyte w innych rekordach (dokumentach, ustawieniach itp.), bądź podczas przetwarzań masowych.Jeśli to pole nie jest zaznaczone, dane są uznawane za nieaktywne i nie mogą być używane w innych rekordach.

• Kod dostępu (pole ACS)

Ten kod dostępu umożliwia zabronienie dostępu do bieżącego rekordu dla niektórych użytkowników.

Jeśli w polu znajdują się informacje, wyłącznie użytkownicy, którzy mają prawa odczytu dla tego kodu dostępu mogą wyświetlać rekord, a tylko użytkownicy z prawami do zapisu mogą go modyfikować.

• Struktura kont (pole ACCTYP)

Generowany zapis może przyjmować trzy różne wzorce:

• Bank-kontrahent: gdzie konto gotówki oraz konto kontrahenta dla konta rozrachunkowego lub samego konta rozrachunkowego były księgowane z przeniesieniami (używany do księgowania faktur/korekt, bądź w przypadku bezpośrednich opłat bankowych).
• Bank-konto: gdzie konto gotówki oraz konto pozycji płatniczych były księgowane z przeniesieniami (używany do rejestrowania opłat bankowych poza płatnościami).
• Konto-kontrahent: gdzie rozrachunkowe konto kontrahenta oraz konto pozycji płatniczych były księgowane z przeniesieniami (używany dla przychodów lub alokacji opłat dla kontrahenta, dyskont z tytułu wcześniejszej zapłaty, opłaty z tytułu opóźnień itp.).

Konto pozycji płatniczych jest określane na poziomie parametrów właściwości płatności poprzez kod księgowania (patrz dokumentacja dotycząca „Kody księgowe”), w polach kodu „Zaliczka” lub„Księgowość” pola.

• Znak księgowania (pole ACCSNS)

Określa znaczenie księgowania pozycji płatności wprowadzanych dla tej właściwości płatności:

• Nie wyznaczone: uzależnione będą od znaczenia płatności (wydatki lub przychody)
• Przychód: Niezależnie od znaczenia płatności, będą uznawane za przychód.
• Wydatki: Niezależnie od znaczenia płatności, będą uznawane za wydatek.

Znaczenie płatności
Jeżeli znaczenie zapisu jest określane jako znaczenie płatności, wprowadzone kwoty dla właściwości tej płatności uznawane są za wydatki lub przychody zależnie od znaczenia zaksięgowanych rozrachunków lub znaczenia płatności.

Wydatki/ przychody
Jeżeli znaczenie zapisu jest określane jako wydatki lub przychody, wprowadzone kwoty dla właściwości tej płatności będą zawsze uznawane za takowe, niezależnie od znaczenia płatności.
Na przykład, opłaty na czeku zawsze są uznawane za wydatki, czy dotyczy to czeku otrzymanego czy wystawionego.

W przypadku braku zapisu w dzienniku zaksięgowanego dla pozycji płatności, znaczenie płatności jest dominujące (patrz dokumentacja dotycząca „Transakcji rozliczeniowych”)

• Oddzielne dzienniki (pole ACCVCRFLG)

Pole to jest opcjonalne i może być tylko dostępne dla grup docelowych innych niż „Bank <=> Kontrahent”. W przypadku wypełnienia, odnosi się to do automatu księgującego (patrz dokumentacja „Automaty księgujące”). Pole to wskazuje, że pozycje płatności powiązane z tymi właściwościami płatności powinny być księgowane dla odrębnego dokumentu, ponieważ pozycje wprowadzania, generowane dla właściwości płatności bez „odrębnego odnośnika zapisu w dzienniku”, są ponownie grupowane w tym samym zapisie w dzienniku dla danej płatności.

Na przykład: Płatność 1200 Euro dla klienta Sigma

• Płatność 1200 Euro na fakturze klienta (właściwości płatności Bank ENC <=> Kontrahent)
• Rabat w wysokości 6 Euro dla tej samej faktury (właściwości płatności Konto ESC <=> Kontrahent, Konto 665000)

Księgowanie pozycji 1 (REG) oraz księgowanie pozycji 2 (ESC).

• Jeżeli ESC jest powiązane z „Odnośnikiem odrębnego zapisu w dzienniku”, generowane są dwa zapisy w dzienniku, każdy z nich odnoszący się do danej pozycji płatności.
• SIGMA (C) 1200
• SIGMA (C) 6
• Bank (D) 1200
• 665000 (D) 6
• Jeżeli pole „Odnośnik odrębnego dokumentu” jest puste, generowany jest następujący zapis:
• SIGMA (C) 1206
• 665000 (D) 6
• Bank (D) 1200

• Kod międzybankowy (pole CIB)

Pole to jest tylko przypisywane, jeśli wprowadzony jest osobny zapis w dzienniku, a struktura konta podpowiada konto gotówki (bank).

Kod międzybankowy jest używany przez wszystkie banki do określania typu operacji bankowych dla pozycji wyciągów bankowych, które są wysyłane do klientów. Lista kodów, dostępnych dla dokonywania wyboru, jest określana na poziomie tabeli dodatkowej 306.

Dzienniki również posiadają kod międzybankowy. To ostatnie jest używane w celu ułatwiania (sortowania, wyboru) oraz kontrolowania uzgadniania bankowego (funkcja RAPBAN) między księgowaniami na rachunku bankowym a pozycjami wyciągów bankowych. Kod wprowadzany tutaj może być przekazywany do dokumentów księgowania płatności poprzez automaty księgujące.

Kod międzybankowy właściwości płatności może być używany w polu formuły „Kod międzybankowy” automatu księgującego, określanego jako „Odrębny zapis w dzienniku”. To inicjalizuje kod międzybankowy zapisów w dzienniku, które są generowane dla pozycji płatności wprowadzanych z takimi właściwościami płatności.

• Przedpłata (pole ACCBPR)

Konta w użyciu mogą być ustalone przez właściwości płatności lub określone podczas wprowadzania płatności:

• dla właściwości typu Bank<=>Kontrahent, możliwe jest wprowadzanie rozrachunkowego konta zaliczek poprzez przypisanie kodu księgowania typu „Płatność” w polu „Zaliczka”.
  Pozycje płatności są następnie księgowane na określonym koncie zaliczki, a nie na koncie kontrahenta nagłówka płatności.
  Podczas ustawiania konta księgowania, jeśli schemat kont jest powiązany z księgą główną, konto zaliczki MUSI BYĆ kontem rozrachunkowym.
• w przypadku innych typów właściwości płatności, możliwe jest określanie konta poprzez wprowadzanie kodu księgowania typu „Płatność” w polu „Kod”.
  Następnie dokonywane jest rozróżnienie między tymi dwoma kontami na podstawie rodzaju pozycji płatności (zysk lub strata).

• Kod księgowania (pole ACCCOD)

Konta w użyciu mogą być ustalone przez właściwości płatności lub określone podczas wprowadzania płatności:

• dla właściwości Bank<=>Kontrahent, możliwe jest wprowadzanie rozrachunkowego ogólnego konta zaliczek poprzez określenie kodu księgowania typu „Płatność” w polu „Zaliczka”.
  Pozycje płatności są następnie księgowane na określonym koncie zaliczki, a nie na koncie kontrahenta nagłówka płatności.
• w przypadku innych typów właściwości płatności, możliwe jest określanie konta poprzez wprowadzanie kodu księgowania typu „Płatność” w polu „Kod”.
  Następnie dokonywane jest rozróżnienie między tymi dwoma kontami na podstawie rodzaju pozycji płatności (zysk lub strata).

• Księgowanie (pole IPTDAC)

Określa, czy właściwości płatności mogą być księgowane dla danej rozrachunku i w takim przypadku, domyślnego typu dokumentu dla tej pozycji.

Właściwości płatności Bank <=> Konto nigdy nie mogą być księgowane.

• Typ dokumentu KG (pole IPTCOD)

• Skonta/kary za zwłokę (pole IPTDEP)

Pole to może być tylko dostępne dla właściwości płatności „Konto<=>Kontrahent” i umożliwia wyliczanie skonta/ odsetek karnych, które dostępne jest przy ręcznym wprowadzaniu pozycji płatności.
To uwzględnia tylko uzgodnione rozrachunki, które posiadają kod skonta/odsetek karnych i dla których rozbieżność między datą płatności a terminem płatności uzasadnia uwzględnianie tych kosztów.
Dlatego też, w przypadku rozrachunku tego typu, wprowadzanie dodatkowej pozycji skonta/odsetek karnych dla właściwości płatności oznaczonej „Skonta/ odsetki karne” wyzwala wyliczanie ustawienia skonta/ odsetek karnych dla odpowiedniej faktury niż dla propozycji zamknięcia rozrachunku.

• Rodzaj faktury dostawcy (pole BPSPIVTYP)

• Tworzenie nakładów (pole FLGEXPCRE)

• Rodzaj faktury odbiorcy (pole BPCPIVTYP)

• Zarządzanie VAT (pole RPCVAT)

Wprowadź typ zarządzania podatkiem VAT powiązany z właściwościami płatności. Jako funkcję tego, czy kod podatku VAT będzie/ nie będzie wprowadzany w pozycjach płatności i różnych strukturach księgowania podatku VAT, które będą generowane podczas księgowania płatności.

Użytkownik może określać podczas konfiguracji, czy właściwości płatności obsługują podatek VAT, czy nie. Jeżeli podatek VAT nie jest obsługiwany, różne struktury księgowania podatku VAT będą generowane podczas księgowania płatności:

• Zaliczka VAT1 (D) VAT Konto VAT2 (C) VAT
• Wpłata VAT. lub VAT/Konto pozycji kosztowej (C) X-VAT
  (oprócz Bank <=> Kontrahent) Konto VAT2 (D) VAT

Konta podatku VAT są określane z kodu VAT, wskazanego w pozycji płatności oraz powiązanych kodach księgowania:

• Kwota maksymalna (pole AMTMAX)

To pole jest dostępne tylko dla właściwości płatności o strukturze Bank <=> Konto lub Konto <=> Kontrahent.
Są one używane do uruchamiania kwot progowych w wartości. Pozycja płatności wywołuje właściwości płatności w odniesieniu do terminu płatności, do którego jest alokowana.
Zapobiega to na przykład, aby dyskonto z tytułu wcześniejszej zapłaty nie było wyższe o 10 Euro od rozrachunku, do której jest ono alokowane.
Kwoty są wyrażane w walucie określonej w parametrze CURSHRFLD.

• pole CURAMTMAX

• Maksymalny % (pole PRCMAX)

Pole to może być dostępne tylko dla właściwości płatności o strukturze Bank <=> Konto lub Konto <=> Kontrahent.
Są one używane do uruchamiania kwot progowych wyrażonych procentowo. Pozycja płatności wywołuje właściwości płatności w odniesieniu do terminu płatności, do którego jest alokowana.
Zapobiega to na przykład, aby skonto nie było wyższe o 15% od rozrachunku, do której jest ono zaalokowane