Domyślne wymiary

Ten ekran pozwala na definiowanie dla każdego wymiaru analitycznego (którego opis pojawia się w nagłówku kolumny) listy identyfikatorów, w których będą wyszukiwane domyślne wymiary analityczne (według porządku pozycji).
W związku z tym, że liczba pozycji w tabeli musi być taka sama dla wszystkich kolumn, jak również, że liczba wyszukań może zależeć od wymiaru, niektóre kolumny z tym samym identyfikatorem mogą być powtórzone.

Na przykład załóżmy, że mamy 4 wymiary analityczne oraz, że dla pozycji zamówień sprzedaży, reguły przypisania są następujące:

• pierwszy wymiar inicjalizowany jest w funkcji wymiaru nagłówka, domyślnie klient, domyślnie waluta, domyślnie wymiar zdefiniowany w rekordzie firmy.
• drugi wymiar analityczny inicjalizowany jest w funkcji artykułu (brak innej wartości domyślnej).
• trzeci wymiar analityczny inicjalizowany jest w funkcji sprzedaży (domyślnie w funkcji klienta).
• czwarty wymiar analityczny inicjalizowany jest w funkcji lokalizacji (domyślnie w funkcji firmy).

Zdefiniowana zostanie więc druga tabela z 4 następującymi pozycjami:

Wstępne uzupełnianie wymiarów

Proponowane wymiary (w porządku alfabetycznym) to wymiary wybranej firmy lub wszystkich firm, jeśli pole Firma pozostało puste.

Karta ta pozwala na zdefiniowanie, dla każdej tabeli, która może być w pozycji, wyrażenia, które określa wartość klucza. Wyrażenie to jest wcześniej ustawione i nie może być (oprócz wyjątków) zmienione. Wyłącznie identyfikatory, dla których wartość klucza została zdefiniowana, mogą zostać użyte w drugiej tabeli.

Istnieją dwa konkretne przypadki:

• przypadek identyfikatoraDokumentu, który pozwala na dostęp do nagłówka dokumentu będącego w trakcie wprowadzania w celu zainicjalizowania wartości pozycji wg wartości nagłówka. W tym przypadku, nie nadaje się wartości klucza, ale formułę obliczającą, pozwalającą na bezpośrednie stwierdzenie wartości wymiaru analitycznego. Wartość ta odpowiada ogólnie zmiennej umiejscowionej na ekranie nagłówka (tzn. w klasie maski: syntaks jest głównie typu [M:ABREV]CHAMP,, gdzie ABREV jest skrótem maski, a CHAMP nazwą pola. Nie trzeba precyzować bieżącego indeksu odpowiadającego numerowi wymiaru analitycznego do zainicjalizowania, ponieważ jest on zarządzany automatycznie przez system.
  
  Jeśli istnieje potrzeba użycia formuły bądź innej funkcji, należy dokonać ustawień za pomocą funkcji (func) lub za pomocą ocenione formuły (evalue). System sprawdza, czy słowa kluczowe występują w łańcuchu znaków i stosuje w takim przypadku ocenę łańcucha. Wszędzie, gdzie ma to zastosowanie, formuła obliczeń jest dostarczana w ramach wcześniejszych ustawień i oprócz wyjątków spowodowanych konkretnym rozwojem, nie ma potrzeby wprowadzania do niej zmian.
  

• przypadek identyfikatoraPoprzednie wymiary, który pozwala na zainicjalizowanie kodu wymiaru w funkcji wymiaru, od poprzedniego wymiaru zgodnie z tym, jak został on zadeklarowany w księdze. Aby wymiar mógł zostać zainicjalizowany w innej funkcji, pierwszy wymiar musi zadeklarować wymiar do zainicjalizowania w tabeli „Inne wymiary”.
  
  Na przykład dla księgi ANA zadeklarowanej z trzema kodami wymiarów, odpowiednio DIE 1, DIE 2 i DIE 3, wymiar DIE 1 pozwala na zainicjalizowanie wymiaru DIE 2, ale nie wymiaru DIE 3, ponieważ jest on inicjalizowany przez wymiar DIE 2. Co więcej, dla księgi MSR zadeklarowanej po księdze ANA, wymiar DIE 4 może zostać zainicjalizowany z poziomu DIE 3.