Profil menu
Ta funkcja służy do powiązania z kodem profilu (który sam jest skojarzony z użytkownikami):
- struktury menu w postaci drzewa, która umożliwia dostęp do różnych funkcji oprogramowania,
- dwóch dodatkowych procedur konfiguracyjnych.
Należy pamiętać, że kod profilu menu nie decyduje o uprawnieniach dostępu, a jedynie o strukturze drzewa przeglądania. Strukturę drzewa konfiguruje się za pomocą kodu profilu funkcji oraz pewnych dodatkowych ustawień konfiguracyjnych w rekordzie użytkownika.
Warunek
Odniesienie do dokumentacji Implementacja
Zarządzanie ekranem
Karta Ekran wpisów
Prezentacja
Wprowadzanie danych profilu menu odbywa się na jednej zakładce. W szczególności należy zwrócić na niej uwagę na dwa ustawienia (które nie istniały w wersji 130):
- Pierwsze z nich to typ profilu ustawiany za pomocą menu lokalnego 926zawierającego domyślnie 3 wartości. Typ profilu ogranicza liczbę użytkowników mogących łączyć się równocześnie. Domyślne wartości typu to USR1, USR2i USR3 Do listy można samodzielnie dodać typy USRn, gdzie n oznacza klasyfikację typu profilu w lokalnym menu.
- Drugie ustawienie dotyczy dodatkowej pamięci (wyrażonej w kilobajtach) przypisanej mechanizmowi wykonującemu procesy dotyczące użytkownika mającego przypisany profil menu. Ustawienie to jest definiowane globalnie dla danej kartoteki za pomocą pola Pamięć znajdującego się w oknie zarządzania kartotekami. Można je odpowiednio regulować dla użytkowników korzystających z funkcji wymagających szczególnie dużych zasobów pamięci.
Pod tymi ustawieniami na zakładce znajdują się dwie tabele.
- Pierwsza z nich dotyczy definicji bieżącego menu (domyślnie jest to pierwsze menu wyświetlane podczas otwierania bieżącego profilu).
- W drugiej tabeli są wyświetlane opisy poleceń bieżącego podmenu, jeśli pozycja wprowadzana w pierwszej tabeli znajduje się w menu.
Integracja tych tabel pozwala na przechodzenie między różnymi menu oraz powracanie na wyższy poziom. Pole Struktura menu identyfikuje bieżący poziom. Jeśli wybrane menu już znajduje się na najwyższym poziomie (przy założeniu, że menu najwyższego poziomu nosi domyślną nazwę GENE), w polu jest wyświetlana nazwa GENE . Jeśli wybrano podmenu MDITM, które samo stanowi podmenu menu MDBA należącego do menu GENE , w polu będzie widoczna ścieżka GENE/MDBA/MDITM.
Tworzenie profilu menu
Podczas tworzenia nowego profilu menu kursor powinien być umieszczony w polu Menu początkowe . Ma to służyć ustawieniu domyślnie nazwy jednego ze standardowych menu zdefiniowanych dla superużytkownika (domyślnie jest to użytkownikADMIN ). Po wybraniu standardowego menu są wczytywane wszystkie powiązane z nim podmenu:
- Jeśli jako menu początkowe ustawiono menu GENE (proponowane domyślnie), do okna jest wczytywana kompletna standardowa struktura menu programu. Można ją wtedy dowolnie modyfikować.
- Alternatywnie za pomocą przycisku wyboru można wskazać inne menu i wczytać tylko fragment struktury menu.
Modyfikacja profilu menu
W trybie modyfikowania profilu menu pole Menu początkowe jest niedostępne.
W trybie wprowadzania danych w tabeli układ menu można zmieniać za pomocą zwykłego dodawania lub wstawiania wierszy. W celu wstawienia wiersza należy wypełnić następujące pola:
- Kod funkcji. Kod odwołuje się do bazowej funkcji w programie. W razie potrzeby można skorzystać z okna wyboru.
- Opcja (nie jest to konieczne). Nazwa opcji zależy od bazowej funkcji.
- Tytuł, który będzie identyfikował funkcję podczas wyświetlania w menu.
Opcje funkcji
Niektóre funkcje zawierają dodatkowe ustawienia konfiguracyjne:
- MENU: oznacza, że wiersz menu odwołuje się do podmenu, w którym w kolumnie opcji należy wprowadzić odpowiedni kod.
- AIMP: oznacza, że wiersz menu odwołuje się do raportu, którego kod należy wprowadzić w kolumnie opcji. Jeśli kod nie zostanie wpisany na tym etapie, użytkownik może podczas uruchamiania menu wybrać raport z listy obejmującej wszystkie raporty dostępne użytkownikowi.
- Wszystkie konfigurowalne funkcje dotyczące zarządzania obiektami transakcji (czyli większość rodzajów przesunięć). Można wtedy jako argument podać kod transakcji, który ma być używany. Nie jest to obowiązkowe: jeśli argument w postaci kodu nie zostanie podany, będzie można wybrać transakcję spośród różnych transakcji przewidzianych w uprawnieniach użytkownika (jeśli takie transakcje istnieją).
- Wszystkie funkcje dotyczące parametrycznych zapytań standardowych. Można wtedy jako argument podać kod ekranu zapytań , który ma być używany. Nie jest to obowiązkowe: jeśli argument w postaci kodu nie zostanie podany, zostanie użyty domyślny ekran zapytań. Można go będzie później zmienić przez wybranie innego ekranu spośród różnych ekranów przewidzianych w uprawnieniach użytkownika (jeśli takie ekrany istnieją).
- SYSTEME (wykonanie zlecenia systemowego): Zlecenie jest podawane w wierszu poleceń umieszczonym w określonym oknie przy użyciu składni zdefiniowanej w załączniku do dokumentacji.
- AMIEXE (wykonanie transakcji systemowej): Program pozwala na podanie kodu transakcji.
- Funkcję ADPVAL służącą do modyfikowania podstawowych konfiguracji w programie można wywołać z argumentem określającym rozdział (np. SUP), argumentem określającym rozdział i szablon nazw ustawień konfiguracyjnych w formacie CHAPITER_TEMPLATE (np. SUP_USR*), a nawet argumentem określającym szablon bez rozdziału (np. USR*).
Z wierszy tabeli można wyświetlić menu kontekstowe z funkcjami umożliwiającymi przechodzenie między poziomami podmenu. Są to następujące funkcje:
- Pochodzenie powoduje przejście na poziom niżej, do podmenu, gdzie można wprowadzić zmiany.
- Miejsce docelowe powoduje przejście o poziom wyżej w strukturze menu.
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
Blok numer 1
| Ten kod identyfikuje utworzone pliki w unikalny sposób. |
|
|
Blok numer 2
| Typ profilu jest menu lokalnym, które służy do przypisania kategorii użytkownikowi, z zamiarem ograniczania w razie potrzeby liczby jednoczesnych połączeń dla danej kategorii. Jest to wykonywane za pomocą parametrów USR1, USR2oraz USR3 . |
| Używane do określania ilości dodatkowej pamięci przypisanej dla procesu Adonix wykonującego funkcje dla użytkownika połączonego w ramach menu profilu. |
| Określa kod pierwszego menu, które będzie przeglądane w czasie połączenia użytkownika. To menu musi występować w poniższej tabeli. |
|
|
|
|
|
| ||
| Należy określić w tym miejscu kod funkcji, która będzie wykonana, gdy użytkownik będzie wykonywał odpowiedni wariant wyboru. Niektóre funkcje akceptują dodatkowy parametr, a mianowicie:
| ||
| W przypadku niektórych funkcji można określić dodatkowy argument. W tabeli poniżej przedstawiona jest lista najczęściej występujących przypadków:
W przypadku gdy dodatkowy argument nie jest obowiązkowy, jest on wybierany lub wprowadzany przy uruchamianiu funkcji, w zależności od przypadku. | ||
|
|
Zamknij
Ikona "Operacje"
Źródło
Powoduje wyświetlenie pierwotnego menu odwołującego się do menu, które jest właśnie modyfikowane.
Miejs. docelowe
Umożliwia wyświetlenie menu dla bieżącego wiersza w celu zmodyfikowania jego cech.
Zamknij
Inne warunki
Składnia zlecenia systemowego
Zlecenie systemowe musi być zapisane w postaci właściwej dla używanego typu serwera. Domyślnie zlecenie jest wykonywane na serwerze przetwarzania. Ostrzeżenie: Maksymalna dozwolona długość polecenia systemowego to 40 znaków, co może powodować konieczność stosowania skryptów pośrednich. Na przykład:
W systemie UNIX polecenie systemowe jest zapisane w następujący sposób: /u/mine/moje_polecenie.sh
W systemie Windows NT polecenie systemowe jest zapisane w następujący sposób: C:\prog\polecenie.bat
Istnieje też możliwość wykonywania poleceń na innym serwerze dostępnym przez sieć. Usługa połączenia programu musi dla tego serwera korzystać z tego samego numeru, jak dla bieżącego folderu. Konstrukcja polecenia wygląda wtedy następująco: serwer@polecenie, gdzie serwer to nazwa wybranego serwera, a polecenie to polecenie , które ma zostać wykonane.
W ostatnim przykładzie składni zamiast nazwy serwera można wpisać znak # oznaczający stację roboczą. Aby z poziomu menu uruchomić na stacji roboczej program Word(TM), można na dysku C: utworzyć plik polecenia o nazwie np. word.bat ze ścieżką „C:\Program Files\Microsoft Office\Office\Winword.exe” (polecenie to zawiera więcej niż 40 znaków), a następnie w wierszu poleceń wpisać następujące polecenie: ../FCT/mailto:#@C:/word.bat
Raporty
Z funkcją domyślnie powiązane są następujące raporty :
PROFMEN : Profil menu
Można to zmienić w ustawieniach.
Przyciski określone
Ten przycisk umożliwia przesłanie profilu menu do innego folderu dostępnego z serwera, na którym jest umieszczony obecny folder. |
Pasek menu
Zatwierdzenie / Zatwierdzenie menu
Dokumentacja/ Akapity
Funkcja ta służy do uzyskania dostępu do zarządzania dokumentacją dla pierwszego akapitu dokumentu (jeżeli jakiś istnieje), powiązanego z bieżącym rekordem.
Dokumentacja/ Powiązania
Funkcja ta służy do uzyskania dostępu do zarządzania powiązaniami. Jest to używane do określania powiązań pomiędzy bieżącymi a pozostałymi rekordami (np. powiązań między funkcjami a ustawieniami). Połączenia te są specyficzne dla dokumentów i są one używane do wczytywania generowania struktur dokumentów.
Dokumentacja/ Generowanie
Prezentacja
To menu służy do uruchamiania generowania dokumentów. Generowanie może być również uruchamiane za pomocą przycisku [Generowanie], który znajduje się w dolnej części okna.
Jednocześnie można uruchamiać trzy typy generowania:
- generowanie struktury dokumentów ze słownika (tabele ADOCUMENT, ADOCBLB, ADOCCLB).
- generowanie dokumentów z poprzednich tabel.
- generowanie dokumentów dla pól.
Proponowany zakres bierze pod uwagę bieżący rekord, ale może być on modyfikowany podczas uruchamiania.
Zamknij
Pola
Na tej karcie występują następujące pola :
Wybór
| Jeżeli pole to zostało zaznaczone, to wszystkie języki są brane pod uwagę przez operację. Jeśli to pole nie jest zaznaczone, w zależności od przypadku:
|
| Służy do definiowania języka generowania (jeżeli nie zaznaczono opcji generowania wszystkich języków). |
| Jeżeli pole to jest zaznaczone, wszystkie typy są brane pod uwagę przy generowaniu. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w tym wypadku obowiązuje limit podczas generowania standardowej dokumentacji (uwzględniana jest tylko dokumentacja, która oznaczona jest kodem większym niż X). |
| Stosowany do definiowania typu dokumentacji, która zostanie uwzględniona w procesie (pole nie zaznaczone uwzględnia wszystko). |
| Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji. |
|
|
Generuj ADOCUMENT
| Radioprzycisk jest stosowany do tworzenia/aktualizacji ram dokumentacji (struktury hierarchicznej akapitów) na podstawie elementów technicznych, znalezionych w słowniku danych. Istnieje możliwość albo ograniczenia się wyłącznie do aktualizacji istniejących dokumentacji lub - w razie potrzeby - tworzenia nowych. Powiązania dokumentacji są również brane pod uwagę. Akapity co do których istnieje prawdopodobieństwo utworzenia są definiowane w odpowiednim załączniku technicznym. |
| Pole to umożliwia wybór między:
|
Generuj dokument końcowy
| Radioprzycisk jest stosowany do generowania ostatecznej dokumentacji na podstawie akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta jest tworzona w różnych pod-katalogach katalogu zdefiniowanego przez parametr użytkownika DIRDOC . Generowanie 'według kodu działania' należy stosować w celu uzyskania generacji dokumentacji tych funkcji o kodach działania >= 'X' |
| Stosowany do generowania ostatecznego dokumentu jedynie dla zwalidowanych dokumentacji. |
| Jeśli to pole zostało zaznaczone przetwarzane są tylko pomoce dla pól dotyczące dokumentacji dla funkcji lub przetwarzanych obiektów. Aby dowiedzieć się, które pomoce dla pola powinny zostać przetworzone, należy przejrzeć ekrany powiązane z odpowiadającymi paragrafami dokumentacji. |
| Jeżeli okno to zostało zaznaczone, to utworzona zostanie ostateczna dokumentacja na podstawie zawartości akapitów dokumentacji. Dokumentacja ta zostanie utworzona w podkatalogu FLD katalogu zdefiniowanego parametrem użytkownika. REPDOC. |
| Stosowany do określenia zakresu kodów, uwzględnianych przy generowaniu dokumentacji. |
|
|
|
|
Zamknij
Komunikaty o błędzie
Podczas wprowadzania mogą wyświetlić się następujące komunikaty ogólne oraz o błędach :
Nieistniejący kod funkcji
Ten komunikat oznacza, że wprowadzono kod funkcji, który nie został zadeklarowany w tabeli funkcji.
Menu zostało już użyte
To (nieblokujące) ostrzeżenie oznacza, że odwołanie do menu już istnieje w innym miejscu (innymi słowy do tego samego menu prowadzą dwie różne ścieżki).
Menu jest już używane w ścieżce dostępu
Ten komunikat oznacza, iż do menu wywołania próbowano wstawić menu umieszczone na wyższym poziomie w hierarchii (co może powodować pętlę w strukturze menu). Błąd powoduje blokadę wykonywania operacji.