Zapytania

• Kod (pole COD)

Ten kod umożliwia identyfikację zapytania.

• Opis (pole INTIT)

Umożliwia zdefiniowanie opisu powiązanego z każdym rekordem.

• Krótki tytuł (pole INTITSHO)

Ten opis, umożliwiający podanie opisu w rekordzie, jest używany na niektórych ekranach lub w raportach, jeśli nie ma wystarczająco miejsca do wyświetlenia długiego opisu.

• Aktywny (pole ENAFLG)

To pole wyboru należy zaznaczyć, aby aktywować bieżący rekord.

Nieaktywne rekordy zachowują swoją zawartość, a ustawienia nie mogą być używane poprzez wywołanie ich kodu:

• W innych rekordach takich, jak dokumenty czy ustawienia
• W procesach zbiorczych

Uprawnienia do danej funkcji mogą zabraniać tworzenia aktywnego rekordu. W takim przypadku pole jest domyślnie dezaktywowane. Modyfikować je może tylko uprawniony użytkownik, za pomocą przepływu podpisów.

• pole WW

• Prezentacja (pole REPGRA)

Ta flaga definiuje w jaki sposób dane są prezentowane na ekranie. Występują następujące możliwości:

• Tabela: dane są przedstawiane wyłącznie w formie tabeli.
• Tabela lub wykres: dane są przedstawiane w jednej z dwóch form. Domyślny tryb jest określany przez pole Widok domyślny zdefiniowane w ustawieniach graficznych rekordu.
• Tabela i wykres: dane są przedstawiane w obydwu formach jednocześnie. Umiejscowienie wykresu względem tabeli jest określane przez pole Pozycja sekcji Wykres.
• Wykres: dane są przedstawia wyłącznie w formie wykresu.

• pole OPTGRA

Z tego pola należy skorzystać, aby zorganizować powiązanie między tabelą a wykresem, jeśli metoda reprezentacji danych zezwala na obydwa. Według kontekstu:

• Jeśli reprezentacja to Tabela lub wykres, do reprezentacji zastosowanie ma wartość domyślna.
• Jeśli reprezentacja to Tabela i wykres, pozycja wykresu zależy od tabeli danych.

• Tabela (pole TBL)

Określa tabelę, z której pole do wyświetlenia ma zostać pobrane. Istnieje możliwość wyświetlenia pól w wielu tabel, pod warunkiem że istnieje pomiędzy nimi połączenie logiczne. Takie połączenie może został ustalone automatycznie na podstawie połączeń opisanych w słowniku danych lub można je wprowadzić na następnej zakładce.

• Pole (pole FLD)

Określa nazwę pola do wyświetlenia. Pole to pochodzi z poprzedniej tabeli. Jeżeli pole to nie jest przypisane, w odpowiedniej kolumnie musi zostać wprowadzone wyrażenie.

Pole może zostać zapisane w formie POLE(indeks), gdzie indeks jest stałą, której wartość zawiera się w przedziale od 0 do N, jeżeli wprowadzane jest pole występujące wielokrotnie. Tak jest w przypadku pola CHEF w tabeli AUTILIS . Można więc zapisać CHEF(2) w tabeli pól.

• Opis (pole INTITLIG)

Służy do określania tytułów kolumn prezentowanych przy wykonaniu zapytania.

Domyślnie przy użyciu pola w tabeli podpowiadany jest tytuł (zapisany w słowniku). W kontekście wielu wersji językowych tytuł ten wyświetlany jest przy wykonywaniu w języku logowania użytkownika. Zapisami w słowniku zarządzać można we wszystkich językach logowania.

Oznacza to, że można określić tłumaczenia dla zmodyfikowanego tytułu lub tytułu powstającego przez obliczenie, dla którego nie określono tłumaczenia.

W W możliwych do przetłumaczenia polach takich, jak to można wprowadzić opis w innych językach niż bieżący język połączenia – należy kliknąć na opcję Tłumaczenia online z poziomu ikony Operacje.
 Więcej informacji znajduje się w opisie do Tłumaczenia opisów online.

• Wyrażenie (pole CLC)

Służy do definiowania obliczanego wyrażenia wyświetlanego przy wykonywaniu żądania.

Pole to może zostać wprowadzone wyłącznie, jeżeli nie przypisano nazwy pola.

W poleceniu wyrażenie może uwzględniać wszystkie pola dla jednej z połączonych tabel, stałe, funkcje oraz zmienne globalne itd. W celu ułatwienia budowania formuł dostępny jest edytor formuł.

• Typ (pole CODTYP)

Ten typ danych służy do określenia sposobu prezentacji danych. W przypadku pola domyślnie podpowiadany jest typ powiązany z polem (możliwa jest jednak jego zmiana). W przypadku wyrażenia musi ono zostać określone (może być to typ ogólny, tak jak ciąg znaków A, menu lokalne M, liczba całkowita krótka C, data D, liczba dziesiętna DCB, liczba całkowita długa L itd.). W przypadku ciągu znaków jego maksymalną długość należy określić w polu „Długość” W przypadku menu lokalnego określona jest zarówno długość wyświetlanego ciągu, jak i numer menu lokalnego. Jeśli użyty typ danych jest powiązany z obiektem, możliwe będzie zastosowanie tunelowania do zarządzania obiektem podczas wykonywania zapytania.

• Długość (pole LNG)

Służy do określania liczby znaków pola, w przypadku ogólnego typu danych pola o nieustalonej długości. Odnosi się w szczególności do typów A oraz DCB.

Podobnie jak w wypadku CLOB, dla BLOB konieczne jest wprowadzenie wartości określającej maksymalną przechowywaną liczbę znaków. Kodowanie jest następujące:

• Menu (pole NOLIB)

Określa numer menu lokalnego, powiązany ze wskazanym w wierszu polem.

Jeżeli pole jest typu „menu lokalne” (wartości od 1 do 255), odpowiada klasyfikacji tytułu w tabeli o nazwie menu lokalne, zapisanej w tabeli komunikatów APLSTD.

Przy wprowadzaniu lub wyświetlaniu prezentowane są następujące elementy zgodnie z wyborami dokonanymi z poziomu interfejsu użytkownika:

• można dokonać wyboru tytułu z listy przewijanej, zwanej polem kombi,
• lub wybrać listę przycisków.

Ciekawą właściwością tego typu elementu jest to, że lista wyborów wyświetlana jest w języku logowania.

Każde menu lokalne opisuje listę dostępnych tytułów. Na przykład menu lokalne 1 odpowiada wyborowi Nie / Tak , w takiej kolejności. W tym przypadku wykorzystane może być również pole wyboru.

• Zakres (pole STREND)

W polu tym można dokonać wyboru jednej z trzech opcji:

• Niewprowadzaneoznacza, że zakres (wartość początkowa i wartość końcowa) dla tego pola nie będzie wprowadzany przy wykonywaniu zapytania.
• Wprowadzaneoznacza, że zakres (wartość początkowa i wartość końcowa) dla tego pola będzie wprowadzany przy wykonywaniu zapytania.
• Nieprzenoszoneoznacza, że zakres (wartość początkowa i wartość końcowa) dla tego pola może zostać wprowadzony przy wykonywaniu zapytania, ale pole nie będzie widoczne na ekranie.

• Suma (pole CUM)

Pole to może zostać wprowadzone wyłącznie, jeżeli pole przyjmuje wartości liczbowe. Jeżeli przyjmuje wartość „Tak”, suma wartości nie będzie wyświetlana dla różnych poziomów podziału stron określonych w kryteriach grupowania.

• Sortowanie (pole SRT)

Dane uzyskane w wyniku wykonania zapytania mogą zostać posortowane po jednym polu lub po wielu polach w porządku rosnącym (w przypadku sortowania w kolejności rosnącej) lub w porządku malejącym (w przypadku sortowania w kolejności malejącej) wartości tego pola.

Wykorzystywane porządki sortowania to: wielkość liczby w przypadku pól o wartości liczbowej, porządek chronologiczny w przypadku pól zawierających daty oraz porządek niestandardowy w przypadku pól o wartościach alfanumerycznych (w przypadku kodów alfanumerycznych jest to porządek leksykograficzny).

Jeżeli wybieranych jest kilka kryteriów sortowania, pola sortowane będą w kolejności od lewej w tabeli, przy równości wartości drugiego kryterium itd.

• Grupa (pole GRP)

Pole to służy do tworzenia poziomu podziału. Jeżeli pole ma wartość„Tak”, można utworzyć grupę z pól poniżej poprzez podział w bieżącym polu, a wszystkie sumy będą widoczne na poziomie grupy.

Pole to może zostać wprowadzone wyłącznie, jeżeli bieżąca pozycja została posortowana (w porządkurosnącymlub malejącym , zależnie od dokonanego wyboru).

Na przykład jeżeli lista użytkowników została zdefiniowana na podstawie profilów, rozbicie na profile można wykorzystać w celu pogrupowania w jednej pozycji wszystkich użytkowników powiązanych z profilem oraz wyświetlenia danych sumarycznych dotyczących grupy (np. zliczane mogą być pola przyjmujące wartość 1).

• Poziom (pole NIV)

Odpowiada poziomowi szczegółowości wyświetlanych informacji.

Poziom 1 oznacza, że wyświetlane są wyłącznie informacje z pierwszego poziomu agregacji (najwyższego) oraz wszystkich następnych poziomów. Poziom 2 oznacza, że nie będą wyświetlane informacje z poziomu 1, ale z poziomu 2 i następnych itd. Najwyższy poziom odpowiada zatem najwyższemu poziomowi szczegółowości zapytania, który wybierany jest domyślnie przy jego wykonywaniu.

Poziom ten domyślnie przybiera wartość 1 w pierwszym wierszu i jest zwiększany przy każdym żądaniu podziału (Grupa=Tak) dla poprzedniego pola. Może być modyfikowany tak, by wyświetlane były kwoty z różnych poziomów agregacji. Na przykład jeżeli informacje są posortowane i pogrupowane po kodzie, np. po kodzie użytkownika, a w następnej kolumnie należy wprowadzić nazwę użytkownika, oczywiste jest, że nazwa musi zostać wyświetlona na tym samym poziomie co kod użytkownika, a nie tylko na bardziej szczegółowych poziomach.

• Tunel (pole TUN)

• Typ grafu (pole GRA)

Pole to jest dostępne wyłącznie wtedy, gdy tryb reprezentacji wybrany w nagłówku nie jest Znak. Stosowane wyłącznie do określenia sposobu użycia reprezentacji graficznej.

Może przyjmować następujące wartości:

• Brak lub Etykieta jeżeli pole wiersza jest typu alfanumerycznego. Pole stosujące wartość Etykietabędzie użyta jako tytuł wykresu. Uwaga, jedynie wiersz w tabeli może przyjąć tę wartość ; jeżeli jest ona już obecna w wierszu, to konieczne będzie uprzednie zmodyfikowanie wartości w wierszu zawierającym wartość Etykietaw celu zwrotu wartości Brak przed możliwością przypisania tej wartości do innego wiersza w tabeli.
• Brak, Wartośćlub Domyślnyjeżeli pole jest typu numerycznego. Zasada jest następująca:
• Brak oznacza, że pole nigdy nie zostanie przedstawione w wykresie.
• Jeżeli wykres zdefiniowany w ostatniej zakładce zostanie użyty do wyświetlenia kilku serii, to wszystkie serie odpowiadające zaznaczonym polom Domyślnyzostaną wyświetlone (chyba, że już zostały wyświetlone).
• jeżeli wykres w ostatniej zakładce nie zostanie użyty do wyświetlenia kilku serii, to kolumna odpowiadająca pierwszemu zaznaczonemu polu Domyślnyzostanie wyświetlona (będzie to pierwsza kolumna, jeżeli żadna nie została wcześniej zadeklarowana).

• Prezentacja (pole REP)

Pole to może zostać wypełnione wyłącznie wtedy, gdy :

• metoda reprezentacji wybrana w nagłówku nie jest Znak.
• na polach numerycznych, gdzie wartość zostanie wyświetlona.

Służy do zarządzania kombinacjami wykresów, jeżeli w parametrach graficznych jest stosowany zdefiniowany typ graficzny do wyświetlenia kilku szeregów danych niezależnie od innych typów (w innych wypadkach jest ignorowany). W praktyce istnieją następujące użyteczne kombinacje :

• Typ = Multi wykres, Wykres domyślny=Wiersze, Reprezentacja=Multi
• Typ = Multi wykres, Wykres domyślny=Paski, Reprezentacja=Multi

Zasada jest następująca:

• Domyślneoznacza, że graficzna prezentacja szeregu odpowiada domyślnemu wykresowi z ostatniej zakładki (Paski, lub Wierszew tym wypadku).
• Pasek lub Wiersz stosowany do wymuszenia odpowiedniej metody prezentacji.

• Pierwsza wartość domyślna (pole VALDEB)

W tym miejscu wprowadza się wartość konfiguracji w postaci obliczanego wyrażenia , uwzględniającego zmienne powiązane z kontekstem uruchamiania. Jeśli konfiguracja określa początek i koniec zakresu, należy wpisać dwie wartości.

• Ostatnia wartość domyślna (pole VALFIN)

• Liczba linii (pole NBRLIG)

• Maks. liczba linii (pole MAXLIG)

Maksymalna liczba pozycji odpowiada parametrowi zapytania (maxrows), który zatrzymuje wyszukiwanie, jeśli w bazie znaleziono liczbę pozycji odpowiadającą warunkom (te pozycje zostaną następnie posortowane, ale baza nie gwarantuje, że N znalezionych pozycji to N pierwszych w porządku sortowania). Jest to optymalizacja umożliwiająca ograniczenie obciążenia bazy danych.

• Zablokowane kolumny (pole NBRCOL)

Umożliwia zamrożenie x pierwszych kolumn w tabeli w przypadku horyzontalnego podziału na strony.

• Maksymalne czasy (pole MAXTIM)

Z tego pola należy skorzystać, aby zatrzymać wyszukiwanie po wskazanym okresie czasu (w sekundach). Umożliwia to uniknięcie zbyt długiego oczekiwania np. w przypadku konfiguracji nowego zapytania.

Uwaga: W przeciwieństwie do maksymalnej liczby pozycji, ta informacja nie jest przekazywana do bazy danych. Maksymalny czas nie może więc zostać przekroczony, jeśli czas trwania jest zbyt długi.

• Raport (pole RPT)

Definiuje kod raportu, który zostanie powiązany z funkcją Plik/lista na podstawie wyświetlenia zapytań. Jeśli nie został uzupełniony, używany jest raport ALISTE, który proponuje domyślny układ strony. Można zduplikować ten ogólny raport (konieczne może być tylko zmodyfikowanie układu strony) w celu utworzenia raportów całkowicie dostosowanych do w ten sposób zdefiniowanego zapytania.

Wprowadzony tutaj kod raportu może być powiązany ze wszystkimi kodami wydruku za pomocą dedykowanej funkcji.

• Kryteria wyboru (pole SEL)

Umożliwia wprowadzenie kryteriów wyboru, które są wyrażeniami logicznymi dotyczącymi pól tabeli i mogącymi zawierać stałe, funkcje i operatory. Wyodrębniane są tylko te pozycje tabel, które spełniają te warunki. Edytor formuły umożliwia uproszczenie odczytu tych wyrażeń.

• Wyraż. powiązane (pole LNK)

Z tego pola należy skorzystać w celu zdefiniowania połączeń, które nie są zdefiniowane w słowniku lub które muszą być uwzględniane w pierwszej kolejności. Struktura połączenia musi odpowiadać kluczowi pliku do powiązania. Musi istnieć tyle osobnych pól oddzielonych średnikami, ile jest części klucza. Dokładna składnia jest następująca:

[F:ABV1]CLE=wyrażenie1 ; wyrażenie2..., gdzie:

    [F:ABV1]CLE jest kluczem powiązanej tabeli. Należy kliknąć na menu Operacje, aby uzyskać dostęp do funkcji Wybór tabeli, która przedstawia listę wszystkich tabel obecnych w pierwszej sekcji. Wybór jednej z tabel powoduje wyświetlenie pierwszego indeksu tabeli. Aby użyć innego indeksu można skorzystać z funkcji Wybór indeksu dostępnej za pomocą menu Operacje, które zaproponuje wybór z listy wszystkich indeksów uprzednio wybranej tabeli.

    wyrażenie1,, wyrażenie2 są wyrażeniami umożliwiającymi podanie wartości dla różnych pól uprzednio zdefiniowanego klucza (jeśli klucz jest jednoczęściowy, podawane jest jedno wyrażenie, jeśli nie, wyrażenia są oddzielane średnikami). Można również skorzystać z funkcji Wybór pola, która umożliwia uzupełnienie różnych wartości klucza z polami jednej z podanych tabel. Po wybraniu klucza wyświetla się liczba średników definiująca części klucza do uzupełnienia. Ta funkcja umożliwia kolejne uzupełnienie wszystkich brakujących części. Należy zauważyć, że można zdefiniować stałe części kluczy.

Z punktu widzenia bazy danych, ta składnia definiuje zewnętrzne połączenia. Należy zauważyć, że druga składnia umożliwia zdefiniowanie dokładnych połączeń (co może być interesujące w planie wydajności). Dodawana jest tylda, a składnia wygląda następująco:

[F:ABV1]CLE=wyrażenie1 ; wyrażenie2...

• Typ zapytania (pole ALLUSR)

Z tego pola należy skorzystać do zarządzania wyświetlaniem zapytania z następującymi zachowaniami:

• Zapytanie standardowe: wynik zapytania wyświetla się, jeśli zapytanie zostało już wyświetlone przez użytkownika. Każdy użytkownik uruchamiający zapytanie tworzy właściwy dla siebie zestaw danych, który nie może być wyświetlany przez innych.
• Zapytanie współdzielone: wynik wykonania tego zapytania przez użytkownika może być wyświetlany przez innych użytkowników. Współdzielone zapytania mają sens w przypadku ciężki zapytań, uruchamianych w danym momencie przez jednego użytkownika, co umożliwia następnie wszystkim użytkownikom korzystanie ze wspólnej informacji. Dla tego typu zapytań zalecane jest, aby tylko jeden użytkownik mógł wykonywać zapytanie, a inni mieli do niego dostęp w trybie wyświetlania. Uzasadnione jest również obliczanie tego typu zapytań w trybie wsadowym, jeśli dane zapytanie jest szczególnie ciężkie. Kod odpowiadającego zadania wsadowego to CALALH.
• Przeliczone zapytanie: wynik zapytania nigdy nie wyświetla się automatycznie. Należy kliknąć na przycisk odświeżania lub wprowadzić kryteria. Celem tego typu zapytania jest uniknięcie ponownego ładowania danych, jeśli wiadomo, że szybko tracą one na ważności.

• Grupa (pole GRP)

Z tego pola należy skorzystać, aby utworzyć klasyfikację kryteriów dostępnych dla zapytań.

• Kod dostępu (pole ACS)

Ten kod dostępu umożliwia zabronienie dostępu do bieżącego rekordu dla niektórych użytkowników.

Jeśli w polu znajdują się informacje, wyłącznie użytkownicy, którzy mają prawa odczytu dla tego kodu dostępu mogą wyświetlać rekord, a tylko użytkownicy z prawami do zapisu mogą go modyfikować.

Prawo dokonywania kontroli to możliwość dokonania danego zapytania (poprzez odświeżenie zapytania lub modyfikację parametrów i ponowne wykonanie).

• Obiekt (pole OBJLNK)

Umożliwia określenie filtrów uprawnień zastosowanych podczas tworzenia zapytania. Te filtry to filtry wg lokalizacji, wg roli i wg kodu dostępu.

Zasady filtrowania są następujące:

• Kod obiektu umożliwia określenie, które pola kodu dostępu i kodu lokalizacji mają zostać zastosowane dla których filtrów.
• Ten filtr jest wtedy stosowany w zależności od dozwolonych lokalizacji oraz uprawnień dostępu do zarządzania obiektem nadanych użytkownikowi, który wykonuje zapytanie.
• W ten sam sposób, filtr wg roli, definiowanych przez kod obiektu, jest także stosowany.

Zakłada to oczywiście, że tabela, w której stosowane są filtry stanowi część generowanego zapytania. Rozumie się przez to tabelę, w której znajdują się pola kod dostępu, kod lokalizacji oraz w danym przypadku pola zdefiniowane przez role przydzielone użytkownikowi. Nie jest to koniecznie główna tabela zapytania – zapytanie o pozycje dokumentu może być filtrowane np. w zależności od uprawnień powiązanych z polami tabel powiązanych z nagłówkiem dokumentu.

Uwaga: te filtry mają zastosowanie wyłącznie podczas obliczania zapytania, a nie w żadnym przypadku podczas wyświetlania. Może mieć to znaczenie np. jeśli zapytanie jest współdzielone lub jeśli filtry wg lokalizacji użytkownika zmieniły się między momentem, gdy zapytanie zostało obliczone, a momentem, gdy jest ono wyświetlane.

• Funkcja (pole FCTLNK)

Z tego pola należy skorzystać, aby powiązać uprawnienia dostępu z zapytaniem o uprawnienia nadane do funkcji.

Zasada jest następująca: w momencie wejścia do zapytania sprawdza się, czy powiązana funkcja jest dozwolona dla użytkownika (dla przynajmniej jednej lokalizacji, jeśli uprawnienia do danej funkcji są nadawane wg lokalizacji). To sprawdzenie odbywa się wyłącznie w przypadku, gdy zapytanie nie jest współdzielone.

Jeśli zapytanie jest współdzielone uznaje się, że zastosowanie mają uprawnienia osoby, która obliczyła zapytanie i są przekazywane tym wszystkim, którzy mają prawo do wyświetlenia. Konieczne jest więc ostrożne zdefiniowanie uprawnień do współdzielonych zapytań, jeśli dotyczą one danych wrażliwych. Jest to możliwe za pomocą kodu dostępu umiejscowionego w tej sekcji.

• Typ (pole TYPGRA)

To pole jest używane, jeśli istnieje więcej niż jedna wartość numeryczna w tabeli, która może zostać zaprezentowana w formie graficznej. To pole może wyświetlać dwie wartości:

• Pojedynczy wykres: jedna kolumna wartości może wyświetlić się jeden raz (dostępny selektor)
• Wiele wykresów: wszystkie komuny wyświetlają się, połączone w zależności od wartości parametru Reprezentacja.

• Prezentacja (pole FSHGRA)

Jeśli na wykresie obecnych jest wiele serii (pod warunkiem, że prezentacja wszystkich serii jest identyczna, a nie wg „sektora”), można wskazać w jaki sposób wartości są łączone, zgodnie z następującymi wartościami:

• Opcja wielokrotna umożliwia przedstawienie wartości każdej serii obok siebie (jeden kolor na serię).
• Opcja kumulacja umożliwia przedstawienie wartości w formie pionowych sum.
• Opcja porównawcza umożliwia przedstawienie wartości w formie względnego porównania (wysokość wykresu jest stała).

• Grafika domyślna (pole DEFGRA)

To pole definiuje reprezentację graficzną zastosowaną do przedstawionych danych (wykres słupkowy, wykres liniowy, wykres obszarowy, diagram kołowy). Obraz wyświetla się w zależności od dokonanego wyboru i ilustruje otrzymany typ prezentacji danych.

Jeśli dostępna jest tylko jedna seria wartości, reprezentacja graficzna jest domyślnie ustawiona wg tego parametru.

Jeśli dostępnych jest wiele serii wartości, można łączyć metody prezentacji (np. jeden wykres słupkowy, a drugi liniowy). W takim przypadku reprezentacja każdej serii wartości zależy od pola Reprezentacja tabeli pól:

• Dla Wykresu słupkowego lub Wykresu liniowego tryb prezentacji jest stosowany do serii wartości zgodnych z domyślną reprezentacją graficzną (wykresy kołowe nie mogą być wymieszane z wykresami słupkowymi lub liniowymi).
• Dla domyślnego trybu, domyślna reprezentacja graficzna ma zastosowanie do serii.

Jeśli reprezentacja serii jest zgodna (na wykresie istnieje pojedyncza seria), selektor jest dostępny dla typu wykresu, co umożliwia wybranie innego trybu prezentacji.

• pole IMAG

Obraz wyszczególniający uprzednio wprowadzone informacje.