Lista haseł wyszukiwania
Z funkcji tej należy skorzystać w celu utworzenia listy haseł wyszukiwania powiązanych ze stałymi identyfikatorami takimi, jak nazwa kontrahenta lub opis w operacji bankowej. Wyszukiwanie to jest używane w procesie zaawansowanego importu wyciągów bankowych.
Te hasła wyszukiwania mogą być używane w celu uzgodnienia operacji z kontem księgi głównej lub danym kontem kontrahenta.
W parametrach importu bankowego należy zaznaczyć pole wyboru Lista haseł wyszukiwania, aby zastosować te hasła do wyszukiwania, a następnie wybrać, w którym momencie hasła te mają zastosowanie: przed lub po wyszukiwaniu standardowym. Jeśli wybrano „po”, zastosowanie mają wyłącznie operacje o statusie C.
Uwaga: Jeśli hasło odpowiada kontu kontrahenta, generowane jest rozliczenie bez konkretnego rozrachunku.
Konfiguracja listy
Należy kliknąć na Utwórz z poziomu karty operacji, aby skonfigurować nową listę.
Następnie należy wprowadzić Firmę dla tej listy wyszukiwania i wybrać Format pliku i Bank.
Należy kliknąć na ikonę Dodaj, aby utworzyć listę.
Uwaga: Użycie dżokerów (?, *) jest niedozwolone podczas dodawania haseł. Jeśli dla jednego kryterium podawanych jest wiele tekstów (np. „Kontrakt leasingu finansowego” jako referencja), odnaleziony musi zostać dokładnie taki ciąg. Jeśli wprowadzono wiele kryteriów (lub tekst i kwotę referencyjną), są one oddzielone przez „ORAZ”.
Dla ustawień powiązanych z rozliczeniem:
Można wprowadzić albo konto księgi głównej, albo kontrahenta, ale nie obydwa na raz. Dla konta kontrahenta, należy również wprowadzić konto zbiorcze.
Kierunek wprowadzonego docelowego miejsca księgowania musi odpowiadać kierunkowi operacji (lub być ustawiony dla kierunku rozliczenia). W przeciwnym razie, nie znajdowany jest żaden wyniki, nawet jeśli inne kryteria odpowiadają.
Struktura konta docelowego miejsca księgowania musi być następująca Bank <=> Kontrahent lub Bank <=> Konto.
Jeśli konto księgi głównej podlega VAT, kod VAT jest wymagany.
Jeśli nie ustawiono żadnego z kont księgi głównej lub kontrahenta w księgowości analitycznej, można zastosować podział (stały).
Podsumowanie ustawień importu wyciągu bankowego
Ta część proponuje podsumowanie procedur ustawień wymaganych do dokonania zaawansowanych importów wyciągów bankowych, a zwłaszcza uzgodnienia wyciągów i rozrachunków lub też wygenerowanie płatności. Można również uzgodnić istniejące płatności bez generowania nowej płatności. Należy zauważyć, że nie można uzgodnić pojedynczej transakcji z połączeniem rozrachunku z płatnością. Zob. Podsumowanie importów wyciągów bankowych.
Dokument ten zawiera informacje na temat ustawień technicznych, których należy dokonać z zachowaniem ostrożności. W razie wątpliwości zalecany jest kontakt z administratorem lub partnerem Sage | Enterprise Management.
Informacje szczegółowe na temat wprowadzania danych we wszystkich funkcjach oraz pełna pomoc dla funkcji znajduje się w centrum pomocy online.
BSI – Kod działania importu wyciągu bankowego
Należy aktywować ten kod działania, aby móc używać procesu importu wyciągów bankowych.
Zrozumienie elektronicznych formatów bankowych
Aby dokonać prawidłowego ustawienia importu wyciągów bankowych, należy posiadać przynajmniej podstawową wiedzę na temat struktury i zawartości plików elektronicznych wyciągów bankowych. Oznacza to między innymi takie typy plików jak MT940, CAMT.053, BAI2 CFONB i CSV AR Lockbox.
Informacja: Większość banków dostarcza komunikaty CAMT w plikach ZIP. Należy rozpakować pliki przed ich importem do Sage | Enterprise Management.
Typy wpisów płatności importów wyciągów bankowych
Zaleca się użycie dedykowanych typów wpisów płatności do importu wyciągu bankowego tak, aby ustawienia mogły być niezależne od innych typów wpisów. Dedykowany typ wpisu wyciągu bankowego jest dostępny jako część domyślnej konfiguracji, którą można skopiować i dostosować. Dostępne są również dedykowane typy wpisów BAI2 i CFONB.
Definicja segmentu importu bankowego
Definicja segmentu opisuje szczegółową strukturę informacji zawartych w segmencie. Oznacza to segmenty części logicznych takie, jak nagłówek, stopka, pozycja danych (itp.) w formacie importu bankowego. Na tej podstawie, import wyodrębnia i interpretuje informacje zawarte w pliku. Sekwencja segmentów jest kontrolowana przez definicję formatu importu.
Informacja: Jeśli importowane są pliki BAI2, należy zdefiniować Kody typów importu bankowego (BSIIMPTC). Dodatkowy etap przeznaczony dla tego formatu.
Format importu bankowego
Definicja formatu opisuje ogólną strukturę formatu oraz sekwencję lub wystąpienia segmentów. Kontroluje również, kiedy nowe wpisy dla wyciągów i operacją są tworzone podczas importu.
Należy zdefiniować przynajmniej jeden format importu bankowego – można go używać dla wielu banków. Może także istnieć wiele formatów (tzn. konta bankowe z różnych banków używające różnych wariantów MT940 lub CAMT.053).
Definicje Numeru kontrahenta i Numeru faktury
Numer kontrahenta i numer faktury to główne kryteria uzgadniania automatycznego, ale są one zazwyczaj podawane w pliku wyciągu bankowego w sposób nieustrukturyzowany, jako część przyczyny płatności lub tekst informacyjny.
Aby dokonywać wydajnego wyszukiwania, należy podać informacje na temat struktury tych numerów tak, aby proces wyszukiwania mógł rozpoznać części tekstu przyczyny płatności jako numer kontrahenta lub faktury.
Ustawienia importu bankowego
Te parametry kontrolują różne aspekty procesu importu i uzgadniania. Ustawień należy dokonać przynajmniej na poziomie firmy, ale mogą również istnieć różne ustawienia dla firmy i dla różnych kont bankowych lub formatów pliku. Dla plików w formacie CFONB, konkretny bank nie jest wprowadzany.
Te ustawienia są stosowane w kontekście importu, więc jeśli importowany jest plik wyciągu bankowego, należy wybrać ustawienia dla danego importu. Te ustawienia są używane podczas importu oraz późniejszego procesu uzgadniania. Na przykład można zaimportować i uzgodnić transakcje za pomocą przepływu zaawansowanego importu wyciągu bankowego lub zaimportować pliki i uzgodnić je za pomocą funkcji Uzgadnianie wyciągów bankowych (RAPBAN).
Jeśli istniejące płatności mają zostać uwzględnione w imporcie i procesie uzgadniania to należy zaznaczyć przynajmniej jedną opcję w bloku Płatności w sekcji Kryteria wyszukiwania.
Informacja: Dla plików w formacie CFONB nie można uzgodnić przy użyciu funkcji Uzgadnianie wyciągów bankowych.
Wykluczone hasła wyszukiwania
Można zdefiniować wspólne hasła do wykluczenia podczas wyszukiwania nazwy kontrahenta. Częste hasła to np. skróty nazw prawnych, które są używane w nazwach kontrahentów np. „Ltd”, „S.A.”, „Inc.”, „GmbH” i „AG”. Wykluczyć można również formy grzecznościowe takie, jak Pan, Pani, Herr, Frau itp. używane w nazwach kontrahentów.
Wykluczenie częstych haseł, które mogą występować w rekordach kontrahentów zwiększa wydajność wyszukiwania, ponieważ ogranicza to liczbę możliwych kont kontrahentów, które muszą zostać przeszukane względem rozrachunków.
Lista haseł wyszukiwania
Hasła wyszukiwania mogą być używane, jeśli stałe identyfikatory (takie jak nazwa kontrahenta lub tekst transakcji) są konieczne do uzgodnienia transakcji z kontem KG lub danym kontem kontrahenta.
Operacje
Należy kliknąć na Utwórz w celu zdefiniowania nowego hasła wyszukiwania.
Prezentacja
Zamknij
Pola
|
Należy wprowadzić firmę dla danej listy wyszukiwania. |
|
Należy wprowadzić format pliku w celu ograniczenia listy wyszukiwania do formatu danego pliku. |
|
Należy wprowadzić bank w celu ograniczenia listy wyszukiwania do danego banku. |
|
Należy wprowadzić tekst do wyszukania w polach referencyjnych rozliczenia, które są przechowywane przez definicję segmentu importu w [F:BSIIMPD]FREREF(0) do (9). |
|
Należy wprowadzić tekst do wyszukania w polach referencyjnych kontrahenta, które są przechowywane przez definicję segmentu importu w [F:BSIIMPD]BPRREF(0) do (5). |
|
Należy wprowadzić tekst do wyszukania w opisie rozliczenia, które jest przechowywany przez definicję segmentu importu w [F:BSIIMPD]BPRREF(0) do (5). |
|
To pole jest przeznaczone dla haseł wyszukiwania w podszczegółach wprowadzania operacji CAMT.053/.054. Umożliwia to dodanie kodów operacji bankowych w formie połączonego łańcucha. Pole numer referencyjny BTC składa się z połączonych wartości dla Dziedziny, Grupy i Podgrupy, bądź połączonych wartości dla Kodu i Wystawcy, jeśli element Właściwość jest obecny w sekcji operacji bankowej wyciągu. Uwaga: Kody operacji bankowej dla transakcji poziomu C w wyciągach CAMT.053/.054 nie są w rzeczywistości uwzględniane w ustawieniach standardowych mapowania elementów i definicji segmentu importu bankowego. |
|
Kwota do wyszukania. W tym polu można wprowadzić wyłącznie wartości dodatnie. |
|
Należy wprowadzić docelowe miejsce księgowania używane dla generowania rozliczenia. Kierunek wprowadzonego docelowego miejsca księgowania musi odpowiadać kierunkowi operacji (lub być ustawiony dla kierunku rozliczenia). W przeciwnym razie, nie znajdowany jest żaden wyniki, nawet jeśli inne kryteria odpowiadają. Struktura konta docelowego miejsca księgowania musi być następująca Bank <=> Kontrahent lub Bank <=> Konto. |
|
Należy wprowadzić lokalizację używaną dla generowania rozliczenia. Jeśli konto bankowe powiązane jest z dedykowaną lokalizacją, obydwie lokalizacje muszą być identyczne. |
|
Należy wprowadzić konto księgi głównej do użycia, jeśli rozliczenie musi być przypisane do konta księgi głównej. Na przykład, nakłady na wynajem, koszty bankowe itp. Można wprowadzić albo konto księgi głównej, albo kontrahenta, ale nie obydwa na raz. Jeśli konto księgi głównej podlega VAT, kod VAT jest wymagany. Jeśli konto księgi głównej jest ustawione w księgowości analitycznej, można zastosować podział (stały). Uwaga: Dla danego hasła wyszukiwania można wprowadzić albo konto księgi głównej, albo kontrahenta, ale nie obydwa na raz. |
|
Należy wprowadzić konto kontrahenta do użycia, jeśli rozliczenie musi być przypisane do konta kontrahenta. Należy zauważyć, że w takim przypadku, generowane jest rozliczenie bez bezpośredniej relacji z fakturą. Można wprowadzić albo konto księgi głównej, albo kontrahenta, ale nie obydwa na raz. Dla konta kontrahenta, należy również wprowadzić konto zbiorcze. Jeśli konto kontrahenta jest ustawione w księgowości analitycznej, można zastosować podział (stały). Uwaga: Dla danego hasła wyszukiwania można wprowadzić albo konto księgi głównej, albo kontrahenta, ale nie obydwa na raz. |
|
Jeśli uzupełniono konto kontrahenta, należy uzupełnić konto zbiorcze tak, aby rozliczenie zostało przypisane bezpośrednio do konta kontrahenta. |
|
Należy podać kod VAT, jeśli konto księgi głównej, które zostało podane dla rozliczenia podlega VAT. |
Zamknij