Wprowadzanie partii księgowań

• Paczka (pole LOT)

Ten kod jest jedynym identyfikatorem w trybie wprowadzania partii wpisów.
Partie dziennika są zapisywane pod kodem z numeracją automatyczną.

• Okno (pole DACDIA)

• Transakcja wprowadzania (pole DACDIAGAS)

• Zaksięgowano (pole UPDFLG)

• Lokalizacja (pole FCY)

Kod lokalizacji operacji jest inicjalizowany przez lokalizację powiązaną z kodem użytkownika. Można go zmienić pod warunkiem, że został wybrany z listy dozwolonych lokalizacji.
Lokalizacja musi być lokalizacją finansową.
Może zostać zmieniona w pozycji, a zapis dokumentu spowoduje wygenerowanie dowodów powiązania (dla kont zdefiniowanych w planie kont).

• Dziennik (pole JOU)

Wprowadzenia partii księgowań dokonuje się w jednym dzienniku. Można zapisać wyłącznie operacje na typach dzienników zatwierdzające wykorzystanie danego dziennika.

• Opis (pole DESLOT)

Należy wprowadzić opis dla tego rekordu (maksymalnie 30 znaków alfanumerycznych).

• Nr (pole NUMLIG)

Jest to numer pozycji.

• Dokument (pole NEW)

To pole służy do rozdzielania dzienników w partii i rozpoznawania pozycji zapisów w dzienniku.
Dla każdego nowego dziennika wprowadź „Y” („Nowy dziennik = Tak”) w pierwszej pozycji zapisu oraz „N” dla kolejnych zapisów w tym samym dzienniku. Informacje dotyczące typu, daty, waluty z poprzedniej pozycji zostaną ponownie wyświetlone domyślnie.
W celu zachowania partii nie jest konieczne bilansowanie dzienników. Z drugiej strony, są one potrzebne do zatwierdzenia partii.

• Typ (pole TYP)

Każdy wprowadzony zapis księgowy pozwiązywany jest z typem danych. Typ zapisu odpowiada rodzajowi wprowadzonego zapisu: faktura klienta, inne operacje, rozliczenie itp.

Te dane dostarczają reguły zarządzania dotyczącymi VAT, monitami itp. Jest to jeden z kluczowych elementów wprowadzania zapisu księgowego.

W zależności od ustawień typu zapisu, można umożliwić lub zapobiec propagacji do ksiąg ręcznych.

Typ zapisu zezwala lub przerywa przekazanie do innych ksiąg firmy lub lokalizacji wprowadzania.

• Data (pole ACCDAT)

Ta data odpowiada dacie wygenerowanych dowodów księgowych. Musi przynależeć do roku obrotowego lub okresu, które są otwarte dla wszystkich typów ksiąg.
Domyślnie jest to data referencyjna.

• Waluta (pole CUR)

Waluta, w której zostanie zarejestrowany dowód (zwana walutą transakcji), to domyślnie waluta ogólnej księgi głównej firmy, do której przynależy lokalizacja. Jeśli waluta różni się od waluty źródłowej, dokonane zostanie przeliczenie na podstawie kursu zapisanego w bazie dla wybranego typu kursu i daty kursu.

Wszystkie kwoty i kursy, niezależnie od tego czy zostały one wprowadzone, czy zaimportowane, są przeliczane i przechowywane w walucie transakcji i walucie księgi. Dokument księgowy może więc zostać utworzony wyłącznie, jeśli uzupełniono obydwa kursy walut konieczne do tej operacji (dla wszystkich typów ksiąg obecnych w dowodzie).
W przypadku przeliczeń między walutami IN, kursy miany są definiowane automatycznie w tabeli walut. W innych przypadkach, należy zdefiniowaćkursdla daty dokumentu lub dla wcześniejszej daty.

• Lokalizacja (pole FCYLIN)

Można wprowadzić pozycję dowodu lokalizacji różniącej się od lokalizacji wskazanej w nagłówku.
Lokalizacja ta musi przynależeć do tej samej firmy, co lokalizacja nagłówka. W zależności od sytuacji, dowody powiązania zostaną wygenerowane automatycznie dla wcześniej ustawionych kont powiązanych.

• Zbior. (pole SAC1)

Domyślnie wyświetla się konta powiązana rozrachunkiem. Kontrahenta należy wskazać.

W przypadku kontrahenta z wieloma rolami, algorytm wyszukiwania zależy od:

• użytej transakcji,
• obecności lub nie karty „Kontrahent / firma”.

• pole ACC1

Pole to umożliwia wybór kont zapisanych w bieżącym planie kont.

W polu ACC, użytkownik ma dostęp wyłącznie do kont bieżącej księgi.
Pole ACC1 może być wprowadzone „w pozycji” lub w „w kolumnie”. Wpis w polach ACC2 i kolejnych możliwy jest wyłącznie „w kolumnie”.
W trybie „kolumny”, nazwa kolumny to nazwa ustawiona w Planie kont.

Jeśli jest to konto ogólne, niepowiązane z kontem rozrachunkowym, należy podać jego numer lub kod wywoływania (pliku konta lub dziennika).

• Kontrahent (pole BPR)

Należy podać kod kontrahenta.

Jeśli pola wyboru Konto rozrachunkowe i Kontosą puste, numer konta rozrachunkowego jest określany przez koszyk kont kontrahenta. Wyszukanie tego konta dokonuje się zgodnie z porządkiem priorytetów zdefiniowanym w transakcji wprowadzania dokumentu (pole Wyszukiwanie kontrahenta) i uwzględnia kartę Kontrahent/firma, jeśli istnieje.

Aby wyszukać dostawcę za pomocą opcji wyboru automatycznego, należy wprowadzić wiele znaków zawartych w jego nazwie lub kod dostawcy, a następnie kliknąć klawisz Tab lub Enter. Otwiera się okno wyboru i wyświetla listę dostawców odpowiadających wprowadzonym znakom. Wyniki zawierają rekordy aktywne i nieaktywne.

Wybór automatyczny jest dostępny, jeśli wartość parametru AUTOSEL - Wybór automatyczny (rozdział SUP, grupa INT) to Tak.

• Nr dokumentu (pole NUM)

Pole to przedstawia unikatowy identyfikator dokumentu w typie dokumentu.
Numer dokumentu generowany jest automatycznie za pomocą licznika powiązanego z rodzajem dokumentu. Numer ten może również zostać wprowadzony ręcznie, jeśli opcja została zdefiniowana podczas tworzenia każdego rodzaju dokumentu.
Jeśli dopuszczalne jest wprowadzanie numeru dokumentu, a numer ten jest pusty, numer dokumentu zostanie wygenerowany zgodnie z ustawieniami licznika powiązanego z tym typem dokumentu.

• Winien (pole DEB)

• Ma (pole CDT)

• Opis (pole DES)

Pole to jest dodatkowe i umożliwia wyjaśnienie przekazania tego dowodu.
Domyślna wartość tego pola, to pole Opis, które może być ewentualnie uzupełnione w nagłówku dokumentu.

Jeśli użyto „/”, domyślnie wyświetla się opis konta, a jeśli użyto „=”, kopiowana jest etykieta poprzedniej pozycji.

• Podatek (pole TAX)

Jeśli konto w pozycji to konto podlegające VAT, pole podatku jest dostępne. Inicjalizowane jest ono przez kod podatku powiązany z kontem. W zależności od kontekstu, należy upewnić się, że kod podatku faktycznie odpowiada podatkowi do zastosowania i ewentualnie nanieść zmiany. Kod podatku definiuje stawkę, system i cechy odliczeń dotyczących operacji.

Jeśli pole Typ kontroli jest ustawione jako Nieaktywne dla Konta, w pozycji można wprowadzić dowolną wartość.

Jeśli Typ kontroli ma wartość Zgoda dla konta, można wprowadzić wyłącznie kod wymieniony w tabeli Kontroli kodów podatkowych na karcie Zarządzanie konta. Spowoduje to komunikat blokujący.

Jeśli Typ kontroli ma wartość Zakaz dla konta, można wprowadzić wyłącznie kod, który nie jest wymieniony w tabeli Kontroli kodów podatkowych. W przeciwnym razie wyświetli się komunikat blokujący.

• JM (pole UOM)

Po skonfigurowaniu konta analitycznego należy ustalić, czy będą wprowadzane jakiekolwiek jednostki niefinansowe, a następnie przypisać jednostkę do konta określając jej wartość domyślną (we wspólnej walucie). Jednostka ta pojawi się podczas zapisu w dzienniku. Ilość przeliczana jest automatycznie poprzez podzielenie kwoty bez podatku przez wartość roboczą jednostki niefinansowej. Ilość może być modyfikowana.

• Ilość (pole QTY)

Biorąc pod uwagę typ analityczny pozycji należy wprowadzić ilość wyrażoną we wskazanej jednostce robocizny.
Domyślna wartość tego pola jest obliczana na podstawie kwoty pozycji dowodu oraz pola „Wartość jednostki” konta analitycznego, dzieląc kwotę netto (przeliczoną we wspólnej walucie) przez wartość jednostki robocizny. Ilość może być zmodyfikowana.

Informacja ta może być użyta w raportach analitycznych i budżetowych oraz służyć do obliczenia automatycznego podziałów analitycznych.

• Dystrybucja (pole DSP)

Definiowane tutaj są cechy podziału kwoty pozycji na różne sekcje każdego wymiaru.

Cechy te są definiowane w następujący sposób:

• wprowadzenie klucza podziału analitycznego, uprzednio skonfigurowanego,
• w kwocie: można dokonać podziału kwoty na tyle sekcji, ile jest to konieczne.
• w procentach: obliczenie dokonywane jest w zależności od sumy użytych współczynników do podziału.

Na przykład:
Na podstawie 100, odczytany zostanie współczynnik 10 jako 10%. Ale na podstawie 50, współczynnik 10 będzie odpowiadał 20%.

W obydwu przypadkach można wcześniej zainicjalizować podział z już istniejącym kluczem. Ostateczne wyświetlanie to „$”.

• pole CCE1

Należy wskazać sekcje, które mają zostać przypisane do pozycji dowodu.

Aby wyszukać sekcję za pomocą opcji wyboru automatycznego, należy wprowadzić słowo klucz w wyborze, np. „drukarka”, a następnie kliknąć klawisz Tab lub Enter. Otwiera się okno wyboru i wyświetla listę wymiarów odpowiadających wprowadzonemu słowu kluczowemu. Wyniki zawierają rekordy aktywne i nieaktywne.

Wybór automatyczny jest dostępny, jeśli wartość parametru AUTOSEL - Wybór automatyczny (rozdział SUP, grupa INT) to Tak.

Ważne

• Wprowadzenie sekcji może być obowiązkowe dla wymiaru w zależności od ustawień w rekordzie firmy.
• Pole to jest kontrolowane przez ustawienia kodów ograniczeń kont-sekcji i sekcji-sekcji.

Jeśli kwota księgowa nie jest podzielona na wiele sekcji analitycznych, nie można uzupełnić pola Alokacja. Wpisu dokonuje się bezpośrednio w następnych kolumnach, dla danej sekcji, dla każdego z wymiarów.

Istnieje możliwość zdefiniowania domyślnych sekcji na poziomie konta analitycznego, uwzględniać je lub nie zgodnie z ustawieniami domyślnych sekcji.

Dla dokumentów wygenerowanych automatycznie przy pomocy innych modułów, domyślne sekcje mogą być definiowane przez proces (zob. Domyślne sekcje).

• Referencja (pole REF)

To pole zawiera nr referencyjny dokumentu.
Wprowadzenie danych w tym polu jest dowolne i nie podlega kontroli, ale może służyć do wyszukiwania dokumentu, którego numeru użytkownik nie pamięta lub do uzgodnienia kont.

• Dok. źródłowy (pole BPRVCR)

Pola „dokument źródłowy” i „data dokumentu” odpowiadają odpowiednio numerowi referencyjnemu (numer dokumentu) i dacie dokumentu kontrahenta.
Przykład:
Dla dostawcy jest to numer i data faktury dostawcy.

• Data dokumentu (pole BPRDATVCR)

• Data wpisu (pole ENTDAT)

Domyślna wartość tego pola to data dowodu.

• Termin płatności (pole DUDDAT)

Należy wskazać termin płatności na dokumencie.
Pole to może służyć do wysyłania monitów, tworzenia harmonogramów itp.

• Data wartości (pole VALDAT)

Domyślna wartość daty to data wpisu.

• Suma Winien (pole TOTDEB)

Sumowanie pozycji Winien, które składają się na pozycje dowodów księgowych.

• pole CURAFF

Waluta wprowadzania danych.

• Suma Ma (pole TOTCDT)

Sumowanie pozycji Ma, które składają się na pozycje dowodów księgowych.

• pole CURAFF2

• Opis (pole AFFICHE)

• Saldo (pole SOLDE)