Kategoria klienta

• Kategoria (pole BCGCOD)

Ta kategoria jest powiązana z klientem.
Kategoria klienta pozwala:

• Posiadać dodatkową klasyfikację klienta,
• ustawić domyślne wartości podczas tworzenia,
• przypisać automatyczną numerację klientów zgodnie z licznikiem przypisanym do kategorii klienci.

Kategoria klienta może być również powiązana zkontrahentemlubpotencjalnym klientem. Ten ostatni może być później zmieniony w taki sposób, aby zostać klientem.

• Krótki tytuł (pole SHOAXX)

• Licznik klientów (pole REFCOU)

• Metoda tworzenia (pole CREMOD)

• Kraj (pole CRY)

Ten kod pozwala na zidentyfikowanie, między innymi Kraju kontrahenta.
Jest to ważna informacja powiązana z liczbą cech przydatnych do wykonywania kontroli na innych powiązanych informacjach, w szczególności:

• format numeru telefonu,
• z formatem numeru pozwalającym za zidentyfikowanie firmy lub działalności (SIRET, NAF) i stwierdzeniem czy wprowadzenie go jest wymagane,
• format kodu pocztowego miejscowości i kod podziału geograficznego oraz, czy jego wpis jest wymagany,
• czy numer VAT jest wymagany,
• format rachunku bankowego.

• Język (pole LAN)

• Waluta (pole CUR)

Kod określa walutę przypisaną do lokalizacji, kontrahenta itd. Jest on kontrolowany przez tabelę walut.
Podczas tworzenia nowej waluty zalecane jest wykorzystanie kodu ISO.

• Typ klienta (pole BPCTYP)

Typ klienta może przyjmować wartości: Normalny lub Inny.
Typ Inny umożliwia wymuszenie automatycznego otwarcia okna wprowadzania adresu we wszystkich dokumentach sprzedaży (uznaje się, że są to klienci „ogólni”, niewyszczególnieni w księgowości).
Domyślna kategoria to Normalny.

• Typ kursu (pole CHGTYP)

Pole to jest kontrolowane przez menu lokalne, które można modyfikować i przyjmuje następujące wartości: kurs dzienny, kurs miesięczny, kurs średni, kurs DEB.
Konieczne jest wybranie typu kursu, który będzie używany do przeliczania kwot w walucie.
Domyślny typ kursu to ten z nagłówka.

• pole TSCCOD

Kod kontrolowany w tabeli grupy statystycznej i używany do powiązania grupy statystycznej z klientem.

• Kontrola salda (pole OSTCTL)

Należy wybrać typ kontroli, który ma zostać zastosowany dla kwoty zlecenia w toku klienta:

• Sprawdzono: kontrola dokonuje się w czasie rzeczywistym w momencie podjęcia zamówienia, podczas alokacji aż do wysyłki względem dozwolonej kwoty zlecenia w toku. Wysyłka do klienta jest możliwa, jeśli jego zlecenie w toku jest mniejsze niż jego dozwolone zlecenie w toku. Kontrola może być realizowana:
• Wg firmy lub wg folderu, w zależności od wartości parametru ogólnego Sprzedaży OSTCTL - Poziom kontroli zleceń w toku (rozdział TC, grupa OST).
• Dla kursu historycznego lub aktualizowanego, w zależności od wartości parametru ogólnego Danych podstawowych: OSTCHGTYP - Źródło kursu kontroli zlecenia w toku (rozdział TC, grupa OST).
  Jeśli kontrola dokonywana jest względem zaktualizowanego kursu, typ kursu do użycia wskazywany jest przez parametr OSTTYPCUR - Typ kursu kontroli aktualizowanego kursu (rozdział TC, grupa OST).
  Jeśli kontrola zlecenia w toku dokonywana jest na poziomie folderu, jest ona zawsze realizowana w zależności do zaktualizowanego kursu, niezależnie od wartości parametruOSTCHGTYP- Źródło kursu kontroli zlecenia w toku.

Zlecenie w toku jest kontrolowane względem kontrahenta stanowiącego ryzyko klienta. Jeśli kontrahent stanowiący ryzyko jest wspólny dla wielu klientów, oznacza to, że zlecenie w toku każdego klienta zostanie skontrolowane w ten sam sposób względem kontrahenta stanowiącego ryzyko, sumując wszystkie przesunięcia różnych klientów.
Jeśli klient jest powiązany z innym kontrahentem stanowiącym ryzyko, kwota dozwolonego zlecenia w toku nie jest dostępna. Jest ona dostępna w rekordzie kontrahenta stanowiącego ryzyko. Wyświetlone zlecenie w toku odpowiada kontrahentowi stanowiącemu ryzyko.

• Dowolne: wysyłka do klienta zawsze możliwa.
• Zablokowany: wysyłka do klienta nie jest możliwa.

• Kwota autor. (pole WOSTAUZ)

Maksymalna kwota zlecenia w toku dozwolona dla tego klienta. Jest ona używana, jeśli klient został zadeklarowany jako „Sprawdzany” w polu Kontrola zleceń w toku. Kwota ta jest wyrażona:

• w walucie folderu, jeśli kontrola odbywa się na poziomie folderu,
• w walucie lokalizacji Danych podstawowych uzytkownika, jeśli kontrola zleceń w toku odbywa się na poziomie firmy.

• pole XCUR

• Klasa ABC (pole ABCCLS)

Kod umożliwiający zidentyfikowanie kategorii ABC kontrahenta.
Kategoria ABC umożliwia zaklasyfikowanie kontrahentów w zależności od ich ważności np. w obrotach.
Może być wprowadzona z wartościami zawierającymi się między „A” a „D”. Podczas tworzenia, kontrahent, który nie ma żadnych danych statystycznych, domyślnie jest klasyfikowany w kategorii „D”.

• Minimalne zam. (pole WORDMINAMT)

maksymalna kwota netto, wyrażona w walucie folderu, poniżej której zamówienia klienta nie mogą być zapisywane.

• pole XCUR

• Zamykanie zamówień (pole ORDCLE)

Ta informacja, inicjalizowana przez klienta zamówienia, jest używana w celu zezwolenia na zamknięcie pozycji lub zamówienia. Tę informację można modyfikować podczas wprowadzania zamówienia, jeśli pozwala na to transakcja.

• Magazyn u klienta (pole LNDAUZ)

Flaga używana do określania, czy dostarczanie towaru na magazyn klienta jest autoryzowane dla tego klienta.

• 1 zamów na 1 wysyłkę (pole ODL)

Ta informacja, inicjalizowana przez klienta zamówienia, jest używana w celu zabronienia grupowania wielu zamówień w tej samej wysyłce. Tę informację można modyfikować podczas wprowadzania zamówienia, jeśli pozwala na to transakcja.

• Wysyłka częściowa (pole DME)

Ta informacja, inicjalizowana przez klienta zamówienia, umożliwia wskazanie w jaki sposób wysyłane jest konkretne zamówienie. Dostępne są trzy wartości:

• Dozwolone oznacza, że zamówienie może zostać wysłane częściowo.
• Kompletna pozycja oznacza, że zamówienie może zostać wysłane częściowo, jeśli wysyłana jest kompletna pozycja.
• Kompletne zamówienie oznacza, że zamówienie musi zostać wysłane w całości (w jednej wysyłce).

Oznacza to również, że nie można dokonać alokacji częściowej dla pozycji zamówienia lub zamówienia, jeśli zapas nie jest wystarczający dla pokrycia całości pozycji lub całości zamówienia – opcja Alokacje częściowe musi wyświetlać się na zamówieniu lub w opcjach alokacji zbiorczej.Podczas wprowadzania ilości do alokacji w pozycji lub podczas dokonywania alokacji ręcznej pozycji, wyświetla się komunikat ostrzegający, jeśli jest to wysyłka częściowa.

Uwaga: Jeśli wybrano opcję Kompletna pozycja lub Kompletne zamówienie to ten komunikat ostrzegający można zignorować i wymusić częściową wysyłkę.

• Price / Amount type (pole PRITYP)

Wartość pola (netto lub brutto) jest definiowana przez parametr ogólny SALPRITYP – Typ ceny/kwoty (rozdział TC, grupa INV).

Jeśli wartość parametru ogólnego NOTATI – Cena/Kwota netto i brutto (rozdział TC, grupa INV) to Nie to nie można zmienić tej informacji.

• Fakturowanie transportu (pole FREINV)

Flaga używana do określania, koszty przewozu muszą być ponoszone przez klienta, czy ten ostatni nie musi ponosić tych opłat. To zwolnienie może być powiązane z żadnym warunkiem lub wartościami progowymi netto lub brutto.
Koszty przewozu wyliczane z ceny przewoźnika i integrowane podczas dostarczania za pomocą dedykowanego elementu fakturowania.
W celu uzyskania szczegółowych informacji, przejdź do parametru ogólnegoFRENUM.
Wartości progowe są zdefiniowane w rekordzie przewoźnika.

• Metoda fakturowania (pole IME)

Te informacje są inicjalizowane przez klienta zamówienia i są używane w celu zdefiniowanie metody fakturowania klienta. Na dalszych etapach metoda fakturowania jest używana w celu zafakturowania dokumentów WZ lub bezpośredniego zafakturowania zamówień poprzez ich zgrupowanie lub podział. Te informacje są używane w automatycznych procesach fakturowania i w funkcji fakturowania ręcznego (gdzie względem tych informacji wykonywane są kontrole).

Dostępne metody fakturowania i ich wpływ na fakturowanie wysyłek wymieniono poniżej:  

• 1 faktura/dokument WZ - Ta metoda fakturowania wymaga obecności osobnej faktury dla każdej utworzonej wysyłki.
• 1 faktura/1 kompletne zamówienie - Ta metoda fakturowania pozwala na fakturowanie wysyłek powiązanych z zamówieniem tylko, jeśli zamówienie zostało skompletowane i wszystkie faktury powiązane z tym zamówieniem zostały zweryfikowane dla wszystkich wysyłek przynależących do wyboru fakturowania automatycznego. Wygenerowana zostanie wtedy jedna faktura grupująca wszystkie wysyłki dla zamówienia.
• 1 faktura/zamówienie - Ta metoda fakturowania jest używana do tworzenia faktury dla wszystkich wysyłek zamówienia, które zostały zweryfikowane do momentu wykonania procesu fakturowania. Wygenerowana zostanie jedna faktura grupująca te wszystkie wysyłki.
• 1 faktura/adresat wysyłki - Ta metoda fakturowania jest używana do tworzenia faktury dla wszystkich wysyłek dotyczących tego samego klienta wysyłki na jednej fakturze, podczas wykonywania procesu fakturowania automatycznego. Podczas ręcznego fakturowania wysyłek wykonywana jest kontrola.
• 1 faktura/okres - Ta metoda fakturowania jest używana do tworzenia faktury dla wszystkich wysyłek w oparciu o częstotliwość fakturowania zdefiniowaną dla klienta. Na przykład, jeśli częstotliwość to co tydzień to wszystkie wysyłki z tygodnia 32 (dla daty wysyłki lub daty dostawy w oparciu o parametr INVREFDAT - Data wyjściowa do fakturowania) są grupowane na jednej fakturze. Jeśli wybrana wartość to na żądanie to z częstotliwością fakturowania powiązana jest konkretna funkcjonalność.Wysyłki z taką częstotliwością są grupowane razem. Wykonywana jest również kontrola na ręcznej metodzie fakturowania wysyłek, aby umożliwić zgrupowanie wysyłek z metodą fakturowania według okresu i ręczną metodą fakturowania.
• Faktura ręczna - Ta metoda fakturowania nie jest uznawana za proces fakturowania automatycznego. Fakturowanie musi zostać wykonane ręcznie podczas wprowadzania faktury.

Wpływ metody fakturowania na generowanie wysyłek - zamówienia z metodą fakturowania 1 faktura/zamówienie lub 1 faktura/ukończone zamówienie nie zostaną nigdy zgrupowane na tej samej wysyłce.

Oprócz tych metod fakturowania istnieją informacje, które, w zależności od wysyłki, nie pozwalają na zgrupowanie wysyłek. Zob. dokumentacja na temat automatycznego fakturowania wysyłek.

Wpływ metody fakturowania na bezpośrednie zlecenia fakturowania jest następujący:

• 1 faktura/dokument WZ - Tryb fakturowania metoda fakturowania wymaga obecności osobnej faktury dla każdej wysyłki fakturowanej bezpośrednio. Z drugiej strony zamówienie może zostać zafakturowane częściowo przez funkcję fakturowania automatycznego od momentu, gdy metoda wysyłki zamówienia to Kompletne zamówienie.Jeśli metoda wysyłki zamówienia to Kompletne zamówienie to wszystkie pozycje zamówienia zostaną zafakturowane (pozycje zamówienia zarządzane w zapasach muszą zostać alokowane), w przeciwnym razie faktura nie zostanie wygenerowana. Podczas ręcznego fakturowania tego typu zamówienia brak ograniczeń względem metody wysyłki i możliwe będzie utworzenie częściowej faktury nawet, jeśli metoda wysyłki to Kompletne zamówienie.
• 1 faktura/kompletne zamówienie - Ta metoda fakturowania wymaga obecności osobnej faktury dla każdej wysyłki fakturowanej bezpośrednio. Zamówienie musi jednak być w pełni obsłużone, aby mogło zostać zafakturowane przy użyciu funkcji fakturowania automatycznego. Dla tego zamówienia zostanie więc utworzona tylko jedna faktura. W fakturowanie ręcznym nie ma konieczności przestrzegania tej zasady. Możliwe jest częściowe zafakturowanie zamówienia tego typu.
• 1 faktura/zamówienie - Dla zamówień z fakturowaniem bezpośrednim ta metoda fakturowania odpowiada metodzie 1 faktura/dokument WZ opisanej powyżej. 1 faktura/dokument WZ:
• 1 faktura/adresat wysyłki - Ta metoda fakturowania jest używana do tworzenia faktury dla wszystkich wysyłek z fakturowaniem bezpośrednim dotyczących tego samego klienta wysyłki na jednej fakturze, podczas wykonywania procesu fakturowania. Jeśli pozycje zamówienia dotyczą wielu adresatów wysyłki w ramach jednego zamówienia to utworzonych zostanie tyle faktur, ile jest adresów wysyłki w pozycjach. Podczas ręcznego wykonywania fakturowania zamówień wykonywana jest również kontrola.
• 1 faktura/okres - Ta metoda fakturowania jest używana do tworzenia faktury dla wszystkich zamówień w oparciu o częstotliwość fakturowania zdefiniowaną dla klienta. Na przykład, jeśli częstotliwość to tygodniowo to wszystkie zamówienia z tygodnia 32 (dla daty żądanej dostawy w nagłówku zamówienia) są grupowane na jednej fakturze. Jeśli wybrana wartość to na żądanie to z częstotliwością fakturowania powiązana jest konkretna funkcjonalność.Zamówienia z taką częstotliwością są grupowane razem.
• Faktura ręczna - Ta metoda fakturowania nie jest uznawana za proces fakturowania automatycznego. Fakturowanie musi zostać wykonane ręcznie podczas wprowadzania faktury.

Oprócz tych metod fakturowania istnieją informacje, które, w zależności od zamówienia, nie pozwalają na grupowanie razem dwóch wysyłek. Zob. dokumentacja na temat automatycznego fakturowania zamówień.

• Okres fakturowania (pole INVPER)

Flaga służąca określeniu częstotliwości fakturowania odbiorcy.
Fakturowanie może odbywać się codziennie, co tydzień, co 10 dni, co 2 tygodnie, co miesiąc lub na żądanie.

• Zasada fakturowania (pole INVCND)

Z tego pola należy skorzystać, aby wskazać Warunek fakturowania. Ta informacja jest opcjonalna.
To pole inicjalizuje warunek fakturowania wprowadzony na zamówieniu sprzedaży, jeśli zamówienie powiązane jest z artykułem typu Usługa lub Ogólny z przepływem typu Sprzedawany lub bez Fizycznej wysyłki.

• Podst. terminu płat. (pole DUDCLC)

Data używana jako podstawa wyliczania dla rozrachunków i może przyjmować wartość „Data faktury” lub „Data dostawy”.

• Kat. prowizji (pole COMCAT)

Kategoria prowizji służąca do wybrania stawki prowizji w rekordzie sprzedawcy dla obliczenia prowizji.

• pole REP

Kod sprzedawcy powiązany z klientem i kontrolowany w tabeli sprzedawców. Sprzedawca klienta-odbiorcy posiada pierwszeństwo nad sprzedawcą klienta-odbiorcy przesyłki.
Kod czynności jest używany do określania liczby sprzedawców (maksymalnie 2), podawaną jako wartość domyślna przy zamówieniu.

• pole MORREP

• Nr (pole NOLIG)

• Opis (pole SHO)

• % lub kwota (pole INVDTAAMT)

Wartości dotyczą stopki fakturowania. Te informacje mogą pochodzić bezpośrednio z parametrów stopki faktury lub z rekordu klienta.
 Więcej informacji znajduje się w dokumentacji na temat elementów fakturowania.
Wartości elementów stopki mogą być modyfikowane. Te wartości mają bezpośredni wpływ na kwoty netto i brutto dokumentu.
Cechy dotyczące przesunięć między firmami
Jeśli zamówienie zostało wygenerowane na podstawie zamówienia zakupu między firmami lub między lokalizacjami, a parametry między firmami wskazują, że elementy fakturowania pochodzą z modułu Zakupy to zostaną one zainicjalizowane przy użyciu wartości podanych w źródłowym zamówieniu zakupu.

• Typ wartości (pole INVDTATYP)

• Waluta (pole WWCUR)

• Wydruk potwierdzenia (pole OCNFLG)

Flaga pozwalająca zdecydować, czy potwierdzenia przyjęcia dla zamówienia mają być drukowane.

• Kod szablonu (pole TPMCOD)

To pole pozwala wskazać numer referencyjny szablonu edycji wymieniającego raporty do użycia w porządku priorytetów (i liczbę ich egzemplarzy) wraz z dokumentami użytymi w zarządzaniu sprzedażą. W ten sposób można wskazać raporty i zarezerwować niektóre z nich dla wybranych kontrahentów.

W celu aktywowania faktury elektronicznej w legislacji portugalskiej należy wybrać kod szablonu wydruku PDF lub raport faktury księgowej z tą legislacją. Miejsce docelowe archiwum szablonu PDF jest definiowane przez parametr EFATPRT – Domyślne miejsce docelowe (rozdział LOC, grupa POR).

• Kod księgowania (pole ACCCOD)

To pole pozwala wskazać kod księgowania lokalizacji.
Kod księgowania to domyślna wartość używana do tworzenia dowodów księgowych.
Odnosi się do tabeli wymieniającej pewną liczbę elementów (konta zbiorcze, konta lub części kont) mogących zostać użyte do określenia, które dowody księgowe zostaną zaksięgowane.

• Struktura kont (pole DIA)

Struktura konta nie jest wymagana.
Jeśli struktura została załadowana to jest ona przesyłana w celu zastosowania podczas tworzenia faktury należności (po wprowadzeniu kwoty netto faktury).

• Reguła VAT (pole VACBPR)

Jest to kod kontrolowany w tabeli systemów podatkowych i umożliwiający wskazanie domyślnego systemu podatkowego powiązanego z kontrahentem.
W rekordzie tego kontrahenta, na karcie Kontrahent / firma istnieje możliwość zdefiniowania domyślnego systemu podatkowego innego niż w funkcji firmy. Jeśli istnieje wartość dla firmy, wartość ta jest proponowana jako pierwsza.

• Faktor (pole FCTNUM)

Jeśli faktury grupy klientów miałyby być przeniesione do faktora, należy wskazać kod firmy faktoringowej, który będzie wymagany w celu ich przywrócenia.

• Warunki płatności (pole PTE)

Kod domyślnie powiązany z bieżącym kontrahentem, umożliwiający zdefiniowanie warunków płatności.
Kod ten określa metodę rozliczenia, typ rozrachunku, jak również harmonogram płatności (jeden lub wiele rozrachunków gotówką, 30 dni, na koniec miesiąca).
W zarządzaniu tą tabelą istnieje możliwość symulacji reguł obliczeń, które zostaną zastosowane we wprowadzaniu.

• Rozliczenie rabatu (pole DEP)

Kod użyty domyślnie dla bieżącego kontrahenta pozwalający zidentyfikować serię stawek skont i kar za zwłokę (do 12) do zastosowania na rozliczeniu w zależności od liczby dni przed lub po upływie daty rozrachunku.

• Bank (pole PAYBAN)

Jeśli pole to zostało uzupełnione, przetwarzanie budowania partii płatności automatycznie będzie miało wpływ na konto bankowe wszystkich rozliczeń tego kontrahenta.
 Kod ten jest kontrolowany w tabelikont bankowych.

• Grupa (pole GRP)

Grupa monitów, z którą powiązany jest klient.

Grupa monitów umożliwia zdefiniowanie grupy reguł zarządzania mających zastosowanie podczas wysyłania monitów.
Typ monitu i Próg monitu są domyślnie pobierane z grupy monitów podczas tworzenia rekordu (ale nie są one inicjalizowane ponownie, jeśli są one alokowane do innej grupy cech).
W przypadku, gdy dwa pola się różnią, jako pierwsze pobierane są wartości z rekordu klienta, a dopiero następnie te z grupy lub kategorii.
Klient, który nie jest powiązany z grupą monitów nie jest uwzględniany.

• Typ monitu (pole FUPTYP)

Typ procesu monitowania dla klientów.

 Typ monitu i próg monitu uwzględniane przez raport o monitach to te informacje, które znajdują się w rekordzie klienta (a nie te z grupy monitów, które są używane wyłącznie w momencie inicjalizacji).

• To pole jest kontrolowane przez menu lokalne i może przyjmować następujące wartości: 
  Bez monitów:
  Klient nie jest nigdy monitowany.
• Monit wg faktury:
  Klient otrzymuje tyle monitów, ile jest opóźnionych płatności faktur.
• Monit globalny:
  Dla wszystkich opóźnionych faktur do klienta wysyłany jest jeden monit.
• Monit globalny wg poziomu:
  Rozrachunki są grupowane wg identycznego poziomu, a klient otrzymuje list z monitem wg poziomu. Każdy monit zawiera wszystkie opóźnione rozrachunki dla danego poziomu.
• Globalnie wg czasu realizacji: Rozrachunki są grupowane według zakresów opóźnionych rozrachunków (np. Wszystkie rozrachunki, które są opóźnione od 30 do 60 dni).

Klient otrzymuje jeden monit na opóźniony zakres rozrachunków (lub więcej w zależności od grupy monitów).
Każdy monit zawiera wszystkie opóźnione rozrachunki dla danego zakresu opóźnienia. Wartość zakresu opóźnienia można zmodyfikować za pomocą parametrów.
W ten sposób można dla danego klienta wysłać od monitu dla poziomu 1 do monitu dla poziomu 3, jeśli różnica dni to uzasadnia.

• Min. monit (pole FUPMINAMT)

Kwota minimalna, poniżej której monit nie jest przygotowywany do klienta.
Kwota jest wyrażana we wspólnej walucie, zdefiniowanej w parametrze CURSHRFLD CURSHRFLD.
Ta kwota minimalna oznacza minimalną wartość terminu płatności lub ogólną minimalną wartość monitu. Jedna z opcji może być wybrana podczas ustawiania grup monitów.

• pole FUPCUR

To pole wyświetla walutę progu monitu w oparciu o wartość parametru CURSHRFLD - Waluta wspólnego pola.

• Typ potwierdzenia (pole SOIPER)

Flaga używana w celu określenia częstotliwości zestawienia rozrachunków dla danego klienta.
Możliwa częstotliwość tych zestawień to co tydzień, co 10 dni, co dwa tygodnie, co miesiąc lub na żądanie.

• Wymiar (pole DIE)

Tabela „Analityka” jest wstępnie wczytywana na podstawie ustawienia domyślnych widoków wymiaru i zależna od jednostki (klienci, dostawcy, artykuły, itd.)

• Wartość wymiaru (pole CCE)

Ustawienia określają, czy wymiary analityczne mogą być modyfikowane. Są one inicjalizowane na podstawie ustawień domyślnego wymiaru.

W trybie tworzenia, jeśli żadna pozycja zamówienia nie została wprowadzona, a kod projektu został zmodyfikowany, sekcje analityczne są inicjalizowane ponownie zgodnie z ustawieniami domyślnych wymiarów.

W trybie tworzenia, podobnie jak i zmiany, jeśli pozycja zamówienia została już wprowadzona, a kod projektu zmieniony, nie można ponownie zainicjalizować wymiarów analitycznych.

• pole REPDLV

Kod sprzedawcy powiązany z klientem i kontrolowany w tabeli sprzedawców. Sprzedawca klienta-odbiorcy posiada pierwszeństwo nad sprzedawcą klienta-odbiorcy przesyłki.
Kod czynności jest używany do określania liczby sprzedawców (maksymalnie 2), podawaną jako wartość domyślna przy zamówieniu.

• Dokument kompletacji (pole NPRFLG)

Flaga ta używana jest do określania, czy listy pobrań muszą być drukowane czy nie dla tego klienta.

• WZ (pole NDEFLG)

Flaga ta używana do określania, czy dowody dostawy muszą być drukowane czy nie dla tego klienta.

• Lok. wysyłki (pole STOFCY)

Jest to kod lokalizacji magazynowania, z której zazwyczaj klient otrzyma wysyłkę. Ta lokalizacja, kontrolowana w tabeli lokalizacji, musi być zidentyfikowana jako magazyn.

Ta informacja jest dostępna wyłącznie, jeśli zamówienie jest typu między lokalizacjami lub między firmami. Umożliwia ona wskazanie lokalizacji wysyłki towarów, która będzie używana przez firmę sprzedaży zidentyfikowaną przez dostawcę między lokalizacjami / między firmami. Następnie posłuży ona do zainicjalizowania lokalizacji wysyłki każdej pozycji zamówienia zakupu. W tym kontekście jest więc ono wymagane.

Lokalizacja wysyłki jest inicjalizowana, zgodnie z porządkiem priorytetów, w następujący sposób:

• stała lokalizacja wysyłki zdefiniowana w adresie wysyłki zidentyfikowanym przez uprzednio obliczoną lokalizację przyjęcia. Musi ona przynależeć do firmy dostawcy,
• Lokalizacja zidentyfikowana przez dostawcę, jeśli jest to magazyn.

Jeśli po wyszukaniu nadal nie zidentyfikowano lokalizacji, należy uzupełnić ją ręcznie. Następnie dokonywana jest kontrola w celu sprawdzenia, czy wprowadzona lokalizacja przynależy do tej samej firmy, co lokalizacja dostawcy i czy jest to lokalizacja przechowywania. Menu operacji umożliwia zasugerowanie wszystkich lokalizacji, które mogą zostać wybrane.

Cechy powiązane z zamówieniami zakupu wygenerowanymi automatycznie: jeśli lokalizacja wysyłki nie została nadal zidentyfikowana po wykonaniu powyższych punktów, lokalizacja wysyłki jest inicjalizowana poprzez użycie pierwszej, znalezionej lokalizacji magazynowania, w kolejności alfabetycznej, z listy lokalizacji magazynowania firmy wskazanej przez dostawcę.

Podczas generowania powiązanego zamówienia sprzedaży, lokalizacja wysyłki nagłówka zamówienia sprzedaży będzie odpowiadała lokalizacji zdefiniowanej tutaj.

• Sposób wysyłki (pole MDL)

Należy podać kod umożliwiający zdefiniowanie informacji dotyczących transportu i wysyłki. Kod ten kontrolowany jest w tabeli metod wysyłki.

• Przewoźnik (pole BPTNUM)

To pole wskazuje kod identyfikujący przewoźnika odpowiedzialnego za transport towaru.

• Incoterms (pole EECICT)

Celem kodów Incoterms, normalizowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową, jest ujednolicenie najczęściej używanych warunków handlowych w handlu międzynarodowym poprzez zdefiniowanie jednego warunku, interpretowanego w ten sam sposób przez wszystkich oraz wynikających z niego obowiązków sprzedawcy i nabywcy podczas tworzenia umowy sprzedaży.

Kod Incoterm, kontrolowany w tabeli Incoterms jest używany zwłaszcza w Intrastat. Może również być używany do określania cenników.

• Lokalizacja transportu (pole EECLOC)

Miejsce transportu jest informacją wymaganą w deklaracji Intrastat. Wraz z kodem Incoterm pozwala określić warunki wysyłki dotyczące warunków umowy sprzedaży, które wskazują obowiązki sprzedawcy i nabywcy.

Ta informacja nie jest używana w deklaracji francuskiej.

• Wzrost Intrastat (pole EECINCRAT)

To pole podlega kodowi działania DEB – Deklaracja Intrastat.

Ten współczynnik powiększenia jest używany w deklaracji Intrastat. Używany jest przez faktury dostawców i ma zastosowanie do wartości podatkowej pozycji artykułu. Umożliwia otrzymanie wartości statystycznej.
Inicjalizowany jest przez współczynnik powiększenia uzupełniony w rekordzie artykułu-dostawcy lub domyślnie podany w rekordzie dostawcy.

• Poniedz. (pole UVYDAY1)

Ta flaga jest używana do identyfikacji, które dni tygodnia są dniami roboczymi dla klienta.
Jeśli dzień jest zadeklarowany jako dzień roboczy to klient może w nim otrzymać wysyłkę.
Jeśli wynikiem obliczenia daty wysyłki jest dzień, który nie jest pracujący to ta data jest automatycznie przenoszona na pierwszy dostępny dzień roboczy.

• Wtorek (pole UVYDAY2)

• Środa (pole UVYDAY3)

• Czwartek (pole UVYDAY4)

• Piątek (pole UVYDAY5)

• Sobota (pole UVYDAY6)

• Niedziela (pole UVYDAY7)

• Okres niedostępności (pole UVYCOD)

Kod kontrolowany w tabeli okresu braku dostępności i używany w celu określenia okresów, w których kontrahent jest niedostępny (na przykład wakacje). Kod braku dostępności służy do automatycznego przeniesienia terminu dostawy na pierwszą dostępną datę.