Wprowadzanie zapisów księgowych

• Lokalizacja (pole FCY)

Kod lokalizacji operacji jest inicjalizowany przez lokalizację powiązaną z kodem użytkownika. Można go zmienić pod warunkiem, że został wybrany z listy dozwolonych lokalizacji.
Lokalizacja musi być lokalizacją finansową.
Może zostać zmieniona w pozycji, a zapis dokumentu spowoduje wygenerowanie dowodów powiązania (dla kont zdefiniowanych w planie kont).

• Typ dokumentu (pole TYP)

Każdy wprowadzony zapis księgowy pozwiązywany jest z typem danych. Typ zapisu odpowiada rodzajowi wprowadzonego zapisu: faktura klienta, inne operacje, rozliczenie itp.

Te dane dostarczają reguły zarządzania dotyczącymi VAT, monitami itp. Jest to jeden z kluczowych elementów wprowadzania zapisu księgowego.

W zależności od ustawień typu zapisu, można umożliwić lub zapobiec propagacji do ksiąg ręcznych.

Typ zapisu zezwala lub przerywa przekazanie do innych ksiąg firmy lub lokalizacji wprowadzania.

• Numer (pole NUM)

Pole to przedstawia unikatowy identyfikator dokumentu w typie dokumentu.
Numer dokumentu generowany jest automatycznie za pomocą licznika powiązanego z rodzajem dokumentu. Numer ten może również zostać wprowadzony ręcznie, jeśli opcja została zdefiniowana podczas tworzenia każdego rodzaju dokumentu.
Jeśli dopuszczalne jest wprowadzanie numeru dokumentu, a numer ten jest pusty, numer dokumentu zostanie wygenerowany zgodnie z ustawieniami licznika powiązanego z tym typem dokumentu.

• Data (pole ACCDAT)

Ta data odpowiada dacie wygenerowanych dowodów księgowych. Musi przynależeć do roku obrotowego lub okresu, które są otwarte dla wszystkich typów ksiąg.
Domyślnie jest to data referencyjna.

• Dziennik (pole JOU)

Należy wprowadzić kod dziennika (od 1 do 5 znaków alfanumerycznych).
Dokument może być inicjalizowany domyślnie w zależności od wybranego typu dokumentu. Odpowiada dokumentowi księgowemu, w którym dokument zostanie zapisany.
Nie można wprowadzić niedozwolonego kodu dziennika na poziomie typu dokumentu.

• Kategoria (pole CAT)

Kategoria ustawiana jest w rodzaju dokumentu.
Kategoria dokumentu księgowego może przyjąć pięć wartości:

W rzeczywistości:
Rzeczywisty dokument księgowy jest dokumentem, który można przeglądać i edytować (księga główna, saldo…). Zintegrowany jest z saldem w momencie zapisu dokumentu.

Symulacja aktywna / symulacja nieaktywna:
Dokument w symulacji, po jego aktywacji, jest również zintegrowany na ekranach przeglądania oraz w wydrukach. Może zostać przetworzony w dokument rzeczywisty bądź dezaktywowany, aby stać się dokumentem w symulacji nieaktywnej tzn. dokumentem ukrytym, niewidocznym w trybie edycji bądź przeglądania, np. dowody inwentarza).
 Okres rodzaju księgi nie może być zamknięty tak długo, aż dowody w symulacji mające na niego wpływ nie zostaną przetworzone w dowody rzeczywiste bądź anulowane. Zmiana statusu dokumentów symulacji odbywa się przy użyciu przetwarzania w funkcji księgowości.

Nadzwyczajne:
Dokument nadzwyczajny może zostać zapisany wyłącznie na kontach kategorii nadzwyczajne (poprzez klasyfikację konta). Jest on zazwyczaj używany w ramach śledzenia księgowego zobowiązań finansowych.

Szablon:
Szablon dokumentu może służyć jako podstawa generowania dokumentów rzeczywistych lub w symulacji (np. Generowanie dowodów okresowych). Nie jest on zintegrowany z księgowością ogólną.

• Status (pole STA)

Z pola tego należy skorzystać, aby wybrać status dokumentu: Tymczasowy lub Ostateczny.

Jeśli status to Ostateczny, zmiany, które można nanieść na dokument mają wyłącznie charakter informacyjny i dotyczą wpisów analitycznych. Data, kwoty, konta, kod VAT i inne informacje stricte księgowe nie mogą być modyfikowane.

• Okno (pole DACDIA)

Transakcja wprowadzania musi zostać wybrana przed rozpoczęciem wprowadzania dokumentu.
Operacja Transakcja, dostępna z poziomu menu Wyświetl/wybierz transakcję, otwiera okno wyboru z różnymi transakcjami wprowadzania.
Po wybraniu transakcji na liście wyboru wyświetlają się tylko zapisy dokonane za pomocą tej transakcji (pod warunkiem, że ustawienia transakcji na to pozwalają).

W zależności od wybranej transakcji, można utworzyć, zmodyfikować lub wyświetlić zapis.

Typy transakcji „Tab” nie pozwala na utworzenie ani modyfikację zapisów.

Pole Transakcja jest inicjalizowane zgodnie z wybraną transakcją wprowadzania.

W standardzie dostarczane są cztery transakcje:

• Karta Standardowe (STD): Służą ona wyłącznie do zapytania i jest używana do wyświetlenia wszystkich propagowanych, ręcznych i automatycznych ksiąg.
• Kolumna Standardowe (STDCO): Ta transakcja wprowadzania jest używana, jeśli nie wskazano transakcji w automacie księgującym. Ta transakcja jest używana do tworzenia, modyfikacji i wyświetlania dowolnego automatu z transakcji w kolumnie.
• Pozycja Standardowe (STDLI): Ta transakcja ma takie same właściwości, co transakcja w kolumnie, ale nie jest używana jako domyślna transakcja dla automatów księgujących.
• Spersonalizowana kolumna i pozycja: Wyświetlić można tylko zapisy utworzone z tej samej transakcji.

Dokument może zostać wyświetlony wyłącznie przez:

• Transakcja użyta do jego utworzenia.
• Zaadaptowane parametry transakcji ogólnej (właściwa dla Transakcja wprowadzania kolumny i Transakcja wprowadzania pozycji).

Domyślna transakcja wprowadzania może być przedmiotem preferencji użytkownika.

• Opis domyślny (pole DESVCR)

Wprowadzenie wartości w celu aktywacji opisu nagłówka dla księgowań dzienników.

• Numer sekwencji Bollato (pole BOLLATO)

Pole zarezerwowane dla lokalizacji włoskiej.

• Data wpisu (pole ENTDAT)

Domyślna wartość tego pola to data dowodu.

• Data rozrachunku (pole DUDDAT)

Należy wskazać termin płatności na dokumencie.
Pole to może służyć do wysyłania monitów, tworzenia harmonogramów itp.

• Data wartości (pole VALDAT)

Domyślna wartość daty to data wpisu.

• Data banku (pole BANDAT)

To pole jest dedykowane dla prawa włoskiego i określa datę księgowania operacji.

• Typ kursu (pole TYPRAT)

Pole to używane jest do wyboru różnych typów kursu: kurs dzienny, kurs średni itp.
Uzupełniany jest w zależności od ustawień typu dokumentu.

• Data kursu waluty (pole RATDAT)

Data inicjalizowana przez datę systemu.

• Waluta (pole CUR)

Waluta, w której zostanie zarejestrowany dowód (zwana walutą transakcji), to domyślnie waluta ogólnej księgi głównej firmy, do której przynależy lokalizacja. Jeśli waluta różni się od waluty źródłowej, dokonane zostanie przeliczenie na podstawie kursu zapisanego w bazie dla wybranego typu kursu i daty kursu.

Wszystkie kwoty i kursy, niezależnie od tego czy zostały one wprowadzone, czy zaimportowane, są przeliczane i przechowywane w walucie transakcji i walucie księgi. Dokument księgowy może więc zostać utworzony wyłącznie, jeśli uzupełniono obydwa kursy walut konieczne do tej operacji (dla wszystkich typów ksiąg obecnych w dowodzie).
W przypadku przeliczeń między walutami IN, kursy miany są definiowane automatycznie w tabeli walut. W innych przypadkach, należy zdefiniowaćkursdla daty dokumentu lub dla wcześniejszej daty.

• Dok. źródłowy (pole BPRVCR)

Pola „dokument źródłowy” i „data dokumentu” odpowiadają odpowiednio numerowi referencyjnemu (numer dokumentu) i dacie dokumentu kontrahenta.
Przykład:
Dla dostawcy jest to numer i data faktury dostawcy.

• Data dokumentu (pole BPRDATVCR)

• Źródło (pole ORIGIN)

• Źródło transakcji (pole ORICOD)

• Moduł źródłowy (pole ORIMOD)

Identyfikuje moduł pochodzenia dokumentu księgowego.
Dokument źródłowy, jego data i moduł są uzupełniane automatycznie, jeśli dokument pochodzi z innego modułu.

Dokument pochodzący z modułu innego niż księgowość nie może zostać usunięty.

• Projekt (pole PJT)

• Kod międzybankowy (pole BANCIB)

Wszystkie banki używają kodów międzybankowych w celu zdefiniowania typu operacji bankowej dla różnych pozycji wyciągu bankowego przekazanego ich klientom.

Umożliwia to kontrolowanie i ułatwienie (sortowanie, wybór) uzgodnienia bankowego między dowodami konta bankowego, a pozycjami wyciągu bankowego.

Pole to jest inicjalizowane w dokumentach wygenerowanych dla pozycji rozliczeń wprowadzonych z atrybutem przyjętego rozliczenia.

• Data VAT (pole VATDAT)

Jest to data referencyjna dla eksportu VAT.

Domyślna data to data księgi lub data dokumentu w zależności od ustawień parametru DCLVATDAT – Data deklaracji VAT (rozdział CPT, grupa VAT), który może przyjmować wartość data księgi lub data dokumentu. Jeśli używana jest data dokumentu to użytkownik może też działać w oparciu o deklarację okresu niezależnie od daty księgi.

Tę datę można zmienić, jeśli zapis księgowy nie został uwzględniony na deklaracji.

Tabela Formuły w funkcji Automaty księgujące posiada pole dla daty VAT. Aby użyć spersonalizowanej daty można użyć formuły. Ta data musi być zgodna z regułami legislacji dla deklaracji.

Pole Data VAT pozostaje puste dla zapisów księgowych poprzednich eksportów. Aby uzupełnić te puste pola należy użyć odpowiedniego narzędzia. W przeciwnym razie podczas kolejnego wykonania eksportu wyświetli się komunikat dotyczący użycia narzędzia.

• Deklaracja wynagrodzenia (pole FLGDAS)

Należy wskazać, czy dokument ten ma być uwzględniany w deklaracjach godzinowych DAS2 czy 281.5.

• Monit (pole FLGFUP)

Należy wskazać, czy ten dokument ma zostać uruchomiony ponownie.

• Zatwierdzenie płatności (pole FLGPAZ)

To pole jest dostępne wyłącznie podczas tworzenia lub duplikowania dokumentu. Inicjalizuje się na podstawie danych parametru NIVBONPAYE.
Podczas zapisu dokumentu, tworzony jest rozrachunek, a wprowadzona tutaj wartość odpowiada zatwierdzeniu do zapłaty rozrachunku (oczekujący, spór, zatwierdzono do zapłaty itp.).

• Referencja (pole REF)

To pole zawiera nr referencyjny dokumentu.
Wprowadzenie danych w tym polu jest dowolne i nie podlega kontroli, ale może służyć do wyszukiwania dokumentu, którego numeru użytkownik nie pamięta lub do uzgodnienia kont.

• Referencja do symulacji (pole REFSIM)

To pole techniczne jest uzupełniane podczas generowania dowodu księgowego w symulacji.

• Stornowanie (pole RVS)

Z tego pola należy skorzystać w celu wskazania, czy dokument ma być stornowany czy nie:

• Nie: Nie ma potrzeby stornowania dokumentu.
• Tak: Storno dokumentu jest uruchamiane i generowane automatycznie. Dokument księgowy może więc zostać wybrany do storna zbiorowego dla wskazanej daty storna.

Jeśli dokument został już stornowany, pola Storno i Data storna nie są już dostępne.

Aby dokonać całkowitego storna dokumentu,

należy wybrać dokument. Na karcie Działania, menu Powiększenie należy wybrać Storno. Na ekranie Parametry storna, można wybrać Winien/Ma lub kwota ujemna, a następnie wprowadzić Opis i Datę storna, która jest wymagana.

Zmiany ustawień nie są archiwizowane. Dokument przyjmuje ustawienia mające zastosowanie w momencie storna, a nie ustawienia dokumentu źródłowego. Na przykład, w przypadku zmiany klucza podziału.

• Data storna (pole RVSDAT)

Data dokonania storna.

• Typ źródł. (pole RVSORITYP)

Pola przywołujące rodzaj dokumentu i numer stornowanego dokumentu.

• Numer orginalny (pole RVSORINUM)

• Nr (pole NUMLIG)

Numer pozycji.

Podczas wprowadzania „W kolumnie”, numer pozycji służy jako unikalny identyfikator pozycji i umożliwia powiązanie między sobą różnych pozycji typu różnych ksiąg odnosząc się do tej samej pozycji logicznej (dla pozycji netto, można posiadać pozycję dla księgi firmy, inną dla powiązanej księgi analitycznej i jeszcze inną dla powiązanej księgi MSR).

• Lokalizacja (pole FCYLIN)

Można wprowadzić pozycję dowodu lokalizacji różniącej się od lokalizacji wskazanej w nagłówku.
Lokalizacja ta musi przynależeć do tej samej firmy, co lokalizacja nagłówka. W zależności od sytuacji, dowody powiązania zostaną wygenerowane automatycznie dla wcześniej ustawionych kont powiązanych.

• Księga (pole LEDTYP)

Pola te wskazują, na które księgi miał wpływ wpis bieżącego dokumentu.

Dla wprowadzania „W pozycji”, można wskazać tylko jedną księgę. Jeśli ustawienia na poziomie kont, transakcji wprowadzania i typu dokumentu to przewidują, przeniesienie na inne księgi modelu firmy może odbyć się w sposób automatyczny.

• Identyfikator (pole IDTLIN)

Pole to (maksymalnie pięć znaków alfanumerycznych) umożliwia powiązanie tych dwóch pozycji, które przynależą do różnych ksiąg, ale dotyczą tej samej pozycji informacyjnej.
Podczas wprowadzania pozycji, domyślne identyfikatory są literami.

• Zbior. (pole SAC1)

Domyślnie wyświetla się konta powiązana rozrachunkiem. Kontrahenta należy wskazać.

W przypadku kontrahenta z wieloma rolami, algorytm wyszukiwania zależy od:

• użytej transakcji,
• obecności lub nie karty „Kontrahent / firma”.

• pole ACC1

Pole to umożliwia wybór kont zapisanych w bieżącym planie kont.

W polu ACC, użytkownik ma dostęp wyłącznie do kont bieżącej księgi.
Pole ACC1 może być wprowadzone „w pozycji” lub w „w kolumnie”. Wpis w polach ACC2 i kolejnych możliwy jest wyłącznie „w kolumnie”.
W trybie „kolumny”, nazwa kolumny to nazwa ustawiona w Planie kont.

Jeśli jest to konto ogólne, niepowiązane z kontem rozrachunkowym, należy podać jego numer lub kod wywoływania (pliku konta lub dziennika).

Jeśli wprowadzony został krótki kod konta, kod ten jest zastępowany przez kod wykonawczy konta.

• Opis (pole ACCDES)

Etykieta konta.

• Kontrahent (pole BPR)

Należy podać kod kontrahenta.

Jeśli pola wyboru Konto rozrachunkowe i Kontosą puste, numer konta rozrachunkowego jest określany przez koszyk kont kontrahenta. Wyszukanie tego konta dokonuje się zgodnie z porządkiem priorytetów zdefiniowanym w transakcji wprowadzania dokumentu (pole Wyszukiwanie kontrahenta) i uwzględnia kartę Kontrahent/firma, jeśli istnieje.

Aby wyszukać dostawcę za pomocą opcji wyboru automatycznego, należy wprowadzić wiele znaków zawartych w jego nazwie lub kod dostawcy, a następnie kliknąć klawisz Tab lub Enter. Otwiera się okno wyboru i wyświetla listę dostawców odpowiadających wprowadzonym znakom. Wyniki zawierają rekordy aktywne i nieaktywne.

Wybór automatyczny jest dostępny, jeśli wartość parametru AUTOSEL - Wybór automatyczny (rozdział SUP, grupa INT) to Tak.

• Winien (pole DEB)

Należy wprowadzić kwotę, jeśli pozycja dowodu to Winien.

Domyślny kierunek jest ustawiony w pliku kont. Jeśli nie określono domyślnego kierunku konta, kursor ustawia się w polu, co umożliwia zbilansowanie dokumentu.

Dokument musi być obowiązkowo zbilansowany w walucie transakcji. Pozycja odchylenia zaokrąglenia generowana jest automatycznie w celu zbilansowania dokumentu w walucie księgi, jeśli jest to konieczne.
W dzienniku środków pieniężnych, konto przeciwstawne jest generowane automatycznie.
Przycisk [Waluty] umożliwia wyświetlenie kwot w trzech przechowywanych walutach.

Trzy opcje są dostępne za pomocą menu kontekstowego:

• Saldo: bilansuje dowód i inicjalizuje pole „Winien” lub „Ma” pozycji dla salda dowodu w toku (opcja ta jest obecna, jeśli księga ma zaznaczoną opcję „Bilans” lub „Bilans/Lokalizacja”).
• Saldo konta: wyświetla kwotę ogółem, która powinna zostać zarejestrowana, aby konto było zbilansowane.
• Kwota wymuszona: funkcja ta umożliwia wprowadzenie kwoty przeliczonej na walutę księgi w zastępstwie kwoty obliczonej podczas konwersji (np. wprowadzenie kwoty równej kwocie podanej przez bank).

• Ma (pole CDT)

Należy wprowadzić kwotę, jeśli dowód to Ma.

Domyślny kierunek konta może zostać zdefiniowany podczas wprowadzania ustawień konta (zob. dokumentacja Konta).

• Wskaźnik (pole DOEPTR)

Pole powiązane z lokalizacją rosyjską.

To pole numeryczne pozwala na wskazanie pozycji źródłowej, która powinna zostać wyzwolona w wielu pozycjach w księdze „podwójnego wpisu”.
Wartość „0” zostanie zwyczajowo wprowadzona w pozycji do wywołania.
W przypadku dowodów księgowych utworzonych za pomocą automatów księgowych, pole to jest uzupełniane automatycznie. Podczas wprowadzania ręcznego, pole to musi zostać uzupełnione przez użytkownika.

Przykład faktury dostawcy

Wzięcie pod uwagę pola Wskaźnik

• Pole „Wskaźnik” dodawane jest do formuł automatów księgowych i może zostać zaimportowane w szablonach importu.
• To pole dodawane jest również w tabeli GACCENTRYD i ma następującą zawartość:
• w źródłowej księdze ręcznej, numer wprowadzonej pozycji,
• w księdze „podwójnego wpisu”, numer faktycznie wygenerowanej pozycji.

Przykład generowania w księdze podwójnego wpisu

Jeśli pozycja odpowiada trzem pozycjom zależnym, trzy pozycje są generowane w księdze „podwójnego wpisu”. Każda pozycja jest identyczna za wyjątkiem kwoty.

• Opis (pole DES)

Pole to jest dodatkowe i umożliwia wyjaśnienie przekazania tego dowodu.
Domyślna wartość tego pola, to pole Opis, które może być ewentualnie uzupełnione w nagłówku dokumentu.

Jeśli użyto „/”, domyślnie wyświetla się opis konta, a jeśli użyto „=”, kopiowana jest etykieta poprzedniej pozycji.

• Dowolna referencja (pole FREREF)

Pole dodatkowe, którego zawartość może zostać użyta jako kryterium uzgadniania automatycznego.

• Podatek (pole TAX)

Jeśli konto w pozycji to konto podlegające VAT, pole podatku jest dostępne. Inicjalizowane jest ono przez kod podatku powiązany z kontem. W zależności od kontekstu, należy upewnić się, że kod podatku faktycznie odpowiada podatkowi do zastosowania i ewentualnie nanieść zmiany. Kod podatku definiuje stawkę, system i cechy odliczeń dotyczących operacji.

Jeśli pole Typ kontroli jest ustawione jako Nieaktywne dla Konta, w pozycji można wprowadzić dowolną wartość.

Jeśli Typ kontroli ma wartość Zgoda dla konta, można wprowadzić wyłącznie kod wymieniony w tabeli Kontroli kodów podatkowych na karcie Zarządzanie konta. Spowoduje to komunikat blokujący.

Jeśli Typ kontroli ma wartość Zakaz dla konta, można wprowadzić wyłącznie kod, który nie jest wymieniony w tabeli Kontroli kodów podatkowych. W przeciwnym razie wyświetli się komunikat blokujący.

• pole CPA1

Pole to umożliwia wskazanie konta przeciwstawnego.
Przeciwstawność każdej pozycji dowodu jest aktualizowana podczas tworzenia.

• Dla pozycji używających kont kontrahenta, przez pierwsze, znalezione konto obciążane.
• Dla pozycji używających kont obciążanych lub VAT, przez pierwszego, znalezionego kontrahenta (lub inne konto bilansowe).

Jeśli pole to jest puste, zostanie ono zainicjalizowane przez zapis dokumentu.

• Kontrahent (pole CSLBPR)

Można wprowadzić wyłącznie kontrahenta, który posiada jedną z następujących cech: Klient, Dostawca lub Inny kontrahent.

Partner to partner rekordu źródłowego, jeśli wartość klasy konta to Tak, ale pole pozostaje puste, jeśli wartość klasy konta to Nie.

Dla kont zysków i strat (ustawionych w pozycji 11 Planu kont), nie wskazywany jest żaden partner, niezależnie od ustawień zarządzania partnerami.

• Kontrahent (pole CSLCOD)

• Przepływ (pole CSLFLO)

Kod przepływu pochodzący z konta, jeśli zarządzanie kodem przepływu zostało ustawione dla konta.

• Ilość (pole QTY)

Biorąc pod uwagę typ analityczny pozycji należy wprowadzić ilość wyrażoną we wskazanej jednostce robocizny.
Domyślna wartość tego pola jest obliczana na podstawie kwoty pozycji dowodu oraz pola „Wartość jednostki” konta analitycznego, dzieląc kwotę netto (przeliczoną we wspólnej walucie) przez wartość jednostki robocizny. Ilość może być zmodyfikowana.

Informacja ta może być użyta w raportach analitycznych i budżetowych oraz służyć do obliczenia automatycznego podziałów analitycznych.

• JM (pole UOM)

W zapytaniu analitycznym, pole to określa jednostkę referencyjną powiązaną z wyświetlonym kontem.
Jednostka referencyjna jest definiowana na poziomie ustawień konta powiązanego z daną wartością.
Jednostka ta jest wywoływana podczas wprowadzania.

• Projekt (pole PJTLIN)

• Typ kosztu (pole PCCCOD)

• Dystrybucja (pole DSP)

Definiowane tutaj są cechy podziału kwoty pozycji na różne sekcje każdego wymiaru.

Cechy te są definiowane w następujący sposób:

• wprowadzenie klucza podziału analitycznego, uprzednio skonfigurowanego,
• w kwocie: można dokonać podziału kwoty na tyle sekcji, ile jest to konieczne.
• w procentach: obliczenie dokonywane jest w zależności od sumy użytych współczynników do podziału.

Na przykład:
Na podstawie 100, odczytany zostanie współczynnik 10 jako 10%. Ale na podstawie 50, współczynnik 10 będzie odpowiadał 20%.

W obydwu przypadkach można wcześniej zainicjalizować podział z już istniejącym kluczem. Ostateczne wyświetlanie to „$”.

• pole CCE1

Należy wskazać sekcje, które mają zostać przypisane do pozycji dowodu.

Aby wyszukać sekcję za pomocą opcji wyboru automatycznego, należy wprowadzić słowo klucz w wyborze, np. „drukarka”, a następnie kliknąć klawisz Tab lub Enter. Otwiera się okno wyboru i wyświetla listę wymiarów odpowiadających wprowadzonemu słowu kluczowemu. Wyniki zawierają rekordy aktywne i nieaktywne.

Wybór automatyczny jest dostępny, jeśli wartość parametru AUTOSEL - Wybór automatyczny (rozdział SUP, grupa INT) to Tak.

Ważne

• Wprowadzenie sekcji może być obowiązkowe dla wymiaru w zależności od ustawień w rekordzie firmy.
• Pole to jest kontrolowane przez ustawienia kodów ograniczeń kont-sekcji i sekcji-sekcji.

Jeśli kwota księgowa nie jest podzielona na wiele sekcji analitycznych, nie można uzupełnić pola Alokacja. Wpisu dokonuje się bezpośrednio w następnych kolumnach, dla danej sekcji, dla każdego z wymiarów.

Istnieje możliwość zdefiniowania domyślnych sekcji na poziomie konta analitycznego, uwzględniać je lub nie zgodnie z ustawieniami domyślnych sekcji.

Dla dokumentów wygenerowanych automatycznie przy pomocy innych modułów, domyślne sekcje mogą być definiowane przez proces (zob. Domyślne sekcje).

• Statystyka 1 (pole STT1)

Wolne pola wykorzystujące tabele dodatkowe nr 351, 352 i 353.
Można z nich skorzystać w celu uzyskania statystyk.

• Statystyka 2 (pole STT2)

• Statystyka 3 (pole STT3)

• Przepływ kapitału (pole CAPFLOTYP)

• Uzgadnianie (pole MTC)

Kod uzgodnienia po dokonaniu uzgodnienia automatycznego lub ręcznego.

• Data uzgodnienia (pole MTCDAT)

Data dokonania uzgodnienia.

• Maksymalna data grupy (pole MTCDATMAX)

• Najwcześniejsza data grupy (pole MTCDATMIN)

• Znak (pole CHK)

• Data uzgodnienia (pole CHKDAT)

• Wyciąg bankowy (pole BSITRS)

• Zdeklarowany VAT (pole AMTVAT)

• Numer wewnętrzny (pole ACCNUM)

• Numer dziennika (pole CHRNUM)

Numer sekwencji przypisany wszystkim pozycjom dowodu, jeśli dokument przeszedł w status ostateczny. Numer ten wynika z licznika zdefiniowanego w przypisaniu liczników (moduł Księgowość/Typ dokumentów/Nr kolejny księgowania).

W sekwencji nie może wystąpić żadna przerwa, co gwarantuje, że żadna pozycja dowodu nie została usunięta, dodana lub ponownie dodana.

• Suma Winien (pole TOTDEB)

Sumowanie pozycji Winien, które składają się na pozycje dowodów księgowych.

• pole CURAFF

• Suma Ma (pole TOTCDT)

Sumowanie pozycji Ma, które składają się na pozycje dowodów księgowych.

• pole CURAFF2

• Opis (pole AFFICHE)

• Saldo (pole SOLDE)