Faktury

• Lok. sprzedaży (pole SALFCY)

Lokalizacja sprzedaży jest inicjalizowana przez lokalizację sprzedaży powiązaną z użytkownikiem. Lokalizacja sprzedaży może zostać zmieniona (tak długo, jak nie wprowadzono żadnej pozycji w dokumencie) pod warunkiem, że zostanie ona wybrana z listy lokalizacji dozwolonych dla użytkownika.

• Typ (pole SIVTYP)

Informacja ta jest wymagana.

Domyślnie proponowany typ faktury wynika z parametru SIVTYP – Typ faktury użytkownika. Można go zmienić, jeśli jest to konieczne wybierając typ faktury z listy zdefiniowanych typów faktur.
Typ faktury klienta:

• Jest używany przez faktury Sprzedaży i Klientów.
• Identyfikuje kategorię faktury (faktura, faktura korygująca itp.), jak również schemat zapisu dla zatwierdzania faktur.
• Jest powiązany z typem dokumentu, na którym zdefiniowano licznik (ręczny lub automatyczny).
  Uwagi:

• Jeśli nie wskazano żadnego licznika w typie dokumentu i jeśli żaden numer dokumentu nie został wskazany ręcznie w momencie wprowadzania faktury, program przypisze numer dokumentu w zależności o licznika ustawionego w tabeli przypisań liczników.
• Jeśli typ dokumentu nie jest powiązany z typem faktury, użyty zostanie typ dokumentu zdefiniowany w automacie księgowym, który jest używany (w tym powiązany licznik).

Podczas wprowadzania uzupełnić można tylko typ faktury, którego legislacja i grupa firm są spójne z tymi podanymi dla firmy lokalizacji sprzedaży.
Więcej informacji znajduje się tutaj.

• Nr faktury (pole NUM)

Numer faktury. Ten numer umożliwia identyfikację faktury w sposób unikalny. Jest on wprowadzany w momencie każdego tworzenia lub generowany automatycznie w oparciu o licznik powiązany z typem faktury.

• Jeśli licznik faktury jest ręczny to należy również wprowadzić numer faktury.
• W przypadku, gdy licznik faktury jest automatyczny, numer jest przypisywany na końcu tworzenia.

• Referencja (pole INVREF)

To dodatkowe pole powala na wprowadzenie numeru lub wskazanie identyfikatora faktury. Może to być np. referencyjny numer wewnętrzny faktury dostawcy w firmie.
Jeśli faktura jest tworzona przez pobieranie zamówień to ta informacja jest inicjalizowana za pomocą nr ref. pierwszego fakturowanego zamówienia źródłowego (nawet w przypadku fakturowania wysyłek wynikających z zamówień).

• Data (pole INVDAT)

Jest to data dokumentu. Dla faktur dotyczących umów serwisowych ta data jest inicjalizowana podczas wyboru umowy serwisowej, albo jako bieżąca data, albo jako data kolejnej faktury, w zależności od parametru DATREFCON – Data faktury umowy serwisowej (rozdział HDK, grupa INV). Dla faktur/faktur korygujących dotyczących innych dokumentów jest ona inicjalizowana jako bieżąca data i można ją zmodyfikować. Jeśli jest ona modyfikowana po tym, jak wprowadzono lub zapisano przynajmniej jedną pozycję to wyświetla się pytanie proponujące przeliczenie cen i rabatów dla wszystkich pozycji dokumentu. Ten komunikat wyświetla się tylko, jeśli jest to faktura lub bezpośrednia faktura korygująca. Jeśli faktura lub faktura korygująca odnoszą się do dokumentów źródłowych nie jest on proponowany.

Uwagi dotyczące zgodności DGI:

• Wprowadzona data nie może być wcześniejsza niż data dokumentu (faktura, faktura korygująca lub faktura dodatkowa) nosząca poprzedni numer. Ta kontrola dokonywana jest, jeśli kontrola chronologii jest aktywna dla licznika użytego przez typ dokumentu powiązany z wprowadzonymtypem faktury.
• Wprowadzanie faktur, faktur korygujących lub faktur dodatkowych może zostać ograniczone dla użytkownika dla zakresu dat zdefiniowanego przez parametry VENSTRDAT – Data rozp. dla sprzedażyi VENNDDAT – Data zak. dla sprzedaży, jeśli są one uzupełnione.
• Zmiana daty dozwolona jest wyłącznie, jeśli nowa data wypada w tym samym okresie księgowym. Kontrola dokonywana jest, jeśli wartość parametruFRADGI – Przepisy DGI nr 13L-1-06to „Tak”, a składnik okresu stanowi część licznika.
• W modułach Handel i Kontrahent, dokument źródłowy faktury lub faktury korygującej nie może mieć daty późniejszej niż data faktury lub faktury korygującej.
  Na przykład, data faktury figurująca na fakturze korygującej nie może być późniejsza niż data faktury korygującej.
  W taki sam sposób, dokument WZ figurujący na fakturze nie może mieć daty wysyłki późniejszej niż data faktury.
  Wykonywana jest kontrola, która to sprawdza. W rezultacie filtrowane są listy pobrań i okna wyboru.
  Punkt wejścia pozwala na dezaktywowanie tej kontroli poprzez zdefiniowanie konkretnego parametru CTLDATORI – Kontrola daty dokumentu (rozdział TC, grupa INV).

• Faktura dla (pole BPCINV)

Kod klienta wnioskującego na fakturze w przypadku faktury bezpośredniej.
Jest on kontrolowany w tabeli klientów. Musi być aktywny. Może ono być typu normalny lub inny. Nie można zmienić od momentu, gdy wprowadzono pozycje. W przypadku faktury do zamówienia lub wysyłki jest to klient faktury źródłowej. Nie można go zmienić.

Istnieje możliwość wyszukania klienta lub wielu klientów zgrupowanych dla tego samego kryterium wybierając opcję Szybkie wyszukanie klienta. Po przejściu do następnego pola przy użyciu klawisza Tab, generowana jest lista odnośników.
Aby dokonać bardziej szczegółowego wyszukiwania, wszystkie pola dostępne w tym bloku mogą zostać uzupełnione. Po każdym przyciśnięciu klawisza Tab, lista odnośników jest redukowana.

• Jeśli typ wprowadzonego klienta to Inny to automatycznie otwiera się okno w celu wprowadzenia lub zmodyfikowania jego adresu, jak również jego numeru REGON. Te informacje można również wyświetlić i zmodyfikować klikając na opcję Adres faktury na panelu operacji.
• Jeśli typ wprowadzonego klienta to Normalny i uzupełniono kod klienta to adres fakturowania można wyświetlić i zmodyfikować za pomocą ikony Operacje lub klikając na opcję Adres faktury na panelu operacji. REGON pochodzi z rekordu Kontrahenta i nie można go zmodyfikować.

Podczas tworzenia faktury można wybrać:

• jeden lub wiele dokumentów WZ,
• jedną lub wiele pozycji zamówień lub wiele zamówień (jeśli zarządzany jest obieg podpisów (parametr APPSOH – Zarządzanie podpisami zamówień), zamówienia sprzedaży przestrzegające ustanowionych reguł podpisu nie mogą zostać zafakturowane tak długo, jak nie są Całkowicie podpisane),
• jedną lub wiele umów (umowa serwisowa może zostać zafakturowana, jeśli nie upłynął jej termin lub nie została ona rozwiązana i jeśli osiągnięto datę powiadomienia kolejnego rozrachunku fakturowania (data kolejnej faktury minus powiadomienie o fakturowaniu musi być wcześniejsza niż data faktury)),
• zgłoszenie serwisowe (zgłoszenie serwisowe może zostać zafakturowane, jeśli jest zamknięte i jeśli zużycie jest do zafakturowania).

W przypadku fakturowania umów serwisowych tworzenie faktury wyzwala wykonanie procesów dotyczących umów serwisowych:

• Data kolejnej faktury: system przelicza nową datę wymagalności faktury na podstawie częstotliwości fakturowania oraz powiadomienia o fakturowaniu.
• Przeszacowanie umowy: na podstawie częstotliwości przeszacowania wskazanej na umowie serwisowej system określa, czy podstawa rocznych opłat umowy musi zostać przeliczona. Aby przeszacować podstawę rocznych opłat system porównuje wartość indeksu użytą podczas ostatniego przeszacowania z ostatnią wartością indeksu zarejestrowaną w aplikacji. Podstawa rocznych opłat jest zmniejszana lub zwiększana zgodnie ze stwierdzoną zmianą wskaźnika. Kwota kolejnego rozrachunku fakturowania jest przeliczana. Ta kwota zależy bezpośrednio od częstotliwości fakturowania oraz współczynnika wagi podstawy rocznych opłat.

Dokumenty są wyłączne. Nie można zafakturować jednocześnie dokumentów WZ i zamówień.

Podczas tworzenia faktury korygującej można wybrać:

• jedną lub wiele pozycji faktur,
• jedną lub wiele pozycji zwrotów (zwrot może powodować fakturę korygującą, jeśli faktura korygująca nie została jeszcze wystawiona i jeśli pozycja zwrotu oczekuje na fakturę korygującą).

Tutaj także dokumenty są wyłączne.

Podczas tworzenia faktury anulującej można wybrać jedną lub wiele faktur. Anulowanie dotyczy każdej faktury w całości, bez możliwości wybrania jednostkowych pozycji lub ich modyfikacji.

Jeśli nie można wybrać na tej samej fakturze dwóch dokumentów tego samego typu należy obowiązkowo wprowadzić następujące informacje dla tych dwóch dokumentów: lokalizacja sprzedaży, waluta, płatnik, klient grupowy, typ ceny, system podatkowy, kod projektu, warunek płatności, kod skonta.

• pole BPINAM

• Waluta (pole CUR)

• Oryginalny numer dokumentu (pole ORIDOCNUM)

To pole musi zawierać ukośnik (/) w celu oddzielenia sekwencyjnego numeru seryjnego (z lewej strony) od samego numeru sekwencji (z prawej strony).

• Typ hiszpańskiej faktury (pole INVTYPSPA)

• Klient (pole BPCORD)

Kod klienta składającego zamówienie, wnioskującego o bezpośrednią wysyłkę lub bezpośrednią fakturę. Ten kod:

• musi być zarządzany w tabeli klienta,
• musi być typu standardowy, inny lub między firmami,
• może zostać zmodyfikowany tak długo, jak do dokumentu nie dodano żadnej pozycji.

• pole BPCNAM

• Płatnik (pole BPRPAY)

Płatnik załadowany przez klienta, dla którego wystawiono fakturę.

• Klient grupowy (pole BPCGRU)

Klient grupowy jest inicjalizowany przez kod klienta grupowego powiązanego z odbiorcą zamówienia w rekordzie tego ostatniego. Ta informacja jest używana w celu wygenerowania statystyk. Jest ona także wykorzystywana w grupowaniu faktur podczas automatycznego generowania faktur. Istnieje możliwość zmodyfikowania klienta grupowego, jeśli jest to konieczne.
Z poziomu tego pola można wybrać klienta lub uzyskać dostęp do zarządzania klientem za pomocą tunelu, jeśli pozwalają na to uprawnienia użytkownika.

Istnieje możliwość wyszukania klienta lub wielu klientów zgrupowanych dla tego samego kryterium wybierając opcję „Szybkie wyszukanie klienta”. Lista odpowiadających elementów jest generowana w momencie użycia klawisza Tab w kolejnym polu.
Aby dokonać bardziej szczegółowego wyszukiwania, wszystkie pola dostępne w tym bloku mogą zostać uzupełnione. Po każdym przyciśnięciu klawisza Tab, lista odnośników jest zawężana.

• Adres wysyłki (pole BPAADD)

Adres wysyłki jest inicjalizowany:

• przez kod adresu domyślnie powiązany z klientem faktury w przypadku faktury bezpośredniej, jeśli taki adres istnieje. W przeciwnym razie proponowany jest pierwszy kod adresu z listy,
• przez kod adresu pierwszego, wybranego dokumentu źródłowego w przypadku fakturowania zamówienia, wysyłki itp.

Z poziomu tego pola, można wprowadzić bezpośrednio kod adresu, którego istnienie jest kontrolowane lub użyć ikony Operacje, aby:

• wybrać adres wysyłki z proponowanej listy,
• utworzyć, zgodnie z uprawnieniami użytkownika, nowy kod adresu dla klienta faktury,
• zmodyfikować szczegóły adresu odpowiadającego wprowadzonemu kodowi.

Jeśli adres jest modyfikowany podczas wprowadzania kodu adresu to przedstawiciele w nagłówku faktury zależący od adresu wysyłki są automatycznie przypisywani ponownie zgodnie z kodami przedstawicieli dla nowego adresu. Jeśli wartość parametru LINREP – Przedstawiciele w pozycji to Tak to komunikat proponuje ponowne przypisanie przedstawicieli w pozycjach faktury przy pomocy nowych przedstawicieli z nagłówka. Jeśli wartość parametru LINREP – Przedstawiciele w pozycji to Nie to ponowne przypisanie odbywa się automatycznie.

Podczas tworzenia faktury kodu adresu nie można już zmodyfikować, ale możliwe jest wyświetlenie szczegółowych informacji o adresie klikając na opcję Adres z poziomu ikony Operacje.
Uwaga: modyfikacja adresu jest możliwa za pomocą menu Adres / Wysyłka. Jeśli zmiana dotyczy kraju lub podziału geograficznego, i tak długo, jak faktura nie została jeszcze zatwierdzona, otwiera się okno dialogowe proponujące przeliczenie ceny i rabatów. Odpowiedź Tak powoduje wyszukanie cennika, w zależności od nowego kodu kraju lub nowego kodu podziału geograficznego dla wszystkich pozycji dokumentu.

• pole BPDNAM

• Ostateczny numer (pole SIHNUMEND)

• Podpis numeryczny (pole SIHCFMFLG)

• Projekt (pole PJT)

Pole to zawiera referencję o projekcie, dla którego wprowadzono dane.
To pole nie jest kontrolowane w tabeli.

• W zapytaniu ofertowym to pole jest domyślnie puste.
• W zamówieniu zakupu to pole może być domyślnie inicjowane używając referencji projektu poprzedniej pozycji lub pozycji uwzględnionego zapytania ofertowego.

Możliwe jest wprowadzenie dowolnego kodu lub kodu projektu zdefiniowanego w obiekcie Projekt w module czynności CRM. W tym drugim przypadku użytkownik ma dwie możliwości wpisania takiego kodu:

• Pierwsze menu kontekstowe Wybór służy do wyboru projektu z listy wyboru zawierającej wszystkie projekty zdefiniowane w obiekcie Projekty .
• Drugie menu kontekstowe Projekty służy do bezpośredniego uzyskiwania dostępu do obiektu Projekty w zależności od uprawnień użytkownika, a następnie do dokonywania wyboru.

Jeśli przyjęcie wynika z zapotrzebowania i to zapotrzebowanie zawiera kod projektu, kod projektu dla zamówienia zostanie zainicjowany w odniesieniu do tego kodu projektu.

• pole REP

Przedstawiciele handlowi są inicjalizowani za pomocą przedstawicieli klienta, a następnie przez przedstawicieli odbiorcy wysyłki, jeśli w rekordzie klienta nie istnieją żadni przedstawiciele. W przypadku potencjalnego klienta jego przedstawiciele nie są uwzględniani. Te kody przedstawicieli handlowych są kopiowane do pozycji dokumentu. Jeśli przedstawiciel został zmodyfikowany w nagłówku dokumentu podczas tworzenia lub jeśli w dokumencie istnieją pozycje to system sugeruje skopiowanie zmian do wszystkich pozycji, które już istnieją.

• Źródło (pole SIHORI)

• pole SIHORINUM

W tej części karty wyświetlają się informacje umożliwiające zapoznanie się ze źródłem faktury. Jest to numer dokumentu będącego źródłem faktury, faktury korygującej lub faktury pro forma.
To pole jest uzupełniane tylko, jeśli dokument źródłowy jest unikalny. Np., jeśli faktura jest powiązana z jedną wysyłką to wskazywany jest numer odpowiadającej wysyłki.
Taka sama uwaga dotyczy faktur lub faktur pro forma powiązanych z zamówieniami, umowami serwisowymi, rozrachunkami fakturowania zamówień, zgłoszeniami serwisowymi lub potwierdzeniami zapasów między firmami, bądź dla faktur korygujących powiązanych z fakturami lub zwrotami. Tunel do numeru dokumentu umożliwia dostęp do dokumentu źródłowego.
W przypadku zarządzania fakturami korygującymi jest to faktura, której dotyczy faktura korygująca.
Podczas zatwierdzania księgowego, w zależności od wartości parametru LETAUTCNO – Uzgadnianie automatyczne faktura --> faktura korygująca (rozdział CPT, grupa MTC), faktura korygująca i faktura zostaną lub nie uzgodnione razem.

W zależności od wartości parametruINVCAN – Faktura anulująca(grupa TC, rozdział INV), możliwy typ bieżącego dokumentu toFaktura anulująca.W takim przypadku, faktura korygująca i faktura zostaną uzgodnione niezależnie od wartości parametru LETAUTCNO.

• Przyczyna korekty (pole CNOREN)

To pole można uzupełnić dla faktur korygujących – należy w nim wprowadzić przyczynę faktury korygującej.

• Metoda korekty (pole METCOR)

To pole podlega kodom działania EDIX3 – Cyfryzacja i KSP – Legislacja hiszpańska.

Należy wybrać metodę sprostowania powiązaną z fakturą korygującą.
To pole wyświetla się i jest możliwe do uzupełnienia tylko, jeśli spełnione zostały wszystkie poniższe warunki:

• Jest to faktura korygująca.
• Firma wystawiająca fakturę korygującą przynależy do legislacji hiszpańskiej.
• To pole jest ustawiane jako możliwe do uzupełniania na poziomie transakcji wprowadzania.

• Nr faktury zakupu (pole PIHNUM)

Jest to numer faktury zakupu generowany z faktury sprzedaży, gdy w przypadku operacji międzyfirmowych.

• Nr deklaracji VAT (pole DCLEECNUM)

To pole wyświetla się tylko, jeśli spełnione są następujące warunki:

• Kod KPO – Lokalizacja portugalska jest aktywny.
• Firma, z którą powiązana jest lokalizacja fakturowania zarządza portugalskim VAT-em (wartość parametru firmy PORVAT – Portugalski VAT (rozdział LOC, grupa POR) to „Tak”).
• To pole nie jest ustawione jako ukryte na poziomie transakcji wprowadzania.

 To pole jest inicjalizowane:

• w pierwszej pozycji: z NIP-em UE dostawcy wskazanym w nagłówku faktury,
• w każdej kolejnej pozycji: z NIP-em UE wskazanym w poprzedniej pozycji lub, jeśli nie z dostawcą wskazanym w nagłówku faktury.

Można je ciągle zmodyfikować, jeśli zostało ustawione tak, aby akceptować wpisy na poziomie transakcji wprowadzania i jeśli faktura nie została zaakceptowana.

• Okres od (pole PERDEB)

Zakresy dat wyświetlają się tylko, jeśli dokument jest fakturą korygującą i jeśli kod działania KPO – Lokalizacja portugalska jest aktywny. Umożliwiają one wskazanie okresów, których dotyczy faktura korygująca.
Należy je obowiązkowo uzupełnić, jeśli faktura korygująca nie jest powiązana z żadnym dokumentem źródłowym. Kontrola dokonywana jest w momencie zatwierdzania funkcji.

• Data końca okresu (pole PERFIN)

• Numer VCS (pole BELVCS)

• Reguła VAT (pole VACBPR)

Ta informacja jest używana do wskazania reguły podatkowej dla dokumentu. Ten kod jest kontrolowany w tabeli reguł podatkowych i jest inicjalizowany przez odpowiadający kod w rekordzie kontrahenta. Można go zmienić.
Ta informacja jest wymagana i pozostaje dostępna, o ile wysyłka nie została potwierdzona.
Wprowadzić można wyłącznie regułę podatkową, której legislacja i grupa są zgodne z tymi zdefiniowanymi w nagłówku.
Główne zasady powiązane z ustawieniami wielolegislacyjnymi są opisane tutaj.

• Jednostka/użycie (pole SSTENTCOD)

• Cena - / + VAT (pole PRITYP)

Wartość pola (netto lub brutto) jest definiowana przez parametr ogólny SALPRITYP – Typ ceny/kwoty (rozdział TC, grupa INV).

Jeśli wartość parametru ogólnego NOTATI – Cena/Kwota netto i brutto (rozdział TC, grupa INV) to Nie to nie można zmienić tej informacji.

• Pole 40 - powód (pole FLD40REN)

Pole podlega kodowi działania: KPO – Lokalizacja portugalska
Jest ono używane do wskazania przyczyny korekty VAT dla pola 40 w momencie generowania deklaracji VAT.
Podczas wybierania przyczyny możliwe wartości to wartości zawarte w tabeli dodatkowej 8300.

• Pole 41 - powód (pole FLD41REN)

Pole podlega kodowi działania: KPO – Lokalizacja portugalska
Jest ono używane do wskazania przyczyny korekty VAT dla pola 41 w momencie generowania deklaracji VAT.
Podczas wybierania przyczyny możliwe wartości to wartości zawarte w tabeli dodatkowej 8301.

• Transakcja magazynowa (pole STOMVTFLG)

Flaga transakcji magazynowej, która określa, czy faktura jest zarządzana z aktualizacją zapasów.

• Lok. wysyłki (pole STOFCY)

„Lokalizacja wysyłki” jest domyślnie inicjalizowana przez standardową lokalizację magazynowania użytkownika.
Może zostać zmieniona pod warunkiem, że wybrana lokalizacja jest zdefiniowana z aktywną flagą „zapas”. Wybrana lokalizacja musi przynależeć do tej samej firmy prawnej, co lokalizacja sprzedaży.

• Magazyn (pole WRHE)

• Miejsce skład. rampa (pole SRGLOCDEF)

W przypadku, gdy transakcja wprowadzania zezwala na przyjęcie na rampie (aktywny parametr w ustawieniach transakcji), obszar miejsce składowania typu rampa wyświetla się na dokumencie zwrotu. Umożliwia to wprowadzenie miejsca składowania typu „rampa”, a to miejsce składowania jest domyślnie przenoszone jako miejsce składowania zwrotu dla każdej pozycji dokumentu. Wprowadzone miejsce składowania typu rampa musi być obowiązkowo powiązane z magazynem, jeśli został uzupełniony.

Miejsce składowania typu rampa odpowiada miejscu składowania typu „oczekujące na ulokowanie”. Zezwala na przyjęcie zapasów, których cechy partii, podpartii, numer seryjny nie są koniecznie identyfikowane natychmiastowo. Ten typ przyjęcia umożliwia szybkie przyjęcie towaru w celu jego identyfikacji oraz dokładniejszego ulokowania w późniejszym terminie w magazynie. To ulokowanie odbywa się za pośrednictwem funkcjiDyspozycje dla rampy.

• Grupa zarządzania zapasami (pole TRSFAM)

Grupa przesunięć, inicjalizowana przez grupę przesunięć użytej transakcji.
Jest to informacja statystyczna, zarejestrowana w dzienniku magazynu w momencie zarejestrowania przesunięć przyjęcia. Ta grupa przesunięć wynika z tabeli dodatkowej nr 9. Wartość podana w ustawieniach transakcji odpowiada domyślnej wartości, która można albo nie wyświetlić lub zmodyfikować zgodnie z ustawieniami transakcji (pole „wprowadzone”, „wyświetlone”, „niewidoczne”).

Informacja statystyczna pobrana na podstawie przesunięć magazynowych powiązanych z wysyłką. Ta wartość jest stała, jeśli dokument źródłowy nie odnosi się do grupy przesunięć. W przeciwnym razie, grupa przesunięć dokumentu źródłowego kontroli jakości proponowana jest w pierwszej kolejności.

• Incoterms (pole EECICT)

Celem kodów Incoterms, normalizowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową, jest ujednolicenie najczęściej używanych warunków handlowych w handlu międzynarodowym poprzez zdefiniowanie jednego warunku, interpretowanego w ten sam sposób przez wszystkich oraz wynikających z niego obowiązków sprzedawcy i nabywcy podczas tworzenia umowy sprzedaży.

Kod Incoterm, kontrolowany w tabeli Incoterms jest używany zwłaszcza w Intrastat. Może również być używany do określania cenników.

Podczas tworzenia oferty, zamówienia, dostawy lub faktury kod Incoterm jest inicjowany do kodu Incoterm zdefiniowanego domyślnie w rekordzie odbiorca wysyłki.

Kod Incoterm można zmienić. W przypadku ofert i zamówień kod Incoterm jest unikatowy dla całego dokumentu. Podczas przekształcania dokumentu kod Incoterm jest przekazywany do dokumentu podrzędnego.

• Miasto Incoterms (pole ICTCTY)

Jest to miejscowość powiązana z pewnymi typami Incoterms. Przykład: FOB Hawr. Okno wyboru pozwala na wybór miejscowości zapisanej w systemie. Można mimo to wprowadzić niezapisaną miejscowość.

• Status (pole INVSTA)

Ta niemożliwa do zmodyfikowania informacja wskazuje status faktury:

• niezatwierdzona,
• nieużywana,
• zatwierdzona (tzn. wygenerowano zapisy księgowe).

• Wydrukowane (pole STARPT)

• Międzyfirmowe (pole BETCPY)

Ta niedostępna informacja wskazuje, czy faktura lub faktura korygująca dotyczy firmy grupowej.
Fakturowany klient został zdefiniowany jako klient między lokalizacjami i jego lokalizacja sprzedaży przynależy do innej firmy lokalizacji sprzedaży faktury.

• Rejestracja (pole LICPLATE)

Numer rejestracyjny pojazdu dostarczającego towar.

• Nr rejestracyjny (pole TRLLICPLAT)

Należy wprowadzić numer rejestracyjny przyczepy.

• Data odjazdu (pole DPEDAT)

• Czas rozpocz. (pole ETD)

• Data przyjazdu (pole ARVDAT)

• Czas zakończ. (pole ETA)

• Waluta (pole CUR)

Jest to waluta zamówienia, wysyłki, bądź faktury.
Jest ona domyślnie inicjalizowana przez walutę fakturowanego klienta i może zostać zmieniona. W takim przypadku, może ona zostać zmieniona wyłącznie poprzez utworzenie lub zduplikowanie i jest kontrolowana przez tabelę walut.

Istnieje możliwość wybrania waluty transakcji wysyłki, jak również zdefiniowania (w zależności od wartości parametru Cena netto i brutto – rozdział TC / grupa INV/NOTATI), czy wyrażone ceny są netto czy brutto. Jeśli wysyłka wynika z zamówienia, informacje te są pobierane automatycznie i nie można ich zmienić. Jeśli jest to wysyłka bezpośrednia, informacji tych nie można zmienić, jeśli wprowadzono przynajmniej jedną pozycję wysyłki. Są one dziedziczone w takim przypadku z informacji fakturowanego klienta.

• Typ kursu (pole CURTYP)

To pole jest inicjalizowane przez typ kursu wymiany fakturującego dostawcy.

• Kurs (pole RAT1)

• pole LABEL

• pole RAT2

• pole CURMLT

• Faktor (pole BPRFCT)

Kod faktoringu proponowany jako domyślna wartość na fakturach klienta.
Obecność kodu faktoringu na fakturze wskazuje, że dana faktura jest przekazywana do organizacji faktoringowej oraz, że płatność musi zostać wykonana na rzecz faktora.

• Konto zbiorcze (pole BPRSAC)

Należy wprowadzić kod konta zbiorczego kontrahenta (klienta lub dostawcy) zainicjalizowany domyślnie na podstawie kodu księgowania faktury kontrahenta.

• Data warunków (pole STRDUDDAT)

Data rozpoczęcia rozrachunku jest uzupełniana przy użyciu daty dokumentu (faktury lub faktury korygującej) i można ją zmodyfikować (należy upewnić się, że jest ona taka sama lub późniejsza niż data dokumentu).

• Warunki (pole PTE)

Warunek płatności definiuje kod rozliczenia, jak również kody podziału różnych zaliczek i rozrachunków.
Jest on inicjalizowany na podstawie kodu płatności powiązanego z fakturowanym klientem, jeśli jest to faktura bezpośrednia lub przez dokument źródłowy.
Tę informację można modyfikować, a jej modyfikacja spowoduje przeliczenie rozrachunków.

Z poziomu tego pola, można wprowadzić bezpośrednio kod płatności, którego istnienie jest kontrolowane w odpowiadającej tabeli, bądź użyć przycisku kontekstowego, aby:

• wybrać kod płatności z tabeli,
• utworzyć, zgodnie z uprawnieniami, kod płatności w tabeli,
• zasymulować obliczenia i podział rozrachunków za pomocą przycisku [Symul.].

Jeśli faktura jest powiązana z umową serwisową to używany warunek płatności to warunek umowy serwisowej, a nie zamówienia, które ewentualnie tworzy umowę serwisową.
Jeśli warunek płatności zarządza SDD to pole „Numer upoważnienia” musi zostać obowiązkowo uzupełnione. Wybór warunku płatności typu SDD jest zabroniony, jeśli „Płatnik” to „Inny kontrahent”.

Można wprowadzić tylko warunek płatności spójny z legislacją i grupą firmy lokalizacji dokumentu.
Główne zasady powiązane z ustawieniami wielolegislacyjnymi są opisane tutaj.

• Numer upoważnienia (pole UMRNUM)

To pole, podlegające transakcji wprowadzania, jest obecne wyłącznie, jeśli kod działania SDD – Zarządzanie SDD jest aktywny i jeśli wartość parametru SDDMGT – Zarządzanie SDD (rozdział TC, grupa SDD) to „Tak”.

Podczas bezpośredniego tworzenia faktury jest ono dostępne i wymagane wyłącznie, jeśli warunek płatność to SDD. Umożliwia ono uzupełnienie numeru upoważnienia polecenia zapłaty SDD.
Jeśli upoważnienie o statusie „Zatwierdzono” zostało zidentyfikowane jako „Główne upoważnienie” dla pary [Firma; Płatnik] to numer tego upoważnienia jest uzupełniany domyślnie, ale można go zmienić. Można wprowadzić tylko numer upoważnienia, którego status to „Zatwierdzono”.
W przypadku zmiany Płatnika lub firmy, numer upoważnienia jest także inicjalizowany ponownie.

Jeśli faktura wynika z tworzenia automatycznego, to pole może nie być inicjalizowane, jeśli główne upoważnienie o statusie „Zatwierdzone” nie zostało zdefiniowane dla pary [Firma; Płatnik]. W takim przypadku faktura jest tworzona, ale jej zatwierdzenie jest zabronione tak długo, jak w upoważnienie nie zostało uzupełnione.

Podczas wprowadzania faktury korygującej poprzez pobranie faktur, numer upoważnienia jest uzupełniany przy użyciu upoważnienia, którego numer wskazano na pierwszej powiązanej fakturze.

• Rozliczenie rabatu (pole DEP)

Ta informacja jest wprowadzana na ofercie i jest inicjalizowana przez kod skonta fakturowanego klienta i można ją zmienić. Umożliwia ona określenie serii stawek skont lub kar za zwłokę (do 12), które mają zastosowanie w zależności od postępu lub opóźnienia rozliczenia względem daty rozrachunku (zob. dokumentacja nt. Skont).
Z poziomu tego pola, można wprowadzić bezpośrednio kod skonta, którego istnienie jest kontrolowane w odpowiadającej tabeli, bądź użyć przycisku kontekstowego, aby:

• wybrać kod skonta z tabeli,
• utworzyć, zgodnie z uprawnieniami, kod skonta w tabeli.

Można wprowadzić tylko kod skonta spójny z legislacją i grupą firmy lokalizacji dokumentu.
Główne zasady powiązane z ustawieniami wielolegislacyjnymi są opisane tutaj.

Kwota podstawy skonta wyświetla się na karcie „Wycena”.

• Data uruchomienia usługi (pole STRDATSVC)

Wskazuje poprzez zakres daty rozpoczęcia i zakończenia, część świadczenia do rozliczenia międzyokresowego dla następnego okresu lub roku obrotowego.
To pole jest dostępne wyłącznie, jeśli kod działania SVC – Częstotliwość RMK/RMP jest aktywny. Rozliczenia między okresowe przychodów i kosztów są generowane przez funkcję Generowanie RMK/RMP.

• Data zakończenia usługi (pole ENDDATSVC)

• Nr referencyjny BVR/QR (pole BVRREFNUM)

• Bank płatności BVR/QR (pole PAYBAN)

• pole DES

To pole służy do wprowadzania komentarzy, w przypadku których pierwsza pozycja może być etykietą danego księgowania, zgodnie z parametrami automatu księgującego (PIHI dla faktury zakupu, SIHI dla faktury sprzedaży).
Obecność tego pola uzależniona jest od zastosowanego ekranu wprowadzania.

• Wymiar (pole DIE)

Tabela ta pozwala na podanie bądź wizualizację wymiarów analitycznych, w zależności od ustawień transakcji wprowadzania faktur.

• Opis (pole NAMDIE)

• Wartość wymiaru (pole CCE)

Sekcje analityczne są inicjalizowane zgodnie z ustawieniami Domyślnych sekcji powiązanych z zarządzaniem nagłówkami faktur. W zależności od ustawień można je modyfikować.
Jeśli wymiar analityczny jest używany do śledzenia zarządzania projektem, wszystkie zmiany kodu projektu w nagłówku dokumentu powodują ponowną inicjalizację kodu wymiaru przy użyciu ustawień Domyślnych sekcji. Jeśli kod projektu występuje także w pozycjach, kod wymiaru danych pozycji jest również ponownie inicjalizowany.

• Krótki tytuł (pole SHO)

To pole przyjmuje opis elementu fakturowania.

• % lub kwota (pole INVDTAAMT)

Wartości dotyczą stopki fakturowania. Te informacje mogą pochodzić z ustawień elementów stopki faktury lub rekordu danego klienta bądź wybranego dokumentu.
 Więcej informacji znajduje się w dokumentacji na temat elementów fakturowania.
Wartości stopek mogą być modyfikowane. Wartości te mają bezpośredni wpływ na kwoty netto i brutto dokumentu.
 W przypadku modyfikacji faktury poprzez usunięcie albo wysyłki, albo zamówienia lub pozycji zamówienia, kwoty elementów fakturowania nie są przeliczane z uwzględnieniem usuniętych wysyłek, zamówień lub pozycji zamówień. Część elementów fakturowania dotycząca tych pozycji lub dokumentów nie jest ponownie dzielona na fakturze zmodyfikowanej w ten sposób.

• pole INVDTATYP

System określa, czy element fakturowania jest wartością procentową, czy też kwotą z podatkiem lub bez podatku.

• Kod podatku SST (pole SFISSTCOD)

Należy wprowadzić kod, który zostanie użyty do zastąpienia domyślnego podatku SST lub elementu fakturowania. Ten kod podatku jest rozpoznawany przez Sage Sales Tax i umożliwia zidentyfikowanie typów pozycji w celach podatkowych. To pole dostępne jest wyłącznie, jeśli kod działania LTA – Opodatkowanie lokalne jest aktywny, a parametr USATAX – Wykorzystanie systemu podatk. ma wartość Tak.

W przypadku elementów fakturowania opisanych jako zwrot na dokumencie SST dla firmy, nie można usunąć wartości kodu podatku SST dokumentu.

• Artykuł (pole ITMREF)

Jest to nr ref. artykułu, dla którego zarejestrowano pozycję dokumentu. Jego uzupełnienie jest obowiązkowe.

Można:

• bezpośrednio wprowadzić nr ref. artykułu lub nr ref. artykułu-klienta. Istnienie tego nr ref. jest kontrolowane w rekordach „Artykuły-sprzedaż” i „Artykuły-klient”. Jeśli wprowadzono nr ref. „Artykułu-klienta”, system zwraca wewnętrzny nr ref. artykułu. Komunikat blokujący może zostać zwrócony podczas wprowadzania artykułu, jeśli cenniki zakazanego typu zostały ustawione dla niektórych klientów (zob. konfiguracja cenników).
• użyć przycisku kontekstowego w celu:
• wybrać artykuł z pliku zbytych artykułów,
• wybrać artykuł z listy artykułów klienta,
• utworzyć, zgodnie z uprawnieniami, artykuł w rekordzie,
• wyświetlić cenniki artykułu.

Wprowadzenie artykułu umożliwia zainicjalizowanie podlegających zmianom pól: Opis i Jednostka sprzedaży. Jednostka sprzedaży może zostać zmodyfikowana, pod warunkiem, że zostanie wybrana z proponowanej listy, która zawiera jednostki sprzedaży i pakowania rekordu artykułu i „artykułu-klienta”.

Wyświetlić może się komunikat ostrzegający w celu poinformowania o zastąpieniu wprowadzonego artykułu przez artykuł zastępczy. Ta automatyczna zamiana ma miejsce, jeśli spełnione są dwa warunki:

• pole Artykuł zastępczy rekordu artykułu został uzupełniony,
• data dokumentu jest późniejsza lub równa dacie zastąpienia.

 Po wprowadzeniu pozycji nie można modyfikować kodu artykułu. Aby zmodyfikować kod, należy usunąć pozycję i utworzyć ją ponownie.

• Opis (pole ITMDES)

Jest to opis artykułu przetłumaczony na język klienta. Ten opis będzie drukowany na dokumencie. Jeśli tłumaczenie nie istnieje w języku klienta to używany jest nieprzetłumaczony opis artykułu. Ten opis jest również przekazywany do kolejnego dokumentu.

Dostęp do rekordu artykułu jest możliwy z tego pola za pomocą tunelu.

• Standardowy opis (pole ITMDES1)

Jest to opis wprowadzony w rekordzie artykułu. Ten opis jest przekazywany z faktury sprzedaży na fakturę zakupu w przypadku fakturowania między firmami. Jeśli faktura jest wystawiana na podstawie innego dokumentu, standardowy opis jest dziedziczony z pozycji źródłowej.

• Wersja główna (pole ECCVALMAJ)

To pole wyświetla wersję główną artykułu.

Numer wersji głównej jest dostępny w następujących przypadkach:

• jeśli śledzenie wersji głównych zostało aktywowane na poziomie ustawień artykułu (na karcie Zarządzanie funkcji Artykuł, pole Wersja zapasu ma wartość „Główna”.
• i jeśli faktura jest bezpośrednia z przesunięciem magazynowym.

Jeśli wstępne uzupełnienie wersji zostało aktywowane na poziomie artykułu-klienta (na karcie Klienci funkcji Artykuł, pole Wstępne wczytywanie wersji jest zaznaczone) lub domyślnie na poziomie artykułu-sprzedaży (na karcie Sprzedaż funkcji Artykuł, pole Wstępne wczytywanie wersji jest zaznaczone), ostatnia wersja główna jest wczytywana automatycznie. Domyślnie wstępnie uzupełnia się ostatnia wersja główna o statusie „Wstrzymana”.

Dla faktury wysyłki lub faktury zgłoszenia serwisowego numery wersji są uzupełniane podczas dodawania pozycji bezpośredniej.

Jeśli faktura jest tworzona na podstawie innych dokumentów to wykonywane są następujące operacje:

• Pobieranie zamówień z przeniesieniem i kontrolą numerów wersji na fakturze.
• Przeniesienie i kontrola wersji do fakturowania automatycznego zleceń (jeśli wersja nie jest prawidłowa, w logu wyświetla się komunikat informacyjny). Brak przeniesienia wersji do fakturowania automatycznego wysyłek, fakturowania automatycznego zgłoszeń serwisowych i fakturowania automatycznego transferów.

Wyświetlenie pola Wersja główna zależy od ustawień transakcji wprowadzania (niewidoczne, wyświetlone, wprowadzone).

• Podwersja (pole ECCVALMIN)

To pole wyświetla podwersję artykułu.

Numer podwersji jest dostępny w następujących przypadkach:

• jeśli śledzenie wersji głównych i podwersji zostało aktywowane na poziomie ustawień artykułu (w sekcji Zarządzanie funkcji Artykuł, pole Wersja zapasu ma wartość Główna i podwersja),
• i jeśli faktura jest bezpośrednia z przesunięciem magazynowym.

Jeśli wstępne uzupełnienie wersji zostało aktywowane na poziomie artykułu-klienta (w sekcji Klienci funkcji Artykuł, pole Wstępne wczytywanie wersji jest zaznaczone) lub domyślnie na poziomie artykułu-sprzedaży (w sekcji Sprzedaż funkcji Artykuł wstępnie wczytywanie wersji jest zaznaczone), ostatnia podwersja jest wczytywana automatycznie.

Dla faktury wysyłki lub faktury zgłoszenia serwisowego numery wersji są uzupełniane podczas dodawania pozycji bezpośredniej.

Jeśli faktura jest tworzona na podstawie innych dokumentów to wykonywane są następujące operacje:

• Pobieranie zamówień z przeniesieniem i kontrolą numerów wersji na fakturze.
• Przeniesienie i kontrola wersji do fakturowania automatycznego zleceń (jeśli wersja nie jest prawidłowa, w logu wyświetla się komunikat informacyjny). Brak przeniesienia wersji do fakturowania automatycznego wysyłek, fakturowania automatycznego zgłoszeń serwisowych i fakturowania automatycznego transferów.

Wyświetlenie pola Podwersja zależy od ustawień transakcji wprowadzania (niewidoczne, wyświetlone, wprowadzone).

• Procent (pole INVPRC)

Jest to zafakturowany procent odpowiadający rozrachunkowi fakturowania. Ten procent jest powiązany z zafakturowaną ilością.

• Wprowadzenie procentu wyższego niż ten w pozycji harmonogramu jest dozwolone pod warunkiem, że suma procentów w pozycjach nie przekracza 100%. Modyfikacja procentu nie może prowadzić do zawyżonego fakturowania. Wyświetla się komunikat sugerujący zużycie kolejnych rozrachunków. Użytkownik może zaakceptować klikając OK bądź Anulować.
  
• Wprowadzenie procentu niższego niż ten w pozycji harmonogramu powoduje dodanie, na końcu harmonogramu, pozycji rozrachunku posiadającej takie same cechy, jak zmodyfikowana pozycja, ale z procentem odpowiadającym różnicy względem zmodyfikowanej pozycji. Status tej pozycji to: Do zafakturowania. Modyfikacja procentu powoduje ponowne przeliczenie zafakturowanej ilości.
  
  Harmonogram, wyświetlony za pomocą ikony Operacje w pozycji rozrachunku, wskazuje dla każdej pozycji rozrachunku, czy jest ona zafakturowana, uwzględniona na fakturze czy do zafakturowania.

• JM SPRZ (pole SAU)

Jednostka sprzedaży jest inicjalizowana przez jednostkę sprzedaży zdefiniowaną w rekordzie Artykułu-klienta, jeśli istnieje, a jeśli nie to inicjalizowana jest przez jednostkę sprzedaży artykułu. Istnieje możliwość wprowadzenia innej jednostki za pośrednictwem okna wyboru. Sugerowane jednostki, poza jednostkami wspomnianymi powyżej, to jednostki pakowania artykułu i jednostki pakowania zdefiniowane w rekordzie Artykułu-klienta. Jeśli istnieje taka potrzeba, a użytkownik posiada odpowiednie uprawnienia, może on uzyskać dostęp do tabeli jednostek.

Jednostki sprzedaży nie można modyfikować po wprowadzeniu pozycji. Aby zmodyfikować jednostkę należy usunąć pozycję i utworzyć ją ponownie.

• Ilość zafakturowana (pole QTY)

• Wprowadzenie ilości większej niż ilość pozycji zaplanowanej faktury powoduje wyświetlenie komunikatu proponującego zużycie dodatkowej ilości z kolejnych rozrachunków. Jeśli użytkownik odpowie Tak to nie będzie można pobrać i dodać kolejnych rozrachunków faktury stanowiącej przedmiot dodatkowego zużycia tak długo, jak nie zostanie zapisana zmiana. Jeśli odpowiedź to Nie, to zwiększenie ilości odpowiada zawyżonemu fakturowaniu.
• Wprowadzenie ilości mniejszej niż ilość w pozycji zaplanowanej faktury powoduje dodanie, na końcu zaplanowanej faktury, pozycji rozrachunku posiadającej takie same cechy, co zmodyfikowana pozycja, ale z ilością odpowiadającą różnicy względem zmodyfikowanej pozycji. Status tej pozycji to Do zafakturowania.

Zaplanowana faktura, wyświetlona za pomocą ikony operacji w pozycji rozrachunku, wskazuje dla każdej pozycji rozrachunku, czy jest ona zafakturowana, uwzględniona na fakturze czy do zafakturowania. Flaga wskazuje, czy nadwyżka jest fakturowana (fakturowanie zawyżone) z wyświetleniem kwoty lub ilości nadwyżki.

Dla zaplanowanej faktury zatwierdzonej w planie fakturowania (ta sytuacja dotyczy fakturowania postępu w ramach zarządzania projektami):

• Wprowadzenie ilości większej niż ta wprowadzona w planie fakturowania odpowiada więc fakturowaniu zawyżonemu. Procent postępu projektu nie jest więc modyfikowany.
• Wprowadzenie ilości mniejszej niż ilość pozycji zaplanowanej faktury jest zabronione. Dla fakturowania mniejszej ilości należy wrócić do planu fakturowania w celu cofnięcia zatwierdzenia sytuacji postępu odpowiadającej tej zaplanowanej fakturze, a następnie, cały czas na poziomie planu fakturowania, należy zmniejszyć tę ilość.
• Wprowadzenie kwoty większej niż ta wprowadzona w wybranej zaplanowanej fakturze odpowiada więc fakturowaniu zawyżonemu. Procent postępu projektu nie jest więc modyfikowany.
• Wprowadzenie kwoty większej niż ta wprowadzona w wybranej zaplanowanej fakturze odpowiada więc fakturowaniu zaniżonemu. Procent postępu projektu nie jest więc modyfikowany.

• ceny brutto oraz powiązanej przyczyny,
• rabatów i kosztów w procentach lub kwotach do zastosowania na poziomie pozycji, jak również powiązanych przyczyn,
• ewentualnych artykułów bezpłatnych,
• współczynnika wagi stawki prowizji przedstawicieli handlowych.

Proces wyszukiwania cennika może zostać wyzwolony na różne sposoby, w zależności od wprowadzonego typu artykułu:

• Jeśli typ wprowadzonego artykułu to standardowy to proces wyszukiwania wyzwalany jest automatycznie.
• Jeśli typ wprowadzonego artykułu to artykuł nadrzędny zestawu lub artykuł nadrzędny BOM-u, pierwsze wyszukanie cennika jest wyzwalane dla artykułu nadrzędnego, a następnie przed wyzwoleniem wyszukania cennika dla składników wykonywany jest odczyt rekordu BOM-ów w celu wyświetlenia różnych wariantów typu sprzedażowego, jeśli istnieje ich wiele. Jeśli artykuł ma tylko jeden wariant, jest on uwzględniany automatycznie.

• JM SPRZ-MAG (pole SAUSTUCOE)

Jest to współczynnik konwersji między jednostką sprzedaży a jednostką magazynowania. Ten współczynnik może zostać zmodyfikowany w niektórych przypadkach. Można go zmodyfikować, jeśli jednostka sprzedaży artykułu została wskazana jako „możliwa do edycji” lub, jeśli wybrana jednostka pakowania została również wskazana jako „możliwa do edycji” (zob. Rekord artykułu). Nie można go zmodyfikować, jeśli użyta jednostka to jednostka zdefiniowana dla klienta. Jeśli jednostki są używane w sytuacji, gdy współczynnik może zostać zmodyfikowany to dla danego artykułu konieczne jest wskazanie tylko cen wyrażonych w jednostce magazynowania. Co więcej, jeśli dla jednostki sprzedaży zdefiniowano cenę bazową to modyfikacja współczynnika konwersji dla jednostki sprzedaży nie powoduje przeliczenia jednostkowej ceny brutto.

 Po wprowadzeniu pozycji współczynnika konwersji nie można już modyfikować. Aby zmodyfikować współczynnik należy usunąć pozycję i utworzyć ją ponownie.

• JM MAG (pole STU)

To pole wskazuje jednostkę zarządzania artykułem, w której wyraża się:

• Zapas
• Cenę standardową
• Ilość odnośników BOM-u itp.

Te informacje są niezmienne i wyświetlają się zawsze, niezależnie od użytej transakcji. Nie można ich modyfikować.

• Cena bazowa (pole GROPRI)

Jest to jednostkowa cena brutto (w jednostce sprzedaży) artykułu netto lub brutto (zgodnie z typem ceny). Pochodzi ona z wyszukania cennika lub z ceny bazowej sprzedaży artykułu, jeśli wyszukanie cennika nie zwróciło żadnej ceny.

Jeśli jednostka sprzedaży różni się od jednostki w pozycji cennika:

- dokonywane jest przeliczenie kwoty cennika, jeśli wartość pola Konwersja jednostek to Tak na poziomie Ustawień cennika. Przeliczenie to opiera się o tabelę przeliczników jednostek. Jeśli dla danych jednostek nie ustawiono żadnego przeliczenia, uwzględniane są kwoty cennika poprzez zastosowanie współczynnika konwersji wynoszącego 1.

- cennik nie jest używany, jeśli wartość pola Konwersja jednostek to Nie na poziomie Ustawień cennika. Cena brutto wynosi 0.

Należy kliknąć na ikonę Operacje, aby:

• wyświetlić powody powiązane z ceną, jak również z innymi polami elementów fakturowania,
• wyświetlić listę 10 ostatnich cen zamówień,
• wyświetlić cenniki,
• wyświetlić szczegółowe wyjaśnienie opisujące sposób otrzymania ceny netto na podstawie ceny brutto i różnych elementów fakturowania.

Jeśli wprowadzona cena wynosi zero, wyświetla się komunikat proszący o potwierdzenie.

Ten komunikat nie wyświetla się dla składników BOM-u ani dla elementów bezpłatnych.

Przetwarzanie elementów bezpłatnych uruchamiane jest na końcu pozycji dokumentu. Ten proces generuje wszystkie pozycje bezpłatnych artykułów (Cena brutto i rabaty wynoszące 0). Jeśli wartość parametru FOCPRI – Wycena artykułów bezpłatnych (rozdział VEN, grupa PRI) to Tak, wyszukiwanie cennika jest wywoływane dla elementu bezpłatnego w celu przypisania mu ceny brutto. Cena ta ma wpływ na artykuł nadrzędny albo poprzez rabat na pozycji wyrażony w procentach, albo rabat na pozycji wyrażony w kwocie (zgodnie ze zleceniem rabatu) w celu otrzymania zerowej ceny netto.

Numer pozycji źródłowej elementu bezpłatnego jest wspomniany w każdej pozycji elementu bezpłatnego wygenerowanego w pliku pozycji oferty (informacje nieprzedstawione na ekranie). Informacja Źródło wyświetla się w pozycji, która jest źródłem elementów bezpłatnych w obszarze Darmowe. Dla pozycji elementu bezpłatnego ta informacja ma wartość Tak. Wszystkie pozycje elementów bezpłatnych są dostępne do modyfikacji (za wyjątkiem obszarów cen i upustów). Zarządzanie elementami bezpłatnymi nie jest uwzględniane dla składników.

Podczas tworzenia dokumentu, jeśli ustawienia (GRPPRI – Zarządzanie cenami grupowymi) przewidują zarządzanie cenami grupowymi, użytkownik jest pytany czy dokonać nowego wyszukania cennika (dla typu grupowego) umożliwiającego określenie konkretnych warunków powiązanych z całością oferty. Po zakończeniu tego procesu istnieje możliwość otrzymania dla pozycji artykułów:

• nowej ceny brutto lub nowych rabatów, lub nowych kosztów w pozycji,
• bezpłatnych artykułów, które nie są powiązane z żądną konkretną pozycją.

• pole DISCRGVAL1

Pomoc wspólna dla modułów Sprzedaż i Zakupy.

Wyświetlone kolumny rabatów i kosztów są powiązane z ustawieniami kodu struktury cenników powiązanych z dostawcą w danym rekordzie dostawcy.
Te kolumny mogą zostać zaincjalizowane przy użyciu cenników (zob. dokumentacja na temat Parametrów cen sprzedaży i Wprowadzania cen).

Dostęp do tych kolumn może zależeć od ustawień powodów powiązanych z cennikiem, jak również od wartości powodu podanej w

• parametrze UPDPRISAL – Domyślny powód ceny – podstawa (rozdział VEN, grupa PRI) dla sprzedaży.
• parametrze UPDPRIPUR – Domyślny powód ceny – podstawa (rozdział ACH, grupa PRI) dla zakupów.

Te rabaty i koszty są definiowane w kwotach lub w procentach i mają one zastosowanie z metodą sumowania lub kaskadowania ceny brutto w celu określenia ceny netto pozycji dokumentu.

Z poziomu ikony Operacje można:

• Wyświetlić powody powiązane z ceną, jak również z innymi polami rabatów i kosztów,
• Zmodyfikować, jeśli to konieczne, powody przypisane do każdej z kolumn.

• Cena z rabatem (pole NETPRI)

Jest to jednostkowa cena netto pozycji przyjęcia obliczona na podstawie ceny brutto, na którą wpływ mają ewentualne opłaty i rabaty. Informacja ta nie jest dostępna.
Z poziomu tego pola, ikona operacji umożliwia:

• wyświetlić powody powiązane z ceną, jak również z innymi polami elementów fakturowania,
• wyświetlić listę 10 ostatnich cen zamówień,
• wyświetlić cenniki,
• posiadanie szczegółowego wyjaśnienia opisującego otrzymanie ceny netto.

Jeśli wprowadzona cena wynosi zero, wyświetla się komunikat proszący o potwierdzenie. Jednakże ten komunikat nie wyświetla się dla składników BOM-u, elementów bezpłatnych ani niefakturowanych wysyłek.

Przetwarzanie Elementów bezpłatnych uruchamiane jest na końcu pozycji wysyłki. Ten proces generuje wszystkie pozycje bezpłatnych artykułów (Cena brutto i rabaty wynoszące 0). Jeśli wartość parametru FOCPRI – Wycena artykułów bezpłatnych (rozdział VEN, grupa PRI) to Tak, wyszukiwanie cennika jest wywoływane dla elementu bezpłatnego w celu przypisania mu ceny brutto. Cena ta ma wpływ na artykuł nadrzędny albo poprzez rabat pozycji wyrażony w procentach, albo rabat pozycji wyrażony w kwocie (zgodnie ze zleceniem rabatu) w celu otrzymania zerowej ceny netto.

Jeśli użytkownik kliknie Utwórz, aby zarejestrować wysyłkę, w zależności od wartości parametru GRPPRI – Zarządzanie cenami grupowymi, wyświetlić się może pytanie dotyczące tego, czy ma zostać wykonane czy też nie nowe wyszukanie cennika umożliwiające określenie konkretnych warunków powiązanych globalnie z wysyłką. Po zakończeniu tego procesu istnieje możliwość otrzymania dla pozycji artykułów:

• nowej ceny brutto lub nowych rabatów, lub nowych kosztów w pozycji,
• bezpłatnych artykułów, które nie są powiązane z żądną konkretną pozycją.

• Wartość linii (pole AMTLIN)

• Koszt uzyskania (pole CPRPRI)

Koszt produkcji domyślnie uzupełniany jest przez wycenę artykułu wybranego do obliczenia marży (zobacz metody wyceny zdefiniowane dla rekordu „Artykuł-lokalizacja”) w momencie utworzenia pozycji dokumentu i wyrażany jest w jednostce sprzedaży. Możliwe opcje wyboru dla wyceny kosztu produkcji to: „Koszt standardowy”, „Zaktualizowany koszt standardowy”, „Ostatni koszt”, „Średni ważony koszt”, „Koszt FIFO”, „Średni koszt partii” i „Koszt LIFO”. Jeśli metoda wyceny powinna zwrócić wartość zerową, używana może być alternatywna wartość domyślna poprzez wskazanie innej metody wyceny występującej na wcześniej opisanej liście. Wartość ta przechowywana jest w pozycji „dokumentu”.

Istnieje możliwość przeładowania tej informacji w zależności od użytej transakcji dokumentu.

„Koszty produkcji” są systematycznie przeliczane, w przypadku: 

• przekształcenia oferty w zamówienie,
• wysyłki zamówienia, 
• zatwierdzenia wysyłki,
• fakturowania zamówienia.

W przypadku „średniego kosztu partii” w zarządzaniu ofertami, „Średni koszt partii” zawsze zwraca wartość zerową. W takim przypadku używana jest alternatywna wartość domyślna. Podczas zatwierdzana wysyłki używany jest ponownie „Średni koszt partii” do przeliczenia marży i uzyskania rzeczywistej marży zależącej od wysłanych partii.

Cechy szczególne dla faktur korygujących
Jeśli tworzona jest faktura korygująca, której źródłem jest zwrot od klienta lub faktura to proponowany koszt produkcji to koszt produkcji z dokumenty źródłowego. Jeśli jest to bezpośrednia faktura korygująca to koszt produkcji obliczany jest na podstawie reguły obliczeniowej marży, zdefiniowanej w metodzie wyceny Artykułu-lokalizacji.

• Marża (pole PFM)

To pole wyświetla marżę jednostkową w jednostce sprzedaży, obliczoną na podstawie różnicy między ceną netto a kosztem produkcji.

Podczas obliczania marży brutto, istnieje możliwość kontroli w celu sprawdzenia czy ta marża nie jest niższa niż minimalny próg zdefiniowany na karcie Sprzedaż rekordu artykułu. Ta kontrola może być blokująca w zależności od parametru użytkownika SDACLOK – Kontrola nieblokująca ceny, marży, ilości (rozdział VEN, grupa AUZ). Obliczenia są wykonywane w celu skontrolowania stawki marży są następujące:

((Cena ogółem netto – koszt produkcji) / cena ogółem netto)*100 >= procent marży minimalnej lub stawka marży.

W przypadku wysyłek niefakturowanych kontrola nie jest przeprowadzana.

• Poziom podatku 1 (pole VACITM1)

To pole wskazuje poziom podatku do zastosowania dla wybranego artykułu.

Poziom podatkowy, w połączeniu z regułą podatkową dokumentu, jest używany do określenia stawki podatku do zastosowania w pozycji dokumentu.

Istnieją trzy poziomy podatkowe dla pozycji dokumentu.

Pierwszy poziom jest wymagany i odpowiada VAT.

Dwa pozostałe poziomy dotyczą podatków dodatkowych i specjalnych, które podlegają lub nie VAT oraz, które mają zostać zastosowane do podstawy netto lub dowolnej innej obliczonej formuły.

Poziomy podatku pozycji dokumentu są domyślnie uzupełniane wartościami powiązanymi z rekordem artykułu (karta Księgowość). Te wartości mogą zostać zmodyfikowane w zależności od transakcji. Można również, jeśli pozwalają na to uprawnienia użytkownika, uzyskać dostęp do zarządzania poziomami podatków.

Parametr CTLTAX – Kontrola kodu podatku (rozdział VEN, grupa VAT) umożliwia kontrolę, czy kody podatku powiązane z poziomami podatku są spójne. Dzięki tej kontroli, system sprawdza, czy poziom podatku:

• jest uzupełniony,
• jest aktywny,
• jego legislacja i grupa firm są spójne z tymi w dokumencie.

• Ponowne fakturowanie (pole INVCNDUPD)

• Data ponownego fakturowania (pole NEXINVDAT)

• Kod podatku SST (pole SSTCOD)

Należy wprowadzić kod, który zostanie użyty do zastąpienia domyślnego podatku SST lub elementu fakturowania. Ten kod podatku jest rozpoznawany przez Sage Sales Tax i umożliwia zidentyfikowanie typów pozycji w celach podatkowych. To pole dostępne jest wyłącznie, jeśli kod działania LTA – Opodatkowanie lokalne jest aktywny, a parametr USATAX – Wykorzystanie systemu podatk. ma wartość Tak.

W przypadku elementów fakturowania opisanych jako zwrot na dokumencie SST dla firmy, nie można usunąć wartości kodu podatku SST dokumentu.

• Projekt (pole DPJT)

Kod projektu w pozycji dokumentu jest inicjalizowany przez kod wprowadzony w nagłówku lub, w przypadku przekształcenia dokumentu, przez wybrany kod pozycji wybranego dokumentu (w pobieraniu lub przetwarzaniu zbiorowym, jeśli kod projektu w pozycji dokumentu jest nieaktywny, pozycja ta nie może zostać wybrana).

• Wartość parametru PJTSNGDOC – Jeden projekt na dokument (rozdział TC, grupa MIS) to Nie.
• Wpis w tym polu jest dozwolony przez użytą transakcję.

W trybie modyfikacji, zarządzanie kodem projektu zależy od wartości parametru CTLOPPCOD – Obowiązkowa kontrola projektu.

• Jeśli jego wartość to Nie, można wprowadzić dowolny kod.
• Jeśli jego wartość to Tak, wykonywana jest kontrola sprawdzająca istnienie takiego kodu projektu.

Jeśli wpis podlega kontroli, i w zależności od kontekstu, można wybrać projekt lub jedną z jednostek do obciążenia projektu (partia budżetu lub zadanie) przy użyciu kodu obciążenia:

• Tak – Kod projektu jest stosowany do wszystkich pozycji z wykluczeniem pozycji powiązanych z planem fakturowania oraz pozycji niezgodnych z kamieniem milowym.
• Nie – Kod projektu nie jest przenoszony na pozycje.
• Ta sama wartość – Kod projektu jest przenoszony wyłącznie na pozycje, które miały poprzedni kod projektu.

Dokumenty sprzedaży – oferty, zamówienia, wysyłki i faktury:

• Dla oferty – pozycja nie jest zamówiona i nie jest bezpłatna.
• Dla zamówienia – pozycja artykułu nie jest zamknięta, wysłana, zafakturowana ani bezpłatna.
• Dla wysyłki – pozycja artykułu jest bezpośrednia i nie jest bezpłatna.
• Dla faktury lub zlecenia stałego – dokument nie został zatwierdzony, a pozycja artykułu jest bezpośrednia i nie jest bezpłatna. Dla zleceń stałych ilość różni się od 0.

• Jeśli aktywne jest zarządzanie dokumentami dla wielu projektów (parametr PJTSNGDOC – Jeden projekt na dokument jest ustawiony jako Nie) to wysyłka może uwzględniać pozycje wysyłki bezpośredniej oraz pozycje artykułów powiązane z zadaniami. Kod projektu w nagłówku jest używany jako domyślna wartość tylko w pozycjach wysyłki bezpośredniej. Pozycje artykułu powiązane z zadaniami zachowują swój kod projektu, którego nie można zmodyfikować. Jeśli kod projektu w nagłówku został zmodyfikowany to sugerowane jest zastosowanie tego kodu do pozycji, jak opisano powyżej. Ma to zastosowanie wyłącznie do pozycji wysyłek bezpośrednich.
• Jeśli zarządzanie dokumentami dla wielu projektów jest zabronione (parametr PJTSNGDOC – Jeden projekt na dokument jest ustawiony jako Tak) to wysyłka nie może uwzględniać ani pozycji wysyłki bezpośredniej ani pozycji artykułów powiązanych z zadaniami.

• Jeśli wysyłka dotyczy pozycji wysyłki bezpośredniej to w nagłówku nie można wprowadzić kodu projektu, który jest już używany w zadaniach.
• Jeśli wysyłka dotyczy pozycji artykułu powiązanych z zadaniami to wprowadzić można tylko pozycje artykułów powiązanych z tym samym zadaniem. Kod projektu w nagłówku może być następnie używany w celu odfiltrowania zadań w panelu wyboru.

Konkretny przypadek artykułów bezpłatnych wygenerowanych przez wyszukanie cennika po aktualizacji kodu projektu w nagłówku: Artykuł bezpłatny wyświetla kod projektu swojego artykułu źródłowego, ale tylko jeśli ten kod nie jest używany w zadaniu.

• Magazyn (pole WRH)

• Partia (pole LOT)

Dla faktur należy wskazać partię do wydania.
Jej uzupełnienie nie jest konieczne w następujących przypadkach:

• wydanie wielu partii,
• nie uzupełniono wszystkich cech zapasów do wydania (partia, podpartia, nr seryjny, miejsce składowania).

Jeśli artykuł jest zarządzany numerem seryjnym tylko ten numer jest konieczny do określenia zapasu do wydania.

Jeśli tak nie jest to konieczne jest podanie partii, podpartii i miejsca składowania (uwarunkowanych przez tryb zarządzania artykułem).

Dla faktur korygujących, jeśli artykuł nie jest zarządzany partią, to pole nie jest dostępne. Jeśli pole jest obowiązkowo lub fakultatywnie zarządzane partią to dostęp do pola zależy od:

• ustawień użytej transakcji wprowadzania Faktury korygującej,
• reguły zarządzania partiami powiązanej z przesunięciem typu Zwrot wysyłki, zdefiniowanej w Kategorii artykułu lub w regułach zarządzania zapasami. Na tym poziomie można wskazać typ wprowadzania partii i przypisać partii wartość domyślną.

Po zakończeniu wprowadzania, jeśli nie uzupełniono żadnego numeru partii, istnieje kilka możliwości:

• reguła zarządzania przesunięciem przypisuje numer dokumentu,
• system używa licznika partii artykułu, aby przypisać nowy numer partii. Jeśli dla artykułu nie wskazano żadnego licznika partii, a partia jest wymagana, wyświetli się komunikat blokujący.

• Nr podpartii (pole NBSLO)

Jest to numer podpartii, do której odnosi się przesunięcie magazynowe.

• Podpartia (pole SLO)

To pole wskazuje podpartię do wydania. Po wybraniu partii, podpartia jest inicjalizowana natychmiastowo.
Jego uzupełnienie nie jest konieczne w następujących przypadkach:

• wydanie wielu partii,
• nie uzupełniono wszystkich cech zapasów do wydania (partia, podpartia, nr seryjny, miejsce składowania).

Jeśli artykuł jest zarządzany numerem seryjnym tylko ten numer jest konieczny do określenia zapasu do wydania.
Jeśli tak nie jest konieczne jest podanie partii, podpartii i miejsca składowania (uwarunkowanych przez tryb zarządzania artykułem).
Dla faktur korygujących to pole wskazuje podpartię, której dotyczy przesunięcie przyjęcia.

• Koniec podpartii (pole SLOF)

To pole wskazuje ostatnią podpartię, której dotyczy przesunięcie magazynowe.

• Partia dostawcy (pole BPSLOT)

Numer partii dostawcy może zostać wprowadzony w celach informacyjnych w przesunięciach przyjęcia i wyświetlać się w przesunięciach wydania zapasu.

Jest on rejestrowany w rekordzie zapasu i odpowiada wewnętrznemu numerowi partii. Umożliwia to zagwarantowanie śledzenia pochodzenia towarów.

• Początek S/N (pole SERNUM)

Dla faktur należy wskazać numer seryjny od do wydania. Numer seryjny do jest obliczany automatycznie.
Nie ma potrzeby uzupełniania, jeśli wydawane numery seryjne nie będą kolejne.

Jeśli artykuł jest zarządzany numerem seryjnym tylko ten numer jest konieczny do określenia zapasu do wydania.
Jeśli tak nie jest to konieczne jest podanie partii, podpartii i miejsca składowania (uwarunkowanych przez tryb zarządzania artykułem).

Dla faktur korygujących należy wskazać pierwszy numer seryjny, którego dotyczy przesunięcie przyjęcia. Ten numer seryjny musi istnieć w bazie, ale można wprowadzić numer seryjny, który nie istnieje.

• Koniec S/N (pole SERNUMF)

Jest to numer seryjny artykułu.

• Identyfikator 1 (pole PALNUM)

Z tego pola należy skorzystać, aby wprowadzić dowolne informacje dodatkowe.

• Identyfikator 2 (pole CTRNUM)

To pole wskazuje pierwszy zarejestrowany identyfikator.

• Pojemnik (pole TCTRNUM)

Pole to podlega kodowi działania LPN – Zarządzanie pojemnikami wewnętrznymi.

To pole wyświetla się i jest możliwe do uzupełniania tylko w przypadku faktury korygującej lub faktury bezpośredniej.
Należy wybrać pojemnik, który ma zostać użyty.

• Numer pojemnika (pole LPNNUM)

Pomoc wspólna dla funkcji przyjęcia na magazyn (Inne przyjęcia, Przyjęcia, Zwroty od klienta itp.) oraz funkcji Faktury (w tym przypadku jest ona wyświetlana i dostępna wyłącznie dla faktur korygujących lub faktur bezpośrednich).
Pole to podlega kodowi działania LPN – Zarządzanie pojemnikami wewnętrznymi.

Jego zarządzanie różni się w zależności od tego, czy identyfikator pojemnika jest „Wymagany” czy „Opcjonalny”, zgodnie z definicją na poziomie Kategorii artykułu w sekcji Przepływ przyjęcia.

W obydwu przypadkach można wybrać numer pojemnika do użycia. Lista wyboru wyświetla aktywne numery pojemników powiązane z uzupełnionym pojemnikiem, niezależnie od tego czy są one w zapasach czy wolne. Jeśli nie uzupełniono żadnego pojemnika, lista wyboru wyświetla wszystkie numery pojemników obecne dla lokalizacji, aktywne i dostępne w magazynie. Są to pojemniki, które zostały uprzednio utworzone, albo jednostkowo za pomocą funkcji Identyfikatory pojemników wewnętrznych, albo zbiorowo przy użyciu funkcji Tworzenie numerów pojemników. Można również uzyskać dostęp bezpośrednio do funkcji Identyfikatory pojemników wewnętrznych, aby utworzyć numer bezpośrednio, a następnie powrócić do wprowadzania dokumentu.
Jeśli istnieje potrzeba uzupełnienia wielu numerów pojemników dla tej samej pozycji dokumentu, należy pozostawić to pole puste i kliknąć na Wprowadź szczegóły ilość dostępne po kliknięciu na ikonę Operacje w pozycji dokumentu.
Po uzupełnieniu numeru pojemnika, brak ograniczeń dotyczących ilości pozycji względem objętości użytego pojemnika.

• Jeśli numer pojemnika jest „Wymagany”, można pozostawić to pole puste, aby w odpowiednim czasie utworzyć używany numer lub numery pojemnika. Liczba pojemników jest określana automatycznie w zależności od:
  - Objętości pojemnika. Objętość ta jest definiowana w rekordzie Artykułu-lokalizacji, w sekcji Zarządzanie, zgodnie z jednostką magazynowania lub pakowania artykułu.
  - Ilości pozycji. Jeśli koniecznych jest wiele pojemników, ich liczba wyświetla się w oknie Wprowadź szczegóły ilości. To okno otwiera się automatycznie, jeśli brakuje informacji na temat zapasu na koniec wprowadzania pozycji. Jeśli nie, należy je otworzyć klikając na ikonę Operacje z pozycji dokumentu.
  Po utworzeniu, pole Numer pojemnika pozycji dokumentu wyświetla znak $, jeśli pozycja jest dzielona na różne numery pojemników. Aby wyświetlić listę używanych numerów pojemników, należy otworzyć okno Modyfikacja przyjęcia klikając na ikonę Operacje z poziomu pozycji dokumentu.
  Tworzenie w miarę potrzeby jest możliwe wyłącznie, jeśli spełnione są następujące warunki:

- Identyfikator pojemnika jest zdefiniowany jako „Obowiązkowy” na poziomie Kategorii artykułu.
- Należy zdefiniować zarówno uzupełniony pojemnik, jak i jednostkę na poziomie Artykułu-lokalizacji w tabeli ustawień pojemników.
- Co więcej, objętość tego pojemnika musi być zdefiniowana w tej samej jednostce, co jednostka pozycji dokumentu.
W wyniku tworzenia w miarę potrzeb, okno wydruku etykiet numerów pojemników otwiera się automatycznie, jeśli wydruk ten jest dozwolony na poziomie transakcji wprowadzania.

• Jeśli numer pojemnika jest „Opcjonalny”, nie dokonywane jest żadne tworzenie w miarę potrzeb. Jeśli konieczne jest użycie jednego lub wielu pojemników, należy wprowadzić ich numery ręcznie, w pozycji dokumentu lub w szczegółowym wprowadzaniu pozycji. Można również użyć funkcji Przypisanie numeru pojemnika.

Cechy wyróżniające powiązane z przesunięciami między lokalizacjami / między firmami: w ramach przyjęcia między lokalizacjami / między firmami, numer pojemnika nigdy nie wynika z numeru uzupełnionego w wysyłce sprzedaży, ponieważ numer pojemnika przynależy do jednej lokalizacji.

• Status (pole STA)

• Dla faktur należy wskazać status zapasów do wydania.
  Nie ma konieczności uzupełniania go, jeśli nie uzupełniono wszystkich cech zapasów do wydania (partia, podpartia, nr seryjny, miejsce składowania).

• Jeśli artykuł jest zarządzany numerem seryjnym tylko ten numer jest konieczny do określenia zapasu do wydania.
• Jeśli tak nie jest konieczne jest podanie partii, podpartii i miejsca składowania (uwarunkowanych przez tryb zarządzania artykułem).
  
• Dla faktur korygujących należy wskazać status zapasów przesunięcia przyjęcia.
  Jeśli faktura źródłowa wywołała przesunięcie magazynowe to status i miejsce składowania nie są pobierane z faktury źródłowej, w przeciwieństwie do innych informacji o zapasach. Te dwie informacje są dostępne i inicjalizowane przez reguły przyjęcia zapasów.
  Jeśli pozycja faktury korygującej jest bezpośrednia to miejsce składowania i status są dostępne i ewentualnie uzupełniane przez reguły przyjęcia zapasów.

• Typ miejsca składowania (pole LOCTYP)

Typy lokalizacji służą do kodowania lokalizacji magazynów zgodnie z ich cechami: rozmiarem, autoryzowanym statusem, ograniczeniami technicznymi, itp.
Są one powiązane z lokalizacją artykułów i są używane, aby pogrupować artykuły o podobnych cechach według lokalizacji.
Zgodnie z parametrami transakcji magazynowej, typ lokalizacji dla artykułu jest proponowany domyślnie i może być zmieniony w zapisach transakcji.

• Miejsce składowania (pole LOC)

Dla faktur należy wskazać miejsce składowania będące źródłem wydania. Aby wybrać miejsce składowania należy użyć okna wyboru dostępnego z poziomu ikony Operacje.
Uzupełnienie miejsca składowania nie jest konieczne, jeśli:

• wydanie odbywa się dla wielu miejsc składowania,
• nie uzupełniono wszystkich cech zapasów do wydania (partia, podpartia, nr seryjny, miejsce składowania).

Jeśli artykuł jest zarządzany numerem seryjnym tylko ten numer jest konieczny do określenia zapasu do wydania.
Jeśli tak nie jest konieczne jest podanie partii, podpartii i miejsca składowania (uwarunkowanych przez tryb zarządzania artykułem).

Dla faktur korygujących dostęp do pola zależy od użytej transakcji wprowadzania Faktury korygującej.

Jeśli faktura źródłowa wywołała przesunięcie magazynowe to status, nr pojemnika i miejsce składowania nie są pobierane z faktury źródłowej, w przeciwieństwie do innych informacji o zapasach. Te trzy informacje są dostępne i inicjalizowane przez reguły przyjęcia zapasów.

Jeśli pozycja faktury korygującej jest bezpośrednia to status, nr pojemnika i miejsce składowania są dostępne i ewentualnie uzupełniane przez reguły przyjęcia zapasów.
Jeśli artykuł jest zarządzany przez numer pojemnika, wyświetla się miejsce przechowywania powiązane z numerem pojemnika. Nie można go zmienić.

Jeśli artykuł jest zarządzany miejscem składowania i nie uzupełniono żadnego numeru pojemnika, domyślne miejsce składowania może być zainicjalizowane w zależności od reguły zarządzania przypisanej typowi przesunięcia Zwrot wysyłki i w zależności od miejsc składowania ustawionych w rekordzie Artykułu-lokalizacji. Składnia identyfikująca kategorię miejsca składowania umożliwia powiązanie z rekordem Artykułu-lokalizacji typu miejsca składowania oraz ewentualnego miejsca składowania. Typ miejsca składowania i miejsce składowania zdefiniowane w rekordzie Artykułu-lokalizacji mogą odnosić się do grupy typów miejsc składowania lub grupy miejsc składowania, jeśli w ich definicji używane są wieloznaczniki (?,*) (zob. Typy miejsc składowania i Artykuł-lokalizacja). W przypadku niektórych typów miejsc składowania, ich przypisanie zależy od ich dyspozycyjności i pojemności (zarządzanie zdolnością). Te kryteria mogą się łączyć.

Jeśli transakcja faktury korygującej klienta na to pozwala to miejsce składowania typu rampa może zostać wprowadzone w nagłówku faktury korygującej. Jeśli tak jest, to miejsce składowania jest systematycznie proponowane jako domyślne. Miejsca składowania typu rampa nie są proponowane w wyborze, jeśli transakcja faktury korygującej klienta nie wskazuje przyjęć na rampie.

W niektórych przypadkach celowo można nie wprowadzać typu miejsca składowania lub miejsca składowania, ponieważ towar do zwrotu zostanie podzielony na różne miejsca składowania. Ten podział jest wprowadzany w oknie szczegółów zapasów. Jeśli $ występuje w tych obszarach na końcu wprowadzania w pozycji, oznacza to, że różne typy miejsca składowania lub miejsca składowania zostały przypisane i istnieją podszczegóły pozycjach zapasu.

• Koszt transakcji (pole PRIORD)

Jest to jednostkowa kwota wg jednostki magazynowania, która może być używana do wyceny zapasów (jeśli metoda wyceny dla zwrotu od klienta to Cena z zamówienia).

Metoda wyceny zapasów jest definiowana przez kategorię artykułu w zależności od lokalizacji magazynowania.
Może ona być:

• ustawiona wg typologii przesunięcia,
• modyfikowana ręcznie, jeśli transakcja na to pozwala,
• wyświetlana w oknie szczegółów gospodarki magazynowej.

Cena zlecenia jest inicjalizowana w następujący sposób:

• jeśli źródłem pozycji faktury korygującej z przesunięciem magazynowym jest pozycja faktury z przesunięciem magazynowym to cena zamówienia równa się wartości wydania zapasu na fakturze. W takim przypadku ceny zamówienia nie można modyfikować,
• jeśli jest to bezpośrednia faktura korygująca z przesunięciem magazynowym to cena zamówienia jest inicjalizowana i można ją zmodyfikować.

• Opis przeniesienia (pole MVTDES)

Opis przesunięcia to dowolny komentarz, który zostanie zapisany w dzienniku magazynu dla każdego przesunięcia pozycji faktury korygującej. Tę informację można modyfikować w oknie szczegółów zapasów. Jeśli ta informacja jest modyfikowana to jest ona pobierana i zapisywana w pozycji faktury w tym polu.

• Przedstawiciel 1 (pole REP1)

Przedstawiciele handlowi w pozycji dokumentu są inicjalizowani przez przedstawicieli handlowych wprowadzonych w nagłówku dokumentu. Jeśli tych ostatnich nie uzupełniono to przedstawiciele w pozycji są inicjalizowani przy pomocy przedstawicieli dla klienta, a następnie przez przedstawicieli odbiorcy wysyłki, jeśli w rekordzie klienta nie istnieją żadni przedstawiciele.

Przedstawiciele mogą zostać zmodyfikowani w pozycji dokumentu, jeśli pozwala na to parametr LINREP – Modyf. przedst. handl. w pozycji (rozdział VEN, grupa MIS). W zależności od uprawnień użytkownika możliwy jest dostęp do rekordu przedstawiciela handlowego.

• Stawka prowizji 1 (pole REPRAT1)

Stawka prowizji dla przedstawiciela handlowego jest inicjalizowana w pozycji na podstawie kategorii pozycji dla klienta i stawki prowizji dla przedstawiciela handlowego według kategorii. Stawka prowizji może być ważona przez możliwy do zmodyfikowania współczynnik ważenia, który może być zainicjalizowany przez ustawienia cennika. Ta informacja pochodzi z nagłówka zamówienia w przypadku faktury bezpośredniej lub dokumentu źródłowego.

• Przedstawiciel 2 (pole REP2)

• Stawka prowizji 2 (pole REPRAT2)

• Współczynnik ważenia (pole REPCOE)

Ten współczynnik służy do określenia wagi stawki prowizji dla przedstawicieli handlowych dla tej pozycji dokumentu po kalkulacji prowizji.
Ta informacja jest inicjowana za pomocą funkcji wyszukiwania cennika: niektóre cenniki są używane do określenia współczynnika wagi stawki prowizji dla przedstawicieli handlowych.

• pole CCE1

Sekcje analityczne są inicjalizowane zgodnie z ustawieniami Domyślnych sekcji powiązanych z zarządzaniem pozycjami faktur. W zależności od ustawień można je modyfikować.
Jeśli wymiar analityczny jest używany do śledzenia zarządzania projektem, wszystkie zmiany kodu projektu w pozycji dokumentu powodują ponowną inicjalizację kodu wymiaru przy użyciu ustawień Domyślnych sekcji.

• Data uruchomienia usługi (pole STRDAT)

Daty rozpoczęcia i zakończenia świadczenia usług.

• Data zakończenia usługi (pole ENDDAT)

• Numer okresu (pole PERNBR)

Liczba okresów

Używana w księgowości w celu podziału rozliczeń międzyokresowych kosztów i przychodów.

• Typ okresu (pole PERTYP)

Częstotliwość (liczba dni, tygodni, 10 dni, dwóch tygodni lub miesięcy).

Używana w księgowości w celu podziału rozliczeń międzyokresowych kosztów i przychodów.

• Typ pozycji (pole LINTYP)

Ta informacja charakteryzuje typ pozycji różniący artykuł klasyczny od zestawu lub BOM-u.
Może przyjąć następujące wartości:

• standardowy,
• stały zestaw,
• składnik zestawu,
• opcja zestawu, wariant zestawu,
• BOM,
• składnik BOM-u,
• opcja BOM-u,
• wariant BOM-u.

• Woln. (pole FOCFLG)

Ta informacja wskazuje, czy pozycja dotyczy elementu bezpłatnego lub czy jest źródłem generowania jednego lub wielu elementów bezpłatnych.
Po wyjściu z tabeli pozycji wykonywane jest sumowanie, jak również ewentualne obliczenia podstaw naliczania podatku.
W dolnej części karty wyświetlają się niemożliwe do zmiany: kwota netto, kwota brutto, jak również łączna marża faktury.

• Przepływ fizyczny (pole EECFLOPHY)

To pole jest używane do wskazania, czy pozycja identyfikuje fizyczny przepływ odgrywając rolę w zestawieniu Plik dokumentów celnych. Pozycja faktury niepowiązana z fizycznym przepływem może zostać zadeklarowana dla regulacji, jeśli na fakturze wprowadzono Regułę UE lub Rodzaj transakcji UE (opcja Informacje celne).
Inicjalizacja tego pola jest wykonywana w inny sposób w zależności od tego, czy dotyczy ona artykułu zarządzanego w zapasach czy też nie:

1) Artykuł zarządzany w zapasach

• Jeśli dotyczy on faktur bezpośrednich/bezpośrednich faktur korygujących bez przesunięć magazynowych to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Nie, ale można go zmodyfikować.
• Jeśli dotyczy on faktur bezpośrednich/bezpośrednich faktur korygujących z przesunięciami magazynowymi to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Tak, ale można go zmodyfikować.
• Jeśli dotyczy on faktur wynikających z wysyłki lub zamówienia to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Tak i nie można go zmodyfikować.
• Jeśli dotyczy on faktur wynikających z wysyłki lub zamówienia, do których dodano dodatkowe pozycje to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Tak i nie można go zmodyfikować.

2) Artykuł niezarządzany w zapasach

• Jeśli dotyczy on faktur bezpośrednich bez przesunięć magazynowych to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Nie, ale można go zmodyfikować.
• Jeśli dotyczy on faktur bezpośrednich z przesunięciami magazynowymi to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Nie, ale można go zmodyfikować.
• Jeśli dotyczy on faktur wynikających z wysyłki lub zamówienia to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Tak i można go zmodyfikować.
• Jeśli dotyczy on faktur wynikających z wysyłki lub zamówienia, do których dodano dodatkowe pozycje to przepływ fizyczny jest inicjalizowany jako Tak i nie można go zmodyfikować.

• Marża całkowita (pole PFMTOT)

Jest to marża dokumentu ogółem obliczona na podstawie marży pozycji dokumentu.

• Bez podatku (pole INVNOT)

To pole wskazuje wynik netto poprzez integrację różnych elementów fakturowania wybranych artykułów.
Informacje te wyświetlają się podczas wydruku raportu SBONFACP2.
 Szczegóły obliczeń są przechowywane w tabelach SVCRVAT i SVCRFOOT.

• +VAT (pole INVATI)

To pole wskazuje wynik brutto zawierający:

• różne elementy fakturowania wybranych artykułów,
• obliczenia podatku wg podstawy podatku.

Te informacje wyświetlają się podczas wydruku raportu DEVTTC.
Szczegóły obliczeń są przechowywane w tabelachSVCRVATiSVCRFOOT.

• Wycena (pole VALUATION)

• Nr (pole NOLIGV)

• Podatek (pole XVSHO)

To pole zawiera opis podatku obecnego w pozycjach dokumentu.

• Kwota netto (pole XVNOT)

To pole wskazuje kwotę netto zsumowaną dla wszystkich pozycji artykułów mających podstawę opodatkowania odpowiadającą pierwszej kolumnie.

• Podstawa netto (pole XVSMI)

To pole wskazuje podstawę netto podlegającą opodatkowaniu VAT. Składa się ona z kwoty netto, do której dodawane są dodatkowe lub specjalne podatki (wprowadzone w pozycjach artykułu) podlegające opodatkowaniu VAT.

• Podatek (pole XVTAX)

To pole zawiera kod podatku obecny w pozycjach dokumentu.

• Stawka (pole XVRAT)

To pole wskazuje stawkę podatku odpowiadającą podstawie opodatkowania.

• Kwota podatku (pole XVAMT)

To pole zawiera kwotę podatku otrzymaną poprzez zastosowanie stawki podatku do podstawy opodatkowania.

• Inne podatki (pole XVSUP)

To pole zawiera podatki dodatkowe lub specjalne mające zastosowanie do podstawy opodatkowania.

• Kwota brutto (pole XVATI)

• Nr (pole NOLIGF)

• pole XFSHO

To pole wskazuje krótki opis elementu fakturowania.

• Kwota netto (pole XFNOT)

• Podstawa netto (pole XFSMI)

Jest to podstawa elementu fakturowania podlegająca opodatkowaniu, której podstawa obliczeń to brutto i która równa się kwocie brutto.
Podstawa elementu fakturowania podlegająca opodatkowaniu, której podstawa obliczeń to netto równa się kwocie netto elementu fakturowania.
W przypadku elementu fakturowania, którego reguła opodatkowania to stawka przychodu, można wyświetlić podział podstawy podlegającej opodatkowaniu przychodu przy użyciu ikony operacji.

• Podatek (pole XFTAX)

To pole wskazuje kod podatku mający zastosowanie do tego elementu fakturowania.

• Stawka (pole XFRAT)

To pole wskazuje stawkę podatku mającą zastosowanie dla tego elementu fakturowania. Jeśli podstawa obliczeń elementu fakturowania to brutto lub jeśli reguła opodatkowania elementu fakturowania to stawka przychodu, informacja ta i odpowiadający kod podatku nie wyświetlą się.
W przypadku elementu fakturowania, którego reguła opodatkowania to stawka przychodu, można wyświetlić różne stawki podatku według podstawy podlegającej opodatkowaniu przy użyciu ikony operacji.

• Kwota podatku (pole XFVATAMT)

Jest to kwota podatku obliczona dla danego elementu fakturowania w oparciu o podstawę podlegającą opodatkowaniu oraz stawkę podatku do zastosowania.
Jeśli podstawa obliczeń elementu fakturowania to brutto, informacja ta nie wyświetla się.
W przypadku elementu fakturowania, którego reguła opodatkowania to stawka przychodu, można wyświetlić podział różnych kodów podatku według podstawy podlegającej opodatkowaniu przy użyciu ikony operacji.

• Kwota brutto (pole XFATI)

To pole wskazuje kwotę brutto elementu fakturowania.

• Przetwarzanie alokacji (pole DSP)

Jest to klucz podziału analitycznego elementu fakturowania. Klucz można zmodyfikować z poziomu menu operacji.
Klucz podziału analitycznego uzupełniony w tym polu umożliwia załadowanie powiązanych wymiarów analitycznych. Składa się on z od jednego do dziesięciu znaków alfanumerycznych.
Klucze podziału analitycznego umożliwiają automatyczny podział kwoty pozycji wpisu księgowości ogólnej na wiele pozycji analitycznych. Ten podział dokonuje się zgodnie z wagami.

• pole SFICCE1

Są to wymiary analityczne elementu fakturowania.
Wymiary analityczne są inicjalizowane zgodnie z ustawieniami domyślnych wymiarów powiązanych z zarządzaniem elementami fakturowania. W zależności od ustawień można je modyfikować.
Jeśli wymiar analityczny jest używany do śledzenia zarządzania projektem, wszystkie zmiany kodu projektu w nagłówku dokumentu powodują ponowną inicjalizację kodu wymiaru, o ile podano klucz podziału.
Aby zmodyfikować kody wymiarów różnych typów wymiarów, należy użyć ikony operacji.

• Bez podatku (pole INVNOT)

To pole wskazuje wynik netto z uwzględnieniem różnych elementów fakturowania wybranych artykułów.
Te informacje wyświetlają się w momencie wydruku raportu DEVTTC.
Szczegóły obliczeń są przechowywane w tabelachSVCRVATiSVCRFOOT.

• Netto (firma) (pole INVNOTRPT)

• pole DEVRPT1

• Podstawa rabatu (pole BASDEP)

Podstawa skonta wyświetla się wyłącznie, jeśli spełniono dwa warunki:

• kod skonta (składający się przynajmniej z jednej pozycji określającej skonto) został podany na fakturze, 
• wartość parametru DEPMGTMOD – Tryb zarządzania skonta jest inna niż „Rozbicie po VAT (poziom konta)”.

Obliczenie podstawy skonta zależne jest od:

• zakresu kodu skonta (netto lub brutto) powiązanego z fakturą,
• ustawień elementów fakturowania,
• trybu zarządzania skontami zdefiniowanego przez parametr DEPMGTMOD – Tryb zarządzania skontami.
  

• +VAT (pole INVATI)

To pole wskazuje sumę brutto, która uwzględnia:

• różne elementy fakturowania wybranych artykułów,
• obliczenia podatku według podstawy podatku.

Te informacje wyświetlają się podczas wydruku raportu:

• ARCTT2 dla funkcji Zamówienia.
• BONLIV dla funkcji Wysyłki.
• DEVTTC2 dla funkcji Oferty.
• DEVTTC dla funkcji Faktury.

Szczegóły obliczeń są przechowywane w tabelachSVCRVATiSVCRFOOT.

Dostęp do ekranu Sage Sales Tax jest możliwy z poziomu menu operacji.

• Brutto (firma) (pole INVATIRPT)

• pole DEVRPT2

• Rodzaj podatku (pole JURTYP)

Kod podatku pozwala na identyfikację wielu typów podatku:

• VAT (podatek od towarów i usług) – w oparciu o kwotę netto
• Podatek dodatkowy – w oparciu o kwotę netto dla ilości lub dowolnego innego artykułu w pozycji dokumentu
• Podatek specjalny – w oparciu o kwotę netto dla ilości lub dowolnego innego artykułu w pozycji dokumentu
• Podatek regionalny – zobacz poniżej.

Dla podatku specjalnego lub podatku dodatkowego pole Podlega VAT należy zaznaczyć, jeśli typ podatku to podlega VAT.

Podatek regionalny

Aplikacja

Ten podatek nie jest używany we Francji.
Ma zastosowanie w Kanadzie i Argentynie.

Wymagania wstępne

Kod działania PTX – Wdrożenie stawek podatku musi zostać aktywowany przed jego użyciem.
Aby móc zarządzać podatkami regionalnymi dla Argentyny, należy aktywować dedykowany kod działania KAG.

Zasada

Podatki w stopce dokumentu są stosowane według regionu pochodzenia lub przeznaczenia.
Tę funkcjonalność można rozszerzyć do innych przypadków – podatki regionalne zależą od informacji w tabeli TAXLINK. Mogą zostać użyte jako podatki dodatkowe na poziomie stopki dokumentu. W tym przypadku pozwala to na uniknięcie przekazania podatku bezpośrednio do tabeli.

Miejsce składowania

• W module Sprzedaż, podatek regionalny pojawia się bezpośrednio w stopce faktury.
• W module Zakupy, cztery dodatkowe kody podatku pojawiają się w pozycji i mogą zostać zmienione.
  Jeśli liczba podatków jest ograniczona dla sprzedaży, nie można ich podać więcej niż cztery dla pozycji zakupów.

• Opis (pole JURNAM)

• Podatki (pole TAXNAM)

• Podstawa opodatkowania (pole BASTAX)

• Stawka (pole TAXRAT)

Z tego pola należy skorzystać, aby wskazać stawkę podatku do zastosowania do tego podatku.

• Kwota podatku (pole AMTTAX)

• Data VAT (pole TAXDAT)

• Kraj (pole PAYS)

• Element (pole DTA)

• Rodzaj podatku (pole DTAJURTYP)

Kod podatku pozwala na identyfikację wielu typów podatku:

• VAT (podatek od towarów i usług) – w oparciu o kwotę netto
• Podatek dodatkowy – w oparciu o kwotę netto dla ilości lub dowolnego innego artykułu w pozycji dokumentu
• Podatek specjalny – w oparciu o kwotę netto dla ilości lub dowolnego innego artykułu w pozycji dokumentu
• Podatek regionalny – zobacz poniżej.

Dla podatku specjalnego lub podatku dodatkowego pole Podlega VAT należy zaznaczyć, jeśli typ podatku to podlega VAT.

Podatek regionalny

Aplikacja

Ten podatek nie jest używany we Francji.
Ma zastosowanie w Kanadzie i Argentynie.

Wymagania wstępne

Kod działania PTX – Wdrożenie stawek podatku musi zostać aktywowany przed jego użyciem.
Aby móc zarządzać podatkami regionalnymi dla Argentyny, należy aktywować dedykowany kod działania KAG.

Zasada

Podatki w stopce dokumentu są stosowane według regionu pochodzenia lub przeznaczenia.
Tę funkcjonalność można rozszerzyć do innych przypadków – podatki regionalne zależą od informacji w tabeli TAXLINK. Mogą zostać użyte jako podatki dodatkowe na poziomie stopki dokumentu. W tym przypadku pozwala to na uniknięcie przekazania podatku bezpośrednio do tabeli.

Miejsce składowania

• W module Sprzedaż, podatek regionalny pojawia się bezpośrednio w stopce faktury.
• W module Zakupy, cztery dodatkowe kody podatku pojawiają się w pozycji i mogą zostać zmienione.
  Jeśli liczba podatków jest ograniczona dla sprzedaży, nie można ich podać więcej niż cztery dla pozycji zakupów.

• Opis (pole DTAJURNAM)

• Podatki (pole DTATAXNAM)

• Podstawa opodatkowania (pole DTABASTAX)

• Stawka (pole DTATAXRAT)

Z tego pola należy skorzystać, aby wskazać stawkę podatku do zastosowania do tego podatku.

• Kwota podatku (pole DTAAMTTAX)

• Data VAT (pole DTATAXDAT)

• Kraj (pole DTAPAYS)

• Wycena bez VAT (pole TOTINVNOT)

• Wycena wraz z VAT (pole TOTINVATI)

• Nazwa firmy (pole BPRNAM)

Nazwa firmy kontrahenta.

• Adres (pole BPAADD)

• Kraj (pole CRY)

Ten kod pozwala na zidentyfikowanie, między innymi Kraju kontrahenta.
Jest to ważna informacja powiązana z liczbą cech przydatnych do wykonywania kontroli na innych powiązanych informacjach, w szczególności:

• format numeru telefonu,
• z formatem numeru pozwalającym za zidentyfikowanie firmy lub działalności (SIRET, NAF) i stwierdzeniem czy wprowadzenie go jest wymagane,
• format kodu pocztowego miejscowości i kod podziału geograficznego oraz, czy jego wpis jest wymagany,
• czy numer VAT jest wymagany,
• format rachunku bankowego.

• pole CRYNAM

Nazwa kraju używana w adresie na wszystkich dokumentach, na których kod kraju jest uzupełniony.

• pole BPAADDLIG

Ta tabela wymienia różne pozycje adresów. Format tytułu i wpisu są zdefiniowane w tabeli krajów.

• PC (pole POSCOD)

Kod pocztowy, którego format wprowadzania zdefiniowany jest w tabeli Kraj, pozwala określić miejscowość lub podział geograficzny, jeśli są one zdefiniowane dla kraju.
Jeśli zmieniono kod pocztowy to automatycznie wyświetla się miejscowość odpowiadająca nowemu kodowi. Zasada jest taka sama, jak dla podziałów geograficznych, jeśli istnieją one dla kraju. 
Nazwę miejscowości można również wprowadzić ręcznie. Jeśli miejscowość jest już zdefiniowana to kod pocztowy wyświetla się automatycznie.

Kontrola tej informacji oraz jej obowiązkowość są zależne ustawień dokonanych na poziomie zarządzania krajem. Aby kontrola kodu pocztowego była możliwa, konieczne jest, aby parametr POSCOD – Alarm – nieistniejący kod pocztowy (rozdział SUP, grupa INT) miał wartość „Tak”.

Przypadki szczególne:

- dla ANDORY, należy wskazać 99130
- dla MONAKO, należy wskazać 99138
- dla innych krajów zamorskich należy wskazać kod INSEE kraju lub 99999, jeśli nie jest on znany.

• Miasto (pole CTY)

Automatycznie proponowana miejscowość to miejscowość powiązana z uprzednio wskazanym kodem pocztowym. Nazwę miejscowości można również wprowadzić ręcznie:

• jeśli jest ona zdefiniowana, kod pocztowy wyświetla się automatycznie, 
•  jeśli nie istnieje, a na poziomie rekordu kraju ustawiono kontrolę, wyświetla się komunikat ostrzegający, ale możliwe jest kontynuowanie wprowadzania. Aby kontrola była możliwa, konieczne jest, aby parametr CTY – Alarm – nieistniejąca miejscowość (rozdział SUP, grupa INT) miał wartość „Tak”.
• jeśli nie istnieje, a kod pocztowy nie został uzupełniony, wyświetla się komunikat blokujący, jeśli kod pocztowy został ustawiony jako wymagany dla kraju.

Informacje:

• Format jest definiowany w ustawieniach rekordu kraju.
• W zależności od ustawień wprowadzona miejscowość może zostać automatycznie zmieniona na zapis wielkimi literami po wprowadzeniu.
• W celu łatwiejszego dokonywania wyboru bez uwzględniania formatu (znaki z akcentami/wielkie litery/małe litery) okno wyboru dostępne w tym polu proponuje kolumnę przeznaczoną do wyszukiwania, gdzie nazwy miejscowości mogą wyświetlać się wielkimi literami. Wykonywana kontrola nie rozróżnia wielkości liter, ponieważ jest ona wykonywana na nazwie miejscowości zapisanej wielkimi literami.

• pole ITINERAIRE

Kliknięcie na tę ikonę otworzy stronę z mapą umożliwiającą usytuowanie wprowadzanego adresu.

• pole SAT

To pole zawiera podział geograficzny odpowiadający definicji adresu pocztowego. Na przykład departament dla Francji lub stan dla Stanów Zjednoczonych.

Opis podziału geograficznego, jak również kontrola wprowadzania tej informacji są zdefiniowane w ustawieniach Kraju.

To pole uzupełnia się automatycznie po wprowadzaniu kodu pocztowego i miejscowości na podstawie ustawień dokonanych w Kodach pocztowych.
Jeśli pole jest kontrolowane, to kontrola dokonywana jest z przestrzeganiem tabeli Podziały geograficzne.

• NIP (pole CRN)

Numer REGON lokalizacji powiązany z fakturowanym klientem, który wyświetla się, jeśli został uzupełniony na poziomie kontrahenta.
Ten numer można zmienić tylko, typ jeśli fakturowanego klienta to inny. Wprowadzony numer musi przestrzegać formatu zdefiniowanego na poziomie rekordu kraju.

• Osoba kontaktowa (pole CNTNAM)

Numer osoby kontaktowej.

• NIP UE (pole EECNUMX)

• Walidacja adresu (pole VALADR)

Ten przycisk należy kliknąć, aby wysłać wprowadzony adres do usługi potwierdzania adresu Sage Sales Tax (SST). Wysłanie wprowadzonego adresu jest możliwe poprzez kliknięcie przycisku [OK].

• Jeśli adres został znaleziony to pole „Zatwierdzono” jest zaznaczane automatycznie.
• Jeśli adres nie został znaleziony to pole „Zatwierdzono” nie jest zaznaczane i nie jest dostępne.

• To pole jest dostępne tylko, jeśli kod działania Podatek lokalny (LTA) jest aktywny.
• Usługa zatwierdzania adresów SST jest zdefiniowana w ustawieniach Sage Sales Tax.

• Zweryfikowano (pole ADRVAL)

To pole jest zaznaczone automatycznie, jeśli adres jest przetwarzany przez usługę weryfikacji adresów Sage Sales Tax (SST), jeśli zaznaczono pole „Weryfikacja adresu”. To pole nie jest zaznaczone i nie jest dostępne, jeśli nie znaleziono adresu.

• To pole jest dostępne tylko, jeśli kod działania Podatek lokalny (LTA) jest aktywny.
• Usługa zatwierdzania adresów SST jest zdefiniowana w ustawieniachSage Sales Tax.